(Sprawy połączone C-253/20 i C-254/20) 1 [Odesłanie prejudycjalne - Artykuły 34 i 36 TFUE - Swobodny przepływ towarów - Własność intelektualna - Znaki towarowe - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Artykuł 9 ust. 2 - Artykuł 13 - Dyrektywa 2008/95 - Artykuł 5 ust. 1 - Artykuł 7 - Prawa wynikające ze znaku towarowego - Wyczerpanie praw wynikających ze znaku towarowego - Przywóz równoległy produktów leczniczych - Referencyjny produkt leczniczy i generyczny produkt leczniczy - Przedsiębiorstwa gospodarczo powiązane - Przepakowanie generycznego produktu leczniczego - Nowe opakowanie zewnętrzne - Umieszczenie znaku towarowego referencyjnego produktu leczniczego - Sprzeciw właściciela znaku towarowego - Sztuczny podział rynków pomiędzy państwami członkowskimi]
Język postępowania: niderlandzki
(2023/C 15/05)
(Dz.U.UE C z dnia 16 stycznia 2023 r.)
Sąd odsyłający
Hof van beroep te Brussel
Strony w postępowaniach głównych
Strony wnoszące odwołania: Impexeco N.V. (C-253/20), PI Pharma NV (C-254/20)
Strony przeciwne: Novartis AG (C-253/20), Novartis AG, Novartis Pharma NV (C-254/20)
Sentencja
Artykuł 9 ust. 2 i art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 z dnia 16 grudnia 2015 r., a także art. 5 ust. 1 i art. 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych, w związku z art. 34 i 36 TFUE,
należy interpretować w ten sposób, że:
właściciel znaku towarowego referencyjnego produktu leczniczego i znaku towarowego generycznego produktu leczniczego może sprzeciwić się wprowadzeniu do obrotu w danym państwie członkowskim, przez podmiot dokonujący przywozu równoległego, tego generycznego produktu leczniczego importowanego z innego państwa członkowskiego, gdy ów generyczny produkt leczniczy przepakowano do nowego opakowania zewnętrznego, na którym umieszczono znak towarowy odpowiadającego mu referencyjnego produktu leczniczego, chyba że, po pierwsze, te dwa produkty lecznicze są pod każdym względem identyczne, oraz po drugie, zastąpienie znaku towarowego spełnia przesłanki określone w pkt 79 wyroku z dnia 11 lipca 1996 r., Bristol Myers Squibb i in. (C-427/93, C-429/93 i C-436/93, EU:C:1996:282), w pkt 32 wyroku z dnia 26 kwietnia 2007 r., Boehringer Ingelheim i in. (C-348/04, EU:C:2007:249), a także w pkt 28 wyroku z dnia 17 maja 2018 r., Junek Europ Vertrieb (C-642/16, EU:C:2018:322).
