(C/2024/1866)Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2024 r.)
Strony
Strona skarżąca: OT (przedstawiciele: J.-P. Hordies i P. Blanchetier, adwokaci)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Skarżący wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2023/1767 z dnia 13 września 2023 r. zmieniającej decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. 2023, L 226, s. 104) w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącego;
- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2023/1765 z dnia 13 września 2023 r. zmieniającego rozporządzenie Rady nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. 2023, L 226, s. 3) w zakresie, w jakim dotyczy ono skarżącego;
- w konsekwencji zobowiązanie Rady do usunięcia nazwiska strony skarżącej z załączników do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2023/1765 z dnia 13 września 2023 r. i do decyzji Rady (WPZiB) 2023/1767 z dnia 14 września 2023 r. w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi;
- obciążenie Rady kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez skarżącego.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżący podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący oczywistego błędu w ocenie po stronie Rady.
2. W zarzucie drugim skarżący podnosi, że zastosowane wobec niego środki polegające na całkowitym zablokowaniu wszystkich jego środków finansowych i zakazie podróżowania na terytorium Unii Europejskiej są zdecydowanie nieproporcjonalne, gdyż nie ma on związków z władzami rosyjskimi, a przede wszystkim nie ma żadnej możliwości wywierania wpływu na rosyjskich decydentów, co stanowi deklarowany przez Radę cel uzasadniający sporne środki ograniczające.
3. Wreszcie, w ramach zarzutu trzeciego, dotyczącego naruszenia jego prawa do obrony i gwarancji skutecznej ochrony sądowej, skarżący zwraca uwagę na wyraźny brak równowagi, jakiej musi doświadczyć zarówno w postępowaniu administracyjnym przed Radą mającym na celu ponowne rozpatrzenie jego sytuacji, jak i przed Sądem Unii, ponieważ Rada znajduje się w posiadaniu istotnych dokumentów, których nie przekazuje skarżącemu, nie odpowiada na jego argumenty, nie uwzględnia jego argumentów i dokumentów, które przedstawia, i nie przeprowadzania okresowych przeglądów jego sytuacji co pół roku. Do tych zarzutów należy dodać brak solidnych i możliwych do potwierdzenia dowodów oraz słabość akt i dokumentów przedstawionych na uzasadnienie decyzji o pozostawieniu nazwiska skarżącego w spornym wykazie.
