[Sprawa C-9/22 1 , An Bord Pleanala i in. (Obszar St Teresa's Gardens)] [Odesłanie prejudycjalne - Środowisko naturalne - Dyrektywa 2001/42/WE - Ocena skutków wywieranych przez niektóre plany i programy na środowisko naturalne - Artykuł 2 lit. a) - Pojęcie "planów i programów" - Artykuł 3 ust. 2 lit. a) - Ocena oddziaływania na środowisko - Nieustawowy akt porządzony przez radę gminy i dewelopera - Dyrektywa 2011/92/WE - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne - Artykuł 3 ust. 1 - Obowiązek właściwego określenia, opisania i oceny, dla każdego indywidualnego przypadku, bezpośrednich i pośrednich skutków, jakie wywiera dane przedsięwzięcie - Wiążące wytyczne ministerialne dotyczące wysokości budynków]Język postępowania: angielski
(2023/C 164/18)
(Dz.U.UE C z dnia 8 maja 2023 r.)
Sąd odsyłający
High Court (Irlande)
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: NJ, OZ
Strona pozwana: An Bord Pleanala, Ireland, Attorney General
Przy udziale: DBTR-SCR1 Fund, a Sub Fund of TWTC Multi-Family ICAV
Sentencja
1) Artykuł 2 lit. a) i art. 3 ust. 2 i 3 dyrektywy 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko
należy interpretować w ten sposób, że:
dany plan wchodzi w zakres stosowania tej dyrektywy, jeżeli, po pierwsze, został przygotowany przez organ na poziomie lokalnym we współpracy z wykonawcą wskazanym w tym planie i został przyjęty przez ten organ, po drugie, został on przyjęty na podstawie przepisu zawartego w innym planie lub programie i, po trzecie, przewiduje on rodzaje zagospodarowania odmienne niż te przewidziane w innym planie lub programie, pod warunkiem jednak, że ma on co najmniej obowiązkowy charakter dla organów właściwych w dziedzinie wydawania zezwoleń na przedsięwzięcia.
2) Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, zmienioną dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r.,
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu nakładającemu na właściwe organy państwa członkowskiego, które podejmują decyzję o przyznaniu lub odmowie udzielenia zezwolenia na przedsięwzięcie, obowiązek działania zgodnie z wytycznymi, które wymagają zwiększenia w miarę możliwości wysokości budynków i które to wytyczne zostały poddane ocenie oddziaływania na środowisko na podstawie dyrektywy 2001/42.
