united kingdom
ukraine

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2022 r. w sprawie unii bankowej - sprawozdanie za rok 2021 (2021/2184(INI))

P9_TA(2022)0280
Unia bankowa - sprawozdanie roczne za 2021 r.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2022 r. w sprawie unii bankowej - sprawozdanie za rok 2021 (2021/2184(INI))

(2023/C 47/06)

(Dz.U.UE C z dnia 7 lutego 2023 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając art. 114, art. 127 ust. 6 i art. 140 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

- uwzględniając swoją rezolucję z 7 października 2021 r. w sprawie unii bankowej - sprawozdanie za rok 2020 1 ,

- uwzględniając działania następcze Komisji dotyczące rezolucji Parlamentu z 7 października 2021 r. w sprawie unii bankowej - sprawozdanie roczne za 2020 r.,

- uwzględniając dokument Europejskiego Banku Centralnego (EBC) pt.: "Feedback on the input provided by the European Parliament as part of its »Resolution on Banking Union - Annual Report 2020«" ["Odpowiedź na uwagi Parlamentu Europejskiego zawarte w rezolucji w sprawie unii bankowej - sprawozdanie roczne za 2020 r."] 2 ,

- uwzględniając raport roczny EBC z działalności nadzorczej za 2020 r. przedstawiony 23 marca 2021 r. 3 ,

- uwzględniając priorytety nadzorcze EBC na lata 2022-2024 opublikowane 7 grudnia 2021 r. 4 ,

- uwzględniając odpowiedź Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB) z 7 października 2021 r. w sprawie unii bankowej - sprawozdanie roczne za 2020 r.,

- uwzględniając swoją rezolucję z 8 października 2020 r. w sprawie finansów cyfrowych: pojawiające się zagrożenia w zakresie kryptoaktywów - wyzwania regulacyjne i nadzorcze w obszarze usług, instytucji i rynków finansowych 5 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z 8 października 2020 r. w sprawie dalszego rozwoju unii rynków kapitałowych: poprawa dostępu do finansowania z rynków kapitałowych, w szczególności dla MŚP, oraz zwiększenie możliwości udziału inwestorów detalicznych 6 ,

- uwzględniając sprawozdanie pięciu przewodniczących z dnia 22 czerwca 2015 r. pt. "Dokończenie budowy europejskiej unii gospodarczej i walutowej",

- uwzględniając pakiet bankowy Komisji z 27 października 2021 r. 7 ,

- uwzględniając prowadzone przez Komisję ukierunkowane konsultacje w sprawie ram polityki makroostrożnościowej dla sektora bankowego, które rozpoczęły się 30 listopada 2021 r. 8 ;

- uwzględniając pakiet ustawodawczy Komisji z 20 lipca 2021 r. dotyczący przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu 9 ,

- uwzględniając przegląd stabilności finansowej EBC z listopada 2021 r. 10 ,

- uwzględniając opracowanie pt. "Cyfrowe euro: implikacje polityczne i perspektywy", na wniosek Komisji Gospodarczej i Monetarnej i opublikowanego przez Dyrekcję Generalną ds. Polityki Wewnętrznej w styczniu 2022 r. 11 ,

- uwzględniając sprawozdanie EBC z 2 października 2020 r. w sprawie cyfrowego euro 12 ,

- uwzględniając sprawozdanie EBC pt.: "Digital euro experimentation scope and key learnings" ["Zakres eksperymentów dotyczących cyfrowego euro i najważniejsze wnioski"] 13 ,

- uwzględniając protokół ustaleń między EBC a władzami Zjednoczonego Królestwa, który wszedł w życie 1 stycznia 2021 r. 14 ,

- uwzględniając dokument EBC i Zespołu ds. Monitorowania Ryzyka Klimatycznego Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) z lipca 2021 r. pt. "Climate-related risk and financial stability" ["Ryzyko związane z klimatem a stabilność finansowa"] 15 ,

- uwzględniając przeprowadzony przez EBC we wrześniu 2021 r. test warunków skrajnych dotyczący klimatu 16 ,

- uwzględniając ukierunkowany przegląd modeli wewnętrznych opublikowany przez EBC w kwietniu 2021 r.,

- uwzględniając sprawozdanie EBC z listopada 2021 r. pt. "Stan zarządzania ryzykiem klimatycznym i środowiskowym w sektorze bankowym: sprawozdanie z przeglądu nadzorczego podejść banków do zarządzania ryzykiem klimatycznym i środowiskowym"] 17 ,

- uwzględniając porozumienie paryskie, a także pakt klimatyczny z Glasgow przyjęty na podstawie Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu,

- uwzględniając sprawozdanie roczne SRB za rok 2020 z 30 czerwca 2021 r. 18 ,

- uwzględniając wieloletni program prac SRB na lata 2021-2023 oraz jej program prac na rok 2021 19 ,

- uwzględniając program prac SRB na rok 2022 20 ,

- uwzględniając sprawozdanie Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB) z 24 listopada 2021 r. pt. "Wdrażanie MSSF 9 przez instytucje UE - sprawozdanie monitorujące" 21 ,

- uwzględniając zalecenie EBC z 15 grudnia 2020 r. w sprawie wypłat dywidend w czasie pandemii COVID-19 22 ,

- uwzględniając komunikat Komisji z 16 grudnia 2020 r. pt. "Rozwiązanie problemu kredytów zagrożonych zaistniałego w następstwie pandemii COVID-19" (COM(2020)0822),

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2019 r. w sprawie równowagi płci przy obsadzaniu stanowisk w obszarze polityki gospodarczej i monetarnej UE 23 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 marca 2021 r. w sprawie wzmocnienia międzynarodowej roli euro 24 ,

- uwzględniając sprawozdanie monitorujące SRB z listopada 2021 r. w sprawie wskaźników ograniczania ryzyka,

- uwzględniając informacje przekazane przez EBC w odpowiedzi na uwagi Parlamentu zawarte w rezolucji z 7 października 2021 r. w sprawie unii bankowej - sprawozdanie roczne za rok 2020,

- uwzględniając wniosek Komisji z 24 listopada 2015 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 806/2014 w celu ustanowienia europejskiego systemu gwarantowania depozytów (COM(2015)0586),

- uwzględniając drugie wspólne sprawozdanie z oceny ryzyka Europejskiego Urzędu Nadzoru z września 2021 r.,

- uwzględniając sprawozdanie roczne EUNB zatytułowane "Risk Assessment of the European Banking System - December 2021" ["Ocena ryzyka dotycząca europejskiego systemu bankowego, grudzień 2021 r."] 25 ,

- uwzględniając badanie EUNB z 16 grudnia 2021 r. pt. "Guidelines on cooperation and information exchange between prudential supervisors, AML / CFT supervisors and financial intelligence units under Directive 2013/36/EU" ["Wytyczne dotyczące współpracy i wymiany informacji między organami nadzoru ostrożnościowego, organem sprawującym nadzór w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu a jednostkami analityki finansowej na podstawie dyrektywy 2013/36/UE"] 26 ,

