Umowa o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską a Królestwem TajlandiiRezolucja nieustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2023 r. dotycząca projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii, Umowy ramowej o wszechstronnym partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Tajlandii, z drugiej strony (11908/2022 - C9-0429/2022 - 2022/0252M(NLE))
(C/2024/502)
(Dz.U.UE C z dnia 23 stycznia 2024 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając projekt decyzji Rady (11908/2022),
- uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 209 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (iii) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C9-0429/2022),
- uwzględniając projekt umowy ramowej o wszechstronnym partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Królestwem Tajlandii, z drugiej strony 1 ,
- uwzględniając wspólne komunikaty Komisji i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z 16 września 2021 r. pt. "Unijna strategia współpracy w regionie Indo-Pacyfiku" (JOIN(2021)0024) oraz z 1 grudnia 2021 r. pt. "Global Gateway" (JOIN(2021)0030),
- uwzględniając swoją rezolucję z 7 czerwca 2022 r. w sprawie UE wobec zagrożeń bezpieczeństwa w regionie Indo-Pacyfiku 2 oraz rezolucję z 5 lipca 2022 r. w sprawie strategii dla Indo-Pacyfiku w dziedzinie handlu i inwestycji 3 ,
- uwzględniając wspólne oświadczenie przywódców uzgodnione na szczycie jubileuszowym UE-ASEAN, który odbył się w Brukseli 14 grudnia 2022 r.,
- uwzględniając swoją rezolucję z 3 października 2017 r. w sprawie stosunków politycznych UE z ASEAN 4 ,
- uwzględniając Umowę o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Indonezją, Malezją, Filipinami, Singapurem i Tajlandią - państwami członkowskimi Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej, podpisaną 7 marca 1980 r., która stanowi ramy prawne stosunków UE-ASEAN 5 ,
- uwzględniając swoją rezolucję z 8 października 2015 r. w sprawie sytuacji w Tajlandii 6 oraz rezolucję z 6 października 2016 r. w sprawie Tajlandii, w szczególności sytuacji Andy'ego Halla 7 ,
- uwzględniając konkluzje Rady z 14 października 2019 r. w sprawie Tajlandii,
- uwzględniając 12. posiedzenie międzyparlamentarne UE-Tajlandia, które odbyło się zdalnie 8 grudnia 2022 r.,
- uwzględniając Konwencję ONZ dotyczącą statusu uchodźców z 1951 r. i protokół do niej z 1967 r.,
- uwzględniając konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP),
- uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 16 grudnia 1966 r., którego stroną jest Tajlandia,
- uwzględniając Drugi protokół fakultatywny do Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych z 15 grudnia 1989 r. w sprawie zniesienia kary śmierci,
- uwzględniając Międzynarodową konwencję o ochronie wszystkich osób przed wymuszonym zaginięciem z 23 grudnia 2010 r.,
- uwzględniając Konwencję ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 10 grudnia 1984 r. oraz protokół fakultatywny do tej konwencji,
- uwzględniając Konwencję o prawach dziecka,
- uwzględniając Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego z 17 lipca 1998 r.,
- uwzględniając komunikat Komisji z 22 czerwca 2022 r. pt. "Siła partnerstw handlowych: razem na rzecz ekologicznego i sprawiedliwego wzrostu gospodarczego" (COM(2022)0409),
- uwzględniając art. 105 ust. 2 Regulaminu,
- uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A9-0193/2023),
