ZASTRZEŻENIE: Celem niniejszego zawiadomienia jest udzielenie wytycznych technicznych dotyczących analizy i kontroli zrównoważonego charakteru projektów objętych wsparciem w ramach InvestEU, zgodnie z motywem 13 oraz art. 8 ust. 5 i 6 rozporządzenia w sprawie InvestEU.
Niniejszy dokument został sporządzony przez Komisję przy wsparciu w ramach inicjatywy JASPERS i we współpracy z potencjalnymi partnerami wykonawczymi. Jeżeli chodzi o wymiar klimatyczny, dokument ten jest spójny z wytycznymi technicznymi dotyczącymi weryfikacji inwestycji w infrastrukturę pod względem wpływu na klimat w latach 2021 2027. W możliwym i stosownym stopniu niniejszy dokument odzwierciedla również wyniki dwóch badań. Pierwsze badanie, wynikiem którego jest dokument dotyczący wsparcia technicznego na potrzeby weryfikacji inwestycji objętych Programem InvestEU pod względem wpływu na środowisko, zrealizowała Dyrekcja Generalna ds. Środowiska. Drugie badanie, wynikiem którego jest dokument na temat Programu InvestEU - wytyczne dotyczące kontroli operacji z zakresu finansowania i inwestycji pod kątem zapewnienia zrównoważonego rozwoju społecznego, przeprowadzono pod kierownictwem Dyrekcji Generalnej ds. Zatrudnienia.
Wytyczne dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru projektów są przeznaczone dla partnerów wykonawczych, pośredników finansowych i promotorów projektów/ostatecznych odbiorców zaangażowanych we wdrażanie Funduszu InvestEU. Wytyczne dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru projektów mogą być przydatne również w odniesieniu do innych programów.
Niniejsze wytyczne mogą być aktualizowane na podstawie doświadczeń związanych z wdrażaniem odnośnych przepisów UE. Uzupełnieniem niniejszych wytycznych mogą być zagadnienia lub wytyczne międzynarodowe, krajowe lub sektorowe.
|
SPIS TREŚCI1. WPROWADZENIE
1.1. Zakres stosowania
1.2. Zgodność z prawem
1.3. Progi
1.4. Wytyczne dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru projektów a kryteria określone w ramach unijnej systematyki dotyczącej zrównoważonego rozwoju
1.5. Ewaluacja śródokresowa i przegląd śródokresowy niniejszych wytycznych
2. KONTROLA ZRÓWNOWAŻONEGO CHARAKTERU BEZPOŚREDNICH OPERACJI FINANSOWANIA
2.1. Ogólne zasady i ogólne podejście do kontroli
2.2. Wymiar klimatyczny
2.2.1. Wprowadzenie
2.2.2. Ogólne podejście do kontroli zrównoważonego charakteru projektów pod względem wpływu na klimat
2.2.3. Zgodność z prawem
2.2.4. Odporność na zmianę klimatu
2.2.5. Neutralność klimatyczna i łagodzenie zmiany klimatu
2.2.6. Sprawozdawczo ść i monitorowanie
2.3. Wymiar środowiskowy
2.3.1. Ogólne podejście do weryfikacji pod względem wpływu na środowisko
2.3.2. Zgodność z prawem
2.3.3. Analiza w ramach InvestEU pod kątem wymiaru środowiskowego
2.3.4. Kontrola: łagodzenie, określenie ilościowe i monetyzacja
2.3.5. Pozytywny program
2.3.6. Sprawozdawczo ść i monitorowanie
2.4. Wymiar społeczny
2.4.1. Ogólne podejście do kontroli zrównoważonego charakteru pod względem społecznym. ..
2.4.2. Ramy zgodności z prawem w wymiarze społecznym
2.4.3. Analiza operacji pod kątem społecznym
2.4.4. Kategoryzacja ryzyka społecznego
2.4.5. Weryfikacja pod względem wpływu na społeczeństwo
2.4.6. Pozytywny program
2.4.7. Sprawozdawczo ść i monitorowanie
2.5. Przepisy horyzontalne dotyczące trzech wymiarów
2.5.1. Zdolność promotora projektu
2.5.2. Ustalenia umowne
2.6. Ekonomiczna ocena operacji
2.6.1. Formy oceny ekonomicznej
2.6.2. Stosowane praktyki w zakresie oceny ekonomicznej
2.6.3. Zalecenia dotyczące InvestEU
2.7. Ogólne finansowanie przedsiębiorstw
3. PODEJŚCIE W ZAKRESIE KONTROLI ZRÓWNOWAŻONEGO CHARAKTERU OPERACJI FINANSOWANIA POŚREDNIEGO
3.1. Ogólne wymogi dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru projektów
3.2. Rodzaje finansowania
3.2.1. Fundusze inwestycji infrastrukturalnych
3.2.2. Fundusze kapitałowe lub dłużne inne niż fundusze inwestycji infrastrukturalnych
3.2.3. Linie kredytowe lub inne produkty dłużne udzielane MŚP, małym spółkom o średniej kapitalizacji i innym kwalifikuj ącym się podmiotom przez pośredników finansowych
4. ROLE, OBOWIĄZKI I PROCES INVESTEU
4.1. Role i obowiązki
4.1.1. Role i obowiązki promotora projektu/ostatecznego odbiorcy
4.1.2. Rola i obowiązki partnera wykonawczego
4.1.3. Rola pośrednika finansowego
4.1.4. Rola Komitetu Inwestycyjnego
4.1.5. Rola Komisji
4.1.6. Właściwe organy publiczne
4.2 Proces InvestEU
4.2.1. Kontrola zgodności z polityką
4.2.2. Formularz wniosku o udzielenie gwarancji
4.2.3. Tabela wskaźników
4.2.4. Przedkładanie sprawozdań Komisji
Załącznik 1 -Wykaz wymogów prawnych
Załącznik 2 -Informacje, które należy przekazać Komitetowi Inwestycyjnemu InvestEU (rozdział 2)
Załącznik 3 -Listy kontrolne przeznaczone dla partnerów wykonawczych na potrzeby przeprowadzania kontroli w ramach poszczególnych wymiarów
Załącznik 4 -Inne materiały i wytyczne, które można uwzględnić podczas kontroli zrównoważonego charakteru projektów w ramach InvestEU
Załącznik 5 -Glosariusz
Załącznik 6 -Dodatkowe wskazówki dotyczące finansowania przez pośredników (rozdział 3)
1. WPROWADZENIE
W rozporządzeniu w sprawie InvestEU 1 wprowadza się koncepcję zrównoważonego charakteru operacji z zakresu finansowania i inwestycji jako istotnego elementu procesu podejmowania decyzji przy zatwierdzaniu wykorzystania gwarancji UE. Do celów niniejszego dokumentu zrównoważony charakter 2 odnosi się do trzech wymiarów określonych w art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie InvestEU: klimatycznego, środowiskowego i społecznego.
W celu zapewnienia, aby operacje z zakresu finansowania i inwestycji objęte wsparciem w ramach Funduszu InvestEU były zgodne z szerszymi zobowiązaniami UE w zakresie zrównoważonego rozwoju lub aby przyczyniały się do wypełniania takich zobowiązań, w rozporządzeniu w sprawie InvestEU zawarto wymóg przeprowadzenia kontroli zrównoważonego charakteru projektów ex ante, której celem jest identyfikacja i uwzględnienie każdego znaczącego (negatywnego i pozytywnego) oddziaływania, jakie takie operacje mogą mieć w trzech wspomnianych wymiarach.