- uwzględniając dokument ERRS pt. "Monitoring the financial stability implications of COVID-19 support measures" ["Monitorowanie skutków dla stabilności finansowej środków wsparcia w związku z COVID-19"] oparty na notatkach przygotowanych na posiedzeniach Rady Generalnej ERRS w dniach 25 marca i 24 czerwca 2021 r. 27 ,

- uwzględniając sprawozdanie ERRS z grudnia 2021 r. pt. "Report of the Expert Group on Macroprudential Stance - Phase II (implementation)" ["Sprawozdanie grupy ekspertów w sprawie kursu polityki makroostrożnościowej - etap II (wdrożenie)"] 28 ,

- uwzględniając sprawozdanie końcowe Rady Stabilności Finansowej z 1 kwietnia 2021 r. pt.: "Evaluation of the Effects of Too-Big-To-Fail Reforms" ["Ocena skutków reform dotyczących instytucji »zbyt dużych, by upaść«"] 29 ,

- uwzględniając szczegółową analizę z października 2021 r. zleconą przez Komisję Gospodarczą i Monetarną pt.: "Don't let up. The EU needs to maintain high standards for its banking sector as the European economy emerges from the Covid-19 pandemic" ["Nie można ustawać w wysiłkach. UE musi utrzymać wysokie standardy dla swojego sektora bankowego w czasie wychodzenia gospodarki europejskiej z pandemii COVID-19"] 30 ,

- uwzględniając analizę przeprowadzoną przez Dział ds. Wspierania Zarządzania Gospodarczego (EGOV) Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Wewnętrznej Parlamentu z października 2021 r. pt.: "Preventing money laundering in the banking sector - reinforcing the supervisory and regulatory framework" ["Zapobieganie praniu pieniędzy w sektorze bankowym - wzmocnienie ram nadzorczych i regulacyjnych"] 31 ,

- uwzględniając szczegółową analizę z października 2021 r. zleconą przez Komisję Gospodarczą i Monetarną pt.: "Did the pandemic lead to structural changes in the banking sector?" ["Czy pandemia doprowadziła do zmian strukturalnych w sektorze bankowym?"] 32 ,

- uwzględniając analizę Działu ds. Wspierania Zarządzania Gospodarczego (EGOV) Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Wewnętrznej Parlamentu Europejskiego z października 2021 r. pt.: "Impediments to Resolvability - what is the status quo?" [Przeszkody dla restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji - analiza sytuacji] 33 ,

- uwzględniając badanie EGOV z października 2021 r. pt.: "Review of the crisis management and deposit insurance framework - Summary of some related issues" ["Przegląd ram zarządzania kryzysowego i gwarantowania depozytów - synteza niektórych powiązanych kwestii"] 34 ,

- uwzględniając art. 54 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A9-0186/2022),

A. mając na uwadze, że unia bankowa składa się obecnie z Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego i jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, z pojedynczym zbiorem zasad jako jej podstawą, i zapewnia pełne dostosowanie między członkami unii bankowej jeśli chodzi o nadzór nad działalnością bankową i zarządzanie kryzysami bankowymi i upadłością bankową oraz stanowi integralny element stabilności finansowej Unii; mając na uwadze, że chociaż dyrektywa w sprawie systemów gwarantowania depozytów 35  określa wysokie minimalne standardy w dziedzinie ochrony depozytów, unia bankowa nie została jeszcze ukończona, ponieważ trzeci filar - europejski system gwarantowania depozytów - nie został jeszcze ustanowiony;

B. mając na uwadze, że dla bardziej stabilnej, konkurencyjnej i jednolitej unii gospodarczej i walutowej (UGW) niezbędna jest silna unia bankowa oraz lepiej rozwinięta i bezpieczna unia rynków kapitałowych; mając na uwadze, że oba projekty są wzajemnie połączone, a rozwój jednego z nich powinien prowadzić do postępów w realizacji i rozwoju drugiego; mając na uwadze, że zarówno unia bankowa, jak i unia rynków kapitałowych, są niezbędne do wzmocnienia gospodarki Unii w erze po COVID-19;

C. mając na uwadze, że zabezpieczenie dla jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (SRF) zostanie wprowadzone do 2022 r., czyli dwa lata wcześniej, niż planowano;

D. mając na uwadze, że unia bankowa jest otwarta dla wszystkich państw członkowskich UE; mając na uwadze, że Bułgaria i Chorwacja przystąpiły do europejskiego mechanizmu kursowego (ERM II) i tym samym do unii bankowej;

E. mając na uwadze, że rosyjska agresja na Ukrainę i jej konsekwencje gospodarcze będą miały bezpośredni i pośredni wpływ na unijny sektor bankowy; mając na uwadze, że obecnie trudno jest zmierzyć zakres i skalę tego wpływu; mając na uwadze, że banki UE odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu wdrożenia i przestrzegania sankcji nałożonych przez UE na Rosję w odpowiedzi na inwazję;

F. mając na uwadze, że reakcja unijnego sektora bankowego na kryzys wywołany pandemią, oparta na przeglądzie przepisów przeprowadzonym po globalnym kryzysie finansowym i ułatwiona przez jednolity zbiór przepisów oraz skoordynowany nadzór w unii bankowej, dowiodła odporności tego sektora; mając na uwadze, że nadzwyczajne i potrzebne środki pomocowe w ramach polityki publicznej i praktyki w zakresie ochrony kapitału zapewniły również znaczne wsparcie sektorowi bankowemu; mając na uwadze, że łączny wskaźnik kredytów zagrożonych zmniejszył się jeszcze bardziej, do 2,17 % w trzecim kwartale 2021 r., chociaż w niektórych państwach członkowskich bezwzględna wielkość kredytów zagrożonych pozostaje wysoka;

G. mając na uwadze, że terminowe i ukierunkowane wsparcie podczas pandemii COVID-19 umożliwiło bankom dalsze udzielanie pożyczek dla gospodarki, ochronę miejsc pracy i przedsiębiorstw oraz wnoszenie wkładu we wzrost gospodarczy; mając na uwadze, że środki te były dobrym wstępnym narzędziem walki z kryzysem; mając na uwadze, że należy spodziewać się stopniowego wycofywania środków wsparcia, co umożliwi wykorzystanie narzędzi służących odbudowie gospodarki jako całości; mając na uwadze, że istnieje potrzeba ograniczenia wciąż istniejących ryzyk systemowych wynikających z wzajemnych powiązań i złożoności systemu bankowego UE, które leżą u podstaw problemu podmiotów "zbyt dużych, by upaść";

H. mając na uwadze, że nadzór bankowy EBC zakomunikował, iż umożliwi bankom działanie poniżej poziomu określonego wytycznymi kapitałowymi w ramach filaru II (P2G) oraz bez spełniania wymogu połączonego bufora co najmniej do końca 2022 r. bez automatycznego uruchamiania działania nadzorczego; mając na uwadze, że celem tej decyzji jest zapewnienie bankom możliwości dalszego udzielania pożyczek gospodarce realnej;

I. mając na uwadze, że w miarę wychodzenia z pandemii COVID-19 Unia musi utrzymać wysokie standardy, zwłaszcza pod względem wymogów kapitałowych i praktyk w zakresie zarządzania ryzykiem, aby zapewnić odporność sektora w przyszłości;

