[Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Dyrektywa (UE) 2015/2366 - Usługi płatnicze - Artykuł 62 ust. 4 - Obowiązujące opłaty - Artykuł 107 ust. 1 - Pełna harmonizacja - Artykuł 115 ust. 1 i 2 - Transpozycja i stosowanie - Abonament za telewizję kablową i dostęp do Internetu - Umowy na czas nieokreślony zawarte przed datą transpozycji tej dyrektywy - Opłaty mające zastosowanie do transakcji płatniczych bez autoryzacji polecenia zapłaty zleconego po tej dacie]Język postępowania: niemiecki
(2022/C 51/15)
(Dz.U.UE C z dnia 31 stycznia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Oberlandesgericht Munchen
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca odwołanie: Vodafone Kabel Deutschland GmbH
Druga strona postępowania: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbande - Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.
Sentencja
Artykuł 62 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającej dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającej dyrektywę 2007/64/WE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisowi krajowemu lub praktyce krajowej, zgodnie z którymi w ramach umów z konsumentami zawartych na czas nieokreślony zakaz pobierania opłat z tytułu korzystania z instrumentów płatniczych i usług płatniczych, o których mowa w tym art. 62 ust. 4, ma zastosowanie wyłącznie do transakcji płatniczych zleconych w ramach wykonywania umów zawartych po dniu 13 stycznia 2018 r., w ten sposób że opłaty te mają nadal zastosowanie do transakcji płatniczych zleconych po tej dacie w ramach wykonania umów zawartych na czas nieokreślony przed tą datą.
