(C/2024/4578)Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 29 lipca 2024 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: M. Escobar Gómez, Th. Adamopoulos)
Strona pozwana: Republika Grecka
Żądania strony skarżącej
- Stwierdzenie, że Republika Grecka, nie podejmując środków, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału w sprawie C-600/12, uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na podstawie art. 260 ust. 1 TFUE;
- zasądzenie od Republiki Greckiej zapłaty na rzecz Komisji dziennego ryczałtu w wysokości 2 050 EUR za okres między ogłoszeniem wyroku w sprawie C-600/12 a - w zależności od tego, co nastąpi wcześniej - wykonaniem przez Republikę Grecką wyroku, o którym mowa, lub ogłoszeniem wyroku w niniejszej sprawie, lecz nie mniej niż 1 148 000 EUR;
- jeżeli naruszenie stwierdzone w pkt 1 będzie się nadal utrzymywać w dniu ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie, zobowiązanie Republiki Greckiej do zapłaty na rzecz Komisji dziennej kary pieniężnej w wysokości 18 450 EUR od dnia ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie do dnia wykonania przez Republikę Grecką wyroku wydanego w sprawie C-600/12; oraz
- obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Komisja twierdzi, że Republika Grecka nie podjęła środków zapewniających wykonanie wyroku z dnia 17 lipca 2014 r. w sprawie C-600/12, Komisja/Grecja. W szczególności wykonanie wyroku z dnia 17 lipca 2014 r. w celu zastosowania się do art. 13 i art. 36 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE 1 oraz art. 14 dyrektywy 1999/31/WE 2 zakłada zaprzestanie działalności składowiska odpadów na wyspie Zante, w Gryparaiika, region Kalamaki. Taką zgodność z prawem Unii można osiągnąć dopiero po rekultywacji i ostatecznym zaprzestaniu działalności składowiska zgodnie z wymogami określonymi w art. 14 dyrektywy 1999/31/WE, który odsyła do art. 13 tej samej dyrektywy. Tymczasem Republika Grecka nie podjęła niezbędnych środków, o których mowa powyżej, i brak podjęcia środków koniecznych do ostatecznego zaprzestania działalności składowiska odpadów na Zante powoduje dalsze utrzymywanie się ryzyka degradacji środowiska, co z kolei stanowi ciągłe utrzymywanie się naruszenia art. 3 i art. 36 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE oraz art. 14 dyrektywy 1999/31/WE.