Celem niniejszych wytycznych jest wsparcie partnerów wykonawczych, pośredników finansowych i promotorów projek- tów/ostatecznych odbiorców w dążeniu do spełnienia określonych w rozporządzeniu w sprawie InvestEU wymogów dotyczących kontroli zrównoważonego charakteru projektów. Chociaż wytyczne sporządzono konkretnie z myślą o Funduszu InvestEU, mogą one mieć szersze zastosowanie i być przydatne dla każdego (np. promotora projektów, instytucji finansowej lub organu publicznego), kto w swojej działalności pragnie uwzględniać aspekty zrównoważonego rozwoju. Niniejsze wytyczne opracowano we współpracy z potencjalnymi partnerami wykonawczymi.
Niniejsze wytyczne są zgodne z zasadą proporcjonalno ści, przejrzystości i unikania nadmiernego obciążenia administracyjnego. W proponowanych podejściach dotyczących wymiaru klimatycznego, środowiskowego i społecznego uwzględniono stosowane praktyki i szczególne potrzeby występujące w tych obszarach.
Niniejsze wytyczne mają następującą strukturę:
- rozdział 1 - w rozdziale tym przedstawiono ogólny kontekst prawny i wyjaśniono niektóre pojęcia stosowane w wytycznych;
- rozdział 2 - rozdział ten zawiera opis podejścia dotyczącego kontroli zrównoważonego charakteru operacji finansowanych bezpośrednio. W rozdziale tym przedstawiono: (i) szczegółowe wytyczne dotyczące sposobu przeprowadzania analizy każdego z trzech wymiarów zrównoważonego rozwoju, a także (ii) zalecenia dotyczące sposobu uwzględniania wyników tejże analizy w ekonomicznej ocenie projektów;
- rozdział 3 - w rozdziale tym przedstawiono wskazówki dotyczące aspektów kontroli zrównoważonego charakteru projektów w zakresie transakcji finansowanych pośrednio. Wskazówki te opierają się na różnych rodzajach finansowania i obowiązujących wymogach uwzględniających specyfikę takich transakcji;
- rozdział 4 - rozdział ten zawiera opis ról i zakresu obowiązków poszczególnych zaangażowanych podmiotów, a także informacje dotyczące tego, w jaki sposób kontrolę zrównoważonego charakteru projektów można dostosować do ogólnych procesów InvestEU;
- załączniki - w tej części zawarto listy kontrolne ułatwiające partnerom wykonawczym i promotorom projektów przeprowadzenie kontroli zrównoważonego charakteru projektów, a także podsumowanie dalszych dostępnych źródeł.
1.1. Zakres stosowania
Ocenę pod kątem aspektów zrównoważonego rozwoju należy przeprowadzić w przypadku operacji z zakresu finansowania i inwestycji we wszystkich segmentach, w ramach których działa Fundusz InvestEU. Ze względu jednak na konieczność zapewnienia proporcjonalno ści i ograniczenia nadmiernego obciążenia administracyjnego konieczne będzie wprowadzenie pewnego zróżnicowania między operacjami i segmentami. Odpowiednie wymogi dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru projektów przedstawiono w art. 8 ust. 5 i 6 rozporządzenia w sprawie InvestEU.
Zgodnie z art. 8 ust. 5 tego rozporządzenia operacje z zakresu finansowania i inwestycji ("operacje") o wartości powyżej określonego progu (o którym mowa w dalszej części niniejszych wytycznych w rozdziale 1.3) zgłoszone do objęcia wsparciem w ramach InvestEU należy w pierwszej kolejności poddać analizie w ramach InvestEU 3 . Analiza ta ma pomóc partnerom wykonawczym w ustaleniu, czy dane operacje mają (negatywne lub pozytywne) oddziaływanie na środowisko, klimat lub kwestie społeczne.
Jeżeli w wyniku analizy w ramach InvestEU partner wykonawczy stwierdzi, że dana operacja oddziałuje w znaczący sposób na którykolwiek z tych trzech wymiarów, taką operację należy poddać kontroli zrównoważonego charakteru. Zakres takiej kontroli będzie zależał od wyniku analizy w ramach InvestEU i może obejmować kontrolę w co najmniej jednym wymiarze. Celem kontroli będzie zminimalizowanie negatywnego oddziaływania danej operacji i zmaksymalizowanie wynikaj ących z niej korzyści dla każdego z trzech wymiarów.
Do celów niniejszych wytycznych projekt oznacza inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub w działalność o jasno określonym zakresie i jasno określonych celach, co obejmuje: (i) infrastrukturę; (ii) zakup sprzętu, maszyn lub innego rodzaju wydatki kapitałowe; (iii) rozwój technologii; (iv) konkretne badania naukowe, działalność w zakresie technologii cyfrowych lub innowacji; (v) prace modernizacyjne służące poprawie efektywności energetycznej. Przedmiotem analizy i kontroli muszą być projekt i jego oddziaływanie.
W przypadku finansowania o celu ogólnym (np. ogólnego finansowania przedsiębiorstw) lub bezpośrednich inwestycji kapitałowych ocena będzie dotyczyła: (i) ogólnego podejścia ostatecznego odbiorcy w zakresie uwzględnienia kwestii zrównoważonego rozwoju w jego działalności; oraz (ii) jego zdolności do uwzględnienia powiązanych aspektów i oddziaływania jego działalności.
1.2. Zgodność z prawem
Operacje z zakresu finansowania i inwestycji wspierane w ramach Funduszu InvestEU, niezależnie od wielkości i tego, czy przeprowadzono kontrolę czy nie, muszą być zgodne z odpowiednimi przepisami unijnymi i krajowymi. Obejmuje to przestrzeganie mających zastosowanie obowiązków w dziedzinie prawa ochrony środowiska, prawa socjalnego i prawa pracy ustanowionych w prawie Unii, prawie krajowym, układach zbiorowych lub międzynarodowych konwencjach w dziedzinie prawa socjalnego i prawa ochrony środowiska wymienionych w załączniku X do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE 4 .
Partner wykonawczy (lub pośrednik finansowy w przypadku finansowania pośredniego) powinien zidentyfikować odpowiednie wymogi prawne 5 mające zastosowanie do danej operacji oraz zweryfikować 6 zgodność z przepisami ustawowymi i wykonawczymi prawa ochrony środowiska i prawa socjalnego.
Kontrola zrównoważonego charakteru projektów przeprowadzona do celów rozporządzenia w sprawie InvestEU nie zastąpi kontroli zgodności z wymogami prawnymi określonymi w prawie unijnym i krajowym. Oceny przeprowadzane na podstawie prawa unijnego i krajowego będą stanowić źródło niezbędnych danych wejściowych (tj. szacunków dotyczących emisji bazowych, opisów prawdopodobnego znacznego wpływu projektu, korzystnych skutków itp.), które w stosownych przypadkach zostaną wykorzystane na potrzeby kontroli. Kontrola zrównoważonego charakteru projektów pozwoli określić, czy występuje jakikolwiek wpływ rezydualny. Umożliwi też określenie ilościowe i - w stosownych przypadkach - oszacowanie wartości pieniężnej wpływu rezydualnego ocenionego jako wpływ o wysokim lub średnim ryzyku. Kolejnym etapem kontroli będzie uwzględnienie wpływu rezydualnego w ekonomicznej ocenie projektu wraz z oczekiwanymi korzyściami wynikającymi z pozytywnego oddziaływania projektu. Stanowi to prawdziwą wartość dodaną kontroli zrównoważonego charakteru projektów wykraczaj ącą poza zgodność z wymogami prawnymi.
