(C/2024/4775)(Dz.U.UE C z dnia 29 lipca 2024 r.)
RADA GENERALNA EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym 1 , w szczególności załącznik IX,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 2 , w szczególności art. 3 oraz art. 16-18,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE 3 , w szczególności tytuł VII rozdział 4 sekcję I,
uwzględniając decyzję Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2011/1 z dnia 20 stycznia 2011 r. ustanawiającą regulamin Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 4 , w szczególności art. 18-20,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Aby zapewnić skuteczność i spójne stosowanie krajowych środków polityki makroostrożnościowej, ważne jest poleganie na dobrowolnej wzajemności w przypadku środków, które nie podlegają obowiązkowemu uznawaniu na mocy prawa Unii. W przypadku braku uznawania środek makroostrożnościowy podjęty w jednym państwie członkowskim ma zastosowanie wyłącznie do instytucji kredytowych działających na podstawie zezwolenia udzielonego przez to państwo członkowskie. Może to umożliwiać instytucjom kredytowym obchodzenie danego środka poprzez bezpośrednie udzielanie kredytów transgranicznych lub udzielanie kredytów za pośrednictwem oddziałów. Uznawanie krajowych środków polityki makroostrożnościowej może zapobiec przenoszeniu działalności i arbitrażowi regulacyjnemu, a także zakłóceniom konkurencji wynikającym ze stosowania różnych wymogów makroostrożnościo- wych w odniesieniu do tych samych ekspozycji, w zależności od państwa siedziby instytucji kredytowej.
(2) Zasady dotyczące dobrowolnej wzajemności w odniesieniu do środków polityki makroostrożnościowej określone w zaleceniu Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/2 5 , mają zapewniać, aby wszelkie środki polityki makroostrożnościowej oparte na ekspozycji, aktywowane w jednym państwie członkowskim, były odwzajemniane w pozostałych państwach członkowskich.
(3) W dniu 12 marca 2024 r. Banca d'Italia, działając jako organ wyznaczony do celów art. 133 dyrektywy 2013/36/UE, powiadomił Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) o swoim zamiarze ustanowienia wskaźnika sektorowego bufora ryzyka systemowego zgodnie z art. 133 ust. 9 tej dyrektywy w celu wzmocnienia odporności włoskiego sektora bankowego na szoki niezwiązane z cyklem kredytowym, a tym samym jego zdolności do absorpcji strat, oraz w celu wsparcia udzielania kredytów gospodarce. Wskaźnik bufora ryzyka systemowego (SyRB) będzie miał zastosowanie do instytucji kredytowych działających na podstawie zezwolenia udzielonego we Włoszech. Wskaźnik SyRB na poziomie 0,5 % będzie miał zastosowanie od dnia 31 grudnia 2024 r. do wszystkich ekspozycji na ryzyko kredytowe i ekspozycji na ryzyko kredytowe kontrahenta we Włoszech. Od 30 czerwca 2025 r. wskaźnik ten wzrośnie do 1 %. Wskaźnik SyRB będzie poddawany przeglądowi co najmniej raz na dwa lata.
(4) W dniu 12 marca 2024 r. Banca d'Italia, działając jako wyznaczony organ do celów art. 133 dyrektywy 2013/36/UE, zwrócił się do ERRS z wnioskiem o zalecenie wzajemności wyżej wymienionego środka polityki makroostrożnoś- ciowej, na zasadzie indywidualnej i na zasadzie skonsolidowanej, zgodnie z art. 134 ust. 5 dyrektywy 2013/36/UE.
(5) Wzajemność w odniesieniu do makroostrożnościowych wymogów kapitałowych aktywowanych przez organy innych państw członkowskich, na zasadzie indywidualnej i skonsolidowanej, niezależnie od tego, czy dane ekspozycje są posiadane przez jednostki zależne lub oddziały, czy wynikają z bezpośredniego udzielania kredytów transgra- nicznych, ogranicza przenoszenie działalności i arbitraż regulacyjny, przeciwdziała ryzyku systemowemu, a tym samym wspiera ogólną skuteczność polityki makroostrożnościowej poprzez zapewnienie, aby zwiększone ryzyko było uwzględniane nie tylko w państwie członkowskim, które wprowadziło dany wskaźnik SyRB, ale również w innych państwach członkowskich, w których grupy bankowe są narażone na to zwiększone ryzyko. Uznawanie powinno zatem również mieć na celu zapewnienie wystarczającej odporności grup bankowych narażonych na te ryzyka systemowe. W związku z tym makroostrożnościowe wymogi kapitałowe wynikające z decyzji o uznawaniu środków polityki makroostrożnościowej innych państw członkowskich powinny być zasadniczo stosowane zarówno na zasadzie indywidualnej, jak i skonsolidowanej.
