Sprawa T-59/22: Skarga wniesiona w dniu 31 stycznia 2022 r. - Conserve Italia i Conserves France/Komisja

Skarga wniesiona w dniu 31 stycznia 2022 r. - Conserve Italia i Conserves France/Komisja

(Sprawa T-59/22)

Język postępowania: włoski

(2022/C 148/42)

(Dz.U.UE C z dnia 4 kwietnia 2022 r.)

Strony

Strona skarżąca: Conserve Italia - Consorzio Italiano fra cooperative agricole Soc. coop. agr. (San Lazzaro di Savena, Włochy), Conserves France (Tarascon, Francja) (przedstawiciele: adwokaci L. Di Via, M. Petite, L. Tresoldi i E. Belli)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie skargi za dopuszczalną;

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2021) 8259 z dnia 19 listopada 2021 r. (sprawa AT.40127 - Warzywa w puszkach) dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG w części odnoszącej się do obliczenia grzywny;

- obniżenie wysokości grzywny i zarządzenie wszelkich dalszych środków, które Sąd uzna za odpowiednie; i

- obciążenie Komisji Europejskiej kosztami poniesionymi przez Conserve Italia i Conserves France w związku z niniejszym postępowaniem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 101 ust. 1 TFUE, art. 23 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia nr 1/2003 ¹  i pkt 33 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 1/2003 z powodu błędu dotyczącego okoliczności faktycznych i naruszenia prawa w związku z zakwalifikowaniem Conserve Italia jako przedsiębiorstwa zamiast jako związku przedsiębiorstw oraz błędu w ustaleniu maksymalnej kwoty grzywny.

- Skarżące twierdzą w tym względzie, że kwestionują błędną kwalifikację Conserve Italia jako "przedsiębiorstwa" zamiast jako "związku przedsiębiorstw" do celów zastosowania art. 101 ust. 1 TFUE i art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG). Brak uznania w decyzji Conserve Italia za "związek przedsiębiorstw" - zgodnie z własną i samodzielną definicją wypracowaną w prawie konkurencji Unii - doprowadził do poważnego błędu przy obliczaniu maksymalnej kwoty grzywny.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 101 ust. 1 TFUE, art. 23 rozporządzenia nr 1/2003 oraz pkt 14, 19, 20, 22, 24 i 25 wytycznych z powodu błędu w ustaleniu kwoty podstawowej.

- Skarżące podnoszą w tym względzie w pierwszej kolejności, że Komisja Europejska, ustalając wartość sprzedaży podlegającą uwzględnieniu jako wartość odniesienia przy obliczaniu kwoty podstawowej nałożonej na nie grzywny, popełniła błąd, gdyż uwzględniła wartość sprzedaży zrealizowanych w całym EOG. W drugiej kolejności skarżące uważają, że zastosowanie przez Komisję Europejską w niniejszym przypadku stosunku 18 % wartości sprzedaży było nieuzasadnione. Ponadto Komisja Europejska zarzuciła Conserve Italia udział w naruszeniu w okresie odpowiadającym całkowitemu czasowi trwania naruszenia, pomijając okoliczność, że jej udział w każdym z porozumień był dużo bardziej ograniczony i nie miał wcale ciągłego charakteru, gdyż wykonanie porozumień było wielokrotnie przerywane.

1 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. 2003, L 1, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2022.148.31
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-59/22: Skarga wniesiona w dniu 31 stycznia 2022 r. - Conserve Italia i Conserves France/Komisja
• Data aktu: 04/04/2022
• Data ogłoszenia: 04/04/2022