(C/2024/1403)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 19 lutego 2024 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: G.-D. Balan i M. Mataija, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Zippo Manufacturing Co., Zippo GmbH i Zippo SAS
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
- uchylenie zaskarżonego wyroku;
- obciążenie skarżących w pierwszej instancji kosztami postępowania odwoławczego i postępowania w pierwszej instancji.
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie podnosi w jego uzasadnieniu dwa zarzuty.
Po pierwsze, Sąd błędnie zinterpretował art. 41 ust. 2 lit. a) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "Kartą") oraz prawo do bycia wysłuchanym jako objęte prawem do dobrej administracji. W istocie Sąd błędnie uznał, że przysługujące skarżącym w pierwszej instancji prawo do bycia wysłuchanymi zostało naruszone, nie uwzględniwszy wymogu wynikającego z art. 41 ust. 2 lit. a) Karty, zgodnie z którym środek musi być środkiem "indywidualnym", gdyż prawo do bycia wysłuchanym nie obejmuje środków o charakterze generalnym. Wreszcie, nawet jeżeli skarżącym w pierwszej instancji przysługiwało prawo do bycia wysłuchanymi w toku procedury przyjmowania zaskarżonego rozporządzenia 1 , Sąd błędnie uznał, że prawo to nie zostało im zapewnione poprzez przeprowadzenie publicznych konsultacji.
Po drugie, Sąd orzekł ultra petita, ponieważ stwierdził nieważność zaskarżonego rozporządzenia "w zakresie, w jakim dotyczy ono produktów objętych kodem CN 9613 80 00", podczas gdy w skardze żądano stwierdzenia nieważności tego rozporządzenia jedynie "w zakresie, w jakim środki te mają zastosowanie do strony skarżącej".
