Język postępowania: angielski(2022/C 359/99)
(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Nordea Kiinnitysluottopankki Oyj (Helsinki, Finlandia) (przedstawiciele: H. Berger i M. Weber, prawnicy)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji SRB z dnia 11 kwietnia 2022 r. (SRB/ES/2022/18) łącznie z załącznikami I, II i III w zakresie, w jakim dotyczą one składek ex-ante skarżącej;
- obciążenie SRB kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1. W ramach zarzutu pierwszego zarzuca ona SRB naruszenie art. 69 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. 1 . oraz art. 16, 17, 41 i 52 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej poprzez przyjęcie dynamicznego podejścia do określenia docelowego poziomu składek ex ante.
2. W ramach zarzutu drugiego podnosi ona, że określenie docelowego poziomu składek ex ante przez SRB w zaskarżonej decyzji jest dotknięte oczywistymi błędami w ocenie dotyczącymi oczekiwanej stopy wzrostu depozytów gwarantowanych i oceny bieżącego cyklu koniunkturalnego.
3. W ramach zarzutu trzeciego zarzuca ona SRB naruszenie art. 70 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 oraz art. 16, 17 i 52 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej poprzez niezastosowanie wiążącego pułapu 12,5 % do poziomu docelowego przy określaniu rocznego poziomu docelowego.
4. W ramach zarzutu czwartego podnosi ona, że art. 69 i 70 rozporządzenia nr 806/2014 naruszają zasadę ustalania składek w sposób zorientowany na ryzyko oraz zasadę proporcjonalności, a tym samym naruszają art. 16, 17 i 52 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, jeżeli poziom docelowy ma być określany w sposób dynamiczny, a pułap przewidziany w art. 70 ust. 2 tego rozporządzenia nie ma być stosowany, jak miałoby to miejsce w przypadku gdyby zaskarżona decyzja została utrzymana w mocy.
