(Sprawa C-485/21) 1 [Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Artykuł 2 lit. b) - Pojęcie "konsumenta" - Artykuł 2 lit. c) - Pojęcie "przedsiębiorcy" - Osoba fizyczna będąca właścicielem lokalu mieszkalnego w budynku należącym do wspólnoty mieszkaniowej - Różne rodzaje stosunków prawnych dotyczących zarządu i utrzymania tej nieruchomości - Przewidziane ustawą państwa członkowskiego odmienne traktowanie ze względu na status konsumenta, różniący współwłaścicieli, którzy zawarli indywidualne umowy o zarząd i utrzymanie części wspólnej takiej nieruchomości, i współwłaścicieli, którzy nie zawarli takich umów]
Język postępowania: bułgarski
(2022/C 472/23)
(Dz.U.UE C z dnia 12 grudnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Rayonen sad - Nesebar
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: "S. V." OOD
Strona pozwana: E. Ts. D.
Sentencja
Artykuł 1 ust. 1 i art. 2 lit. b) i c) dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich
należy interpretować w ten sposób, że:
- osobę fizyczną będącą właścicielem lokalu mieszkalnego w budynku należącym do wspólnoty mieszkaniowej należy uznać za "konsumenta" w rozumieniu tej dyrektywy, jeżeli zawiera ona umowę z zarządcą nieruchomości w celu powierzenia mu zarządu i utrzymania części wspólnych tego budynku, pod warunkiem że nie używa ona tego lokalu mieszkalnego do celów związanych wyłącznie z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Okoliczność, że część usług świadczonych przez zarządcę nieruchomości na podstawie tej umowy wynika z konieczności przestrzegania przewidzianych w ustawie krajowej szczególnych wymogów w dziedzinie bezpieczeństwa i zagospodarowania przestrzennego, nie może wyłączyć wspomnianej umowy z zakresu stosowania rzeczonej dyrektywy,
- w przypadku gdy umowa o zarząd i utrzymanie części wspólnych budynku należącego do wspólnoty mieszkaniowej została zawarta między zarządcą nieruchomości a walnym zgromadzeniem wspólnoty mieszkaniowej lub stowarzyszeniem właścicieli tej nieruchomości, będący osobą fizyczną właściciel lokalu mieszkalnego stanowiącego część tej nieruchomości jest uznawany za "konsumenta" w rozumieniu dyrektywy 93/13, pod warunkiem że osoba ta może zostać uznana za "stronę" tej umowy i że nie używa tego lokalu mieszkalnego wyłącznie do celów związanych ze swoją działalnością gospodarczą lub zawodową.
