(Sprawa C-151/24, Luevi 1 )(C/2024/3159)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 21 maja 2024 r.)
Sąd odsyłający
Corte costituzionale
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS)
Strona przeciwna: V.M.
Pytania prejudycjalne
Czy art. 12 ust. 1 lit. e) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/98/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie procedury jednego wniosku o jedno zezwolenie dla obywateli państw trzecich na pobyt i pracę na terytorium państwa członkowskiego oraz w sprawie wspólnego zbioru praw dla pracowników z państw trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim 2 , jako konkretny wyraz ochrony prawa dostępu do świadczeń z tytułu zabezpieczenia społecznego uznanej w art. 34 ust. 1 i 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że obejmuje on swoim zakresem stosowania świadczenie takie jak zasiłek socjalny na podstawie art. 3 ust. 6 legge 8 agosto 1995, n. 335 (Riforma del sistema pensionistico obbligatorio e complementare) (ustawy nr 335 z dnia 8 sierpnia 1995 r. o reformie obowiązkowego i uzupełniającego systemu emerytalnego) i czy w związku z tym prawo Unii stoi na przeszkodzie przepisom krajowym, które nie rozszerzają wspomnianego wyżej świadczenia - już przyznanego cudzoziemcom pod warunkiem posiadania przez nich zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE - na cudzoziemców posiadających jedno zezwolenie, o którym mowa w tej dyrektywie?
1 Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa, która nie odpowiada rzeczywistej nazwie żadnej ze stron postępowania.
2 Dz.U. 2011, L 343, s. 1.
