(C/2024/5076)Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 26 sierpnia 2024 r.)
Sąd odsyłający
Grondwettelijk Hof
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Varo Energy Belgium SA, EG Retail (Belgium) SRL, Gilops Group SA, Van Raak Trading SA, Kuwait Petroleum (Belgium) SA
Strona pozwana: Ministerraad (Eerste Minister)
Pytania prejudycjalne
1) Czy przepisy rozporządzenia Rady (UE) 2022/1854 1 z dnia 6 października 2022 r. "w sprawie interwencji w sytuacji nadzwyczajnej w celu rozwiązania problemu wysokich cen energii" dotyczące tymczasowej składki solidarnościowej są ważne w zakresie, w jakim zostały przyjęte na podstawie art. 122 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej?
2) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: czy art. 14 przywołanego rozporządzenia (UE) 2022/1854 należy interpretować w ten sposób, że składka taka jak ta wprowadzona wet van 16 december 2022 "tot vaststelling van een tijdelijke solidariteitsbijdrage van de oliesector" (ustawą z dnia 16 grudnia 2022 r. "w sprawie ustanowienie tymczasowej składki solidarnościowej obciążającej sektor naftowy") stanowi "równoważny środek krajowy"?
3) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania pierwsze i drugie: czy art. 14 przywołanego rozporządzenia (UE) 2022/1854 - w rozumieniu wykładni dokonanej w pytaniu drugim - narusza art. 20 i 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w zakresie, w jakim zezwala na przyjęcie środka krajowego, który ma zastosowanie zarówno do zarejestrowanych spółek naftowych działających w sektorach ropy naftowej i rafinacji, jak i do zarejestrowanych spółek naftowych działających w sektorze dystrybucji, a także w zakresie, w jakim zezwala na przyjęcie środka krajowego, który ma zastosowanie do zarejestrowanych spółek paliwowych wskazanych w 2022 r. jako głównych uczestników rynku oleju napędowego do silników wysokoprężnych, oleju napędowego (lekkiego) i produktów benzyny, lecz jednocześnie nie ma zastosowania do zarejestrowanych spółek naftowych, których w 2022 r. nie wskazano jako głównych uczestników rynku oleju napędowego do silników wysokoprężnych, oleju napędowego (lekkiego) i produktów benzyny, ani do głównych uczestników rynku w innych kategoriach produktów, takich jak nafta do lamp i kerozyna, ani do przedsiębiorstw, które prowadzą działalność w sektorach węgla i gazu ziemnego?
4) Czy art. 30 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że środek taki jak ten przewidziany w wyżej wymienionej ustawie z dnia 16 grudnia 2022 r. i obciążający zarejestrowane spółki paliwowe, które w 2022 r. wskazano jako głównych uczestników rynku oleju napędowego do silników wysokoprężnych, oleju napędowego (lekkiego) oraz produktów benzyny, stanowi zakazaną opłatę o skutku równoważnym do cła?
5) Czy art. 110 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że środek taki jak ten przewidziany w wyżej wymienionej ustawie z dnia 16 grudnia 2022 r. i obciążający zarejestrowane spółki paliwowe, które w 2022 r. wskazano jako głównych uczestników rynku oleju napędowego do silników wysokoprężnych, oleju napędowego (lekkiego) oraz produktów benzyny, stanowi dyskryminujący podatek wewnętrzny?
6) Czy art. 107 ust. 1 i art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że środek taki jak ten przewidziany w wyżej wymienionej ustawie z dnia 16 grudnia 2022 r., stanowi nową formę pomocy państwa podlegającą zgłoszeniu Komisji Europejskiej?
7) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania pierwsze i drugie: czy art. 14 rozporządzenia (UE) 2022/1854 - w rozumieniu wykładni dokonanej w pytaniu drugim - narusza art. 15, 16 i 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 49 i 56 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w zakresie, w jakim zezwala na to, by względem zarejestrowanych spółek paliwowych, które w 2022 r. wskazano jako głównych uczestników rynku oleju napędowego do silników wysokoprężnych, oleju napędowego (lekkiego) oraz produktów benzyny, kwotę tymczasowej składki solidarnościowej - wprowadzonej wyżej wymienioną ustawą z dnia 16 grudnia 2022 r. - ustalono na 7,8 EUR od metra sześciennego produktów dopuszczonych do użycia w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2023 r., w sytuacji gdy nie przewidziano mechanizmu korygującego, który umożliwiałby zwrot nadwyżki składek zapłaconych względem kwoty obliczonej zgodnie z rozporządzenia (UE) 2022/1854?
8) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania pierwsze i drugie: czy art. 14 rozporządzenia (UE) 2022/1854 - w rozumieniu wykładni dokonanej w pytaniu drugim - oraz art. 15 tegoż samego rozporządzenia naruszają ogólną zasadę pewności prawa i niedziałania prawa wstecz zezwalając na to, by w przypadku zarejestrowanych spółek paliwowych, które w 2022 r. wskazano jako głównych uczestników rynku oleju napędowego do silników wysokoprężnych, oleju napędowego (lekkiego) oraz produktów benzyny, kwotę tymczasowej składki solidarnościowej - wprowadzoną wyżej wymienioną ustawą z dnia 16 grudnia - obliczać od produktów dopuszczonych do użycia pomiędzy dniem 1 stycznia 2022 r. a 31 grudnia 2023 r., chociaż samo rozporządzenie i ustawa weszły w życie dopiero, odpowiednio, z dniem 8 października 2022 r. i 22 grudnia 2022 r.?
9) Czy Grondwettelijk Hof mógłby - w razie gdyby w świetle odpowiedzi na wyżej postawione pytania prejudycjalne doszedł do wniosku, iż wspomniana ustawa z dnia 16 grudnia 2022 r. dokonując transpozycji rozporządzenia (UE) 2022/1854 narusza co najmniej jeden z obowiązków wynikających z przepisów, których dotyczą te pytania - ostatecznie utrzymać w mocy skutki wyżej wspomnianej ustawy z dnia 16 grudnia 2022 r. w celu uniknięcia trudności budżetowych, do których doprowadziłoby niemodulowane stwierdzenie nieważności [przepisów], jak również w celu zapewnienia realizacji przewidzianego w rozporządzeniu 2022/1854 celu, jakiemu służyć ma składka solidarnościowa?
