[Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Organizacja czasu pracy - Artykuł 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Dyrektywa 2003/88/WE - Artykuł 7 - Prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego - Ekwiwalent pieniężny, po ustaniu stosunku pracy, za niewykorzystany urlop - Trzyletni termin przedawnienia - Rozpoczęcie biegu terminu - Odpowiednie poinformowanie pracownika]Język postępowania: niemiecki
(2022/C 424/09)
(Dz.U.UE C z dnia 7 listopada 2022 r.)
Sąd odsyłający
Bundesarbeitsgericht
Strony w postępowaniu głównym
Wnoszący skargę rewizyjną: LB
Druga strona postępowania: TO
Sentencja
Artykuł 7 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy i art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej
należy interpretować w ten sposób, że:
stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na mocy którego prawo do corocznego płatnego urlopu nabyte przez pracownika w odniesieniu do danego okresu rozliczeniowego ulega przedawnieniu po upływie trzyletniego terminu zaczynającego biec wraz z końcem roku, w którym to prawo powstało, jeżeli pracodawca nie umożliwił pracownikowi rzeczywistego skorzystania z tego prawa.