Język postępowania: francuski(2023/C 205/40)
(Dz.U.UE C z dnia 12 czerwca 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: Halima Bent Zine El Abidine Ben Haj Hamda Ben Ali (Abu Dhabi, Zjednoczone Emiraty Arabskie) (przedstawiciel: É. Deprez, avocat)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Skarżąca wnosi do Sądu o:
- uznanie roszczeń skarżącej sformułowanych w skardze w niniejszej sprawie za dopuszczalne;
- stwierdzenie nieważności załącznika do decyzji Rady 2011/72/WPZiB z dnia 31 stycznia 2011 r. dotyczącej środków ograniczających w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącej i jego obowiązywanie zostało przedłużone na mocy decyzji Rady 2023/159 (WPZiB) z dnia 23 stycznia 2023 r., oraz jego skutków;
- zasądzenie od Rady na rzecz skarżącej kwoty 20 000 EUR tytułem pokrycia jej kosztów obrony;
- obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżąca podnosi pięć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że w chwili zaistnienia okoliczności powoływanych dla uzasadnienia objęcia jej sankcjami była ona niepełnoletnia.
2. Zarzut drugi dotyczący oczywistego błędu w ocenie popełnionego przez Radę. Skarżąca podnosi w tym względzie, że Rada - zanim oprze się na decyzji organu państwa trzeciego - powinna upewnić się, że decyzja ta została wydana z poszanowaniem praw do obrony. Tymczasem z treści wyroku sądu apelacyjnego w Tunisie z dnia 30 września 2021 r. wynika zdaniem skarżącej, że jej prawa do obrony nie były respektowane przez sąd pierwszej instancji.
3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady domniemania niewinności z tego względu, że skarżąca nie została prawomocnie skazana.
4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia swobody prowadzenia działalności gospodarczej przez to, że zaskarżony środek może mieć istotne negatywne konsekwencje dla życia zawodowego skarżącej.
5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia prawa do pracy w ten sposób, że zaskarżona decyzja stawia skarżącą w sytuacji uniemożliwiającej jej wykonywanie pracy.
