Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2021 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Fulvia Martusciella (2021/2049(IMM))(2022/C 205/06)
(Dz.U.UE C z dnia 20 maja 2022 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Fulvia Martusciella przekazany 31 marca 2021 r. przez Federalną Służbę Publiczną ds. Zagranicznych Królestwa Belgii, ogłoszony na posiedzeniu plenarnym 26 kwietnia 2021 r.,
- po wysłuchaniu wyjaśnień Fulvia Martusciella, zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu,
- uwzględniając art. 8 i 9 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,
- uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r., 17 stycznia 2013 r. i 19 grudnia 2019 r. 1 ,
- uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu,
- uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A9-0302/2021),
A. mając na uwadze, że prokurator generalny przy Sądzie Apelacyjnym w Brukseli wystąpił o uchylenie immunitetu Fulvia Martusciella, posła do Parlamentu Europejskiego wybranego z Włoch, w związku z przekroczeniem prędkości, co stanowi wykroczenie na mocy art. 11 ust. 2 pkt 1 lit. a) dekretu królewskiego z 1 grudnia 1975 r. ustanawiającego ogólne przepisy dotyczące policji ruchu drogowego i korzystania z dróg publicznych oraz art. 29 ust. 3 ustawy z 16 marca 1968 r. o policji drogowej;
B. mając na uwadze, że 25 listopada 2020 r. w ramach akcji "Prędkość" policja drogowa zatrzymała na autostradzie E411 pojazd poruszający się z prędkością 179 km/h zmierzoną przy użyciu przyrządu do pomiaru prędkości, w miejscu, w którym maksymalna dozwolona prędkość wynosi 120 km/h;
C. mając na uwadze, że policja wylegitymowała kierowcę, którym był Fulvio Martusciello i który powołał się na mandat posła do Parlamentu Europejskiego; mając na uwadze, że Fulvio Martusciello, w odpowiedzi na kopię protokołu wysłanego 15 grudnia 2020 r. przez prokuratora królewskiego Brabancji Walońskiej z prośbą o przedstawienie uwag, nie zakwestionował przekroczenia prędkości;
D. mając na uwadze, że, z jednej strony, Parlamentu nie można uznawać za sąd, a z drugiej - że posła nie można uznawać za "oskarżonego" w kontekście procedury uchylenia immunitetu 2 ;
E. mając na uwadze, że zarzucane czyny nie mają bezpośredniego lub oczywistego związku z wykonywaniem przez Fulvia Martusciella obowiązków służbowych posła do Parlamentu Europejskiego ani nie wyrażają opinii lub stanowiska zajętego przez niego w głosowaniu w czasie wykonywania tych obowiązków zgodnie z art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej;
F. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej:
"Podczas sesji Parlamentu Europejskiego jego członkowie korzystają:
a) na terytorium swojego państwa - z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;
b) na terytorium innego Państwa Członkowskiego - z immunitetu chroniącego przed zatrzymaniem oraz immunitetu jurysdykcyjnego.
Immunitet chroni także członków podczas ich podróży do i z miejsca, gdzie odbywa się posiedzenie Parlamentu Europejskiego.
Nie można powoływać się na immunitet w przypadku, gdy członek został schwytany na gorącym uczynku i nie może on stanowić przeszkody w wykonywaniu przez Parlament Europejski prawa uchylenia immunitetu w odniesieniu do któregokolwiek ze swoich członków.";
G. mając na uwadze, że w tym przypadku Parlament nie znalazł dowodów wskazujących na zaistnienie fumus persecutionis, czyli okoliczności wskazujących na leżący u podstaw postępowania sądowego zamiar zaszkodzenia działalności politycznej posła jako członka Parlamentu Europejskiego;
1. podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Fulvia Martusciella;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji właściwym władzom Królestwa Belgii i Fulviowi Martusciellowi.
1 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU: C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 19 grudnia 2019 r., Junqueras Vies, C-502/19, ECLI:EU:C:2019:1115.
2 Wyrok Sądu z dnia 30 kwietnia 2019 r., Briois/Parlament, T-214/18, ECLI:EU:T:2019:266.
