Język postępowania: włoski(2022/C 158/09)
(Dz.U.UE C z dnia 11 kwietnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Tribunale ordinario di Bologna
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: BU
Druga strona postępowania: Ministero dell'Interno, Dipartimento per le Libertà civili e l'Immigrazione - Unità Dublino
Pytania prejudycjalne
1) Jakie są skutki prawne na gruncie prawa Unii Europejskiej w przypadku naruszenia przez państwo wnioskujące, w ramach procedury wtórnego przejęcia na podstawie art. 18 ust. 1 lit. b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. 1 , obowiązku informacyjnego ustanowionego w art. 4 lub obowiązku przeprowadzenia indywidualnej rozmowy z wnioskodawcą zgodnie z art. 5 tego rozporządzenia, a w szczególności czy art. 4 i 5 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 należy interpretować:
- w ten sposób, że niedoręczenie ulotki informacyjnej, o której mowa w art. 4 ust. 2, osobie znajdującej się w sytuacji opisanej w art. 23 rozporządzenia lub brak przeprowadzenia indywidualnej rozmowy z wnioskodawcą w rozumieniu art. 5 rozporządzenia przesądzają same w sobie o nieusuwalnej niezgodności z prawem decyzji o przekazaniu i o wynikającym z tego przypisaniu odpowiedzialności za rozpoznanie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej przez wnioskujące państwo członkowskie?;
- czy też w ten sposób, że niezgodność z prawem decyzji o przekazaniu jest uzależniona od podniesienia i wykazania, że wynik postępowania byłby inny, gdyby organ państwa wnioskującego wykonał obowiązki ustanowione w art. 4 i 5 rozporządzenia (UE) nr 604/2013?;
- czy też w ten sposób, że organ państwa wnioskującego nie jest w żadnym wypadku zobowiązany zapewnić cudzoziemcowi, wobec którego toczy się postępowanie w sprawie przekazania do państwa członkowskiego, do którego skierowano wniosek, gwarancji w zakresie informacji i uczestnictwa przewidzianych w art. 4 i 5 rozporządzenia UE 604/2013?
2) Czy art. 27 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 604/2013, sam lub w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej:
- należy interpretować w ten sposób, że przepis ten nakłada obowiązek zapewnienia gwarancji ustanowionych w art. 4 i 5 rozporządzenia cudzoziemcowi, wobec którego toczy się postępowanie w sprawie przekazania do innego państwa członkowskiego, ponieważ służy on ochronie prawa do skutecznego środka zaskarżenia decyzji o przekazaniu?;
- w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej - czy przepis ten należy interpretować w ten sposób, że sąd rozpatrujący środek zaskarżenia w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przekazaniu na podstawie art. 27 rozporządzenia UE 604/2013 jest uprawniony do ponownej oceny co do istoty decyzji, w drodze której organ administracji państwa, do którego skierowano wniosek, uznał swoją odpowiedzialność za rozpatrzenie złożonego przez wnioskodawcę wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, stosując kryteria odpowiedzialności określone w rozdziale III rozporządzenia?