J. mając na uwadze, że pomimo wysokiej odporności sektora bankowego podczas kryzysu związanego z COVID-19 istnieje ryzyko, że sektor ten będzie narażony na ryzyko, w szczególności w odniesieniu do jakości aktywów, np. kredytów zagrożonych, gdy tymczasowe środki wsparcia będą stopniowo wycofywane, co będzie wymagało ścisłego monitorowania i zarządzania;

K. mając na uwadze, że unia bankowa powinna pomóc w rozwiązaniu problemu powiązania między bankiem a państwem, który nadal istnieje; mając na uwadze, że w wielu bankach wzrasta poziom zaangażowania w dług państwowy; mając na uwadze, że ostrożnościowe traktowanie długu państwowego powinno być zgodne z normami międzynarodowymi;

L. mając na uwadze, że sektor bankowości i rynków finansowych ma kluczowe znaczenie dla ożywienia gospodarczego i przejścia na gospodarkę neutralną pod względem emisji dwutlenku węgla i cyfrową, w szczególności dzięki kierowaniu najważniejszego finansowania na wspieranie inwestycji (zwłaszcza do MŚP); mając na uwadze, że takie wyzwanie będzie wymagało silnego, stabilnego, odpornego i mającego wysoki poziom kapitału sektora bankowego w połączeniu ze zintegrowanymi rynkami kapitałowymi;

M. mając na uwadze, że przy ocenie zrównoważonego charakteru bilansów banków należy wziąć pod uwagę przejście na gospodarkę zeroemisyjną jako źródło ryzyka wpływające potencjalnie na inwestycje w obrębie regionów i sektorów; mając na uwadze, że istnieje potrzeba dalszej oceny tych potencjalnych zagrożeń oraz wdrożenia przyszłościowych narzędzi zarządzania ryzykiem, które mogą uchwycić bardziej długoterminowe zagrożenia klimatyczne i środowiskowe;

N. mając na uwadze, że cyfryzacja finansów wiąże się z ogromnym potencjałem, który przynosi ze sobą znaczne postępy technologiczne w sektorze bankowym UE przez zwiększenie efektywności świadczenia usług bankowych i zaostrzenie apetytu na innowacje; mając na uwadze, że cyfryzacja finansów stawia wyzwania także przed sektorem bankowym UE ze względu na zagrożenia w zakresie cyberbezpieczeństwa i ochrony danych, ryzyko związane z praniem pieniędzy oraz obawy dotyczące ochrony konsumentów; mając na uwadze, że sektor bankowy UE musi zwiększyć swoją cyberodporność, aby zagwarantować, że systemy ICT będą w stanie oprzeć się różnym typom zagrożeń dla cyberbezpieczeństwa; mając na uwadze, że cyfryzacja finansów wywrze znaczny wpływ na osobiste kanały dystrybucji usług bankowych, a także na dostępność usług bankowych na obszarach wiejskich;

O. mając na uwadze wyzwania wynikające z kryptoaktywów i kryptowalut, które są złożonymi zjawiskami wymagającymi odpowiednich reakcji politycznych równoważących zachęty do innowacji z ochroną inwestorów i konsumentów; mając na uwadze, że na bankach spoczywa coraz większa odpowiedzialność w tym względzie; mając na uwadze, że należy wziąć pod uwagę wpływ wydobywania kryptowalut na środowisko, a także zagrożenie dla bezpieczeństwa, jakie stwarzają anonimowe portfele kryptowalutowe;

P. mając na uwadze, że ze względu utrzymujące się luki w unijnych ramach przeciwdziałania praniu pieniędzy istnieje potrzeba wzmocnionego, zharmonizowanego i skutecznego nadzoru i egzekwowania przepisów w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy, co jest niezbędne do ochrony integralności systemu finansowego UE i ochrony przed zagrożeniami ze strony państw trzecich wysokiego ryzyka; mając na uwadze, że nadal występują poważne różnice w podejściach organów krajowych państw członkowskich UE do nadzoru nad przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu oraz w stosowaniu prawodawstwa UE dotyczącego przeciwdziałania praniu pieniędzy;

Q. mając na uwadze, że UE i Zjednoczone Królestwo są obecnie zobowiązane do utrzymania współpracy regulacyjnej i nadzorczej w dziedzinie usług finansowych i że to podejście oparte na współpracy powinno stanowić podstawę długoterminowych stosunków miedzy UE i Zjednoczonym Królestwem; mając na uwadze, że Komisja przedłuży tymczasowe zezwolenie umożliwiające unijnym bankom i zarządzającym funduszami korzystanie z brytyjskich izb rozliczeniowych;

R. mając na uwadze, że należy odpowiednio chronić konsumentów, inwestorów i wszystkich deponentów w unii bankowej oraz że powinni oni być odpowiednio informowani o wszelkich decyzjach mających na nich wpływ; mając na uwadze, że ochrona konsumentów i inwestorów ma również ogromne znaczenie dla pogłębienia unii rynków kapitałowych; mając na uwadze, że prawo Unii zapewnia wspólny podstawowy poziom ochrony wszystkim konsumentom zamieszkałym w UE; mając na uwadze, że przepisy krajowe wdrażające unijne wymogi w zakresie ochrony konsumentów różnią się w obrębie unii bankowej, w związku z czym istnieje potrzeba bardziej zharmonizowanej i lepszej ochrony konsumentów w całej UE; mając na uwadze, że w unii bankowej wciąż brakuje skutecznych narzędzi do wyeliminowania problemów, z którymi borykają się konsumenci, takich jak sztuczna złożoność, nieuczciwe praktyki handlowe i wykluczenie najsłabszych grup z korzystania z podstawowych usług;

S. mając na uwadze, że jednym z głównych celów unii bankowej jest, aby podatnicy nie ponosili kosztów działań naprawczych w przypadku upadłości banku;

T. mając na uwadze, że ramy zarządzania kryzysowego i gwarantowania depozytów powinny zapewniać spójne i skuteczne podejście do wszystkich banków, niezależnie od ich wielkości lub modelu biznesowego, a także przyczyniać się do zachowania stabilności finansowej, minimalizować wykorzystanie pieniędzy podatników oraz zapewnić równe warunki działania w całej UE, przy należytym uwzględnieniu zasady pomocniczości;

Uwagi ogólne

1. przypomina, że unia bankowa, która dostosowuje odpowiedzialność zarówno za nadzór, jak i restrukturyzację i uporządkowaną likwidację banków w strefie euro oraz wymaga od banków w całym systemie bankowym UE prowadzenia działalności zgodnie z tym samym zbiorem przepisów, jest zasadniczym elementem dokończenia budowy UGW i rynku wewnętrznego; zauważa, że dwa pierwsze filary unii bankowej - Jednolity Mechanizm Nadzorczy i jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji - funkcjonują obecnie i są w pełni operacyjne; zauważa jednak, że nie ustanowiono jeszcze wspólnego systemu ochrony depozytów (EDIS);