Współprawodawcy ustanowili wyraźny wymóg, aby partnerzy wykonawczy przeprowadzali kontrolę zrównoważonego charakteru inwestycji objętych wsparciem w ramach Funduszu InvestEU. Tym samym podnieśli poprzeczkę, wychodząc poza sam wymóg zachowania zgodności z obowiązującymi przepisami. Wytyczne współprawodawców w tym zakresie zawarto w rozporządzeniu w sprawie InvestEU. Na przykład w niektórych motywach odniesiono się do Europejskiego filaru praw socjalnych 7 , porozumienia paryskiego 8 , celów zrównoważonego rozwoju ONZ 9 , a także do sprawozdania na temat globalnego ryzyka z 2018 r. 10 . Art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie InvestEU stanowi, że projekty niezgodne z celami klimatycznymi nie kwalifikuj ą się do wsparcia w ramach Funduszu InvestEU. Ponadto w art. 8 ust. 6 tego rozporządzenia jest mowa o ocenie ryzyka i wrażliwości na zmiany klimatu na potrzeby przystosowania się do zmiany klimatu i zapewnienia odporności na zmianę klimatu oraz o koszcie emisji gazów cieplarnianych, oszacowaniu oddziaływania pod względem kluczowych składników kapitału naturalnego, oddziaływaniu społecznym projektów i identyfikacji projektów, które są niezgodne z realizacją celów klimatycznych.
1.3. Progi
Zgodnie z zasadą proporcjonalności i wymogami określonymi w art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie InvestEU operacje nieosiągające określonego progu są wyłączone z wymogu przeprowadzenia analizy i kontroli zrównoważonego charakteru projektów. Próg ten ma zastosowanie konkretnie do kontroli zrównoważonego charakteru projektów w ramach InvestEU i w żaden sposób nie zastępuje zobowiązań prawnych wiążących dla podmiotów prowadzących projekty i wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE w sprawie oceny oddziaływania na środowisko 11 (zwanej dalej "dyrektywą w sprawie OOŚ") lub innych mających zastosowanie przepisów unijnych lub krajowych.
Na podstawie obecnych praktyk i dotychczasowych doświadczeń zyskanych w obszarze oceny oddziaływania na środowisko i kontroli zrównoważonego charakteru projektów infrastrukturalnych progi, poniżej których nie będzie wymagane przeprowadzenie kontroli zrównoważonego charakteru projektów, przedstawiono w dwóch punktach poniżej:
(i) W przypadku operacji bezpośrednich:
a) W odniesieniu do projektów (inwestycyjnych), na podstawie całkowitego kosztu inwestycyjnego projektu, próg wynosi 10 mln EUR 12 ;
b) W odniesieniu do ogólnego finansowania przedsiębiorstw/bezpośrednich inwestycji kapitałowych, na podstawie całkowitej kwoty finansowania przekazanej przez partnera wykonawczego na rzecz ostatecznego odbiorcy, próg wynosi 10 mln EUR.
(ii) W przypadku operacji realizowanych przez pośredników:
a) W przypadku funduszy inwestycji infrastrukturalnych do projektów bazowych realizowanych w ramach tych funduszy ma zastosowanie ten sam próg co w przypadku operacji bezpośrednich. Na podstawie całkowitego kosztu inwestycyjnego projektu próg wynosi 10 mln EUR.
b) W przypadku MŚP, małych spółek o średniej kapitalizacji i pozostałych kwalifikuj ących się przedsiębiorstw przeprowadzenie analizy lub pełnej kontroli zrównoważonego charakteru projektów nie będzie wymagane 13 . Zastosowanie będą jednak miały uproszczona kontrola zrównoważonego charakteru projektów oraz szczególne gwarancje w celu zapewnienia minimalnego dostosowania do zobowiązań UE bez nadmiernego obciążania złożonymi wymogami małych podmiotów gospodarczych. Podejście w zakresie kontroli zrównoważonego charakteru finansowania przez pośredników przedstawiono w rozdziale 3 niniejszych wytycznych.
1.4. Wytyczne dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru projektów a kryteria określone w ramach unijnej systematyki dotyczącej zrównoważonego rozwoju 14
Określony w rozporządzeniu w sprawie InvestEU wymóg dotyczący kontroli zrównoważonego charakteru projektów ma zachęcać do przedstawiania projektów mających pozytywne oddziaływanie na klimat, środowisko i społeczeństwo, a jednocześnie ograniczaj ących negatywne oddziaływanie oraz ma skutkować wyborem takich projektów. Kontrola zrównoważonego charakteru projektów umożliwia: (i) określenie oddziaływania projektu; (ii) wprowadzenie działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu lub środków łagodzących w odpowiedzi na to oddziaływanie; oraz (iii) w stosownych przypadkach wskazanie możliwości poprawy wyników projektu w zakresie zrównoważonego rozwoju.
Unijna systematyka dotycząca zrównoważonego rozwoju umożliwia sklasyfikowanie niektórych rodzajów działalności gospodarczej jako zrównoważonej pod względem środowiskowym (tj. takiej, która znacząco przyczynia się do osiągnięcia co najmniej jednego z sześciu celów środowiskowych 15 zdefiniowanych w rozporządzeniu (UE) 2020/852 w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje i która nie powoduje poważnych szkód w odniesieniu do któregokolwiek z pozostałych pięciu celów środowiskowych oraz jest zgodna z minimalnymi gwarancjami społecznymi. W kontroli zrównoważonego charakteru projektów można uwzględnić tę klasyfikację, a następnie zidentyfikować w sposób bardziej dogłębny (szczegółowy) negatywne i pozytywne oddziaływanie. Z tego względu w stosownych przypadkach i w możliwym zakresie w procesie analizy i kontroli będą odpowiednio stosowane - po wejściu w życie - techniczne kryteria kwalifikacji, w tym zasada "nie czyń poważnych szkód", określone w ramach unijnej systematyki dotyczącej zrównoważonego rozwoju.
Należy jednak zauważyć, że zakres inwestycji kwalifikujących się do Funduszu InvestEU wykracza poza rodzaje działalności gospodarczej uwzględnione w unijnej systematyce dotyczącej zrównoważonego rozwoju. Celem Funduszu InvestEU jest również stosowanie wyważonego podejścia do poszczególnych priorytetów polityki UE, z których część może nie wykazywać znacznego potencjału w zakresie zrównoważonego rozwoju, natomiast unijna systematyka dotycząca zrównoważonego rozwoju stanowi system klasyfikacji ustanowiony w celu określenia przede wszystkim tych rodzajów działalności, które w znaczny sposób przyczyniaj ą się do osiągnięcia celów środowiskowych.