A. mając na uwadze, że region Indo-Pacyfiku skupia coraz ważniejszych partnerów politycznych, handlowych i w dziedzinie bezpieczeństwa dla UE, w tym Tajlandię; mając na uwadze, że z punktu widzenia bezpieczeństwa i interesów UE bardzo pożądany jest wolny, połączony i stabilny region Indo-Pacyfiku oparty na zasadach i na poszanowaniu prawa międzynarodowego, spójnie z europejskimi zasadami i standardami;
B. mając na uwadze, że Tajlandia jest członkiem-założycielem ASEAN; mając na uwadze, że na pierwszym w historii szczycie przywódców państw członkowskich UE i ASEAN, który odbył się 14 grudnia 2022 r., obchodzono 45. rocznicę nawiązania stosunków dyplomatycznych między UE a ASEAN oraz potwierdzono wzajemne zaangażowanie obu stron na rzecz strategicznego partnerstwa;
C. mając na uwadze, że podstawą stosunków między UE a Tajlandią są długotrwałe więzy polityczne, gospodarcze i kulturowe;
D. mając na uwadze, że obecna współpraca między UE a Tajlandią opiera się na umowie o współpracy między UE a ASEAN z 1980 r.;
E. mając na uwadze, że w 2004 r. Rada upoważniła Komisję do wynegocjowania indywidualnej umowy o partnerstwie i współpracy z Tajlandią;
F. mając na uwadze, że UE i Tajlandia zakończyły negocjacje w sprawie umowy o partnerstwie i współpracy w marcu 2013 r., jednak wojskowy zamach stanu w Tajlandii w 2014 r. wstrzymał ten proces i do 2019 r. nieprzerwanie opóźniał wybór rządu cywilnego;
G. mając na uwadze, że po wyborach w Tajlandii, które odbyły się w marcu 2019 r., Rada stwierdziła w swoich konkluzjach z października 2019 r., że UE powinna podjąć kroki w celu rozszerzenia współpracy z Tajlandią poprzez przygotowanie do terminowego podpisania umowy o partnerstwie i współpracy;
H. mając na uwadze, że 11 czerwca 2022 r. zakończono wznowione negocjacje w sprawie umowy o partnerstwie i współpracy;
I. mając na uwadze, że Tajlandia jest w znacznym stopniu narażona na zmianę klimatu, będąc jednocześnie stosunkowo dużym producentem globalnych emisji; mając na uwadze, że podczas 26. konferencji stron ONZ w sprawie zmiany klimatu (COP26) Tajlandia zobowiązała się do osiągnięcia neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla do 2050 r.;
J. mając na uwadze, że UE i Tajlandia dążą do ustanowienia nowoczesnego i szeroko zakrojonego partnerstwa korzystnego dla obydwu stron, opartego na wspólnych interesach i zasadach; mając na uwadze, że obie strony potwierdzają w umowie o partnerstwie i współpracy poszanowanie zasad demokracji, praw człowieka i podstawowych wolności, zgodnie z Powszechną deklaracją praw człowieka ONZ z 1948 r.;
K. mając na uwadze, że Tajlandia była jednym z pierwszych krajów, które podpisały Powszechną deklarację praw człowieka, jednak ogólna sytuacja pod względem przestrzegania praw człowieka w tym kraju pozostaje problematyczna;
L. mając na uwadze, że Tajlandia zajmuje 79. miejsce w rankingu nierówności płci z 2021 r., a tajlandzkie kobiety są nadal zdecydowanie niedostatecznie reprezentowane na rynku pracy i w świecie polityki, chociaż w szkolnictwie wyższym występuje nierównowaga na korzyść kobiet, co daje Tajlandii pierwsze miejsce na świecie pod względem odsetka kobiet w szkolnictwie wyższym;
M. mając na uwadze, że grupa robocza ONZ ds. przymusowych lub wymuszonych zaginięć odnotowała 76 nierozwiązanych przypadków wymuszonych zaginięć w Tajlandii;
N. mając na uwadze, że w Tajlandii nadal stosowana jest kara śmierci, mimo że 4. krajowy plan na rzecz praw człowieka (na lata 2019-2023) zawiera zobowiązanie do dążenia do zniesienia kary śmierci; mając na uwadze, że Tajlandia nie jest sygnatariuszem Drugiego protokołu fakultatywnego do Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych w sprawie zniesienia kary śmierci;
