(C/2024/5401)Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 16 września 2024 r.)
Sąd odsyłający
Tribunale amministrativo regionale per il Lazio
Strony w postępowaniu głównym
Strona inicjująca postępowanie przed sądem odsyłającym: MI
Druga strona postępowania: Federazione Italiana Giuoco Calcio (FIGC), Comitato Olimpico Nazionale Italiano (CONI)
Pytania prejudycjalne
1) Czy prawo Unii, w szczególności art. 6 i 19 TUE, interpretowane w świetle art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 6 EKPC, należy interpretować w ten sposób, że w celu zapewnienia poszanowania zasad pełnej i skutecznej ochrony sądowej stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, takim jak przepis art. 2 decreto legge (dekretu z mocą ustawy) nr 220/2003, przekształconego w legge (ustawę) nr 280/2003 - zgodnie z jego wykładnią dokonaną we włoskim orzecznictwie - które, po wyczerpaniu środków prawnych na wszystkich szczeblach wymiaru sprawiedliwości krajowego sportowego systemu prawnego, ograniczają właściwość krajowego sądu państwowego (w niniejszej sprawie sądu administracyjnego) w przedmiocie kar sportowych o charakterze dyscyplinarnym wyłącznie do kwestii naprawienia szkody poprzez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej, wyłączając uprawnienie do stwierdzenia nieważności i możliwość zawieszenia skuteczności takich kar w ramach środka zabezpieczającego?
2) Czy prawo Unii, w szczególności art. 6 i 19 TUE, interpretowane w świetle art. 47, 48 i 49 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 i 7 EKPC, należy interpretować w ten sposób, że w celu zapewnienia zgodności z zasadami nullum crimen, nulla poena sine lege, wyczerpującego charakteru i określoności czynów zabronionych oraz rzetelnego procesu sądowego stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, takim jak przepis art. 2 decreto legge (dekretu z mocą ustawy) nr 220/2003, przekształconego w legge (ustawę) nr 280/2003 - zgodnie z jego wykładnią dokonaną we włoskim orzecznictwie - które zezwalają organom sportowego systemu prawnego na nałożenie kary dyscyplinarnej polegającej na zakazie wykonywania działalności zawodowej na członka kierownictwa spółki sportowej w wyniku naruszenia przepisu systemu prawnego FIGC [art. 4 ust. 1 Codice di giustizia sportiva FIGC (kodeksu wymiaru sprawiedliwości sportowego systemu prawnego FIGC)], przewidującego w drodze ogólnej i niedookreślonej klauzuli, że wszyscy członkowie FIGC i członkowie kierownictwa spółek sportowych są zobowiązani do przestrzegania statutu i innych przepisów FIGC, a także zasad lojalności, fair play i uczciwości?
3) Czy prawo Unii, w szczególności art. 45, 49, 56, 101 i 102 TFUE oraz art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, takim jak przepis art. 2 decreto legge (dekretu z mocą ustawy) nr 220/2003, przekształconego w legge (ustawę) nr 280/2003, który zezwala na nałożenie przez organy sportowego systemu prawnego kary dyscyplinarnej, w wyniku której zakazuje się członkowi kierownictwa spółki sportowej wykonywania działalności zawodowej przez okres 24 miesięcy na poziomie krajowym i ponadnarodowym?
