Język postępowania: węgierski(2022/C 398/24)
(Dz.U.UE C z dnia 17 października 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Sipos i E. Sanfrutos Cano, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Węgry
Żądania strony skarżącej
Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:
1) stwierdzenie, że Węgry z uwagi na to, że nie zapewniły, aby aglomeracje Kéthely, Marcali, Zalaegerszeg, Keszthely, Zalakaros, Soltvadkert, Pilisvörösvár, Szécsény, Tolna, Köröm, Nagykőrös, Veresegyház, Kiskunhalas, Tököl, Szigetszentmiklós, Hódmezővásárhely, Szentendre, Mezőtúr, Békés, Dabas, Dunavarsány i Szentes zostały wyposażone w systemy zbierania ścieków komunalnych i zostały przyłączone do tych systemów, oraz tego, aby pojedyncze systemy lub inne właściwe systemy zapewniały ten sam poziom ochrony środowiska jak systemy zbierania i oczyszczania ścieków komunalnych, oraz ponieważ nie zapewniły, iż ścieki komunalne, wprowadzane do systemów zbierania, były przed odprowadzeniem poddawane wtórnemu oczyszczania lub innemu równie skutecznemu oczyszczaniu, uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy art. 3 i 4 w związku z art. 10 dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych 1 ;
2) stwierdzenie, że Węgry nie zapewniwszy, w odniesieniu do aglomeracji Kéthely, Marcali, Zalaegerszeg, Keszthely i Zalakarosa, aby ścieki komunalne były poddawane dokładniejszemu oczyszczaniu niż wtórne oczyszczanie, uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy art. 5 w związku z art. 10 dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych;
3) stwierdzenie, że Węgry nie zapewniwszy monitorowania zrzutów z oczyszczalni ścieków komunalnych w odniesieniu do aglomeracji Kéthely, Marcali, Zalaegerszeg, Keszthely, Zalakaros, Soltvadkert, Pilisvörösvár, Szécsény, Tolna, Köröm, Nagykőrös, Veresegyház, Kiskunhalas, Tököl, Szigetszentmiklós, Hódmezővásárhely, Szentendre, Mezőtúr, Békés, Dabas, Dunavarsány i Szentes, uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy art. 15 dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych, oraz
4) obciążenie Węgier kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Przedmiotem skargi jest nieprawidłowe wdrożenie przez Węgry dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych. Dyrektywa dotyczy zbierania, oczyszczania i odprowadzania ścieków komunalnych oraz oczyszczania i odprowadzania ścieków z niektórych sektorów przemysłu. Celem tejże dyrektywy jest ochrona środowiska przed niekorzystnymi skutkami odprowadzania wspomnianych wyżej ścieków w odniesieniu do pewnych sektorów przemysłu i w odniesieniu do aglomeracji o równoważnej liczbie mieszkańców (RLM) wynoszącej ponad 2 000.
Zdaniem Komisji Węgry uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy dyrektywy w odniesieniu do łącznie 22 aglomeracji (Kéthely, Marcali, Zalaegerszeg, Keszthely, Zalakaros, Soltvadkert, Pilisvörösvár, Szécsény, Tolna, Köröm, Nagykőrös, Veresegyház, Kiskunhalas, Tököl, Szigetszentmiklós, Szentendre Hódmezővásárhely, Mezőtúr, Békés, Dabas, Dunavarsány i Szentes), do których zastosowanie miały dwa terminy pośrednie ustanowione w traktacie o przystąpieniu (31 grudnia 2008 r. i 31 grudnia 2010 r.).
Podstawowym powodem zaistniałego uchybienia jest niski poziom podłączenia do istniejących w tych aglomeracjach systemów zbierania. Kolejnym problemem jest nieuzasadnione i nadmierne korzystanie w tych aglomeracjach z pojedynczych systemów lub innych właściwych systemów, które nie zapewniają poziomu ochrony środowiska wymaganego dyrektywą.
