(Swobodne korzystanie z usług- Swoboda przepływu pracowników - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 - Wypłata świadczeń socjalnych w innym państwie EFTA - Świadczenie z tytułu choroby - Pobyt - Ograniczenie podstawowej swobody - Uzasadnienie)
(2021/C 324/12)
(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2021 r.)
W sprawie E-8/20, postępowanie karne przeciwko N - WNIOSEK skierowany do Trybunału na podstawie art. 34 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości przez Sąd Najwyższy Norwegii (Norges H0yesterett), dotyczący wykładni Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zwłaszcza jego art. 28 i 36, rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego i dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, Trybunał w składzie: Pall Hreinsson, prezes (sędzia sprawozdawca) oraz sędziowie Per Christiansen i Bernd Hammermann wydał w dniu 5 maja 2021 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:
1. Na pytanie pierwsze i dwunaste należy odpowiedzieć, że świadczenie takie jak zasiłek chorobowy, będący przedmiotem postępowania głównego, stanowi świadczenie z tytułu choroby w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie i w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.
2. Na pytanie drugie, trzecie i czwarte należy odpowiedzieć, że sytuacja taka jak ta będąca przedmiotem postępowania głównego nie wchodzi w zakres stosowania art. 19 ani art. 22 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71. Ustalenie to nie skutkuje jednak usunięciem przepisów krajowych takich jak te będące przedmiotem głównego postępowania z zakresu stosowania postanowień części głównej Porozumienia EOG lub innego aktu prawnego uwzględnionego w Porozumieniu EOG.
3. Na pytanie piąte, szóste, siódme i ósme należy odpowiedzieć, że art. 36 EOG należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie ustawodawstwu państwa EOG takiemu jak to będące przedmiotem głównego postępowania, zgodnie z którym prawo osób ubezpieczonych do wypłaty świadczenia pieniężnego z tytułu choroby, w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 1408/71, w przypadku pobytu w innym państwie EOG podlega
- wymogowi, według którego odbiorca świadczenia z tytułu choroby może pozostawać za granicą tylko przez konkretny okres, który nie może zazwyczaj przekroczyć czterech tygodni w roku, oraz
- systemowi uprzednich zezwoleń, w ramach którego możliwe jest odmówienie wydania takiego zezwolenia, chyba że można wykazać, że pobyt w innym państwie EOG nie uniemożliwia wykonywania określonych obowiązków wynikających z prowadzenia działalności ani nie utrudnia działań następczych i kontroli ze strony instytucji właściwej.
4. W świetle odpowiedzi udzielonej na pytanie piąte, szóste, siódme i ósme nie ma potrzeby udzielenia odpowiedzi na pytanie dziewiąte, dziesiąte i jedenaste.
5. Na pytanie trzynaste należy odpowiedzieć, że termin "przebywający" zawarty w art. 21 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 należy interpretować jako obejmujący krótkoterminowe pobyty w innym państwie EOG, które nie stanowią "zamieszkania" w rozumieniu art. 1 lit. j) tego rozporządzenia, takie jak w sytuacjach będących przedmiotem postępowania głównego.
6. Na pytanie czternaste należy odpowiedzieć, że art. 21 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 należy interpretować jako obejmujący sytuacje, w których podczas pobytu w państwie EOG innym niż właściwe państwo EOG dokonywana jest diagnoza medyczna, oraz sytuacje, w których, tak jak w sytuacji będącej przedmiotem postępowania głównego, instytucja właściwa uznaje diagnozę przed opuszczeniem państwa przez osobę zainteresowaną.
7. Na pytanie piętnaste należy odpowiedzieć, że art. 21 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie stosowaniu warunków takich jak:
(i) to, że poza Norwegią świadczenie może być udzielane tylko przez okres nie dłuższy niż cztery tygodnie w ciągu roku,
(ii) to, że należy wykazać, że pobyt za granicą nie uniemożliwia wykonywania obowiązków wynikających z prowadzenia działalności ani nie utrudnia działań następczych i kontroli ze strony instytucji właściwej ani
(iii) to, że osoba zainteresowana musi otrzymać zezwolenie i wypełnić obowiązek powiadomienia przy użyciu specjalnego formularza.
W związku z tym nie ma potrzeby dokonywania dalszej oceny powyższych warunków w świetle innych postanowień prawa EOG.
8. Mając na uwadze odpowiedź udzieloną na pytanie piętnaste, jak również na pytanie piąte, szóste, siódme i ósme, nie ma potrzeby udzielenia odpowiedzi na pytanie szesnaste.
W tym roku po raz pierwszy wszyscy pracownicy będą cieszyli się Wigilią jako dniem wolnym od pracy. Także w handlu. I choć z dnia wolnego skorzystają także pracodawcy, to akurat w ich przypadku Wigilia będzie dniem, kiedy zaczną obowiązywać przepisy zobowiązujące ich do stosowania w ogłoszeniach o pracę i np. w regulaminach pracy nazw stanowisk neutralnych pod względem płci.
23.12.2025
Od 1 stycznia 2026 r. zacznie obowiązywać ustawa wprowadzająca Centralną e-Rejestrację. Zakłada ona, że od przyszłego roku podmioty lecznicze obowiązkowo dołączą do systemu m.in. w zakresie umawiania wizyt u kardiologa oraz badań profilaktycznych. Planowany start rejestracji na wszystkie świadczenia planowany jest na 2029 r. Kolejne świadczenia i możliwości w zakresie zapisywania się do lekarzy specjalistów będą wchodzić w życie stopniowo.
22.12.2025
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025
Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025
Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025
Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2021.324.31 |
| Rodzaj: | Wyrok |
| Tytuł: | Wyrok Trybunału z dnia 5 maja 2021 r. w sprawie E-8/20 - Postępowanie karne przeciwko N. |
| Data aktu: | 05/05/2021 |
| Data ogłoszenia: | 12/08/2021 |