O. mając na uwadze, że Tajlandia nie jest sygnatariuszem Konwencji ONZ z 1951 r. dotyczącej statusu uchodźców ani protokołu do niej z 1967 r. i nie posiada krajowych ram prawnych umożliwiających szczególne uznawanie i zapewnianie ochrony uchodźcom, zwłaszcza z Mjanmy/Birmy, którzy są rutynowo albo zamykani w obozach, albo narażeni na arbitralne aresztowania, zatrzymania lub przymusowe wydalenie do kraju pochodzenia, co stoi w sprzeczności z prawem do azylu i zasadą non-refoulement;
P. mając na uwadze, że rząd Tajlandii ograniczył ostatnio prawa podstawowe, w szczególności prawo do wolności wypowiedzi i zgromadzeń, w tym poprzez arbitralne aresztowania prodemokratycznych działaczy i przywódców opozycji, a w 2022 r. przedstawił projekt ustawy w celu ścisłej kontroli wszystkich organizacji społeczeństwa obywatelskiego;
Q. mając na uwadze, że Tajlandia wciąż nie ratyfikowała podstawowych konwencji MOP, zwłaszcza Konwencji dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych oraz Konwencji dotyczącej stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych; mając na uwadze, że w praktyce przywódcom związków zawodowych i pracownikom często stawiane są zarzuty karne lub są oni zwalniani ze względu na działalność związkową; mając na uwadze, że ponad 2 mln pracowników migrujących w tym kraju jest dyskryminowanych i nie korzysta z tych samych praw pracowniczych co pracownicy miejscowi, w tym z prawa do organizowania się;
R. mając na uwadze, że na Morzu Południowochińskim działalność połowową prowadzi ponad połowa statków rybackich na świecie, a połowy na tym tylko morzu stanowią około 12 % połowów światowych; mając na uwadze, że UE prowadzi dialog z Tajlandią i powołała grupę roboczą ds. nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów w tym kraju; mając na uwadze, że mimo rządowych reform w sektorze rybołówstwa wielu pracowników migrujących w Tajlandii nadal podlega pracy przymusowej;
S. mając na uwadze, że Tajlandia jest największym światowym producentem tuńczyka konserwowanego i głównym konkurentem przedsiębiorstw unijnych w tym sektorze; mając na uwadze, że umowa o wolnym handlu z Tajlandią może stanowić poważne zagrożenie dla unijnej branży produkującej ryby i owoce morza w puszkach, która ma kluczowe znaczenie w kilku regionach przybrzeżnych ze względu na ważną rolę w tworzeniu miejsc pracy i dobrobytu oraz jako sektor zatrudniający w znacznej liczbie kobiety;
T. mając na uwadze, że UE i ASEAN są dla siebie nawzajem trzecim co do wielkości partnerem handlowym, a UE jest czwartym co do wielkości partnerem handlowym Tajlandii i drugim co do wielkości inwestorem w Tajlandii;
U. mając na uwadze, że w 2013 r. rozpoczęły się negocjacje między UE a Tajlandią w sprawie dwustronnej umowy o wolnym handlu, jednak w 2014 r. UE zawiesiła negocjacje; mając na uwadze, że 15 marca 2023 r. UE i Tajlandia wznowiły negocjacje;
Zaangażowanie UE w regionie Indo-Pacyfiku
1. podkreśla, że Tajlandia jest ważnym partnerem w regionie Indo-Pacyfiku, który stał się jednym z priorytetów geopolitycznych UE;
2. podkreśla, że UE jest zaangażowana na rzecz wolnego, otwartego i opartego na zasadach regionu Indo-Pacyfiku; przypomina, że nowa strategia UE na rzecz Indo-Pacyfiku musi zostać szybko wdrożona, aby dać partnerom UE w regionie możliwość wspólnego stawienia czoła wspólnym wyzwaniom, obrony międzynarodowego porządku opartego na zasadach oraz obrony podzielanych przez UE i ASEAN wartości i zasad; opowiada się za ściślejszą współpracą z krajami tego regionu, w tym w szczególności z krajami ASEAN;