2. przypomina, że zasadniczym celem unii bankowej jest bezpieczeństwo i stabilność systemu bankowego w strefie euro i szerzej w UE oraz zapobieganie ratowaniu banków przez podatników; przypomina, że od czasu kryzysu finansowego w 2008 r. poczyniono znaczne postępy dzięki ustanowieniu Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego i jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji: Europejskie banki mają obecnie silniejszą pozycję, aby przetrwać wstrząsy finansowe, a także wprowadzono mechanizmy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w celu zapewnienia bankom znajdującym się w trudnej sytuacji możliwości likwidacji bez korzystania z pieniędzy podatników; popiera wysiłki na rzecz wzmocnienia i ukończenia unii bankowej i podkreśla, że równolegle powinny być realizowane postępy w różnych obszarach; podkreśla, że znaczne wysiłki podjęte w celu utworzenia unii bankowej przyczyniły się do zwiększenia zaufania do unijnego sektora bankowego oraz zwiększyły jego odporność i konkurencyjność oraz że w konsekwencji w okresie pandemii COVID-19 banki UE były w dobrej formie, z wyższym poziomem kapitału i zdolne do odgrywania zasadniczej roli polegającej na zapewnieniu dostępu do finansowania podczas pandemii;

3. przypomina, że do unii bankowej należą wszystkie państwa członkowskie wchodzące w skład strefy euro oraz że państwa członkowskie niewchodzące w skład tej strefy również mogą do niej dołączyć; uważa, że unia bankowa powinna być budowana w sposób przejrzysty, spójny i solidny, także dla państw członkowskich spoza strefy euro; zwraca uwagę, że państwa członkowskie nie należące do unii bankowej również są związane regułami powstałymi w wyniku procesu harmonizacji i integracji unijnego systemu bankowego, zaś ich systemy bankowe są de facto silnie związane z unią bankową; z zadowoleniem przyjmuje przystąpienie Bułgarii i Chorwacji do unii bankowej oraz włączenie bułgarskiego lewa i chorwackiej kuny do ERM II; dostrzega, że uczestnictwo w unii bankowej wymaga zgodności z odpowiednimi normami i przepisami UE;

4. wyraża głębokie zaniepokojenie rosyjską inwazją na Ukrainę i jej skutkami dla gospodarki europejskiej; zwraca uwagę, że bezpośrednie i pośrednie skutki tej wojny będą miały wpływ na gospodarkę UE, wpływ, który jest obecnie trudny do oszacowania i może stanowić potencjalne zagrożenie dla stabilności unijnego sektora bankowego; w związku z tym wzywa EBC, Europejskie Urzędy Nadzoru i właściwe organy krajowe do ścisłego monitorowania wpływu wojny na unijny sektor bankowy;

5. zauważa, że sektor bankowy wykazał się stosunkowo dużą odpornością na kryzys związany z COVID-19 oraz odegrał ważną rolę w minimalizowaniu negatywnego wpływu pandemii na gospodarkę; zwraca uwagę, że odporność ta jest wynikiem reform regulacyjnych przyjętych w następstwie poprzedniego światowego kryzysu finansowego; podkreśla również rolę środków tymczasowych, w tym środków przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013 36  (rozwiązanie prowizoryczne CRR), które umożliwiły bankom dalsze udzielanie kredytów gospodarstwom domowym i przedsiębiorstwom, a także rolę dodatkowej przestrzeni kapitałowej zapewnianej przez EBC; podkreśla, że reformy regulacyjne po kryzysie finansowym w 2008 r. należy chronić oraz że należy eliminować luki regulacyjne;

6. zauważa, że środki nadzwyczajne mające na celu wsparcie zdolności banków do udzielania kredytów gospodarstwom domowym i przedsiębiorstwom powinny obowiązywać tak długo, jak jest to konieczne; zwraca uwagę na to, jak ważne jest zapewnienie dobrze skoordynowanego, ostrożnego, stopniowego i ukierunkowanego przejścia od środków pomocowych związanych z pandemią do narzędzi wsparcia odbudowy gospodarczej, w tym reform w państwach członkowskich, przez krajowe plany odbudowy i zwiększania odporności; podkreśla, że należy spodziewać się stopniowego wycofywania środków nadzwyczajnych; podkreśla w tym kontekście, że przy podejmowaniu decyzji o ewentualnym wycofaniu tych środków należy wziąć pod uwagę ogromną niestabilność spowodowaną rosyjską inwazją na Ukrainę; odnotowuje decyzję Rady Prezesów EBC z 16 grudnia 2021 r. o zaprzestaniu skupu aktywów netto w ramach nadzwyczajnego programu zakupów w czasie pandemii (PEPP);

7. podkreśla kluczową rolę unijnego sektora bankowego i rynków kapitałowych w finansowaniu odporności, odbudowy oraz zielonej i cyfrowej transformacji gospodarki europejskiej, w tym w zapewnianiu MŚP dostępu do kredytów; przypomina, że aby sprostać tym zadaniom, sektor bankowy UE musi być silny, odporny, dobrze uregulowany i dobrze skapitalizowany;

8. podkreśla, że silna i dobrze zorganizowana unia rynków kapitałowych wraz z rozwojem unii bankowej pomoże zapewnić lepsze warunki finansowania gospodarki europejskiej, zarówno dla gospodarstw domowych, jak i przedsiębiorstw, które nadal w dużej mierze zależne są od kredytów bankowych, aby zachęcić do inwestycji i tworzenia miejsc pracy, a zarazem wnieść wkład w odporność gospodarki europejskiej i pobudzić zieloną transformację; podkreśla, że w celu ukończenia budowy unii rynków kapitałowych konieczne jest zapewnienie proporcjonalności przyjętych przepisów i ochrony klientów detalicznych; z zadowoleniem odnotowuje wnioski ustawodawcze zaprezentowane 25 listopada 2021 r., dotyczące dalszego rozwoju unii rynków kapitałowych; apeluje do Komisji i europejskich urzędów nadzoru, aby oceniły potrzebę lepszego uregulowania sektora działalności parabankowej i w stosownych przypadkach przedstawiły wnioski ustawodawcze oraz stale monitorowały odporność rynków kapitałowych;

9. z zadowoleniem przyjmuje priorytety nadzorcze EBC na lata 2022-2024, do których należą: 1) wyjście z pandemii w dobrym stanie, (2) wykorzystanie okazji do zaradzenia słabościom strukturalnym za pomocą skutecznych strategii cyfryzacji i lepszego zarządzania oraz (3) zaradzenie pojawiającym się zagrożeniom, w tym zagrożeniom związanym z klimatem, środowiskiem, IT i cyberbezpieczeństwem; odnotowuje, że w ostatnich latach sektor bankowy podjął szereg działań w celu sprostania tym wyzwaniom, i docenia osiągnięte wyniki; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje zmniejszenie zagregowanych wskaźników kredytów zagrożonych; podkreśla, że nadzorcy unijni i krajowi muszą ściśle monitorować ryzyko w związku z wycofywaniem nadzwyczajnych publicznych środków wsparcia; podkreśla, że ważne jest ostrożne zarządzanie ryzykiem i tworzenie odpowiednich rezerw; przypomina, że zmniejszenie i podział ryzyka w sektorze bankowym przyczyniłyby się do powstania stabilniejszej, silnej i zorientowanej na wzrost gospodarczy unii bankowej;

