Język postępowania: niderlandzki(2022/C 303/64)
(Dz.U.UE C z dnia 8 sierpnia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Igor Albertovich Kesaev (Usowo, Rosja) (przedstawiciele: R. Moeyersons i A. De Jonge)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Skarżący wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2022/581 z dnia 8 kwietnia 2022 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających w zakresie, w jakim ono go dotyczy;
- obciążenie Rady kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącego.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżący podnosi cztery zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że umieszczenie skarżącego w wykazie sankcji opiera się na błędnych podstawach faktycznych
- Działalność skarżącego w ramach [poufne] 1 nie daje powodu do umieszczenia go w wykazie sankcji. Żadna z podstaw wymienionych w art. 2 decyzji 2014/145/WPZiB, zmienionej decyzją Rady (WPZiB) 2022/329 z dnia 25 lutego 2022 r., nie ma zastosowania do skarżącego.
- Skarżący nie jest akcjonariuszem w [poufne]. Był on, za pośrednictwem spółki GlobalVoyenTreyding Ltd, tylko pośrednim, pasywnym akcjonariuszem w [poufne]. Przeniósł on te akcje na kierownictwo przedsiębiorstwa w drodze porozumień z dnia 11 stycznia 2022 r., czyli przed rozpoczęciem operacji wojskowej rosyjskich sił zbrojnych na Ukrainie.
- Skarżący nie ma powiązań z "rządem służb bezpieczeństwa" Federacji Rosyjskiej za pośrednictwem [poufne]. Nie pełni żadnej czynnej lub wykonawczej funkcji w ramach tej fundacji, która jest organizacją pożytku publicznego, i nie wie, czy administratorzy tej fundacji byli czy nie byli byłymi urzędnikami rosyjskich służb bezpieczeństwa, czego Rada nie wykazała.
2. Zarzut drugi dotyczący tego, że skarżący nigdy nie został wysłuchany, co narusza prawo do rzetelnego procesu. Gdyby został on prawidłowo poinformowany i gdyby umożliwiono mu przedstawienie uwag we właściwym czasie, postępowanie doprowadziłoby do odmiennego rezultatu.
3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że umieszczenie skarżącego w wykazie sankcji narusza również, w świetle zarzutu pierwszego, art. 6, 8, 16 i 17 karty w związku z jej art. 52.
4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady pewności prawa. Kryteria umieszczania osób w wykazie sankcji są nieprecyzyjne i niejasne, a zatem prowadzą do arbitralnych decyzji.