3. ponownie podkreśla polityczną wagę silnych stosunków dwustronnych, opartych na wspólnych interesach i zasadach, między ASEAN a UE w ogóle, a między Tajlandią a UE w szczególności; z zadowoleniem przyjmuje szczyt UE-ASEAN z grudnia 2022 r. oraz zobowiązanie do dalszego pogłębiania tego strategicznego partnerstwa;
4. ponawia apel o szybkie wdrożenie strategii UE Global Gateway w koordynacji ze strategią dla Indo-Pacyfiku; podkreśla geopolityczne wyśrodkowanie tego podejścia, które obejmuje ukierunkowane na zrównoważony rozwój, transformacyjne, zwiększające odporność i oparte na wartościach wymiary podejścia "Drużyna Europy"; z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź pakietu finansowego o wartości 10 mld EUR w celu przyspieszenia inwestycji infrastrukturalnych w krajach ASEAN, w celu zbudowania nowego, zrównoważonego gospodarczo partnerstwa, w szczególności w odniesieniu do transformacji ekologicznej i zrównoważonej konektywności;
5. zauważa, że region ASEAN jest jednym z najbardziej narażonych na skutki zmiany klimatu; zwraca uwagę na inicjatywę "Green Team Europe", która ma na celu wspieranie zielonej transformacji w krajach ASEAN; ponadto podkreśla znaczenie roli Tajlandii jako koordynatora ASEAN ds. współpracy na rzecz zrównoważonego rozwoju;
6. zauważa, że wsparcie partnerów w regionie Indo-Pacyfiku było i pozostaje bardzo cenne w odniesieniu do głosowania na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ w związku z nieuzasadnioną, niesprowokowaną i nielegalną rosyjską wojną przeciwko Ukrainie; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Tajlandia głosowała za przyjęciem rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ potępiającej rosyjską agresję na Ukrainę, i docenia pomoc humanitarną udzielaną Ukrainie przez Tajlandię; zachęca Tajlandię, by propagowała poszanowanie prawa międzynarodowego, wspierała Ukrainę i zajęła jasne stanowisko wobec rosyjskiej wojny napastniczej, również w ramach ASEAN;
Umowa o partnerstwie i współpracy między UE a Tajlandią
7. potwierdza, że UE przywiązuje duże znaczenie do stosunków z Tajlandią; z zadowoleniem przyjmuje zawarcie umowy o partnerstwie i współpracy, która zapewni ramy prawne dla pogłębienia długotrwałych, dwustronnych stosunków polityczno-gospodarczych oraz współpracy w kwestiach o znaczeniu globalnym i stanowi ważny krok w kierunku wzmocnienia roli UE w regionie Indo-Pacyfiku;
8. zauważa, że umowa o partnerstwie i współpracy jest kompleksową i nowoczesną umową, która umożliwi przejście na nowe modele zrównoważonego wzrostu i rozwoju oraz lepsze reagowanie na obecne wyzwania w wielu obszarach polityki, takich jak środowisko, energia, zmiana klimatu, transport, nauka i technologia, handel, zatrudnienie i sprawy społeczne, prawa człowieka, edukacja, rolnictwo, migracja, kultura, nierozprzestrzenianie broni jądrowej, walka z terroryzmem oraz walka z korupcją i przestępczością zorganizowaną;
9. wyraża nadzieję, że zawarcie umowy o partnerstwie i współpracy zapewni silny bodziec do ściślejszej współpracy między UE a Tajlandią z korzyścią dla wszystkich obywateli, mieszkańców i przedsiębiorstw UE i Tajlandii oraz innych zainteresowanych stron; wzywa do zapewnienia wszystkim obywatelom UE ruchu bezwizowego do Tajlandii; popiera działania na rzecz wprowadzenia ruchu bezwizowego dla obywateli Tajlandii w podróżach do UE;
10. wyraża zadowolenie z przyjęcia krajowego planu działania na rzecz biznesu i praw człowieka przez Tajlandię, która jest pierwszym krajem w regionie Azji i Pacyfiku wprowadzającym taki plan, i wzywa do skutecznego wdrożenia tego planu;
