[Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Zasada równoważności - Zasada skuteczności - Postępowania w sprawie nakazu zapłaty i zajęcia egzekucyjnego wobec osób trzecich - Powaga rzeczy osądzonej obejmująca w sposób dorozumiany ważność warunku umownego w tytule egzekucyjnym - Uprawnienie sądu egzekucyjnego do zbadania z urzędu potencjalne nieuczciwego charakteru warunku umownego]Język postępowania: włoski
(2022/C 266/03)
(Dz.U.UE C z dnia 11 lipca 2022 r.)
Sąd odsyłający
Tribunale di Milano
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: SPV Project 1503 Srl, SpA Dobank SpA (C-693/19), Banco di Desio e della Brianza SpA, Banca di Credito Cooperativo di Carugate e Inzago sc, Intesa Sanpaolo SpA, Banca Popolare di Sondrio s.c.p.a, Cerved Credit Management (C-831/19)
Strona pozwana: YB (C-693/19), YX, ZW (C-831/19)
Sentencja
Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu przewidującemu, że w przypadku gdy nakaz zapłaty wydany przez sąd na wniosek wierzyciela nie był przedmiotem sprzeciwu wniesionego przez dłużnika, sąd egzekucyjny nie może - ze względu na to, że powaga rzeczy osądzonej przysługująca temu nakazowi obejmuje w sposób dorozumiany te warunki umowne, co wyklucza wszelkie badanie ważności owych warunków - w terminie późniejszym zbadać potencjalnie nieuczciwego charakteru warunków umowy, które były podstawą wspomnianego nakazu. Okoliczność, że w dniu, w którym nakaz stał się prawomocny, dłużnik nie wiedział, że może zostać uznany za "konsumenta" w rozumieniu tej dyrektywy, jest w tym względzie bez znaczenia.