Kryteria dotyczące zasady "nie czyń poważnych szkód"
W celu zapewnienia, aby projekty nie miały poważnego szkodliwego wpływu na osiągnięcie unijnych celów środowiskowych, jak określono w unijnej systematyce dotyczącej zrównoważonego rozwoju, punktem wyjścia jest zgodność z odpowiednim prawodawstwem UE w zakresie ochrony środowiska. Ponadto konieczne jest zapewnienie zgodności z odpowiednimi przepisami krajowymi w zakresie ochrony środowiska oraz uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach niezbędnych do tworzenia i realizacji projektów, w tym określonych w kryteriach dotyczących zasady "nie czyń poważnych szkód" wymienionych w unijnej systematyce dotyczącej zrównoważonego rozwoju. Mając na uwadze przepisy rozporządzenia w sprawie InvestEU i wytyczne zawarte w niniejszym dokumencie, można stwierdzić, że warunkiem podstawowym w przypadku każdej operacji z zakresu finansowania lub inwestycji kwalifikuj ącej się do uzyskania wsparcia w ramach InvestEU jest jej zgodność z prawem.
Pozostałe obowiązujące kryteria dotyczące zasady "nie czyń poważnych szkód", które nie odnoszą się do przepisów w zakresie ochrony środowiska, należy stosować na potrzeby proponowania środków łagodzących lub w celu wskazania projektów niezgodnych z celami klimatycznymi - w możliwym zakresie i przy zachowaniu najwyższej staranności - w przypadkach, w których zgodnie z niniejszymi wytycznymi konieczne jest przeprowadzenie kontroli (zarówno w zakresie finansowania bezpośredniego, jak i pośredniego, jak omówiono bardziej szczegółowo w rozdziałach 2 i 3).
W praktyce należy wykonać następujące kroki:
1. Na podstawie analizy w ramach InvestEU partner wykonawczy ustala, czy konieczne jest przeprowadzenie kontroli w zakresie konkretnych kryteriów/w określonym wymiarze.
2. Należy sprawdzić, czy dana działalność jest objęta zakresem stosowania unijnej systematyki dotyczącej zrównoważonego rozwoju 16 .
3. Należy sprawdzić, czy w odniesieniu do danej działalności obowiązują kryteria dotyczące zasady "nie czyń poważnych szkód".
4. Należy zastosować kryteria dotyczące tej zasady przy zachowaniu najwyższej staranności, proponuj ąc ewentualne dodatkowe działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu lub środki łagodzące.
Wszystkie operacje z zakresu finansowania i inwestycji objęte InvestEU 17 , zarówno w obszarze finansowania bezpośredniego, jak i pośredniego, powinny spełniać następujące cztery warunki określone na podstawie kryteriów dotyczących zasady "nie czyń poważnych szkód" na potrzeby łagodzenia zmiany klimatu i zapewnienia minimalnych gwarancji społecznych, co służy wyraźnemu celowi, jakim jest brak zmiany ogólnych kryteriów kwalifikowalności InvestEU określonych w rozporządzeniu w sprawie InvestEU i w wytycznych inwestycyjnych. Te cztery warunki wymieniono w punktach poniżej:
- W przypadku projektów obejmujących następujące działania: rozkład beztlenowy bioodpadów, wychwytywanie i utylizacja gazu wysypiskowego - należy wprowadzić plan monitorowania ucieczki emisji metanu w obiekcie.
- W przypadku projektów obejmujących transport CO 2 i stałe podziemne geologiczne składowanie CO 2 - należy wprowadzić szczegółowy plan monitorowania zgodnie z przepisami dyrektywy 2009/31/WE 18 w sprawie CCS oraz dyrektywy (UE) 2018/410 19 zmieniającej dyrektywę ustanawiającą unijny system handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS).
- W przypadku projektów obejmujących następujące działania: kolejowy transport towarowy, transport towarowy wodami śródlądowymi, modernizacja aktywów w transporcie pasażerskim i towarowym wodami śródlądowymi, morski i przybrzeżny transport towarowy, usługi drogowego transportu towarowego - wsparcia w ramach InvestEU nie należy przeznaczać na finansowanie statków, pojazdów lub taboru przeznaczonych 20 do transportu paliw kopalnych (w tym taboru używanego przy wydobywaniu węgla kamiennego lub zbiornikowców olejowych).
- Należy przestrzegać minimalnych gwarancji społecznych określonych w art. 18 rozporządzenia (UE) 2020/852 w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje 21 . Te minimalne gwarancje nie mają wpływu na stosowanie surowszych wymogów - w stosownych przypadkach - dotyczących pracy, zdrowia, bezpieczeństwa oraz zrównoważonego rozwoju społecznego określonych w prawie Unii.
W szczególności partnerzy wykonawczy/po średnicy finansowi powinni zwrócić się do promotora projektu/ostatecznego odbiorcy z prośbą odnośnie do ich operacji o potwierdzenie, że 22 :
1) promotor projektu/ostateczny odbiorca wprowadził skuteczne środki, odpowiednie do charakteru i skali operacji oraz związanego z nią ewentualnego ryzyka i oddziaływania w wymiarze środowiskowym i społecznym, w celu zapewnienia:
a) poszanowania praw socjalnych, tj. zapobiegania naruszaniu praw socjalnych ustanowionych w przepisach UE, oraz wyeliminowania wszelkiego ryzyka i negatywnego oddziaływania w obszarze praw człowieka spowodowanych ich operacją;
b) istotnego zaangażowania zainteresowanych stron 23 , w tym odpowiedniego mechanizmu dotyczącego rejestracji i rozpatrywania skarg, w stosownych przypadkach i zgodnie z wymogami określonymi w odpowiednich przepisach;
2) osoby pracujące przy projekcie 24 :
a) nie są ofiarami pracy przymusowej lub niewolniczej ani pracy dzieci;
b) mają zapewnione równe traktowanie i równe szanse (takie samo wynagrodzenie dla mężczyzn i kobiet za pracę o takiej samej wartości);
c) nie są dyskryminowane ze względu na rasę, kolor skóry, płeć, religię, poglądy polityczne, pochodzenie narodowe lub społeczne;
d) mają wolność zrzeszania się (możliwość zakładania związków zawodowych i bycia ich członkami) oraz prawo do organizowania się (prawo do organizacji strajków); oraz
e) mają prawo do rokowań zbiorowych.
1.5. Ewaluacja śródokresowa i przegląd śródokresowy niniejszych wytycznych
Zgodnie z art. 29 rozporządzenia w sprawie InvestEU do dnia 30 września 2024 r. Komisja musi przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z niezależnej śródokresowej ewaluacji Programu InvestEU. Ewaluacja ta musi również obejmować ocenę stosowania kontroli zrównoważonego charakteru projektów. Na podstawie wyników tej ewaluacji i po uwzględnieniu zmian na rynku finansowym, wejścia w życie unijnej systematyki dotyczącej zrównoważonego rozwoju 25 i zaktualizowanej dyrektywy w sprawie sprawozdawczości niefinansowej 26 z czasem wymogi opisane w niniejszych wytycznych mogą się zmienić (zarówno w odniesieniu do finansowania bezpośredniego, jak i pośredniego).
Dlatego też zdecydowanie zaleca się, aby zarówno partnerzy wykonawczy, jak i pośrednicy finansowi uwzględnili takie prawdopodobne zmiany, gdyż mogą one mieć wpływ na przyszłe operacje.
