(C/2024/3147)Język postępowania: portugalski
(Dz.U.UE C z dnia 21 maja 2024 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: AFG SA (Strefa Wolnocłowa Madery) (przedstawiciele: S. Estima Martins, F. Castro Guedes i L. Seifert Guincho, adwokaci)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszących odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:
- uchylenie postanowienia Sądu (piąta izba) z dnia 27 października 2023 r. wydanego w sprawie T-722/22, AFG, S.A. (Strefa Wolnocłowa Madery)/Komisji Europejskiej, który odrzucił skargę wnoszącej odwołanie o stwierdzenie nieważności art. 1, 4, 5 i 6 decyzji Komisji Europejskiej (2020)8550 1 final z dnia 4 grudnia 2020 r. w sprawie systemu pomocy SA.21259 (2018/C) (ex 2018/NN) wdrożonej przez Portugalię na rzecz Strefy Wolnocłowej Madery (ZFM) - System III;
- obciążenie Komisji Europejskiej wszystkimi kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
1. Naruszenie prawa związane z wydaniem zaskarżonego postanowienia na podstawie art. 126 regulaminu postępowania
Sąd naruszył prawo, wydając zaskarżone postanowienie na podstawie art. 126 regulaminu postępowania, w przypadku gdy strony nie są tożsame i gdy okoliczności faktyczne i prawne podniesione przez wnoszących odwołanie na poparcie poszczególnych zarzutów niezgodności z prawem również się różnią.
2. Naruszenie prawa w związku ze stosowaniem art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ pomoc nie ma charakteru selektywnego
System ZFM ma charakter ogólny i stanowi część logiki i ogólnej struktury systemu podatkowego RAM, w związku z czym nie przynosi selektywnej korzyści przedsiębiorstwom, które są tam zarejestrowane, a zatem nie stanowi pomocy państwa. Sąd naruszył prawo, uznając, że rozpatrywany system pomocy ma charakter selektywny.
3. Naruszenie prawa w zakresie wykładni przewidzianej w decyzjach Komisji z 2007 r. i z 2013 r. przesłanki dotyczącej źródła zysków uzyskiwanych z działalności faktycznie i materialnie wykonywanej na Maderze
Sąd dokonał błędnej wykładni wyrażenia "działalność faktycznie i materialnie wykonywana na Maderze", ponieważ wykładnia tego wyrażenia jest sprzeczna z logiką i dynamiką konkurencyjną przedsiębiorstw na rynkach światowych i otwartych, pomija orzecznictwo Trybunału dotyczące "głównego ośrodka podstawowej działalności" i wyklucza uwzględnienie dodatkowych kosztów ponoszonych przez te przedsiębiorstwa, na które jest narażona działalność wykonywana poza RAM.
4. Naruszenie prawa w zakresie wykładni przesłanki dotyczącej tworzenia/utrzymania miejsc pracy w RAM, przewidzianej w decyzjach Komisji z 2007 r. i z 2013 r.
Sąd błędnie uznał, że do celów weryfikacji wymogu systemu III dotyczącego tworzenia/utrzymania miejsc pracy w RAM należy stosować kryteria takie jak metody EPC/JPR, a nie pojęcie "stanowiska pracy" wynikające z prawa krajowego.
5. Naruszenie prawa w zakresie stosowania ogólnych zasad prawa Unii
Zarzut trzeci, dotyczy naruszenia ogólnych zasad prawa Unii, w szczególności zasad pewności prawa, ochrony uzasadnionych oczekiwań i proporcjonalności.
