(C/2024/2958)Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 6 maja 2024 r.)
Strony
Strona skarżąca: AlfaStrakhovanie (Moskwa, Rosja) (przedstawiciel: A. Genko, adwokat)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014 1 z dnia 17 marca 2014 r., zmienionego w dniu 18 grudnia 2023 r. rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2023/2875 2 , w zakresie, w jakim dotyczy ono skarżącej wskutek dodania jej do wykazu podmiotów objętych sankcjami pod numerem 270;
- stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2014/145/WPZiB 3 z dnia 17 marca 2014 r., zmienionej w dniu 18 grudnia 2023 r. decyzją Rady (WPZiB) 2023/2871 4 , w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącej w związku z dodaniem jej do wykazu podmiotów objętych sankcjami pod numerem 270;
- obciążenie Rady UE kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.
1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia ze względu na to, że Rada nie przedstawiła żadnego indywidualnego, szczególnego i konkretnego powodu pozwalającego na zakwalifikowanie skarżącej według zastosowanych wobec niej kryteriów.
2. Zarzut drugi dotyczący błędu w ocenie ze względu na to, że uzasadnienie zawiera błędne twierdzenia, a materiał dowodowy nie wykazuje okoliczności faktycznych uzasadniających umieszczenie skarżącej w wykazie osób objętych sankcjami.
3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia praw podstawowych, w tym prawa własności i wolności prowadzenia działalności gospodarczej, a także zasady proporcjonalności ze względu na nieproporcjonalny wpływ na osoby trzecie oraz brak możliwości realizacji przez sankcje celów rozporządzenia nr 269/2014.
4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady niedyskryminacji ze względu na nieproporcjonalny wpływ na osoby trzecie i niemożność osiągnięcia celów rozporządzenia nr 269/2014.
5. Zarzut piąty dotyczący możliwości przyjęcia środków mniej restrykcyjnych od rozpatrywanych środków.
6. Zarzut szósty dotyczący podnoszonej incydentalnie niezgodności z prawem kryterium przewidzianego w art. 3 ust. 1 lit. f) rozporządzenia nr 269/2014 ze względu na brak wystarczającego związku między kryterium a realizowanym celem oraz ze względu na naruszenie podstawowych zasad Unii, a w szczególności zasad równości i niedyskryminacji.
7. Zarzut siódmy dotyczący naruszenia przepisów formalnych ze względu na niemożność prawidłowego zidentyfikowania przez Radę osób objętych środkami restrykcyjnymi.
1 Rozporządzenie Rady (UE) nr 269/2014 z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. 2014, L 78, s. 6).
2 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2023/2875 z dnia 18 grudnia 2023 r. wykonujące rozporządzenie (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. L, 2023/2875).
3 Decyzja Rady 2014/145/WPZiB z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. 2014, L 78, s. 16).
4 Decyzja Rady (WPZiB) 2023/2871 z dnia 18 grudnia 2023 r. zmieniająca decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. L, 2023/2871).