2. KONTROLA ZRÓWNOWAŻONEGO CHARAKTERU BEZPOŚREDNICH OPERACJI FINANSOWANIA
2.1. Ogólne zasady i ogólne podejście do kontroli
W niniejszym rozdziale określono metody i narzędzia dla partnerów wykonawczych niezbędne do przeprowadzenia w ramach InvestEU analizy i kontroli zaproponowanych bezpośrednich operacji z zakresu finansowania i inwestycji w trzech wymiarach zrównoważonego rozwoju, zgodnie z wymogami określonymi w art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie InvestEU 27 . W art. 8 ust. 6 przedstawiono dalsze szczegóły dotyczące celu niniejszych wytycznych, które muszą umożliwiać:
a) w odniesieniu do przystosowania się do zmiany klimatu - zapewnianie odporności na potencjalne negatywne oddziaływanie zmiany klimatu poprzez ocenę ryzyka i wrażliwości na zmiany klimatu, w tym poprzez odpowiednie działania przystosowawcze, a w odniesieniu do łagodzenia zmiany klimatu - uwzględnianie w analizie kosztów i korzyści kosztów emisji gazów cieplarnianych i pozytywnych skutków działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu;
b) uwzględnienie całościowego oddziaływania projektów pod względem kluczowych składników kapitału naturalnego, a mianowicie powietrza, wody, gruntów i różnorodności biologicznej;
c) oszacowanie oddziaływania społecznego projektów, w tym wpływu na równouprawnienie płci, włączenie społeczne niektórych obszarów lub populacji oraz rozwój gospodarczy obszarów i sektorów dotkniętych wyzwaniami strukturalnymi, takimi jak konieczność dekarbonizacji gospodarki;
d) identyfikację projektów, które są niezgodne z realizacją celów klimatycznych;
e) zapewnianie partnerom wykonawczym wytycznych na potrzeby analizy przewidzianej w ust. 5.
Na rys. 1 zilustrowano proponowane podejście dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru bezpośrednich operacji z zakresu finansowania i inwestycji w ramach InvestEU. Obejmuje ona następujące etapy:
- ocenę zgodności z przepisami unijnymi i krajowymi. Stanowi ona warunek konieczny do objęcia finansowaniem wszystkich operacji. Obejmie ona ocenę zgodności z wymogami prawnymi w ramach trzech wymiarów zrównoważonego rozwoju (klimatycznego, środowiskowego i społecznego) i może być przeprowadzona w czasie całego procesu kontroli równolegle do badania due diligence, w razie potrzeby, oraz należy ją zasadniczo ukończyć przed złożeniem wniosku o udzielenie gwarancji UE. Jeżeli przeprowadzenie oceny jest niemożliwe, w dokumentacji prawnej należy uwzględnić odpowiednie warunki zapewniaj ące, aby projekt był w pełni zgodny z mającymi zastosowanie przepisami;
- analizę w ramach InvestEU służącą identyfikacji ewentualnego ryzyka i oddziaływania, jakie wiążą się z proponowanymi operacjami w odnośnych trzech wymiarach;
- dalszą ocenę i kontrolę w zakresie stosownych elementów, których dotyczy ryzyko w poszczególnych wymiarach, na podstawie zidentyfikowanego ewentualnego ryzyka i oddziaływania, w tym ustalenie działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu lub środków łagodzących i ocena zgodności z celami klimatycznymi 28 ;
- zakończenie kontroli zrównoważonego charakteru projektów i przedstawienie sprawozdania Komitetowi Inwestycyjnemu InvestEU celem wsparcia procesu podejmowania decyzji w sprawie wniosku o udzielenie gwarancji UE.
Rysunek 1
Ogólny zarys podejścia do kontroli zrównoważonego charakteru projektów
grafika
Wszystkie operacje wspierane w ramach InvestEU, niezależnie od ich wielkości, muszą być zgodne z mającymi zastosowanie przepisami unijnymi i krajowymi. Z tego powodu wszystkie operacje będą wymagały oceny oraz potwierdzenia ich zgodności z prawem.
Jak opisano w poprzednim rozdziale, zastosowanie mają progi określone na podstawie wielkości całkowitej operacji z zakresu inwestycji, a w przypadku operacji poniżej takich progów przeprowadzenie analizy i kontroli nie będzie wymagane. Wyjątek od tej zasady stanowią projekty, które wymagają przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko na podstawie dyrektywy w sprawie OOŚ (przedsięwzięcia wymienione w załączniku I lub przedsięwzięcia wymienione w załączniku II określone jako podlegające ocenie) - w tych przypadkach przeprowadzenie kontroli w wymiarze środowiskowym, społecznym i klimatycznym będzie wymagane niezależnie od całkowitego kosztu projektu, w odniesieniu do oddziaływania określonego w sprawozdaniu z OOŚ 29 i na podstawie tego sprawozdania. Takie podejście jest zgodne z wymogami określonymi w rozporządzeniu w sprawie InvestEU.
Zdecydowanie zaleca się jednak, aby w przypadku poszczególnych projektów o wartości poniżej ustalonego progu partnerzy wykonawczy i promotorzy projektów ocenili: (i) czy z daną operacją z zakresu inwestycji wiąże się znaczne ewentualne ryzyko w co najmniej jednym wymiarze zrównoważonego rozwoju; oraz (ii) czy w przypadku danej operacji z zakresu inwestycji korzystne byłoby przeprowadzenie co najmniej etapu analizy opisanego w kolejnych sekcjach.
W celu propagowania stosowania pozytywnego programu zdecydowanie zaleca się, aby partnerzy wykonawczy we współpracy z promotorami projektów/ostatecznymi odbiorcami rozważyli możliwość zwiększenia pozytywnego oddziaływania projektów, które finansują, co skutkowałoby poprawą wyników danej operacji pod względem zrównoważonego rozwoju. Opracowano listy kontrolne - z których można korzystać na zasadzie dobrowolności - pomocne w identyfikacji możliwości zwiększenia pozytywnego oddziaływania (zob. załącznik 3).
Ponadto w niniejszych wytycznych zaleca się, aby ocenę w odniesieniu do przedmiotowych trzech wymiarów przeprowadzano w sposób zintegrowany, przywiązując szczególną uwagę do powiązań i synergii występujących między poszczególnymi wymiarami 30 .
W przypadku projektów infrastrukturalnych przeprowadzenie wszystkich procedur prawnych koniecznych do uzyskania pozwoleń i zezwoleń zajmuje stosunkowo dużo czasu. Przyjmuje się, że w przypadku projektów, w odniesieniu do których wydano już wszystkie niezbędne zezwolenia i pozwolenia, a w wyniku kontroli ustalono dodatkowe środki, możliwe jest zalecenie i wdrożenie jedynie ograniczonych dodatkowych środków w niektórych sytuacjach (na przykład nie ma już możliwości wdrożenia środków, które można było zastosować na wcześniejszych etapach cyklu rozwoju projektu). Partnerzy wykonawczy i promotorzy projektów znajdą się zatem w sytuacji, w której mogą zaproponować jedynie takie dodatkowe środki, których zastosowanie jest w praktyce wykonalne w przypadku projektów znajdujących się na zaawansowanym etapie realizacji. Takie sytuacje należy szczegółowo wskazać i odpowiednio wyjaśnić w dokumentacji przedstawianej komitetowi inwestycyjnemu (szczególnie jeżeli zalecono i wdrożono jakiekolwiek dodatkowe środki).
Aby uniknąć pomyłek w odniesieniu do terminologii stosowanej w ogólnym kontekście Programu InvestEU (np. w wytycznych inwestycyjnych), proponujemy używanie w tym rozdziale terminu projekt zgodnie z definicją określoną w rozdziale 1.1 w przypadku odniesień do operacji bazowych, które będą podlegały analizie w ramach InvestEU i (w stosownych przypadkach) kontroli 31 .
