[Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Rozporządzenie (UE) nr 1215/2012 - Artykuł 1 ust. 1 - Sprawy cywilne i handlowe - Artykuł 35 - Środki tymczasowe i środki zabezpieczające - Powództwo wytoczone w związku z umową dotyczącą budowy publicznej drogi ekspresowej, zawartą między organem władzy publicznej a dwiema spółkami prawa prywatnego - Wniosek o zastosowanie środków tymczasowych w związku z karami umownymi oraz wynikającymi z rzeczonej umowy gwarancjami - Rozstrzygnięcie w przedmiocie środków tymczasowych wydane już przez sąd mający jurysdykcję do orzekania co do istoty]Język postępowania: bułgarski
(2021/C 490/13)
(Dz.U.UE C z dnia 6 grudnia 2021 r.)
Sąd odsyłający
Varhoven kasatsionen sad
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Skarb Państwa Rzeczypospolitej Polskiej reprezentowany przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad
Strona przeciwna: TOTO SpA - Costruzioni Generali, Vianini Lavori SpA
Sentencja
1) Artykuł 1 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że wniosek o zastosowanie środka tymczasowego - wniesiony i dochodzony przed sądem państwa członkowskiego zgodnie z zasadami prawa powszechnego, dotyczący kar umownych z tytułu niewykonania umowy na roboty budowlane publicznej drogi ekspresowej, zawartej po przeprowadzeniu postępowania o udzielenie zamówienia, w ramach którego instytucją zamawiającą jest organ publiczny - jest objęty zakresem pojęcia "spraw cywilnych i handlowych" w rozumieniu tego przepisu.
2) Artykuł 35 rozporządzenia nr 1215/2012 należy interpretować w ten sposób, że sąd państwa członkowskiego, do którego wpłynął na podstawie tego przepisu wniosek o zastosowanie środków tymczasowych, włącznie ze środkami zabezpieczającymi, nie jest zobowiązany uznać się za niewłaściwy, jeżeli sąd innego państwa członkowskiego, mający jurysdykcję do orzekania co do istoty, orzekł już w przedmiocie wniosku mającego ten sam przedmiot i tę samą podstawę oraz złożonego między tymi samymi stronami.
3) Artykuł 35 rozporządzenia nr 1215/2012 należy interpretować w ten sposób, że badanie wniosku o zastosowanie środków tymczasowych, włącznie ze środkami zabezpieczającymi, następuje w świetle przepisów prawa państwa członkowskiego sądu, do którego wystąpiono z wnioskiem, i nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które nie zezwala na złożenie wniosku o zastosowanie środków tymczasowych w kontekście powództwa dotyczącego wierzytelności pieniężnej dochodzonej wobec państwa lub organu władzy publicznej.
