(C/2024/1185)(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2024 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Afganistanu,
- uwzględniając art. 144 ust. 5 i art. 132 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że po przejęciu władzy w Afganistanie przez talibów ogłoszono powszechną amnestię dla byłych urzędników państwowych i byłych członków sił zbrojnych (ANDSF); mając na uwadze, że misja pomocowa ONZ w Afganistanie udokumentowała co najmniej 800 przypadków łamania praw człowieka, w tym arbitralnych zatrzymań, egzekucji pozasądowych, wymuszonych zaginięć i tortur, wobec byłych urzędników państwowych i członków ANDSF, dokonywanych przez faktyczne władze;
B. mając na uwadze, że byli urzędnicy państwowi i członkowie ANDSF są mordowani w ośrodkach detencyjnych, nieznanych miejscach i miejscach publicznych; mając na uwadze, że rodziny często dniami lub tygodniami nie wiedzą o losie ani o miejscu pobytu zatrzymanych krewnych, aż do czasu zwrotu ich ciał;
1. ubolewa nad skalą naruszeń praw człowieka w Afganistanie, których liczba gwałtownie wzrosła od czasu przejęcia władzy przez talibów; w najostrzejszych słowach potępia wszelkie przypadki łamania praw człowieka w kraju, w tym powszechne prześladowanie byłych urzędników państwowych i członków ANDSF, zaostrzające się uciskanie kobiet i dziewcząt oraz politykę apartheidu płciowego, a także atakowanie organizacji społeczeństwa obywatelskiego i obrońców praw człowieka;
2. wzywa faktyczne władze Afganistanu do pełnego egzekwowania ogłoszonego publicznie zobowiązania do powszechnej amnestii dla byłych urzędników państwowych i członków ANDSF;
3. wzywa do pilnego utworzenia pod kierownictwem ONZ mechanizmu rozliczalności w celu zbadania domniemanych naruszeń praw człowieka, w tym wobec byłych urzędników państwowych i członków ANDSF, oraz naruszeń prawa międzynarodowego;
4. wzywa faktyczne władze do zniesienia poważnych ograniczeń praw kobiet i dziewcząt, zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Afganistanu;
5. ponownie wzywa Afganistan do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia Matiullaha Wesy, Zholii Parsi, Nedy Parwani, Murtazy Behboudiego, Rasula Parsiego i wszystkich innych osób niesłusznie uwięzionych, a także do przeprowadzenia szczegółowego dochodzenia w sprawie wymuszonego zaginięcia Alii Azizi;
6. domaga się utrzymania współpracy z talibami pod ściśle określonymi warunkami, zgodnie z pięcioma kryteriami Rady dotyczącymi współpracy z faktycznymi władzami;
7. wzywa UE i państwa członkowskie do zwiększenia wsparcia dla afgańskiego społeczeństwa obywatelskiego, w tym poprzez finansowanie specjalnych programów pomocy i ochrony dla obrońców praw człowieka oraz wydawanie wiz humanitarnych prześladowanym kobietom i dziewczętom;
8. ubolewa nad faktem, że wolność wyznania w Afganistanie dramatycznie pogorszyła się pod rządami talibów; potępia talibów za brutalne prześladowanie chrześcijan i innych mniejszości religijnych w celu usunięcia ich z kraju;
9. ponownie wyraża solidarność z narodem afgańskim i zaangażowanie na jego rzecz, w tym ponawia jego apel o sprawiedliwość, rozliczalność i zadośćuczynienie za wszystkie naruszenia praw człowieka w Afganistanie; wzywa UE do wsparcia toczącego się przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym dochodzenia w tym zakresie;
10. ponownie wyraża zaniepokojenie szybko pogarszającą się sytuacją humanitarną w Afganistanie oraz brakiem funduszy na zapewnienie żywności osobom cierpiącym z powodu skrajnego głodu; wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwiększenia pomocy humanitarnej oraz finansowania z myślą o podstawowych potrzebach i wspieraniu źródeł utrzymania;
11. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz faktycznym władzom Afganistanu.
