Język postępowania: francuski(2022/C 73/73)
(Dz.U.UE C z dnia 14 lutego 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: PL (przedstawiciel: adwokat N. de Montigny)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Dyrekcji Generalnej ds. Zasobów Ludzkich i Bezpieczeństwa z dnia 16 lutego 2021 r. o przeniesieniu na inne stanowisko;
- stwierdzenie, w razie potrzeby, nieważności decyzji z dnia 16 września 2021 r. o oddaleniu jej zażalenia wniesionego na podstawie art. 22c;
- stwierdzenie zaniechania podjęcia przez Komisję środków niezbędnych do wykonania wyroków Sądu z dni 15 kwietnia 2015 r. i 13 grudnia 2018 r. zgodnie z ich uzasadnieniem oraz naruszenia przez Komisję powagi rzeczy osądzonej;
- zasądzenie od Komisji zapłaty odszkodowania w kwocie 250 000 EUR tytułem naprawienia poniesionej szkody, jak również 100 000 EUR tytułem naprawienia poniesionej krzywdy;
- obciążenie Komisji kosztami.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący niewłaściwości organu administracji, który oddalił zażalenie skarżącego.
2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 266 TFUE, powagi rzeczy osądzonej, zasady niedziałania prawa wstecz i nadużycia proceduralnego, naruszenia gwarancji procesowych, naruszenia prawa do bycia skutecznie wysłuchanym w sposób zgodny z celem tego prawa. Zarzut ten dzieli się na trzy części:
- część pierwsza dotyczy naruszenia praw do obrony skarżącego, prawa do bycia wysłuchanym, nieprzeprowadzenie dochodzenia administracyjnego, naruszenia zasady kontradyktoryjności i zasady równości stron, naruszenia art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i prawa do dobrej administracji, jak również niedochowania rozsądnego terminu;
- część druga dotyczy dopuszczenia do nieprzestrzegania celu postępowania i nadużycia proceduralnego, nieprzestrzegania obowiązku dbałości o dobro urzędnika i ochrony należnej informatorowi;
- część trzecia dotyczy naruszenia zasad i reguł odnoszących się do działania z mocą wsteczną i związanej z tym pewności prawa, naruszenia zasad bezstronności (obiektywnej i subiektywnej), woli przyjęcia tej samej decyzji mającej ten sam zakres i opartej na tych samych przesłankach, alternatywnie zrekompensowania utraty szansy gwarancji skutecznego przestrzegania praw procesowych skarżącego we właściwym czasie.
3. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 22a regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej "regulaminem"), obowiązku udzielenia wsparcia oraz obowiązku dbałości o dobro urzędnika w ramach procedury przeniesienia na inne stanowisko, art. 22c regulaminu i ochrony przysługującej sygnalizatorom, obowiązków zachowania należytej staranności, neutralności, bezstronności, obiektywności, prawa skarżącego do równego traktowania jego dokumentacji przez administrację i naruszenie jego uzasadnionych oczekiwań oraz nadużycia proceduralnego. Ten zarzut dzieli się na cztery części:
- cześć pierwsza dotyczy naruszenia art. 22a regulaminu, polegającego na tym, że organ powołujący nie zastosował procedury przewidzianej w tym przepisie;
- cześć druga dotyczy naruszenia obowiązku staranności;
- cześć trzecia dotyczy naruszenia zasad obiektywności, bezstronności, neutralności właściwego organu powołującego, naruszenia zasady równego traktowania i niedyskryminacji;
- cześć czwarta dotyczy naruszenia obowiązujących zasad w zakresie ciężaru dowodu.
