Język postępowania: niemiecki(2021/C 431/54)
(Dz.U.UE C z dnia 25 października 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: E. Breuninger GmbH & Co. (Stuttgart, Niemcy) (przedstawiciel: adwokat M. Vetter)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- o stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej z dnia 28 maja 2021 r. (pomoc państwa SA.62784) zgodnie z art. 264 akapit pierwszy TFUE;
- obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący oczywistego błędu w ocenie
Zdaniem skarżącej pozwana popełniła oczywisty błąd w ocenie, stwierdzając w zaskarżonej decyzji, że niemiecki system pomocy "Allgemeine Bundesregelung Schadensausgleich, COVID-19" ("ogólne uregulowanie federalne o rekompensowaniu strat, COVID-19") jest zgodny z rynkiem wewnętrznym na podstawie art. 107 ust. 2 TFUE. Ograniczenie uprawnienia do złożenia wniosku w przypadku przedsiębiorstw o wielu obszarach działalności gospodarczej do takich, które osiągają co najmniej 80 % swoich obrotów dzięki działalności dotkniętej bezpośrednio lockdownem, jest arbitralne i zezwolenie na system pomocy jest nieproporcjonalne. Próg w wysokości 80 % znosi bez obiektywnego powodu związek przyczynowy między zarządzeniami w sprawie zamknięcia i szkodami, które wynikły stąd dla przedsiębiorstw o wielu obszarach działalności, zważywszy że przedsiębiorstwa te, mimo iż działania państwowe dotyczyły ich bezpośrednio i w znacznym stopniu, oraz związane z tym znaczące szkody mogą ewentualnie pozostać bez jakiejkolwiek rekompensaty. Prowadzi to do zakłócenia konkurencji zarówno w stosunku do konkurentów w obszarach działalności dotkniętych pandemią COVID-19, jak i w stosunku do konkurentów w obszarach działalności niedotkniętych pandemią COVID-19.
2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia uprawnień procesowych przewidzianych w art. 108 ust. 2 TFUE
Zdaniem skarżącej decyzja Komisji jest obarczona błędami w analizie i uzasadnieniu. Pozwana nie dała skarżącej w toku wstępnego postępowania wyjaśniającego możliwości przedstawienia swoich wątpliwości co do zgodności systemu pomocy z rynkiem wewnętrznym. Co więcej, pozwana nie uzasadniła wystarczająco decyzji w sprawie zezwolenia.