10. popiera trwające prace nad wdrożeniem przepisów pakietu Bazylea III i w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje przedstawiony przez Komisję 27 października 2021 r. ustawodawczy pakiet bankowy; uważa, że w procesie wdrażania UE musi zapewnić pełne dostosowanie do standardów bazylejskich, z uwzględnieniem zasady proporcjonalności, oraz, w stosownych przypadkach, szanować specyfikę i różnorodność unijnego sektora bankowego, dbając zarazem o to, by banki UE były nadal w stanie konkurować ze swoimi globalnymi konkurentami;

11. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że sektor bankowy dostosowuje się do wyzwań i możliwości związanych z cyfryzacją, co pozwoli bankom lepiej obsługiwać klientów, oferować nowe produkty i zapewnić możliwości zwiększenia efektywności kosztowej; podkreśla, że sektor bankowy jest szczególnie narażony na cyberataki; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje postępy poczynione w odniesieniu do wniosków dotyczących rozporządzenia i dyrektywy w sprawie operacyjnej odporności cyfrowej sektora finansowego oraz dyrektywy w sprawie środków na rzecz wspólnego wysokiego poziomu cyberbezpieczeństwa w całej Unii, uchylającej dyrektywę (UE) 2016/1148 (NIS 2.0), które stanowią podstawę ram regulacyjnych ułatwiających walkę z cyberprzestępczością w sektorze bankowym; wzywa europejskie urzędy nadzoru i ENISA do wzmożenia wysiłków na rzecz monitorowania i ograniczania ryzyka związanego z zewnętrznymi dostawcami usług ICT spoza UE; podkreśla potrzebę dalszych inwestycji i badań w celu opracowania innowacyjnych sposobów wzmocnienia cyberbezpieczeństwa sektora bankowego; uważa, że priorytetem powinno być bezpieczeństwo klientów, stabilność oraz integralność finansowa oraz neutralność technologiczna; apeluje o promowanie włączenia finansowego, zwłaszcza najsłabszych grup o niskim poziomie umiejętności cyfrowych lub wiedzy finansowej; z zadowoleniem odnotowuje postępy w pracach nad pakietem dotyczącym finansów cyfrowych; podkreśla, że banki powinny utrzymać rozbudowane osobiste kanały dystrybucji usług bankowych, zwłaszcza na obszarach wiejskich; z zainteresowaniem przyjmuje prace nad cyfrowym euro, które funkcjonowałoby równolegle z gotówką; zwraca się do EBC o rozważenie w przyszłych pracach potencjalnego wpływu cyfrowego euro na płatności, zdolność banków do udzielania pożyczek i stabilność finansową;

12. przypomina, że podstawą współpracy między Jednolitym Mechanizmem Nadzorczym a brytyjskim Urzędem Nadzoru Finansowego jest protokół ustaleń między EBC a władzami Zjednoczonego Królestwa, który wszedł w życie 1 stycznia 2021 r.; odnotowuje, że Komisja niedawno ogłosiła przedłużenie tymczasowego zezwolenia, umożliwiające unijnym bankom i zarządzającym funduszami na korzystanie z brytyjskich izb rozliczeniowych, co pozwoli uniknąć ewentualnych krótkoterminowych zjawisk nagłych spadków; wzywa Komisję do podjęcia kroków w celu ułatwienia większej liczby rozliczeń w UE w perspektywie średnioterminowej;

13. wyraża ubolewanie, że nie zapewniono pełnej równowagi płci w instytucjach i organach finansowych UE, a w szczególności że kobiety nadal są niedostatecznie reprezentowane na stanowiskach kierowniczych w sektorze bankowości i usług finansowych; uważa, że rekrutacja kandydatów do instytucji i organów finansowych UE powinna opierać się na kryteriach doświadczenia, różnorodności i kwalifikacji, aby zapewnić jak najsprawniejsze funkcjonowanie danej instytucji lub danego organu; wzywa rządy oraz wszystkie instytucje i organy do przedstawiania zrównoważonych pod względem płci list kandydatów do wszelkich przyszłych nominacji na stanowiska w organach UE i ponawia swoje zobowiązanie do nieuwzględniania list kandydatów, na których nie przestrzegano zasady równowagi płci; wyraża głębokie ubolewanie, że rozpatrywana przez Eurogrupę lista kandydatów do Rady Dyrektorów Europejskiego Mechanizmu Stabilności na kolejną kadencję nie zawiera ani jednej kobiety; podkreśla, że równowaga płci w zarządach i wśród pracowników przynosi korzyści zarówno społeczne, jak i gospodarcze; apeluje do instytucji finansowych, aby regularnie aktualizowały swoje polityki różnorodności i włączenia społecznego oraz aby pomagały promować zdrową kulturę pracy, w której priorytetowo traktuje się inkluzywność;

Nadzór

14. wzywa EBC, EUNB i ERRS do uważnego monitorowania zagrożeń dla sektora bankowego wynikających z napaści Rosji na Ukrainę i jej skutków gospodarczych; zwraca uwagę na potrzebę rozważenia różnych scenariuszy i przygotowania się na różne możliwe warianty;

15. uważa, że zarządzanie ryzykiem kredytowym, monitorowanie i zmniejszenie liczby kredytów zagrożonych nadal powinno być jednym z głównych priorytetów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że łączny wskaźnik kredytów zagrożonych w strefie euro spadł jeszcze bardziej do 2,17 % w trzecim kwartale 2021 r.; zauważa, że choć obecnie sytuacja jest stabilna, należy ją uważnie monitorować, biorąc pod uwagę stopniowe wycofywanie środków nadzwyczajnych; zwraca uwagę na znaczenie zgodności z wymogami ostrożnościowymi, wczesnej identyfikacji kredytów zagrożonych i proaktywnego zarządzania nimi oraz tworzenia odpowiednich rezerw; podkreśla potrzebę współpracy z dłużnikami znajdującymi się w trudnej sytuacji, doceniając rozwiązania wdrożone w tym zakresie przez sektor bankowy w czasie pandemii (jak np. moratorium na spłatę kredytów); z zadowoleniem wita przyjęcie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2167 z 24 listopada 2021 r. w sprawie podmiotów obsługujących kredyty i nabywców kredytów 37 , która pomoże zmniejszyć liczbę kredytów zagrożonych w bilansach unijnych banków i wesprze rynek wtórny kredytów zagrożonych;

