[Odesłanie prejudycjalne - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Dyrektywa 2014/42/UE - Zabezpieczenie i konfiskata narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w Unii Europejskiej - Zakres stosowania - Konfiskata nielegalnie nabytego mienia - Korzyść majątkowa pochodząca z przestępstwa, które nie było przedmiotem skazania - Artykuł 4 - Konfiskata - Artykuł 5 - Konfiskata rozszerzona - Artykuł 6 - Konfiskata w stosunku do osób trzecich - Przesłanki - Konfiskata kwoty pieniężnej, której zwrotu domaga się osoba trzecia jako właściciel - Osoba trzecia niemająca prawa do wzięcia udziału w postępowaniu w sprawie konfiskaty jako strona - Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej](2021/C 513/13)
Język postępowania: bułgarski
(Dz.U.UE C z dnia 20 grudnia 2021 r.)
Sąd odsyłający
Apelativen sad - Varna
Strony w postępowaniu głównym w sprawie karnej
DR (C-845/19), TS (C-863/19),
przy udziale: Okrazhna prokuratura - Varna
Sentencja
1) Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/42/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zabezpieczenia i konfiskaty narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że posiadanie środków odurzających dla celów ich rozprowadzania jest objęte zakresem stosowania tej dyrektywy, nawet wówczas gdy wszystkie okoliczności związane z popełnieniem tego przestępstwa ograniczają się do terytorium jednego państwa członkowskiego.
2) Dyrektywę 2014/42 należy interpretować w ten sposób, że nie przewidziano w niej jedynie konfiskaty mienia stanowiącego korzyść majątkową wynikającą z przestępstwa, za które skazano sprawcę, lecz dotyczy ona również konfiskaty mienia należącego do tego sprawcy, co do którego sąd krajowy rozpatrujący sprawę jest przekonany, że pochodzi ono z innej działalności przestępczej - z poszanowaniem gwarancji określonych w art. 8 ust. 8 tej dyrektywy i pod warunkiem, że przestępstwo, za które skazano tego sprawcę, wskazano wśród przestępstw wymienionych w art. 5 ust. 2 wspomnianej dyrektywy i że popełnienie tego przestępstwa może skutkować uzyskaniem, w sposób bezpośredni lub pośredni, korzyści majątkowej w rozumieniu tej dyrektywy.
3) Artykuł 8 ust. 1, 7 i 9 dyrektywy 2014/42, rozpatrywany w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu zezwalającemu na konfiskatę na rzecz państwa mienia, co do którego podniesiono, że należy ono do osoby innej niż sprawca przestępstwa, jeżeli nie umożliwiono tej osobie wzięcia udziału w charakterze strony w postępowaniu w sprawie konfiskaty tego mienia.
