(Sprawa C-418/24, Obadal 1 )(C/2024/5603)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 30 września 2024 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Supremo
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: TJ
Strona przeciwna: Comunidad de Madrid
przy udziale: Ministerio Fiscal
Pytania prejudycjalne
1. Główne. Czy orzecznictwo, które stojąc na straży zasad równości, kwalifikacji, umiejętności i niedyskryminacji w swobodnym przepływie pracowników, odmawia uznania statusu pracowników zatrudnionych na stałe w sektorze publicznym pracownikom zatrudnionym na czas nieokreślony, ale nie na stałe, jest sprzeczne z klauzulą 5 porozumienia ramowego 2 ?
2. Dodatkowe. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytanie: Czy przyznanie pracownikowi zatrudnionemu na czas nieokreślony, ale nie na stałe, odszkodowania o skutku odstraszającym w związku z ustaniem stosunku pracy, można uznać za odpowiedni środek zapobiegania i, w stosownych przypadkach, karania zgodnie z klauzulą 5 porozumienia ramowego nadużyć wynikających ze stosowania kolejnych umów na czas określony w sektorze publicznym?
1 Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa. Nie odpowiada ona rzeczywistej nazwie ani rzeczywistemu nazwisku żadnej ze stron postępowania.
2 Dyrektywa Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), Dz.U. 1999, L 175, s. 43.
