Język postępowania: włoski(2022/C 237/46)
(Dz.U.UE C z dnia 20 czerwca 2022 r.)
Sąd odsyłający
Tribunale di Lecce
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: BU
Strona pozwana: Comune di Copertino
Pytania prejudycjalne
1) [Czy] art. 7 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy 1 oraz art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, takim jak rozpatrywane w postępowaniu głównym [a mianowicie art. 5 ust. 8 decreto-legge 6 luglio 2012, n. 95 - Disposizioni urgenti per la revisione della spesa pubblica con invarianza dei servizi ai cittadini nonché misure di rafforzamento patrimoniale delle imprese del settore bancario (dekretu z mocą ustawy nr 95 z dnia 6 lipca 2012 r. w sprawie pilnych przepisów dotyczących zmiany wydatków publicznych przy zachowaniu niezmiennych usług dla obywateli oraz działań mających na celu wzmocnienie kapitału przedsiębiorstw sektora bankowego), przekształconego w ustawę, po zmianach, przez art. 1 ust. 1 ustawy nr 135 z dnia 7 sierpnia 2012 r.], które ze względu na ograniczenie wydatków publicznych oraz ze względów organizacyjnych pracodawcy przewidują zakaz wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za urlop w przypadku wypowiedzenia umowy o pracę przez osobę zatrudnioną w sektorze publicznym?
a ponadto,
2) w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na powyższe pytanie, czy art. 7 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy oraz art. 31 ust.
2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że wymagają one, aby osoba zatrudniona w sektorze publicznym wykazała, iż nie ma możliwości wykorzystania urlopu w czasie trwania stosunku pracy?