(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)(C/2024/1193)
(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2024 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2021)0775),
- uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 207 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9-0458/2021),
- uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
- uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 74 ust. 4 Regulaminu oraz przekazane pismem z dnia 14 czerwca 2023 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
- uwzględniając art. 59 Regulaminu,
- uwzględniając opinie przedstawione przez Komisję Spraw Zagranicznych oraz Komisję Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego (A9-0246/2022),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. zatwierdza wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji załączone do niniejszej rezolucji, które zostanie opublikowane w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej;
3. przyjmuje do wiadomości oświadczenie Komisji załączone do niniejszej rezolucji, które zostanie opublikowane w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej;
4. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;
5. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
P9_TC1-COD(2021)0406
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 3 października 2023 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/... w sprawie ochrony Unii i jej państw członkowskich przed stosowaniem wymuszenia ekonomicznego przez państwa trzecie
(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2023/2675.)
ZAŁĄCZNIK DO REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ
Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie rozporządzenia (UE) 2023/2675 dotyczącego ochrony Unii i jej państw członkowskich przed stosowaniem wymuszenia ekonomicznego przez państwa trzecie
Wymuszenie ekonomiczne może mieć wpływ na dowolny obszar działalności Unii lub państwa członkowskiego i może mieć złożone skutki polityczne, gospodarcze i prawne. Niniejsze rozporządzenie jest niezbędną i skuteczną odpowiedzią na zjawisko wymuszenia ekonomicznego i działa poprzez odstraszanie, ale w razie konieczności może w ostateczności prowadzić do przyjęcia środków odwetowych. Niniejsze rozporządzenie nie ma precedensu, zostało opracowane starannie i z należytym uwzględnieniem istotnych konsekwencji przypadków wymuszenia ekonomicznego. Wynika stąd, że niniejsze rozporządzenie i przyjęte w nim podejście, w szczególności powierzenie Radzie uprawnień wykonawczych na mocy art. 4, ma charakter ściśle przedmiotowy i nie stanowi precedensu dla innych dossier ustawodawczych opartych na art. 207 TFUE ani w odniesieniu do proponowania takich aktów. Jednocześnie zasady dotyczące stosowania procedury sprawdzającej w odniesieniu do unijnych środków reagowania uzgodnionych w przedmiotowym instrumencie nie przesądzają o wyniku innych trwających lub przyszłych negocjacji ustawodawczych i nie należy ich postrzegać jako precedensu dla innych dossier ustawodawczych. W związku z tym niniejszego rozporządzenia nie należy traktować jako precedensu w odniesieniu do innych aktów prawnych.
Oświadczenie Komisji w sprawie stosowania procedury sprawdzającej w odniesieniu do unijnych środków reagowania na podstawie rozporządzenia (UE) 2023/2675 w sprawie ochrony Unii i jej państw członkowskich przed stosowaniem wymuszenia ekonomicznego przez państwa trzecie
Komisja zobowiązuje się do ścisłej współpracy z Parlamentem Europejskim, Radą i państwami członkowskimi UE w zakresie stosowania unijnego instrumentu chroniącego przed stosowaniem wymuszenia, na wszystkich etapach, zgodnie z obowiązującymi przepisami i najlepszymi praktykami. Komisja zauważa, że przedstawienie jednolitej reakcji UE będzie równoznaczne z udzieleniem poparcia dla kluczowych właściwości instrumentu, jakimi są zdolność odstraszania i skuteczność, i że będzie to najodpowiedniejszym podejściem w świetle newralgicznego charakteru przedmiotowego instrumentu.
Komisja podkreśla, że w kontekście przedmiotowego rozporządzenia znalezienie rozwiązań, które zyskałyby możliwie najszersze poparcie, jest możliwe do osiągnięcia, biorąc pod uwagę charakter i wpływ działań Unii podejmowanych na mocy tego rozporządzenia. Stosowanie przedmiotowego rozporządzenia wymaga dokonania oceny złożonych kwestii ekonomicznych, politycznych i prawnych, co daje znaczny margines swobody w wyborze rozwiązań, zwłaszcza tych, które cieszą się możliwie największym poparciem ze strony państw członkowskich UE.
W związku z tym, wykonując swoje uprawnienia wykonawcze na mocy rozporządzenia oraz zgodnie z przepisami i zasadami ogólnymi ustanowionymi przez Parlament Europejski i Radę oraz określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 182/2011, Komisja zwróci szczególną uwagę na jak najszybsze zapewnianie komitetowi państw członkowskich UE skutecznych możliwości przeanalizowania wszelkich projektów aktów wykonawczych i wyrażenia opinii przed ewentualnymi głosowaniami, jak również - w każdym momencie - na wypracowanie rozwiązań, które zyskają w ramach komitetu jak najszersze poparcie państw członkowskich UE. Z zastrzeżeniem ochrony informacji poufnych Komisja udostępni Parlamentowi Europejskiemu i Radzie analizę planowanych środków, o której mowa w art. 13 ust. 4, natychmiast po przekazaniu państwom członkowskim. Jeżeli planowane unijne środki reagowania będą odnosić się do środków opisanych w art. 8 ust. 4, Komisja zwróci na ten fakt uwagę Parlamentu Europejskiego i Rady.
Ponadto w przypadku gdy komitet nie wyda opinii na temat projektu aktu wykonawczego, Komisja w możliwie największym stopniu uwzględni opinie wyrażone w ramach komitetu i w trybie priorytetowym przedstawi komitetowi zmieniony projekt aktu, aby zapewnić jak najszersze poparcie dla pozytywnej opinii w drodze konsensusu lub większości kwalifikowanej, na korzyść zmienionego projektu aktu. Jeżeli konieczne będzie zwrócenie się do komitetu odwoławczego, Komisja w możliwie największym stopniu uwzględni opinie wyrażone w ramach komitetu odwoławczego i będzie dążyć do przyjęcia środków, które opierają się na możliwie najszerszym poparciu dla pozytywnej opinii w drodze konsensusu lub większości kwalifikowanej. W przypadku gdy komitet odwoławczy wyda opinię negatywną w sprawie projektu aktu wykonawczego, Komisja będzie działać w taki sposób, aby nie sprzeciwiać się jakiemukolwiek dominującemu stanowisku w komitecie odwoławczym wyrażonemu przeciwko stosowności projektu aktu wykonawczego.
