Język postępowania: angielski(2022/C 158/03)
(Dz.U.UE C z dnia 11 kwietnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
High Court (Irlandia)
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Eco Advocacy CLG
Druga strona postępowania: An Bord Pleanala
przy udziale: Keegan Land Holdings
Amici curiae: An Taisce - The National Trust for Ireland, ClientEarth AISBL
Pytania prejudycjalne
i. Czy ogólna zasada pierwszeństwa prawa Unii lub współpracy w dobrej wierze skutkuje tym, że - czy to ogólnie, czy w konkretnym kontekście prawa ochrony środowiska - jeżeli strona kwestionuje w postępowaniu ważność środka administracyjnego, powołując się w sposób wyraźny lub dorozumiany na określony akt prawa Unii, ale bez wskazania, do naruszenia których przepisów tego aktu mogło dojść, bądź też bez powołania się na konkretną wykładnię, sąd krajowy, przed którym zawisła sprawa, musi lub może rozpatrzyć taką skargę, niezależnie od krajowej zasady proceduralnej, w myśl której w treści skargi należy wskazać konkretne naruszenia?
ii. Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca, to czy art. 4 ust. 2, 3 i 4 lub 5 lub załącznik III do dyrektywy 2011/92 w sprawie OOŚ 1 lub wspomniana dyrektywa w związku z zasadą pewności prawa i dobrej administracji wynikającą z art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej skutkują tym, że w sytuacji gdy właściwy organ postanawia nie poddawać proponowanej inwestycji procedurze oceny oddziaływania na środowisko, powinien przedstawić wyraźne, odrębne lub konkretne wyjaśnienie w odniesieniu do kwestii, które dokładnie dokumenty zawierają uzasadnienie podane przez właściwy organ?
iii. Czy jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca, to art. 4 ust. 2, 3 i 4 lub 5 lub załącznik III do dyrektywy 2011/92 w sprawie OOŚ lub wspomniana dyrektywa w związku z zasadą pewności prawa i dobrej administracji wynikającą z art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej skutkują tym, że w sytuacji gdy właściwy organ postanawia nie poddawać proponowanej inwestycji procedurze oceny oddziaływania na środowisko, istnieje obowiązek wyraźnego przedstawienia rozważań na temat wszystkich punktów i podpunktów załącznika III do dyrektywy w sprawie OOŚ, w zakresie, w jakim są one potencjalnie istotne dla danej inwestycji?
iv. Czy art. 6 ust. 3 dyrektywy 92/43/EWG 2 należy interpretować w ten sposób, że w ramach stosowania zasady, w myśl której w celu rozstrzygnięcia, czy konieczne jest przeprowadzenie na kolejnym etapie postępowania odpowiedniej oceny skutków, jakie realizacja planu lub przedsięwzięcia wywrze dla danego terenu, na etapie wstępnej oceny nie uwzględnia się środków służących unikaniu lub ograniczaniu szkodliwych skutków planu lub przedsięwzięcia dla danego terenu, właściwy organ państwa członkowskiego jest uprawniony do uwzględnienia cech planu lub przedsięwzięcia zakładających usunięcie zanieczyszczeń, które to cechy mogą skutkować ograniczeniem potencjalnie szkodliwych skutków dla europejskiego obszaru chronionego jedynie na tej podstawie, że cechom tym nie zamierzano nadać charakteru środków łagodzących, nawet jeżeli wywierają one taki skutek, i że byłyby one uwzględnione w projekcie jako cechy standardowe, niezależnie od oddziaływania na dany europejski obszar chroniony?
v. Czy art. 6 ust. 3 dyrektywy 92/43/EWG należy interpretować w ten sposób, że jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego, niezależnie od wyrażonych na etapie wstępnej oceny przez organy eksperckie co do przeprowadzenia etapu preselekcji, jest przekonany, że nie zachodzi konieczność przeprowadzenia odpowiedniej oceny, to organ ten musi wprost i w sposób szczegółowy przedstawić uzasadnienie pozwalające wyeliminować wszystkie rozsądne wątpliwości o charakterze naukowym dotyczące oddziaływania przewidzianych robót budowlanych na dany europejski obszar chroniony, w którym to uzasadnieniu wyraźnie i indywidualnie zostanie wyjaśniona każda z wątpliwości wyrażonych w tym względzie w procesie udziału społeczeństwa?
vi. Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca, to czy art. 6 ust. 3 dyrektywy siedliskowej 92/43 względnie wspomniana dyrektywa w związku z zasadą pewności prawa i dobrej administracji wynikającą z art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej skutkuje tym, że w sytuacji gdy właściwy organ postanawia nie poddawać proponowanej inwestycji procedurze odpowiedniej oceny, powinien przedstawić wyraźne, odrębne lub konkretne wyjaśnienie w odniesieniu do kwestii, które dokładnie dokumenty zawierają uzasadnienie podane przez właściwy organ.