2.2. Wymiar klimatyczny
2.2.1. Wprowadzenie
W niniejszej sekcji przedstawiono metodykę, którą należy stosować podczas przeprowadzania kontroli zrównoważonego charakteru projektów w wymiarze klimatycznym w kontekście bezpośredniego finansowania w ramach InvestEU.
Zgodnie z wymogami określonymi w art. 8 ust. 6 rozporządzenia w sprawie InvestEU celem tej metodyki jest zapewnienie partnerom wykonawczym zasad i narzędzi, które umożliwiają:
a) w odniesieniu do przystosowania się do zmiany klimatu - zapewnianie odporności na potencjalne negatywne oddziaływanie zmiany klimatu poprzez ocenę ryzyka i wrażliwości na zmiany klimatu, a także poprzez wdrożenie współmiernych odpowiednich działań przystosowawczych, oraz
b) w odniesieniu do łagodzenia zmiany klimatu - ocenę spójności z unijnymi celami i zobowiązaniami klimatycznymi, uwzględnianie kosztów emisji gazów cieplarnianych związanych z proponowanymi projektami, a także odzwierciedlenie pozytywnych skutków działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu w analizie wariantów, ocenie ekonomicznej lub analizie kosztów i korzyści.
Metodyka przedstawiona w niniejszych wytycznych w dużej mierze odzwierciedla metodykę opisaną szczegółowo w zawiadomieniu Komisji w sprawie technicznych wytycznych dotyczących weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027 (Commission notice on technical guidance on the climate proofing of infrastructure in the period 2021-2027) ("wytyczne dotyczące weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027") 32 . W rezultacie metodyka ta bazuje na uznanych na forum międzynarodowym metodykach zarówno w zakresie oceny ryzyka zmiany klimatu i wrażliwości na zmiany klimatu, jak i oceny i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.
Celem tej metodyki jest ustalenie: (i) w jaki sposób i w jakim zakresie zmiana klimatu i jej skutki mogą niekorzystnie wpłynąć na realizacj ę projektu, w celu określenia współmiernych działań przystosowawczych, a także (ii) w jaki sposób dany projekt może przyczynić się do osiągnięcia ogólnych celów w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych, w tym w przypadku, w którym dany projekt stanowi część spójnych ram planowania (np. zintegrowanego planu rozwoju obszarów miejskich) i powiązanego programu inwestycyjnego. Chociaż metodykę tę opracowano z myślą o projektach infrastrukturalnych, zalecane podejścia i narzędzia można by wykorzystywa ć w szerszym zakresie wykraczającym poza elementy, które można ściśle uznać za elementy infrastruktury w celu identyfikacji rodzajów ryzyka zmiany klimatu, na które dany projekt jest narażony, lub w celu oceny emisji gazów cieplarnianych związanych z danym projektem w odniesieniu do celów klimatycznych UE.
Jak opisano w wytycznych dotyczących weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 20212027, jeżeli chodzi o przystosowanie się do zmiany klimatu, na potrzeby oceny ryzyka zmiany klimatu przeprowadzanej w przypadku projektów - oprócz podejść lub ram metodycznych, na których bazują te wytyczne - można również stosować inne najnowsze i uznane na forum międzynarodowym podejścia lub ramy metodyczne (np. piąte sprawozdanie oceniające Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC)) 33 , gdyż z założenia mają one umożliwić użytkownikowi wyciągnięcie równoważnych wniosków.
Jeżeli chodzi o łagodzenie zmiany klimatu, głównym punktem odniesienia dla oceny emisji gazów cieplarnianych jest opracowana przez EBI metodyka oceny śladu węglowego 34 zalecana w wytycznych dotyczących weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027. Ewentualnie można stosować metodyki oceny śladu węglowego, które zostały opublikowane i uzgodnione na forum międzynarodowym. Istnieje również możliwość stosowania wewnętrznych metodyk partnerów wykonawczych pod warunkiem, że takie metody są zgodne z przyjętymi przez międzynarodowe instytucje finansowe ramami dotyczącymi zharmonizowanego podejścia do rozliczania emisji gazów cieplarnianych 35 .
Niezależnie od wyboru metodyki, należy wyraźnie wskazać, jaka metodyka jest stosowana. We wszystkich przypadkach należy zgłosić bezwzględne wielkości emisji (emisje brutto) i względne wielkości emisji (emisje netto) związane z projektami. Należy jasno określić zakres danych zgłaszanych w odniesieniu do danego projektu (tj. czy dotyczą one całego projektu czy tylko jego części) oraz scenariusz odniesienia na potrzeby obliczenia względnych emisji gazów cieplarnianych.
W porozumieniu paryskim 36 ustanowiono uzgodniony na forum międzynarodowym cel polegający na ograniczeniu wzrostu średniej temperatury globalnej oraz globalny cel w zakresie rozwoju odpornego na zmianę klimatu lub przystosowania się do zmiany klimatu. Podejście zaprezentowane w całej treści niniejszego rozdziału ma na celu wspieranie przygotowywania operacji z zakresu inwestycji dostosowanych do celów określonych w porozumieniu paryskim oraz w Europejskim prawie o klimacie, które ma zostać przyjęte.
2.2.2. Ogólne podejście do kontroli zrównoważonego charakteru projektów pod względem wpływu na klimat
Weryfikacja pod względem wpływu na klimat to wygodne skrócone określenie oznaczające proces włączenia kwestii związanych z przystosowaniem się do zmiany klimatu i łagodzeniem zmiany klimatu do procesu rozwoju istniejących aktywów lub planowanych operacji z zakresu inwestycji. Na rys. 2 przedstawiono główne etapy weryfikacji pod względem wpływu na klimat.
Rysunek 2
Zarys procesu weryfikacji pod względem wpływu na klimat
grafika
Źródło: Wytyczne dotyczące weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027.
Na schemacie ukazano dwa filary weryfikacji pod względem wpływu na klimat. Filar po prawej stronie koncentruje się na kwestii odporności na zmianę klimatu i przystosowania się do zmiany klimatu. Filar po lewej stronie koncentruje się na kwestii neutralności klimatycznej i łagodzenia zmiany klimatu.
Oba filary analizy podzielono na dwie fazy. Pierwsza faza obejmuje etap analizy, którego celem jest z jednej strony identyfikacja znaczenia ewentualnego ryzyka zmiany klimatu z punktu widzenia rozważanej inwestycji (na potrzeby przystosowania się do zmiany klimatu), a z drugiej strony - ocena spójności z unijnymi zobowiązaniami klimatycznymi i określenie ilościowe stosownych emisji gazów cieplarnianych (na potrzeby łagodzenia zmiany klimatu). Od wyniku analizy będzie zależało, czy konieczne jest przeprowadzenie etapu drugiego obejmującego dalszą szczegółową ocenę.
W przypadku InvestEU, jeżeli chodzi o weryfikacj ę pod względem wpływu na klimat w przypadku finansowania bezpośredniego, pod uwagę bierze się przede wszystkim poszczególne projekty znajdujące się na różnych etapach rozwoju, w których realizację zaangażowane są różnego rodzaju (publiczne lub prywatne) zainteresowane strony. Należy ponadto zauważyć, że włączanie kwestii klimatycznych w proces przygotowania inwestycji stanowi ciągły proces, który w miarę możliwości należy uwzględnić od samego początku, a następnie we wszystkich fazach cyklu życia projektu 37 oraz w ramach powiązanych procesów i analiz.