(6) W celu uznawania włoskiego wskaźnika SyRB, zgodnie z wnioskiem Banca d'Italia, odpowiednie właściwe lub wyznaczone organy innego państwa członkowskiego mogą ustanowić wskaźnik SyRB zgodnie z art. 134 i 133 dyrektywy 2013/36/UE.
(7) Zgodnie z art. 134 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE uznawanie włoskiego wskaźnika SyRB, którego dotyczyło powiadomienie, przez inne państwa członkowskie miałoby zastosowanie do zlokalizowanych we Włoszech ekspozycji instytucji działających na podstawie zezwolenia uzyskanego w odwzajemniających państwach członkowskich.
(8) Zgodnie z art. 133 ust. 4 dyrektywy 2013/36/UE wskaźnik SyRB może być stosowany na zasadzie indywidualnej, subskonsolidowanej lub skonsolidowanej. W związku z tym uznawanie wskaźnika SyRB ustanowionego przez inne państwo członkowskie wiąże się z możliwością zastosowania wskaźnika SyRB do wszystkich ekspozycji na zasadzie skonsolidowanej (w tym ekspozycji posiadanych za pośrednictwem jednostek zależnych zlokalizowanych w innym państwie członkowskim).
(9) Odstępstwo od ogólnego podejścia polegającego na stosowaniu uznanego włoskiego środka polityki makroostro- żnościowej zarówno na zasadzie indywidualnej, jak i skonsolidowanej, może być uzasadnione w niektórych przypadkach, na przykład gdy odwzajemniające organy uznają, że te ryzyka systemowe są już odpowiednio ograniczane przez istniejące wymogi makroostrożnościowe lub mikroostrożnościowe stosowane w państwie członkowskim, w którym grupa bankowa jest skonsolidowana.
(10) W zaleceniu Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/2, zmienionym zaleceniem ERRS/2017/4 6 , zaleca się, aby odpowiedni organ aktywujący środek polityki makroostrożnościowej, przedkładając ERRS wniosek o wzajemność, zaproponował próg istotności, poniżej którego ekspozycję pojedynczego dostawcy usług finansowych na zidentyfikowane ryzyko makroostrożnościowe w jurysdykcji, w której środek polityki makroostrożnościo- wej jest stosowany przez organ aktywujący, można uznać za nieistotną. W razie konieczności ERRS może zaproponować inny próg.
(11) W odpowiedzi na włoski wniosek o zapewnienie wzajemności przez pozostałe państwa członkowskie oraz w celu zapobieżenia wystąpieniu negatywnych skutków transgranicznych w postaci przenoszenia działalności i arbitrażu regulacyjnego, które mogłyby wynikać z wdrożenia środka polityki makroostrożnościowej, który będzie miał zastosowanie we Włoszech, Rada Generalna ERRS podjęła decyzję o umieszczeniu tego środka na liście środków polityki makroostrożnościowej, w odniesieniu do których zaleca ona zapewnienie wzajemności zgodnie z zaleceniem ERRS/2015/2. Rada Generalna ERRS postanowiła również zalecić właściwy dla danej instytucji próg istotności w wysokości 25 mld EUR. Odpowiednie organy odwzajemniające ten środek mogą zwolnić instytucje z wymogu w zakresie bufora ryzyka systemowego, o ile ich odnośne ekspozycje nie przekraczają 25 mld EUR. Ponieważ środek, który ma zostać ustanowiony w celu uznawania włoskiego wskaźnika SyRB będącego przedmiotem powiadomienia powinien mieć również zastosowanie na zasadzie skonsolidowanej, sumę ekspozycji posiadanych za pośrednictwem oddziałów, w związku z bezpośrednim udzielaniem kredytów transgranicznych i za pośrednictwem jednostek zależnych należy oceniać względem progu istotności.
(12) Zalecenie ERRS/2015/2 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
Zmiany
W zaleceniu ERRS/2015/2 wprowadza się następujące zmiany:
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 11 czerwca 2024 r.
