(C/2024/5641)Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 30 września 2024 r.)
Strony
Strona skarżąca: EN (przedstawiciel: A. Le Gouvello De La Porte, adwokat)
Strona pozwana: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności rozliczenia wynagrodzenia wspomnianej części za grudzień 2023 r. oraz wszystkich późniejszych rozliczeń wynagrodzenia w zakresie, w jakim dotyczą one jej składki na RCAM;
- w razie potrzeby stwierdzenie nieważności decyzji R-2/24 Komitetu ds. Zażaleń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 kwietnia 2024 r. oddalającej uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej strony skarżącej;
- obciążenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.
Tytułem żądania głównego:
1. Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia art. 72 ust. 1 regulaminu pracowniczego 1 .
- Strona skarżąca podnosi, że sporny przepis, ustanawiając prawo osób ubezpieczonych w RCAM do zwrotu kosztów świadczeń niezwiązanych z jakimkolwiek kontekstem patologicznym, w tym przypadku medycznie wspomaganej prokreacji (MAP) na życzenie oraz przechowywania komórek rozrodczych na życzenie, oraz nakładając na wspomnianą stronę skarżącą obowiązek finansowania pokrycia tych świadczeń i ponoszenia ich skutków finansowych, narusza art. 72 ust. 1 regulaminu pracowniczego.
Tytułem żądania ewentualnego:
2. Zarzut drugi, dotyczący naruszenia zasady równego traktowania.
- Strona skarżąca podnosi, że sporny przepis, przewidując prawo do zwrotu kosztów MAP w takim samym zakresie w przypadku kobiet niepłodnych i kobiet płodnych, narusza zasadę równego traktowania.
3. Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia i oczywistego błędu w ocenie.
- Strona skarżąca podnosi, że sporny przepis jest dotknięty, w odniesieniu do konsekwencji finansowych dla RCAM, niewystarczającym uzasadnieniem w odniesieniu do MAP na życzenie, brakiem uzasadnienia w odniesieniu do przechowywania komórek rozrodczych na życzenie i wreszcie oczywistym błędem w ocenie.
4. Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia art. 3 ust. 2 lit. b) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (Karty) 2 .
- Strona skarżąca podnosi, że sporny przepis, wprowadzając na rzecz osób ubezpieczonych w RCAM zwrot kosztów korzystania z technik obejmujących sortowanie zarodków, finansuje rozwój praktyk eugenicznych zakazanych na mocy art. 3 ust. 2 lit. b) Karty.
5. Zarzut piąty, dotyczący naruszenia podstawowych praw dziecka zagwarantowanych w art. 24 Karty i w art. 7 ust. 1 Konwencji Narodów Zjednoczonych z dnia 20 listopada 1989 r. o prawach dziecka.
- Strona skarżąca podnosi, że sporny przepis, wprowadzając na rzecz osób ubezpieczonych w RCAM zwrot kosztów korzystania z technik polegających na pozbawieniu dziecka biologicznego ojca, a nawet ojca w ogóle, narusza prawa podstawowe dziecka.
6. Zarzut szósty, dotyczący naruszenia art. 1 i 2 Karty.
- Strona skarżąca podnosi, że sporny przepis, wprowadzając na rzecz osób ubezpieczonych w RCAM zwrot kosztów korzystania z technik wiążących się z niszczeniem ludzkich zarodków, nie uwzględnia korzyści wynikających z wątpliwości, jest sprzeczny z zasadą domniemania niewinności, pomija zasadę ostrożności i wreszcie narusza art. 1 i 2 Karty dotyczące nienaruszalności godności ludzkiej i prawa do życia.
7. Zarzut siódmy, dotyczący przekroczenia przez Komisję jej kompetencji.
- Strona skarżąca podnosi, że Komisja przekroczyła swoje kompetencje ze względu na konsekwencje i warunki przyjęcia spornego przepisu.
