[Opinia wydana na podstawie art. 218 ust. 11 TFUE - Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (konwencja stambulska) - Podpisanie przez Unię Europejską - Projekt zawarcia przez Unię - Pojęcie "przewidywanej umowy" w rozumieniu art. 218 ust. 11 TFUE - Kompetencje zewnętrzne Unii - Materialna podstawa prawna - Artykuł 78 ust. 2 TFUE - Artykuł 82 ust. 2 TFUE - Artykuł 83 ust. 1 TFUE - Artykuł 84 TFUE - Artykuł 336 TFUE - Artykuły 1 - 4a Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Częściowe uczestnictwo Irlandii w zawarciu konwencji stambulskiej przez Unię - Możliwość rozdzielenia aktu zawarcia umowy międzynarodowej na dwie odrębne decyzje zgodnie z mającymi zastosowanie podstawami prawnymi - Praktyka "wspólnego porozumienia" - Zgodność z traktatem UE i traktatem FUE]Język postępowania: wszystkie języki urzędowe
(2021/C 481/02)
(Dz.U.UE C z dnia 29 listopada 2021 r.)
Strona przedstawiająca wniosek
Parlament Europejski (przedstawiciele: D. Warin, A. Neergaard i O. Hrstkova Śolcova, pełnomocnicy)
Sentencja
1) Z zastrzeżeniem pełnego poszanowania w każdym czasie wymogów określonych w art. 218 ust. 2, 6 i 8 TFUE, traktaty nie zabraniają Radzie Unii Europejskiej, działającej zgodnie ze swoim regulaminem wewnętrznym, aby przed przyjęciem decyzji w sprawie zawarcia przez Unię Europejską Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (konwencji stambulskiej) oczekiwała na "wspólne porozumienie" państw członkowskich co do związania się ową konwencją w dziedzinach tej konwencji wchodzących w zakres ich kompetencji. Natomiast zabraniają jej one dodawania kolejnego etapu do procedury zawierania umów przewidzianej w tym artykule poprzez uzależnienie przyjęcia decyzji w sprawie zawarcia wspomnianej konwencji od uprzedniego osiągnięcia takiego "wspólnego porozumienia".
2) Właściwą materialną podstawę prawną przyjęcia aktu Rady w sprawie zawarcia przez Unię części konwencji stambulskiej, która jest przedmiotem przewidywanej umowy, w rozumieniu art. 218 ust. 11 TFUE, stanowi art. 78 ust. 2, art. 82 ust. 2 oraz art. 84 i 336 TFUE.
3) Protokół (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączony do traktatu UE i traktatu FUE i Protokół (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączony do traktatu UE i traktatu FUE uzasadniają rozdzielenie na dwie odrębne decyzje aktu Rady w sprawie zawarcia przez Unię części konwencji stambulskiej, która jest przedmiotem przewidywanej umowy, jedynie w zakresie, w jakim takie rozdzielenie zmierza do uwzględnienia okoliczności, że Irlandia lub Królestwo Danii nie uczestniczą w środkach przyjętych w związku z zawarciem tej umowy i wchodzących w zakres zastosowania tych protokołów, rozpatrywanych jako całość.
