Język postępowania: niemiecki(2022/C 359/96)
(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: UniCredit Bank AG (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci F. Schäfer, H. Großerichter i F. Kruis)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji z dnia 11 kwietnia 2022 r. w sprawie obliczenia składek ex ante za 2022 r. na Jednolity Fundusz Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB/ES/2022/18), w tym załączników do niej, w zakresie, w jakim ta decyzja i te załączniki dotyczą skarżącej;
- obciążenie Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty:
1. Zarzut pierwszy: decyzja z dnia 11 kwietnia 2022 r. oraz załączniki I-III do niej naruszają istotne wymogi proceduralne w rozumieniu art. 263 akapit drugi TFUE oraz prawo do dobrej administracji ze względu na brak wystarczającego uzasadnienia stosownie do art. 296 akapit drugi TFUE oraz art. 41 ust. 2 lit. c) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą").
2. Zarzut drugi: decyzja z dnia 11 kwietnia 2022 r. oraz załączniki I i II do niej naruszają prawo do skutecznego środka prawnego zapisane w art. 47 akapit pierwszy karty, ponieważ poddanie materialnej prawidłowości decyzji skutecznej kontroli sądowej jest praktycznie niemożliwe.
3. Zarzut trzeci: decyzja z dnia 11 kwietnia 2022 r. oraz załączniki do niej są bezprawne z uwagi na niezgodność z prawem art. 70 ust. 2 rozporządzenia nr 806/2014 1 oraz art. 103 ust. 2 i 7 dyrektywy 2014/59 2 . Przepisy te naruszają prawo instytucji do skutecznej ochrony prawnej, ponieważ prowadzą do wydawania decyzji, które ze swej istoty są pozbawione przejrzystości. Należy zatem stwierdzić, że nie mają zastosowania.
4. Zarzut czwarty: decyzja z dnia 11 kwietnia 2022 r. jest bezprawna, ponieważ narusza art. 6, art. 7 i art. 20 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 3 ze względu na to, że przy obliczaniu mnożnika korekty ryzyka pozwana nie uwzględniła wskaźników ryzyka związanych ze stabilnym finansowaniem netto i minimalnymi wymogami dotyczącymi funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych ani wskaźników ryzyka związanych ze stopniem złożoności ("complexity") i możliwością restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji ("resolvability").
5. Zarzut piąty: decyzja z dnia 11 kwietnia 2022 r. jest bezprawna także dlatego, że SRB błędnie obliczyła składkę skarżącej pod względem materialnym.
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2014, L 225, s. 1).
2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. 2014, L 173, s. 190).
3 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. 2015, L 11, s. 44).
