(Sprawy połączone od C-271/22 do C-275/22 1 , Keolis Agen i in.)[Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Organizacja czasu pracy - Dyrektywa 2003/88/WE - Artykuł 7 - Prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego - Przeniesienie prawa do corocznego płatnego urlopu w przypadku długotrwałej choroby - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 31 ust. 2]
(C/2024/472)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 3 stycznia 2024 r.)
Sąd odsyłający
Conseil de Prud'hommes d'Agen
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: XT (C-271/22), KH (C-272/22), BX (C-273/22), FH (C-274/22) NW (C-275/22)
Strona pozwana: Keolis Agen SARL
przy udziale: Syndicat national des transports urbains SNTU-CFDT
Sentencja
1) Artykuł 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 7 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy interpretować w ten sposób, że pracownik może powołać się na prawo do corocznego płatnego urlopu - ustanowione w pierwszym z tych przepisów i skonkretyzowane w drugim z tych przepisów - wobec swojego pracodawcy, przy czym okoliczność, że pracodawca jest przedsiębiorstwem prywatnym, któremu powierzono świadczenie usługi publicznej, jest w tym względzie pozbawiona znaczenia.
2) Artykuł 7 dyrektywy 2003/88 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie ustawodawstwu krajowemu lub praktyce krajowej pozwalającym - w braku przepisu krajowego przewidującego wyraźne ograniczenie czasowe przeniesienia nabytego prawa do corocznego płatnego urlopu, które to prawo nie zostało wykonane ze względu na przerwę w pracy z powodu długotrwałej choroby - na uwzględnienie wniosków o coroczny płatny urlop złożonych przez pracownika w okresie krótszym niż 15 miesięcy po zakończeniu okresu rozliczeniowego uprawniającego do tego urlopu i ograniczonych do dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.