16. zwraca uwagę na wysoki poziom długu państwowego w bilansach wielu banków w unii bankowej; odnotowuje prace Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego dotyczące ryzyka związanego z niewypłacalnością państwa i podkreśla, że kwestia traktowania regulacyjnego ekspozycji na dług państwowy wymaga dogłębnej analizy na forach międzynarodowych, z uwzględnieniem konsekwencji różnych podejść, oraz że wdrożenie rozwiązania w UE powinno być spójne ze standardami międzynarodowymi; uważa, że wszelkie potencjalne rozwiązania powinny być wyważone i sprawiedliwie traktować wszystkie państwa członkowskie UE, a zarazem zapewniać wystarczającą płynność na rynkach długu państwowego; podkreśla, że utworzenie bezpiecznego składnika aktywów UE mogłoby przyczynić się do złagodzenia negatywnych skutków powiązań między państwami a krajowymi sektorami bankowymi; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje utworzenie instrumentu Next Generation EU, który zapewnia europejskie aktywa niskiego ryzyka;

17. uważa, że przejście na gospodarkę bezemisyjną niesie ze sobą wielki potencjał wzrostu gospodarczego w szeregu różnych sektorów; zauważa, że taka transformacja wymaga ogromnych inwestycji ze strony sektora publicznego i prywatnego, ale, jak przyznał również EBC, jej koszt będzie niższy niż koszt niepodjęcia działań; podkreśla znaczenie sektora bankowego, jeżeli chodzi o pomoc w finansowaniu przejścia na gospodarkę bezemisyjną i zadbanie o to, by UE była w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań środowiskowych; zwraca się do banków o uwzględnienie tych kwestii w swoich planach transformacji; podkreśla, że ważne dla takiego przedsięwzięcia jest rozporządzenie w sprawie systematyki 38  i że jego wdrażanie powinno być zgodne z celami porozumienia paryskiego i Europejskiego Zielonego Ładu; wyraża zaniepokojenie, że ryzyko związane z klimatem w bilansach banków może z czasem postawić banki w trudnej sytuacji finansowej; uważa, że ryzyko to należy ograniczyć, aby zapobiec upadłości banków; apeluje o zapewnienie bankom jasnych wytycznych w tym zakresie, opartych na twardych danych ekonomicznych; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego na rzecz zapewnienia bankom wytycznych i jasnych reguł dotyczących samodzielnej oceny ryzyka związanego z klimatem i ryzyka środowiskowego; przypomina, że w 2021 r. EBC zakończył pierwszą w historii szeroko zakrojoną ocenę zarządzania ryzykiem związanym z klimatem i ryzykiem środowiskowym w bankach UE, i z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie EBC do przeprowadzenia w 2022 r. testów warunków skrajnych związanych z klimatem, które stanowią ważny element przeciwdziałania ryzyku związanemu z klimatem; apeluje, aby takie testy opierały się na realistycznych danych i założeniach; wyraża zaniepokojenie wzrostem liczby kredytów zagrożonych, związanym z osieroconymi inwestycjami w paliwa kopalne; apeluje o wczesną identyfikację takich aktywów zagrożonych i proaktywne zarządzanie nimi; zachęca Jednolity Mechanizm Nadzorczy do kontynuacji i intensyfikacji prac w tym kierunku; wzywa do odpowiedniego włączenia ryzyka środowiskowego i ryzyka związanego z transformacją do modeli ratingu kredytowego; podkreśla potrzebę dalszych usprawnień pod względem ujawniania przez banki ryzyka związanego z klimatem i ryzyka środowiskowego, a także poprawy pod względem ujawniania przez podmioty strategii transformacji w celu ułatwienia bankom i nadzorcom oceny ryzyka; apeluje do banków, aby przy ocenie swojego ryzyka związanego z klimatem przyjmowały perspektywę podwójnej istotności; podkreśla znaczenie jasnych przepisów dla zapobiegania pseudoekologicznemu marketingowi; zwraca uwagę na nowe wyzwania, zagrożenia i możliwości dla sektora bankowego związane z transformacją ekologiczną;

18. przypomina, że w ocenie obecnej sytuacji banków należy wziąć pod uwagę wpływ środków specjalnych wprowadzonych podczas pandemii przez rządy poszczególnych Państw Członkowskich; odnotowuje przegląd stabilności finansowej z 17 listopada 2021 r., w którym EBC stwierdza, że mogą upłynąć jeszcze dwa lata, zanim odczujemy pełne skutki pandemii, jeżeli chodzi o jakość aktywów bankowych;

19. podkreśla, że stopy procentowe oferowane gospodarstwom domowym i MŚP w państwach członkowskich są bardzo zróżnicowane; apeluje do Komisji i organów nadzoru bankowego o rozważenie środków zmniejszających obciążenia dla osób posiadających kredyty hipoteczne i MŚP w państwach członkowskich, w których stopy są wyższe, aby zagwarantować wszystkim obywatelom i przedsiębiorstwom możliwość dostępu do bardzo potrzebnego kapitału po uczciwych i konkurencyjnych stawkach;

20. odnotowuje tendencję do coraz większej konsolidacji w sektorze bankowym w Europie w ostatnich latach i zauważa, że aktywność unijnych banków w zakresie połączeń i przejęć w 2021 r. prawdopodobnie przewyższy poziomy notowane w 2020 i 2019 r. ze względu na szereg czynników, w tym presję kosztową, niskie stopy procentowe i cyfryzację 39 ; zwraca uwagę na możliwe korzyści płynące z konsolidacji bankowej, takie jak na przykład rozwiązanie problemu niskiej rentowności, nadwyżki mocy produkcyjnych i fragmentacji sektora bankowego, ale dostrzega również możliwe negatywne skutki konsolidacji i wyzwania stojące przed nadzorem bankowym ze strony dużych instytucji o znaczeniu systemowym, których ewentualne problemy mogą mieć wpływ na stabilność finansową w wielu jurysdykcjach; z zadowoleniem przyjmuje przewodnik EBC w sprawie podejścia nadzorczego do konsolidacji w sektorze bankowym, w którym określono oczekiwania nadzorcze dotyczące projektów konsolidacyjnych 40 ; podkreśla korzyści płynące ze zróżnicowanego i konkurencyjnego sektora bankowego w Europie, składającego się z banków o różnych modelach biznesowych, strukturach prawnych i rozmiarach;

21. zwraca uwagę na problemy i wyzwania związane z kwestiami dotyczącymi państw pochodzenia i państw przyjmujących; zauważa, że wzmocnienie integracji transgranicznej i umożliwienie większej elastyczności w przepływie kapitału między grupami bankowymi, przy jednoczesnym uwzględnianiu profili ryzyka jednostek zależnych, wymaga wiarygodnych i skutecznych zabezpieczeń dla przyjmujących państw członkowskich, przede wszystkim w celu zapewnienia wsparcia dla znaczących jednostek zależnych w trudnych sytuacjach; podkreśla, że dokończenie budowy unii bankowej ma zasadnicze znaczenie dla rozwiązania kwestii dotyczących relacji pomiędzy państwem macierzystym a państwem przyjmującym; podkreśla, że potrzebne są usprawnienia w transgranicznym świadczeniu usług, aby utworzyć prawdziwie ogólnounijny sektor bankowy oraz aby poprawić jego konkurencyjność;

22. podkreśla potrzebę dobrze funkcjonującego jednolitego rynku detalicznych usług finansowych; wzywa Komisję do dokonania oceny przeszkód i barier dla konsumentów, które powstają przy transgranicznym korzystaniu z produktów bankowości detalicznej, takich jak kredyty hipoteczne, oraz do zaproponowania rozwiązań zapewniających konsumentom możliwość korzystania z detalicznych usług finansowych w wymiarze transgranicznym;

