(Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Umowa kredytu hipotecznego - Warunek przewidujący zapłatę kosztów związanych z umową obciążających konsumenta - Prawomocne orzeczenie sądowe stwierdzające nieuczciwy charakter tego warunku i unieważniające go - Roszczenie restytucyjne w przedmiocie kwot zapłaconych na podstawie nieuczciwego warunku umownego - Rozpoczęcie biegu terminu przedawnienia roszczenia restytucyjnego)(C/2024/3564)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2024 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Supremo
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: GP, BG
Strona pozwana: Banco Santander SA
Sentencja
1) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, jak również zasadę pewności prawa
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoją one na przeszkodzie temu, by termin przedawnienia roszczenia restytucyjnego dotyczącego kosztów uiszczonych przez konsumenta na podstawie warunku umownego umowy zawartej z przedsiębiorcą, którego to warunku nieuczciwy charakter został stwierdzony prawomocnym orzeczeniem sądowym wydanym po zapłacie tych kosztów, rozpoczynał bieg w dniu uzyskania prawomocności przez to orzeczenie, z zastrzeżeniem możliwości udowodnienia przez przedsiębiorcę, że konsument ten wiedział lub mógł racjonalnie wiedzieć o nieuczciwym charakterze tego warunku przed wydaniem wspomnianego orzeczenia.
2) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13
należy interpretować w ten sposób, że:
stoją one na przeszkodzie temu, by termin przedawnienia roszczenia restytucyjnego dotyczącego kosztów uiszczonych przez konsumenta na podstawie warunku umowy zawartej z przedsiębiorcą, którego to warunku nieuczciwy charakter został stwierdzony prawomocnym orzeczeniem sądowym wydanym po uiszczeniu tych kosztów, rozpoczynał bieg wcześniej niż w dniu, w którym krajowy sąd najwyższy wydał, w odrębnych sprawach, wyroki stwierdzające nieuczciwy charakter standardowych warunków umowy odpowiadających danemu warunkowi tej umowy.
3) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13
należy interpretować w ten sposób, że:
stoją one na przeszkodzie temu, by termin przedawnienia roszczenia restytucyjnego dotyczącego kosztów uiszczonych przez konsumenta na podstawie warunku umowy zawartej z przedsiębiorcą, którego to warunku nieuczciwy charakter został stwierdzony prawomocnym orzeczeniem sądowym, rozpoczynał bieg w dniu wydania określonych wyroków Trybunału potwierdzających zasadniczo zgodność z prawem Unii terminów przedawnienia roszczeń restytucyjnych, o ile są one zgodne z zasadami równoważności i skuteczności.
