(Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 - Art. 58 - Świadczenie minimalne - Renta inwalidzka - Obliczanie wysokości świadczeń - Ustawodawstwo typu B - Koordynacja krajowych systemów zabezpieczenia społecznego - Równe traktowanie)(C/2024/5148)
(Dz.U.UE C z dnia 22 sierpnia 2024 r.)
W sprawie E-3/23 A przeciwko Dyrekcji ds. Pracy i Polityki Społecznej (Arbeids- og velferdsdirektoratet) - WNIOSEK skierowany do Trybunału na mocy art. 34 porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości złożony przez krajowy sąd ds. ubezpieczeń społecznych (Trygderetten) dotyczący wykładni art. 58 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego - Trybunał w składzie: Páll Hreinsson (prezes) oraz Bernd Hammermann (sędzia sprawozdawca) i Michael Reiertsen, sędziowie, wydał w dniu 18 kwietnia 2024 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:
Świadczenie minimalne w rozumieniu art. 58 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 występuje wówczas, gdy prawodawstwo krajowe państwa EOG przewiduje konkretną gwarancję, która ma na celu zapewnienie osobom otrzymującym świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego minimalnego dochodu, który jest wyższy niż kwota świadczenia, jakiej mogą dochodzić wyłącznie na podstawie swoich okresów ubezpieczenia i uiszczonych składek. W zakresie, w jakim prawodawstwo krajowe przewiduje taką konkretną gwarancję, dla zakwalifikowania jako świadczenie minimalne w rozumieniu art. 58 rozporządzenia nie ma znaczenia, że świadczenie to może zostać proporcjonalnie zmniejszone, gdy okres ubezpieczenia ubezpieczonego jest krótszy niż pełny okres ubezpieczenia, który zgodnie z prawem krajowym wynosi 40 lat.