23. podkreśla potrzebę skutecznego nadzoru nad przeciwdziałaniem praniu pieniędzy, gdyż istniejące ramy nadal cechują się szeregiem niedociągnięć; ubolewa, że jeszcze nie wszystkie państwa członkowskie dokonały pełnej transpozycji piątej dyrektywy w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy 41 , i przypomina o potrzebie lepszej koordynacji działań jednostek analityki finansowej w całej Unii; podkreśla, że banki pełnią rolę strażników dostępu w walce z praniem pieniędzy i w związku z tym muszą posiadać solidne ramy zarządzania ryzykiem i być skutecznie nadzorowane, oraz wskazuje na potrzebę współpracy i koordynacji między organami nadzoru ostrożnościowego, organami nadzoru ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i jednostkami analityki finansowej; odnotowuje wysiłki EBC podejmowane w ciągu ostatnich dwóch lat w celu zwiększenia wymiany informacji pomiędzy Jednolitym Mechanizmem Nadzorczym a organami nadzorującymi przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu; z zadowoleniem odnotowuje przyjęcie przez Komisję pakietu wniosków dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i apeluje o szybkie porozumienie w sprawie wszystkich wniosków; z zadowoleniem przyjmuje w szczególności propozycję utworzenia nowego Urzędu ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (AMLA), który będzie bezpośrednio nadzorować niektóre banki i koordynować wdrażanie przez państwa członkowskie przepisów w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu; podkreśla, że jeśli AMLA ma być naprawdę skuteczny, musi dysponować odpowiednimi zasobami; podkreśla znaczenie silnych ram przeciwdziałania praniu pieniędzy w kontekście rosyjskiej agresji na Ukrainę oraz potrzebę zapewnienia skuteczności sankcji;

24. domaga się lepszych standardów przejrzystości nadzoru bankowego, na przykład w zakresie wyników przeglądu nadzorczego i procesu oceny, które mogą zwiększyć zaufanie do rynków kapitałowych i finansowych, a także zapewnić spójne traktowanie we wszystkich państwach członkowskich; ubolewa nad faktem, że wymogi dotyczące oceny kompetencji i reputacji członków organów zarządzających instytucji kredytowych nie są wdrażane jednolicie w poszczególnych państwach członkowskich;

25. podkreśla, że ostatecznymi beneficjentami unii bankowej powinni być konsumenci i przedsiębiorstwa w gospodarce realnej; podkreśla znaczenie wzmocnienia ochrony konsumentów i inwestorów przed nadużyciami, szkodliwymi praktykami i szkodliwymi produktami; upomina się o zapewnienie konsumentom dostępu do detalicznych trans- granicznych usług finansowych; zauważa, że pomimo surowych przepisów UE w dziedzinie ochrony konsumentów, przepisy krajowe wdrażające europejskie wymogi dotyczące ochrony konsumentów różnią się w obrębie unii bankowej, w związku z tym wymagana jest dalsza harmonizacja;

Restrukturyzacja i uporządkowana likwidacja

26. z zadowoleniem przyjmuje działalność SRB w 2021 r.; z zadowoleniem odnotowuje, że banki podlegające kompetencjom SRB poczyniły ogółem spore postępy w kierunku możliwości przeprowadzenia skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz pod względem budowy zdolności do pokrycia strat; odnotowuje program prac SRB na nadchodzące lata, który zakłada umożliwienie do 2023 r. skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wszystkich banków podlegających kompetencjom SRB;

27. przypomina o ważnej roli, jaką odgrywa jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w zapewnianiu stabilności i jasności sektorowi bankowemu, inwestorom i konsumentom oraz w ochronie podatników; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie mechanizmu ochronnego w ramach jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w 2022 r., dwa lata przed pierwotnie przewidywanym terminem, w formie linii kredytu odnawialnego z EMS, co zapewnia siatkę bezpieczeństwa dla zorganizowanej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków w unii bankowej; podkreśla, jak ważny jest jednolity fundusz restrukturyzacji dla ram zarządzania kryzysowego, a także jako ważny krok w kierunku dokończenia budowy unii bankowej;

28. z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez SRB w odniesieniu do Sberbanku; podkreśla potrzebę szybkiej i odpowiedniej reakcji w przypadku poważnego zagrożenia dla unijnego sektora bankowego i stabilności finansowej spowodowanego skutkami agresji Rosji na Ukrainę;

29. popiera przegląd i wyjaśnienie kryteriów oceny interesu publicznego, tak aby jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji był stosowany w sposób bardziej spójny i przewidywalny oraz opierał się na obiektywnych progach; wzywa do przeprowadzenia badania na temat potrzeby dostosowania konkretnych aspektów prawa upadłościowego, również w celu określenia kontrfaktycznego scenariusza upadłościowego w kontekście restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, aby dostosować zachęty i zapewnić równe warunków działania; odnotowuje, że ważne jest przyjęcie przez SRB proporcjonalnego podejścia do banków pod względem ustalania dla nich minimalnego wymogu w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych (MREL); zauważa, że aby plany restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji były w pełni zgodne z wymogami prawa, SRB musi przedstawić kompleksową ocenę możliwości przeprowadzenia skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji każdego banku;

30. popiera pomysł rozważenia roli planów naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na poziomie grupy w ramach zarządzania kryzysowego, tak aby kalibracja MREL i wkładów banków w poszczególne sieci bezpieczeństwa była rzeczywiście oparta na ryzyku, odzwierciedlając prawdopodobieństwo i skalę wykorzystania tych sieci bezpieczeństwa w ramach preferowanej strategii zarządzania kryzysowego;

31. przyznaje, że alternatywne środki w ramach systemów gwarancji depozytów mające na celu finansowanie transferów portfela depozytów mogą odgrywać ważną rolę w przypadkach niewypłacalności, w szczególności w przypadku małych i średnich banków, o ile podlegają one tym samym warunkom co w przypadku transferów portfela depozytów w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i nie osłabiają ochrony deponentów, a system gwarancji depozytów jest wystarczająco finansowany, jako sposób na zminimalizowanie składek podatników i utraty wartości oraz zapewnienie stabilności finansowej, a w innych przypadkach mogą również wypełnić lukę między warunkiem umorzenia lub konwersji długu na poziomie 8 % w celu uzyskania dostępu do funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji a rzeczywistą zdolnością banku do pokrywania strat, z wyłączeniem depozytów, które mają zostać przeniesione; podkreśla, że takie interwencje powinny podlegać rygorystycznemu stosowaniu testu najmniejszych kosztów; w związku z tym wzywa Komisję do jaśniejszego sformułowania zasady najmniejszych kosztów oraz warunków korzystania ze środków z systemów gwarancji depozytów; podkreśla jednak, że w takich przypadkach konieczne może być dokonanie przeglądu zasad pomocy państwa w celu zachowania spójnych ram;

