[Odesłanie prejudycjalne - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuły 6 i 47 - Prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu - Prawo do skutecznego środka prawnego przed sądem - Zasady równoważności i wzajemnego zaufania - Decyzja ramowa 2002/584/WSISW - Dyrektywa 2012/13/UE - Prawo do informacji w postępowaniu karnym - Pouczenie o prawach w przypadku zatrzymania - Prawo do informacji dotyczących oskarżenia na mocy krajowego nakazu aresztowania - Prawo dostępu do materiałów sprawy - Warunki wydania europejskiego nakazu aresztowania wobec osoby ściganej znajdującej się w wykonującym nakaz państwie członkowskim - Pierwszeństwo prawa Unii]Język postępowania: bułgarski
(2022/C 318/13)
(Dz.U.UE C z dnia 22 sierpnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Spetsializiran nakazatelen sad
Strona w postępowaniu głównym w sprawie karnej
IR
przy udziale: Spetsializirana prokuratura
Sentencja
1) Artykuły 6 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu, a także zasady równoważności i wzajemnego zaufania należy interpretować w ten sposób, że organ sądowy wydający europejski nakaz aresztowania na podstawie decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi, zmienionej decyzją ramową Rady 2009/299/WSiSW z dnia 26 lutego 2009 r., nie ma żadnego obowiązku doręczenia osobie, której dotyczy ten nakaz aresztowania, orzeczenia krajowego dotyczącego jej aresztowania ani informacji dotyczących możliwości zaskarżenia tego orzeczenia, dopóki wspomniana osoba znajduje się w wykonującym ten nakaz aresztowania państwie członkowskim i nie została przekazana właściwym organom wydającego go państwa członkowskiego.
2) Zasadę pierwszeństwa prawa Unii należy interpretować w ten sposób, że nakłada ona na wydający nakaz organ sądowy obowiązek dokonania w możliwie najszerszym zakresie wykładni zgodnej jego prawa krajowego, pozwalającej mu na zapewnienie rezultatu dostosowanego do celu realizowanego przez decyzję ramową 2002/584, zmienioną decyzją ramową 2009/299, która stoi na przeszkodzie temu, by na mocy prawa krajowego organ ten był zobowiązany do doręczenia osobie, której dotyczy europejski nakaz aresztowania, przed jej przekazaniem organom sądowym wydającego nakaz państwa członkowskiego, krajowego orzeczenia dotyczącego jej aresztowania i informacji dotyczących możliwości zaskarżenia tego orzeczenia.
