[Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Środowisko naturalne - Dyrektywa 2008/50/WE - Jakość otaczającego powietrza - Artykuł 13 ust. 1 i załącznik XI - Systematyczne i trwałe przekraczanie wartości dopuszczalnych dla dwutlenku azotu (NO2) w niektórych strefach i aglomeracjach Niemiec -Artykuł 23 ust. 1 - Załącznik XV - "Jak najkrótszy" okres przekroczenia - Odpowiednie środki]Język postępowania: niemiecki
(2021/C 289/02)
(Dz.U.UE C z dnia 19 lipca 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Hermes, E. Manhaeve i A.C. Becker, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: początkowo T. Henze i S. Eisenberg, pełnomocnicy, wspierani przez U. Karpensteina, F. Fellenberga i K. Dingemanna, Rechtsanwälte, następnie J. Möller i S. Eisenberg, pełnomocnicy, wspierani przez U. Karpensteina, F. Fellenberga i K. Dingemanna, Rechtsanwälte)
Interwenient popierający stronę pozwaną: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciel: F. Shibli, pełnomocnik)
Sentencja
1) Republika Federalna Niemiec
- uchybiła zobowiązaniom spoczywającym na niej na mocy art. 13 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy w związku z załącznikiem XI do niej przez to, że przekraczała w sposób systematyczny i trwały od dnia 1 stycznia 2010 r. do roku 2016 włącznie z jednej strony roczną wartość dopuszczalną dla dwutlenku azotu (NO2) w 26 strefach i aglomeracjach położonych na terytorium niemieckim, a mianowicie w strefach DEZBXX0001A (aglomeracja Berlina), DEZCXX0007A (aglomeracja Stuttgartu), DEZCXX0043S (rejencja Tybingi), DEZCXX0063S [rejencja Stuttgartu (bez aglomeracji)], DEZCXX0004A (aglomeracja Fryburga), DEZCXX0041S [rejencja Karlsruhe (bez aglomeracji)], DEZCXX0006A (aglomeracja Mannheim/Heidelberg), DEZDXX0001A (aglomeracja Monachium), DEZDXX0003A (aglomeracja Norymberga/Fürth/Erlangen), DEZFXX0005S (strefa III Hesja środkowa i północna), DEZFXX0001A [aglomeracja I (Ren-Men)], DEZFXX0002A [aglomeracja II (Kassel)], DEZGLX0001A (aglomeracja Hamburg), DEZJXX0015A [Grevenbroich (nadreńskie zagłębie węglowe)], DEZJXX0004A (Kolonia), DEZJXX0009A (Düsseldorf), DEZJXX0006A (Essen), DEZJXX0017A (Duisbourg, Oberhausen, Mülheim), DEZJXX0005A (Hagen), DEZJXX0008A (Dortmund), DEZJXX0002A (Wuppertal), DEZJXX0011A (Akwizgran), DEZJXX0016S (strefy miejskie i tereny wiejskie Północnej Nadrenii-Westfalii), DEZKXX0006S (Moguncja), DEZKXX0007S (Wormacja/ Frankenthal/Ludwigshafen), DEZKXX0004S (Koblencja/Neuwied), a z drugiej strony godzinową wartość dopuszczalną ustaloną dla NO2 w dwóch z tych stref, a mianowicie w aglomeracjach DEZCXX0007A (aglomeracja Stuttgartu) oraz DEZFXX0001A [aglomeracja I (Ren-Men)],
- uchybiła zobowiązaniom spoczywającym na niej na mocy samego art. 23 ust. 1 dyrektywy 2008/50 lub w związku z sekcją A załącznika XV do niej, a w szczególności przewidzianemu w art. 23 ust. 1 akapit drugi tej dyrektywy zobowiązaniu do zapewnienia, aby plany ochrony jakości powietrza określały odpowiednie działania, tak aby okres, w którym wartości dopuszczalne nie są dotrzymane, był jak najkrótszy, przez to, że nie przyjęła od dnia 11 czerwca 2010 r. odpowiednich środków w celu zapewnienia przestrzegania wartości dopuszczalnych ustalonych dla NO2 we wszystkich tych strefach.
2) Republika Federalna Niemiec pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Komisję Europejską.
3) Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej pokrywa własne koszty.
