Język postępowania: bułgarski(2023/C 321/39)
(Dz.U.UE C z dnia 11 września 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: N. Nikołowa i B. Rous Demiri)
Strona pozwana: Republika Bułgarii
Żądania strony skarżącej
Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:
- stwierdzenie, że nie zakazując wprowadzania do obrotu naturalnej wody mineralnej i wody źródlanej pochodzącej z jednego i tego samego źródła pod więcej niż jednym określeniem handlowym, nie wymagając wskazania nazwy źródła na etykietach naturalnych wód mineralnych i wód źródlanych, zezwalając na stosowanie określenia "woda źródlana" w odniesieniu do wody, która nie spełnia warunków stosowania określenia "woda źródlana", Republika Bułgarii uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na mocy art. 8 ust. 2, art. 7 ust. 2 lit. b) i art. 9 ust. 4 akapit pierwszy lit. c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/54/WE 1 z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie wydobywania i wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych;
- obciążenie Republiki Bułgarii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/54/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie wydobywania i wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych w art. 8 ust. 2 wprowadzono zasadę "jedno źródło - jedno określenie handlowe", w którym to przepisie zakazano wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych i wód źródlanych pochodzących z jednego i tego samego źródła pod więcej niż jednym określeniem handlowym. Poza tym, zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. b) w związku z art. 9 ust. 4 lit. c) dyrektywy, etykiety naturalnych wód mineralnych i wód źródlanych muszą zawierać wskazanie miejsca eksploatacji źródła oraz wskazanie nazwy źródła.
Ustawodawstwo bułgarskie zezwala jednak na wprowadzanie do obrotu naturalnej wody mineralnej i wody źródlanej pochodzącej z jednego i tego samego źródła pod więcej niż jednym określeniem handlowym oraz zezwala na wprowadzanie do obrotu wody mineralnej i wody źródlanej, pochodzącej z jednego i tego samego złoża podziemnego lub z jednego i tego samego podziemnego poziomu wodonośnego i mającej identyczne właściwości, pod różnymi określeniami handlowymi, z naruszeniem art. 8 ust. 2 dyrektywy 2009/54/WE. Ponadto ustawodawstwo bułgarskie nie wymaga, aby nazwa źródła w rozumieniu dyrektywy była częścią obowiązkowych wskazań, jakie muszą znajdować się na etykietach naturalnych wód mineralnych, w związku z czym nie jest ono zgodne z art. 7 ust. 2 lit. b) dyrektywy. Republika Bułgarii uchybiła również swojemu zobowiązaniu wynikającemu z art. 9 ust. 4 lit. b) dyrektywy, ponieważ prawo krajowe zezwala na wprowadzanie do obrotu wody źródlanej, która nie spełnia wymogów etykietowania.
W dniu 2 lipca 2020 r. Komisja skierowała do Republiki Bułgarii oficjalne wezwanie do usunięcia uchybienia. W dniu 23 września 2021 r. Komisja przesłała Republice Bułgarii uzasadnione stanowisko. Pomimo tego środki transponujące tę dyrektywę nie zostały jeszcze przyjęte przez Republikę Bułgarii ani nie powiadomiono o nich Komisji.
