Język postępowania: francuski(2022/C 237/33)
(Dz.U.UE C z dnia 20 czerwca 2022 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: KY (przedstawiciele: N. Maes, J.-N. Louis, avocats)
Druga strona postępowania: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Żądania wnoszącej odwołanie
- uchylenie wyroku Sądu z dnia 1 grudnia 2021 r. w sprawie T-433/20;
- orzekając w drodze nowych rozstrzygnięć;
- stwierdzenie, że skarga jest dopuszczalna i zasadna;
- stwierdzenie nieważności decyzji oddalającej złożony przez skarżącą wniosek o przywrócenie stanu poprzedniego;
- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania w obu instancjach.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd podczas rozpatrywania jej skargi o stwierdzenie nieważności, dopuścił się kilku naruszeń prawa, które wynikają przede wszystkim z pomylenia skargi na podstawie bezpodstawnego wzbogacenia z hipotetycznym kwestionowaniem zasad ustalania uprawnień emerytalnych.
Pierwszy zarzut dotyczy naruszenia prawa w związku ze stwierdzeniem Sądu, że istnieje podstawa prawna dla bezpodstawnego wzbogacenia, jak również braku uzasadnienia zaskarżonego wyroku.
Drugi zarzut dotyczy naruszenia prawa przez Sąd w zakresie zastosowania zasady minimum egzystencji.
Trzeci zarzut dotyczy naruszenia prawa w związku ze stwierdzeniem Sądu, że nie doszło do zubożenia.
Zarzut czwarty dotyczy naruszenia prawa Unii, ponieważ Sąd nie uwzględnił orzecznictwa w sprawie Barroso Truta i in./Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wyrok z dnia 18 września 2018 r., T-702/16 P, EU:T:2018:557, pkt 104-106).