32. popiera przegląd zasad pomocy państwa, w tym komunikatu bankowego Komisji z 30 lipca 2013 r. 42 , w celu zapewnienia ich spójności z ramami jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmniejszenia różnic między zasadami pomocy państwa w obszarze wsparcia na likwidację a systemem restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z dyrektywą w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków 43 ; podkreśla, że jednym z celów takiej aktualizacji powinno być umożliwienie szybkich i skutecznych interwencji w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji lub w ramach alternatywnego systemu likwidacji oraz ograniczenie zachęt do unikania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji lub likwidacji, przy jednoczesnym utrzymaniu konkurencji i integralności unii bankowej;

33. z zadowoleniem przyjmuje wstępne porozumienie między Radą i Parlamentem w sprawie wniosku dotyczącego tzw. "połączenia łańcuchowego", który ma służyć usprawnieniu ram restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i stworzeniu równych warunków działania w zakresie nadzoru dla różnych strategii restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;

Gwarantowanie depozytów

34. przypomina, że Jednolity Mechanizm Nadzorczy i jednolity mechanizm restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji funkcjonują w ramach unii bankowej, podczas gdy systemy gwarancji depozytów działają i są finansowane obecnie na szczeblu krajowym; zwraca uwagę, że wdrożenie dyrektywy w sprawie gwarancji depozytów, gwarantującej depozyty bankowe do wysokości 100 000 EUR, zapewnia deponentom podstawowy poziom ochrony; podkreśla, że ważne jest, by deponenci w całej unii bankowej cieszyli się takim samym poziomem skutecznej ochrony swoich oszczędności, niezależnie od tego, gdzie znajduje się ich bank; podkreśla, że EDIS poprawiłby ochronę deponentów w UE, zwiększyłby ich zaufanie do sektora bankowego oraz pomógłby wzmocnić unię bankową poprzez ograniczenie powiązań między państwami a bankami; z zadowoleniem odnotowuje uwzględnienie wniosku dotyczącego rozporządzenia ustanawiającego EDIS we wspólnym oświadczeniu instytucji UE określającym główne priorytety ustawodawcze na 2022 r.;

35. przypomina, że Parlament jest współprawodawcą, jeżeli chodzi o przepisy dotyczące EDIS, i że należy uwzględnić stanowisko Parlamentu w tej sprawie; z zadowoleniem przyjmuje wznowienie wysiłków Eurogrupy na rzecz postępów w realizacji unii bankowej w celu osiągnięcia porozumienia dotyczącego poszczególnych prac i dokumentów, w tym EDIS; ponownie podkreśla zobowiązanie Parlamentu do działania na rzecz porozumienia w sprawie EDIS oraz do dalszego wsparcia niezbędnych działań ograniczających ryzyko;

36. odnotowuje oświadczenie przyjęte przez Eurogrupę na posiedzeniu 16 grudnia 2021 r., w którym przypomina ona o swoim pełnym zaangażowaniu politycznym na rzecz unii bankowej i apeluje o ograniczony w czasie plan prac zmierzających do dokończenia budowy unii bankowej; prosi, by informowano go na bieżąco o dyskusjach toczących się na szczeblu Eurogrupy i grupy roboczej wysokiego szczebla ds. EDIS; wyraża ubolewanie, że państwa członkowskie nadal działają poza ramami UE, podważając rolę Parlamentu jako współprawodawcy w odniesieniu do EDIS;

37. podkreśla znaczenie proporcjonalności ryzyka we wkładach do systemów gwarancji depozytów; ostrzega, że brak podejścia opartego na ryzyku może stwarzać ryzyko pokusy nadużycia i unikania wnoszenia wkładu, prowadząc do subsydiowania spekulacyjnych modeli biznesowych przez modele konserwatywne; podkreśla, że wkłady do przyszłego EDIS muszą być również proporcjonalne do ryzyka; zwraca uwagę, że ryzyko niesystematyczne w poszczególnych instytucjach nadal różni się w ramach unii bankowej; ponownie podkreśla, że wszyscy członkowie unii bankowej powinni dokonać transpozycji dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków oraz dyrektywy w sprawie systemów gwarancji depozytów, aby zapewnić jednorodne ograniczenie ryzyka w całej unii bankowej;

38. zwraca uwagę, że wszelka dalsza harmonizacja systemów gwarantowania depozytów powinna wzmocnić stabilność finansową systemu bankowego UE i przewidywać jasne zasady uczestnictwa lub braku uczestnictwa państw członkowskich spoza strefy euro;

39. popiera aktualizację ram zarządzania kryzysowego; podkreśla, że przewidywane ukierunkowane korekty w systemie zarządzania kryzysowego powinny poprawić jego spójność, wiarygodność i skuteczność;

o

o o

40. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Europejskiemu Bankowi Centralnemu, wszystkim bankom będącym członkami Europejskiego Systemu Banków Centralnych, Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego oraz Jednolitej Radzie ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji.

1 Dz.U. C 132 z 24.3.2022, s. 151.
5 Dz.U. C 395 z 29.9.2021, s. 72.
6 Dz.U. C 395 z 29.9.2021, s. 89.
22 Dz.U. C 437 z 18.12.2020, s. 1.
23 Dz.U. C 23 z 21.1.2021, s. 105.
24 Dz.U. C 494 z 8.12.2021, s. 118.
25 https://www.eba.europa.eu/sites/default/documents/files/document_library/Risk%20Analysis%20and%20Data/EU%20Wide% 20Transparency%20Exercise/2021/1025102/Risk_Assessment_Report_December_2021.pdf
26 https://www.eba.europa.eu/sites/default/documents/files/document_library/Publications/Guidelines/2021/EBA-GL-2021-15%20GL %20on%20CFT%20cooperation/1025384/Final%20AML-CFT%20Cooperation%20Guidelines.pdf
35 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów, Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 149.
36 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
37 Dz.U. L 438 z 8.12.2021, s. 1.
38 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088, Dz.U. L 198 z 22.6.2020, s. 13.
41 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/843 z dnia 30 maja 2018 r. zmieniająca dyrektywę (UE) 2015/849 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu oraz zmieniająca dyrektywy 2009/138/WE i 2013/36/UE (Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 43).
42 Dz.U. C 216 z 30.7.2013, s. 1.
43 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).

Zmiany w prawie

Lepsze prawo. W Sejmie odbyła się konferencja podsumowująca konsultacje społeczne projektów ustaw

W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.

Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Przedsiębiorcy zapłacą niższą składkę zdrowotną – Senat za ustawą

Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.

Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rząd organizuje monitoring metanu

Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.

Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Rząd zaktualizował wykaz zakazanej kukurydzy

Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.

Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia fotografowanie obiektów obronnych i krytycznych tylko za zezwoleniem

Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.

Robert Horbaczewski 17.04.2025
Prezydent podpisał ustawę o rynku pracy i służbach zatrudnienia

Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 11.04.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2023.47.75

Rodzaj: Rezolucja
Tytuł: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2022 r. w sprawie unii bankowej - sprawozdanie za rok 2021 (2021/2184(INI))
Data aktu: 05/07/2022
Data ogłoszenia: 07/02/2023