11. wzywa strony, aby zobowiązały się, że będą wspierać wdrażanie i egzekwowanie przepisów krajowych dotyczących należytej staranności i rozliczalności przedsiębiorstw oraz że uzgodnią bardziej szczegółowe obowiązki w kontekście ocen wpływu na zrównoważony rozwój, do wymiany istotnych informacji na temat liczby dochodzeń, kontroli i działań w zakresie egzekwowania, oraz do zapewnienia przedsiębiorstwom szkoleń lub pomocy technicznej w zakresie należytej staranności przedsiębiorstw i rozliczalności przedsiębiorstw;
12. podkreśla, że strony zgadzają się współpracować w obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania we wszystkich dziedzinach nauki, technologii i innowacji; z zadowoleniem przyjmuje podpisanie 9 września 2022 r. porozumienia administracyjnego w sprawie współpracy między UE a Tajlandią w zakresie badań pionierskich;
13. podkreśla, że wspólnym celem obu stron jest wzmocnienie globalnej reakcji na zmianę klimatu i jej skutki oraz zacieśnienie współpracy w zakresie strategii politycznych przyczyniających się do łagodzenia zmiany klimatu zgodnie z porozumieniem paryskim; podkreśla zobowiązania stron do skutecznego wdrożenia Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu i porozumienia paryskiego;
14. podkreśla, że Tajlandia jest dziewiątym krajem na świecie najbardziej dotkniętym zmianą klimatu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że podczas COP26 Tajlandia zobowiązała się zwiększyć swój ustalony na poziomie krajowym wkład w celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o 30 % do 2030 r.; w związku z tym wyraża zadowolenie z przyjęcia przez ten kraj w 2022 r. zmienionej długoterminowej strategii rozwoju niskoemisyjnego;
15. podkreśla wysiłki obu stron na rzecz zacieśnienia współpracy w sektorze energetycznym, w tym w zakresie dostępu do przystępnych cenowo i zrównoważonych usług energetycznych, rozwoju zrównoważonych i odnawialnych form energii oraz promowania niskoemisyjnego wytwarzania energii, które przyczynia się do przejścia na czystą energię; zachęca obie strony, by zwiększyły starania na rzecz przeciwdziałania skutkom zmiany klimatu poprzez przyjęcie i wdrożenie skuteczniejszej polityki klimatycznej, w której będzie dążyć się do transformacji energetycznej i obniżenia emisyjności;
16. podkreśla, że Tajlandia stoi w obliczu postępującej degradacji środowiska w wielu regionach, w tym utraty różnorodności biologicznej i spadku liczebności populacji dzikiej fauny i flory, wylesiania, pustynnienia, niedoboru wody oraz zanieczyszczenia powietrza i wody; wzywa strony do współpracy w celu sprostania tym wyzwaniom;
17. z zadowoleniem przyjmuje włączenie do umowy o partnerstwie i współpracy postanowień dotyczących współpracy w zakresie zrównoważonych systemów żywnościowych; podkreśla, że sektor rolnictwa ma istotne znaczenie zarówno dla Tajlandii, jak i dla UE;
18. uważa, że UE powinna podtrzymać swoje zaangażowanie na rzecz zrównoważonego rybołówstwa w regionie Indo-Pacyfiku i zacieśnić współpracę z Tajlandią w zakresie zwalczania przełowienia, nadmiernej zdolności połowowej oraz nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów w regionie Indo-Pacyfiku;
19. ponownie wzywa Komisję do uwzględnienia faktu, że dwustronna umowa o wolnym handlu między UE a Tajlandią powinna zostać poprzedzona rygorystycznymi badaniami jej wpływu na zrównoważony charakter rybołówstwa oraz szczegółową analizą potencjalnych skutków gospodarczych, społecznych i środowiskowych;