W wytycznych dotyczących weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027 przedstawiono więcej informacji na temat procesu weryfikacji pod względem wpływu na klimat na poszczególnych etapach cyklu życia projektu 38 .
2.2.3. Zgodność z prawem
Zgodnie z motywami 8, 9 i 10 rozporządzenia w sprawie InvestEU projekty finansowane ze środków Funduszu InvestEU powinny przyczyniać się do osiągnięcia unijnych celów i zobowiązań klimatycznych, w tym celu polegającego na osiągnięciu przez UE neutralności klimatycznej do 2050 r. oraz nowych celów UE w dziedzinie klimatu na 2030 r. Ponadto art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie InvestEU stanowi, że projekty niezgodne z celami klimatycznymi nie kwalifikują się do wsparcia na podstawie rozporządzenia w sprawie InvestEU.
Kwestie dotyczące zmiany klimatu stanowią również istotny element oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) projektu (zob. kolejny rozdział 2.3 poświęcony zagadnieniu weryfikacji pod względem wpływu na środowisko). Dotyczy to obu filarów weryfikacji pod względem wpływu na klimat, tj. łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej. W przypadku podgrupy operacji z zakresu inwestycji wymagających OOŚ (przedsięwzięcia wymienione w załączniku I lub przedsięwzięcia wymienione w załączniku II określone jako podlegaj ące ocenie) przeprowadzanej zgodnie z wymogami określonymi w zmienionej dyrektywie w sprawie OOŚ wynik weryfikacji pod względem wpływu na klimat zostanie również odzwierciedlony w sprawozdaniu z OOŚ. Zwykle ocenę oddziaływania na środowisko i pozostałe oceny dotyczące kwestii środowiskowych należy zaplanować i włączyć do cyklu życia projektu z należytym uwzględnieniem procesu weryfikacji pod względem wpływu na klimat.
Po przeprowadzeniu kontroli pod kątem wymogów w zakresie zgodności z prawem i w zależności od całkowitego kosztu projektu związanego z realizacj ą inwestycji przechodzi się do etapu analizy projektu.
Weryfikacji pod względem wpływu na klimat nie trzeba przeprowadzać w przypadku operacji o wartości poniżej progu 10 mln EUR, które nie wymagają przeprowadzenia OOŚ (przedsięwzięcia wymienione w załączniku II określone jako niepodlegaj ące ocenie lub nieobjęte zakresem stosowania dyrektywy w sprawie OOŚ). Aby jednak promować pozytywne podejście do uwzględniania kwestii związanych ze zmianą klimatu oraz zwiększać świadomość na temat ryzyka zmiany klimatu (i powiązanego oddziaływania) proponowanej inwestycji, zdecydowanie zaleca się, aby promotorzy projektów i partnerzy wykonawczy:
- rozważyli możliwość przeprowadzenia etapu analizy odporności na zmianę klimatu, opisanego w kolejnych sekcjach, w celu identyfikacji ewentualnego ryzyka związanego z klimatem, które dotyczy proponowanego projektu (i powiązanych aktywów). W stosownych przypadkach powinni oni też zaplanować odpowiednie działania przystosowawcze, które mają zostać włączone do projektu;
- jeżeli chodzi o ocenę śladu węglowego, partnerzy wykonawczy i promotorzy projektów mogliby również przeprowadzić ocenę w przypadku projektów inwestycyjnych o wartości poniżej progu 10 mln EUR, szczególnie jeżeli:
a) istnieją wątpliwości w kwestii, czy proponowana inwestycja może przyczynić się do wzrostu/redukcji emisji do poziomu powyżej progów opisanych w sekcji 2.2.5.1 poniżej; oraz
b) proponowany projekt stanowi element szerszego programu inwestycyjnego, w odniesieniu do którego przeprowadzono ogólną ocenę pod kątem emisji gazów cieplarnianych 39 .
W przypadku operacji o wartości powyżej progu 10 mln EUR - niezależnie od tego, czy wymagają one oceny oddziaływania na środowisko, czy też nie - w toku oceny należy przeprowadzi ć proces analizy i kontroli w ramach InvestEU, w stosownych przypadkach, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi odporności na zmianę klimatu i neutralności klimatycznej, jak opisano w kolejnych sekcjach.
2.2.4. Odporność na zmianę klimatu
2.2.4.1. A n a l i z a p o d k ą t e m o d p o r n o ś c i n a z m i a n ę k l i m a t u - p r z y s t o s o w a n i e s i ę d o z m i a n y k l i m a t u
Zgodnie z zaleceniami określonymi w wytycznych dotyczących weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027 etap analizy pod kątem odporności na zmianę klimatu jest pierwszym etapem w procesie kontroli, a celem tego etapu jest identyfikacja i ocena ewentualnego ryzyka - obecnego i przyszłego - związanego ze zmianą klimatu, występującego w przypadku projektów zgłoszonych do objęcia wsparciem w ramach InvestEU.
Ocena w ramach analizy dzieli się na trzy następujące etapy:
grafika
Celem oceny podatności na zagrożenia 40 jest identyfikacja istotnych zagrożeń klimatycznych 41 występujących w przypadku danego konkretnego rodzaju projektów w planowanej lokalizacji.
Podatność projektu na zagrożenia zależy od połączenia dwóch aspektów: (i) stopnia ogólnej wrażliwości elementów projektu na zagrożenia klimatyczne (wrażliwość); oraz (ii) prawdopodobieństwa wystąpienia tych zagrożeń w miejscu realizacji projektu w danym czasie i w przyszłości (narażenie). Te dwa aspekty można poddać szczegółowej ocenie oddzielnie (jak opisano poniżej) lub łącznie.
Celem analizy wrażliwości jest wskazanie, jakie zagrożenia klimatyczne są istotne w przypadku danego konkretnego rodzaju inwestycji, niezależnie od miejsca jej realizacji. W ramach tej analizy projekt należy zbadać kompleksowo, biorąc pod uwagę jego poszczególne elementy oraz sposób jego funkcjonowania w szerszej sieci lub w szerszym systemie.
W odniesieniu do każdego zagadnienia i zagrożenia klimatycznego należy określić, czy wrażliwość jest "wysoka", "średnia" czy "niska":
- wysoka wrażliwość: zagrożenie klimatyczne może oddziaływać w sposób znaczący na aktywa oraz procesy, nakłady, produkty i połączenia transportowe;
- średnia wrażliwość: zagrożenie klimatyczne może oddziaływać w niewielkim stopniu na aktywa oraz procesy, nakłady, produkty i połączenia transportowe;
- niska wrażliwość: zagrożenie klimatyczne nie ma żadnego oddziaływania (lub oddziałuje w sposób nieznaczący).
Rysunek 3
Analiza wrażliwości na zagrożenia klimatyczne
grafika
Źródło: Wytyczne dotyczące weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027.
Celem analizy narażenia jest wskazanie, które zagrożenia są istotne w planowanym miejscu realizacji projektu, niezależnie od rodzaju projektu. Analizę narażenia można podzielić na dwie części: (i) analizę narażenia w związku z obecnymi warunkami klimatycznymi; oraz (ii) analizę narażenia w związku z zakładanymi przyszłymi warunkami klimatycznymi. Aby ocenić narażenie w związku z obecnymi i przeszłymi warunkami klimatycznymi, należy korzystać z dostępnych historycznych i aktualnych danych dotyczących danego miejsca. Aby zrozumieć, w jaki sposób poziom narażenia może zmienić się w przyszłości, można skorzystać z modelowych prognoz klimatycznych 42 . Należy zwrócić szczególną uwagę na zmiany częstotliwości występowania ekstremalnych zdarzeń pogodowych i ich intensywności.
