a także mając na uwadze, co następuje:(1) Nieorganiczne i organiczne formy arsenu znacznie różnią się pod względem toksyczności, ponieważ organiczne związki arsenu wykazują bardzo niski potencjał toksyczności. W związku z tym potencjalne szkodliwe skutki arsenu dla zdrowia zwierząt (i ludzi) determinuje frakcja nieorganiczna w danym produkcie paszowym (lub żywności). W materiałach paszowych takich jak ryby, inne zwierzęta wodne i produkty z nich otrzymane oraz algi i produkty z nich otrzymane arsen występuje głównie w postaci organicznej. Dane dotyczące wyłącznie całkowitej ilości arsenu w takich materiałach paszowych są trudne do zinterpretowania pod względem możliwości wywołania szkodliwych skutków.
(2) Dyrektywą 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 1 ustanowiono maksymalne poziomy arsenu w szerokiej
gamie produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt. Maksymalne poziomy odnoszą się do arsenu ogółem, ponieważ w momencie ustalania maksymalnych poziomów arsenu w paszy nie istniała rutynowa metoda oddzielnej analizy arsenu nieorganicznego i można było rutynowo analizować jedynie poziom arsenu ogółem.
(3) Laboratorium referencyjne Unii Europejskiej ds. metali i związków azotowych potwierdziło, że dostępne są już rutynowe metody analizy arsenu nieorganicznego w paszach pochodzenia morskiego, zwierzęcego i roślinnego, ale nie w matrycach mieszanek paszowych mineralnych. W mieszankach paszowych mineralnych arsen będzie jednak obecny w postaci nieorganicznej, a zatem oznaczanie arsenu ogółem w takich matrycach paszowych pozwala na dobre oszacowanie stężenia arsenu nieorganicznego.
(4) W bazie danych Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) dostępne jest niewiele danych dotyczących obecności arsenu nieorganicznego w paszy.
(5) Należy zatem monitorować obecność arsenu nieorganicznego w paszy w całej Unii zanim rozważone zostanie ustalenie maksymalnych poziomów arsenu nieorganicznego w niektórych paszach lub wprowadzenie wszelkich innych środków zarządzania ryzykiem niezbędnych do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt i ludzi,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
1. Państwa członkowskie powinny - z aktywnym udziałem podmiotów działających na rynku pasz - monitorować obecność arsenu nieorganicznego w paszach. Zaleca się oznaczanie w tych samych próbkach całkowitej zawartości arsenu w celu określenia stosunku między obecnością arsenu nieorganicznego i arsenu ogółem.
2. W szczególności należy pobierać próbki następujących materiałów paszowych i mieszanek paszowych:
a) mączki sporządzonej z trawy, z suszonej lucerny i z suszonej koniczyny;
b) suszonych wysłodków buraczanych i suszonych wysłodków buraczanych (melasowanych);
c) makuchu z rdzenia palmy,
d) ryb, innych zwierząt wodnych i produktów z nich otrzymanych,
e) mączek z wodorostów morskich oraz materiałów paszowych uzyskanych z wodorostów morskich;
f) mieszanek paszowych zawierających ryby, inne zwierzęta wodne i produkty z nich otrzymane lub mączki z wodorostów morskich oraz materiały paszowe uzyskane z wodorostów morskich.
3. W celu zapewnienia reprezentatywności próbek dla badanej partii państwa członkowskie powinny stosować procedurę pobierania próbek ustanowioną w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 152/2009 2 .
4. Państwa członkowskie powinny zapewnić regularne dostarczanie wyników analiz, najpóźniej do dnia 30 czerwca 2023 r., do EFSA w ustalonym przez EFSA formacie przekazywania danych zgodnie z wytycznymi EFSA w sprawie standardu opisu próbek (SSD2) dla żywności i paszy 3 oraz dodatkowymi szczegółowymi wymaganiami EFSA dotyczącymi sprawozdawczości.
