[Odesłanie prejudycjalne - Pilny tryb prejudycjalny - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Europejski nakaz aresztowania - Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW - Procedury przekazywania osób między państwami członkowskimi - Artykuł 6 ust. 1 i art. 8 ust. 1 lit. c) - Europejski nakaz aresztowania wydany na podstawie krajowego postanowienia o postawieniu zarzutów - Pojęcie "[nakazu aresztowania] lub jakiegokolwiek innego podlegającego wykonaniu orzeczenia sądowego mającego analogiczny skutek prawny" - Brak krajowego nakazu aresztowania - Konsekwencje - Skuteczna ochrona sądowa - Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej]Język postępowania: bułgarski
(2021/C 72/09)
(Dz.U.UE C z dnia 1 marca 2021 r.)
Sąd odsyłający
Spetsializiran nakazatelen sad
Strona w postępowaniu głównym w sprawie karnej
MM
przy udziale: Spetsializirana prokuratura
Sentencja
Decyzję ramową 2002/584, zmienioną decyzją ramową 2009/299, rozpatrywaną w świetle prawa do skutecznej ochrony sądowej zagwarantowanego w art. 47 karty praw podstawowych, należy interpretować w ten sposób, że nie wymagają one, by stwierdzenie przez sąd krajowy - zgodnie z którym rozpatrywany europejski nakaz aresztowania został wydany z naruszeniem art. 8 ust. 1 lit. c) tej decyzji ramowej, ponieważ nie opiera się on na "[krajowym nakazie aresztowania] lub jakimkolwiek innym podlegającym wykonaniu orzeczeniu sądowym mającym analogiczny skutek prawny" w rozumieniu tego przepisu - skutkowało uwolnieniem tymczasowo aresztowanej osoby po przekazaniu jej przez wykonujące nakaz państwo członkowskie państwu członkowskiemu wydającemu nakaz. W konsekwencji do sądu odsyłającego należy rozstrzygnięcie, zgodnie z jego prawem krajowym, jakie skutki brak takiego aktu krajowego, jako podstawy prawnej rozpatrywanego europejskiego nakazu aresztowania, może wywołać w odniesieniu do postanowienia o utrzymaniu tymczasowego aresztowania oskarżonej osoby.