Język postępowania: bułgarski(C/2023/118)
(Dz.U.UE C z dnia 16 października 2023 r.)
Sąd odsyłający
Sofiyski rayonen sad
Strony w postępowaniu głównym
Wnioskodawcy w postępowaniach w sprawie nakazu zapłaty: Profi Credit Bulgaria EOOD, "Agentsia za sabirane na vzemania" EAD, City Cash OOD
Pytania prejudycjałne
1) Czy w świetle art. 6 ust. 1 i art. 7 dyrektywy Rady 93/13/EWG 1 w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (zwanej dalej "dyrektywą 93/13/EWG") dopuszczalne jest orzecznictwo krajowe takie jak to omawiane w postępowaniach głównych, w myśl którego sąd, który wydaje nakaz zapłaty wierzytelności z tytułu umowy o kredyt w odniesieniu jedynie do części wierzytelności kredytowych, nie jest uprawniony, by żądać od kredytodawcy podania kwoty częściowej z tytułu poszczególnych rat, których dochodzi od konsumenta, i również w wypadku braku takiej informacji jest zobowiązany wydać nakaz zapłaty w odniesieniu do części wierzytelności, której kredytodawca dochodzi jako kwoty łącznej?
2) Czy wykładni art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG w związku z obowiązującą w prawie Unii zasadą skuteczności i art. 19 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej należy dokonywać w ten sposób, że polecenia wydania orzeczenia w sprawie, które mogą naruszać prawo Unii i w ramach których zobowiązuje się sąd niższej instancji do podporządkowania się woli sądu wyższej instancji - i to nie poprzez wydanie orzeczenia o charakterze formalnym, zawierającego odesłanie do orzeczenia sądu wyższej instancji, lecz poprzez wydanie orzeczenia zapadającego w imieniu składu orzekającego sądu niższej instancji - są wiążące dla sądu niższej instancji i nie naruszają jego niezawisłości wyrażającej się w wewnętrznym przekonaniu co do tego, czy należy stosować dany przepis prawa Unii?
