Język postępowania: szwedzki(2022/C 482/13)
(Dz.U.UE C z dnia 19 grudnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Förvaltningsrätten i Göteborg, migrationsdomstolen
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: A.L.
Strona przeciwna: Migrationsverket
Pytania prejudycjalne
1) Jak należy rozumieć art. 6 ust. 2 dyrektywy powrotowej 1 ? Czy przepis ten oznacza, że obywatela państwa trzeciego należy wezwać do natychmiastowego powrotu z państwa członkowskiego, w którym przebywa on nielegalnie, do państwa członkowskiego, w którym posiada on ważne zezwolenie na pobyt, chyba że ze względów porządku publicznego lub bezpieczeństwa narodowego konieczny jest natychmiastowy wyjazd tego obywatela państwa trzeciego?
2) Czy dyrektywa powrotowa lub inny akt prawa Unii określają, jakie są konsekwencje niewystosowania przez organ krajowy koniecznego wezwania na podstawie art. 6 ust. 2 dyrektywy powrotowej? Czy niewystosowanie koniecznego wezwania skutkuje nieważnością decyzji o wydaleniu i decyzji o zakazie powrotu?
3) Jeżeli z art. 6 ust. 2 dyrektywy powrotowej wynika obowiązek wystosowania takiego wezwania i wypływa taki skutek, to czy ów przepis jest wystarczająco jasny i precyzyjny, aby móc wywierać skutek bezpośredni?
4) Czy uregulowanie krajowe, takie jak szwedzka norma zawarta w rozdz. 8 § 6a ustawy o cudzoziemcach, które wprowadza dodatkowe wyjątki od ewentualnego obowiązku wystosowania wezwania, jest zgodne z prawem Unii?