20. ponawia swój apel do Komisji o uwzględnienie w ewentualnych negocjacjach handlowych z Tajlandią ryb i owoców morza w puszkach jako produktów wrażliwych;
21. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że umowa o partnerstwie i współpracy wspiera kontakty międzyludzkie, np. mobilność akademicką w ramach programu Erasmus+ oraz wymianę najlepszych praktyk w zakresie polityki młodzieżowej i pracy z młodzieżą;
22. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że umowa o partnerstwie i współpracy wspiera współpracę w zakresie promowania równości płci i wzmocnienia pozycji kobiet; z zadowoleniem przyjmuje ustawodawstwo Tajlandii na rzecz poprawy praw kobiet, w tym przyjęcie ustawy o równouprawnieniu płci z 2015 r.; wzywa władze Tajlandii, by zwiększyły wysiłki na rzecz wdrożenia, a także zwalczania przemocy ze względu na płeć oraz wzmocnienia pozycji kobiet i dziewcząt, zwłaszcza migrantek, kobiet z obszarów wiejskich i kobiet należących do mniejszości, zgodnie z art. 21 umowy o partnerstwie i współpracy;
23. podkreśla, że art. 1 ust. 1 umowy o partnerstwie i współpracy stanowi, że prawa człowieka i poszanowanie zasad demokratycznych, praworządności i dobrych rządów stanowią zasadnicze elementy umowy o partnerstwie i współpracy;
24. wyraża zaniepokojenie brutalnymi represjami wobec pokojowych demonstrantów w Tajlandii w latach 2020-2021; wzywa władze Tajlandii do zbadania naruszeń praw człowieka popełnionych wobec demonstrantów; wzywa władze Tajlandii do uwolnienia tych więźniów, którzy zostali arbitralnie zatrzymani za korzystanie z przysługującego im prawa do pokojowego zgromadzania się;
25. wzywa rząd Tajlandii do poszanowania roli organizacji społeczeństwa obywatelskiego, obrońców praw człowieka, obrońców demokracji, działaczy społeczeństwa obywatelskiego, dziennikarzy i innych, do zapewnienia wolności słowa i zgromadzeń, do dokonania przeglądu krajowej ustawy dotyczącej obrazy majestatu i szybkiego uwolnienia wszystkich osób aresztowanych na mocy tej ustawy, a także do dokonania przeglądu projektu ustawy o funkcjonowaniu organizacji non-profit z 2021 r., ustawy o przestępczości komputerowej i ustawy o zniesławieniu, zgodnie z Międzynarodowym paktem praw obywatelskich i politycznych, podpisanym i ratyfikowanym przez Tajlandię;
26. odnotowuje zwiększoną ochronę, jaką ustawa o równouprawnieniu płci z 2015 r. przyznaje społeczności LGBTI; wzywa Tajlandię do pracy nad promowaniem i pełną ochroną praw społeczności LGBTI;
27. jest głęboko zaniepokojony bezprecedensowym atakiem na dzieci na mocy ustawy dotyczącej obrazy majestatu i wzywa Tajlandię do przestrzegania międzynarodowych zobowiązań wynikających z Konwencji o prawach dziecka, ratyfikowanej przez ten kraj;
28. wyraża zadowolenie z przyjęcia przez Tajlandię w 2022 r. ustawy o zapobieganiu torturom i przymusowym zaginięciom oraz ich zwalczaniu, co stanowi kluczowy krok w walce z torturami, złym traktowaniem i wymuszonymi zaginięciami w Tajlandii; ubolewa, że 14 lutego 2023 r. rząd Tajlandii zatwierdził dekret w sprawie odroczenia egzekwowania niektórych zapisów tej ustawy z lutego do października 2023 r.; wzywa do szybkiego wprowadzenia w życie tej ustawy oraz do jej pełnego i skutecznego wdrożenia; wzywa Tajlandię do szybkiej ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o ochronie wszystkich osób przed wymuszonym zaginięciem;
29. ponownie wzywa Tajlandię do podjęcia konkretnych kroków w kierunku zniesienia kary śmierci, w tym podpisania i ratyfikowania Drugiego protokołu fakultatywnego do Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych w sprawie zniesienia kary śmierci; podkreśla znaczenie wspólnej deklaracji w sprawie art. 23 umowy o partnerstwie i współpracy dla zagwarantowania, że w przyszłości nie będą nakładane ani wykonywane wyroki śmierci;
