[Porozumienie ramowe UNICE, CEEP, ETUC w sprawie pracy na czas określony - Klauzula 4 - Zasada niedyskryminacji - Dziedzina zdrowia publicznego - Obliczanie dodatków za wysługę lat - Uregulowanie krajowe odmawiające uwzględnienia w stosunku do stałego pracownika statutowego w celu obliczenia dodatków za wysługę okresów odpowiadających pracy wykonywanej w charakterze pracownika tymczasowego w wyższej kategorii zawodowej]Język postępowania: hiszpański
(2022/C 119/18)
(Dz.U.UE C z dnia 14 marca 2022 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Superior de Justicia de Castilla-La Mancha
Strony w postępowaniu głównym
Wnoszący odwołanie: Servicio de Salud de Castilla-La Mancha (SESCAM)
Druga strona postępowania: BF
Sentencja
Klauzulę 4 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego w dniu 18 marca 1999 r., znajdującego się w załączniku do dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona uregulowaniu krajowemu, które przewiduje iż w przypadku pracownika zatrudnionego na czas określony, który czasowo pełni funkcje w wyższej kategorii zawodowej, niż kategoria, do której on należy, trzyletnie dodatki za wysługę, do których ma on prawo, odpowiadają dodatkom przysługującym w tej ostatniej kategorii, podczas gdy w przypadku znajdującego się w tej samej sytuacji pracownika zatrudnionego na czas określony trzyletnie dodatki za wysługę odpowiadają dodatkom kategorii zawodowej, w której rzeczywiście pełnione były funkcje.