30. apeluje do Tajlandii o podpisanie i ratyfikowanie Konwencji dotyczącej statusu uchodźców z 1951 r. i protokołu do niej z 1967 r.; wzywa władze Tajlandii do natychmiastowego zaprzestania deportacji etnicznych Rohingjów i Ujgurów oraz innych osób ubiegających się o azyl, gdyż deportacje te stanowią rażące naruszenie podstawowych zobowiązań międzynarodowych wiążących Tajlandię, w szczególności zasady non-refoulement; z zadowoleniem przyjmuje unijne programy pomocy humanitarnej zapewniające ochronę i opiekę zdrowotną uchodźcom Rohingja mieszkającym w obozach dla uchodźców w tym kraju;
31. docenia wysiłki rządu Tajlandii na rzecz zwalczania naruszeń praw człowieka związanych z handlem ludźmi i pracą przymusową; pozostaje jednak zaniepokojony warunkami pracy pracowników migrujących;
32. z zadowoleniem przyjmuje porozumienie stron o współpracy i udzielaniu pomocy technicznej w celu podjęcia działań na rzecz ratyfikacji i wdrożenia podstawowych konwencji MOP; wzywa Tajlandię do ratyfikowania konwencji MOP nr 87, 98 i 155, do skutecznego zagwarantowania praw pracowników do organizowania się i strajku oraz do przyznania wszystkim pracownikom tych samych praw, niezależnie od ich kraju pochodzenia, a także do współpracy z UE w zakresie propagowania ratyfikacji i wdrożenia innych aktualnych konwencji MOP;
33. zachęca Tajlandię do ratyfikowania Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego zgodnie z art. 5 umowy o partnerstwie i współpracy i wspólną deklaracją dotyczącą tego artykułu;
34. przypomina, że jeżeli któraś ze stron uzna, że druga strona nie wypełniła któregokolwiek z zobowiązań wynikających z umowy o partnerstwie i współpracy, zwłaszcza odnoszących się do jej zasadniczych elementów, może podjąć stosowne kroki, z zawieszeniem umowy włącznie;
35. zauważa, że w ramach wznowionych negocjacji w sprawie umów o wolnym handlu Komisja dąży do pobudzenia handlu i inwestycji poprzez zajęcie się kwestią dostępu do rynku towarów, usług, inwestycji i zamówień publicznych; szybkich i skutecznych procedur sanitarnych i fitosanitarnych; ochrony praw własności intelektualnej oraz usunięcia przeszkód w handlu cyfrowym oraz handlu energią i surowcami, przy jednoczesnym wspieraniu wysokiego poziomu ochrony praw pracowniczych, środowiska i osiągnięcia ambitnych celów klimatycznych;
36. przypomina, że art. 1 ust. 2 umowy o partnerstwie i współpracy potwierdza zobowiązanie stron do propagowania zrównoważonego rozwoju we wszystkich jego wymiarach, współpracy w celu sprostania wyzwaniom związanym ze zmianą klimatu oraz globalizacją, a także przyczyniania się do realizacji Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030; podkreśla nowe podejście UE w tym zakresie, przedstawione w komunikacie Komisji z 22 czerwca 2022 r. zatytułowanym "Siła partnerstw handlowych: razem na rzecz ekologicznego i sprawiedliwego wzrostu gospodarczego";
37. podkreśla, że podczas wszelkich negocjacji z Tajlandią należy rozpatrywać kwestie związane z prawami człowieka;
38. podkreśla, że unijne umowy o wolnym handlu przewidują tzw. klauzulę niewykonywania, umożliwiającą
zawieszenie preferencji handlowych w razie naruszenia zasadniczych elementów umów o partnerstwie i współpracy;
o
o o
39. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącemu Komisji / wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Królestwa Tajlandii.