W odniesieniu do każdego zagrożenia klimatycznego należy określić, czy obecne i przyszłe narażenie jest "wysokie", "średnie" czy "niskie".
Rysunek 4
Analiza narażenia
grafika
Źródło: Wytyczne dotyczące weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027.
W analizie podatności na zagrożenia uwzględnia się łącznie wyniki odpowiednio analizy wrażliwości i narażenia w celu identyfikacji najistotniejszych zagrożeń dotyczących proponowanej inwestycji (jako takie można uznać zagrożenia, w przypadku których podatność oceniono jako "średnią" lub "wysoką").
Rysunek 5
Analiza podatności na zagrożenia
grafika
Źródło: Wytyczne dotyczące weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027.
Jeżeli zarówno wrażliwość, jak i narażenie uznano za "niskie" lub jeżeli w wyniku łącznej oceny podatności na zagrożenia wszystkie zagrożenia uznaje się - na uzasadnionej podstawie - za nieznaczne lub znikome, dalsza ocena ryzyka (zmiany klimatu) może być niepotrzebna. W takich przypadkach na tym etapie można zakończyć proces kontroli w ramach InvestEU i należy przedstawić wynik przeprowadzonej analizy wraz z niezb ędnymi danymi i uzasadnieniem.
Jeżeli wrażliwość lub narażenie (lub ogólną podatność na zagrożenia w przypadku łącznej oceny) uznano za "średnie" lub "wysokie", wówczas projekt należy poddać ocenie ryzyka zmiany klimatu zgodnie z metodyką opisaną w kolejnej sekcji.
W każdym przypadku ostateczną decyzję o przeprowadzeniu szczegółowej oceny ryzyka opartej na zidentyfikowanych zagrożeniach należy podejmować na podstawie uzasadnionej oceny partnera wykonawczego (przeprowadzanej przy wsparciu ze strony promotora projektu lub zespołu realizuj ącego daną ocenę klimatu) dotyczącej konkretnej sytuacji związanej z daną proponowaną inwestycj ą 43 (44 .
Aby uzyskać bardziej szczegółowe wytyczne metodyczne dotyczące etapu analizy, partnerzy wykonawczy i promotorzy projektów powinni zapoznać się z wytycznymi dotyczącymi weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027.
2.2.4.2. O c e n a r y z y k a z m i a n y k l i m a t u i p r z y s t o s o w a n i e s i ę d o z m i a n y k l i m a t u
Projekty, w przypadku których w wyniku oceny podatności na zagrożenia ustalono "średnie" lub "wysokie" potencjalne ryzyko zmiany klimatu, należy poddać szczegółowej ocenie ryzyka zmiany klimatu.
Ocena ryzyka zmiany klimatu stanowi usystematyzowaną metodę analizy istotnych zagrożeń klimatycznych i ich oddziaływania, której celem jest uzyskanie informacji na potrzeby podejmowania decyzji w związku z proponowaną inwestycją. Należy zarządzać każdym znacznym potencjalnym ryzykiem związanym z projektem i wynikającym ze zmiany klimatu oraz ograniczyć takie ryzyko do dopuszczalnego poziomu, stosując współmierne działania przystosowawcze, które należy uwzględnić w projekcie.
Proces ten obejmuje:
- ocenę prawdopodobie ństwa wystąpienia i dotkliwości oddziaływania związanego z zagrożeniami zidentyfikowanymi w toku oceny podatności na zagrożenia przeprowadzonej na etapie analizy;
- ocenę znaczenia zidentyfikowanego ewentualnego ryzyka z punktu widzenia konkretnej operacji z zakresu inwestycji;
- identyfikację działań przystosowawczych w celu wyeliminowania potencjalnego znacznego ryzyka zmiany klimatu.
Ocena prawdopodobieństwa dotyczy tego, na ile prawdopodobne jest, że zidentyfikowane zagrożenia klimatyczne wystąpią w danym czasie, np. w cyklu życia projektu. Prawdopodobieństwo można przedstawić w formie jakościowego lub ilościowego oszacowania w odniesieniu do każdego odpowiedniego zagrożenia klimatycznego. Należy zauważyć, że w cyklu życia projektu prawdopodobieństwo może się znacząco zmienić.
Ocena oddziaływania (zwana również oceną "dotkliwości" lub "wagi") dotyczy tego, co stałoby się w przypadku faktycznego wystąpienia danego zidentyfikowanego zagrożenia klimatycznego i jakie wiązałyby się z tym konsekwencje dla inwestycji. Ocenę tę należy przeprowadzać, stosując skalę oddziaływania w podziale na zagrożenia. W takiej ocenie zwykle bierze się pod uwag ę między innymi następujące elementy: (i) aktywa fizyczne i operacje; (ii) zdrowie i bezpieczeństwo; (iii) oddziaływanie na środowisko; (iv) oddziaływanie na społeczeństwo; (v) skutki finansowe; oraz (vi) ryzyko utraty reputacji. W ocenie należy uwzględnić zdolności przystosowawcze dostępne w ramach projektu i systemu, w którym projekt funkcjonuje, np. w jakim stopniu można zaradzić stwierdzonemu oddziaływaniu i jaki poziom ryzyka jest dopuszczalny w ramach danego projektu. Należy również rozważyć, na ile dany projekt inwestycyjny jest istotny dla szerszej sieci lub szerszego systemu (tj. należy przeprowadzić analizę krytyczności) oraz czy może on prowadzić do wystąpienia dodatkowego szerszego oddziaływania i skutków kaskadowych.
Dzięki łącznej analizie tych dwóch czynników - prawdopodobieństwa i oddziaływania - można ustalić poziom znaczenia każdego potencjalnego rodzaju ryzyka. Ryzyko można przedstawić za pomocą matrycy ryzyka w celu identyfikacji najbardziej znacznego potencjalnego ryzyka i ryzyka, które wymaga podjęcia w przyszłości działań przystosowawczych.
Rysunek 6
Ocena ryzyka
grafika
Źródło: Wytyczne dotyczące weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027.
Promotor projektu i zespół ekspertów przeprowadzaj ący ocenę muszą zadecydować, jaki należy przyjąć dopuszczalny poziom ryzyka oraz jakie ryzyko jest znaczne, a jakie nie, a decyzja w tych kwestiach będzie zależała od szczególnych okoliczności projektu. W każdym razie ustalenia te zawsze należy opisać w przejrzysty i logiczny sposób oraz odpowiednio uwzględnić w ogólnej ocenie ryzyka związanego z projektem. Informacje te są również bardzo ważne dla partnera wykonawczego, gdyż urzeczywistnienie się ryzyka będzie miało istotny wpływ na proponowaną inwestycję i może skutkować brakiem realizacji operacji objętej wsparciem.
Jeżeli w wyniku oceny ryzyka okaże się, że istnieje znaczne potencjalne ryzyko związane z projektem i wynikające ze zmiany klimatu, wówczas należy zarządzać takim ryzykiem i ograniczyć je do dopuszczalnego poziomu 45 .
Rysunek 7
Zarys identyfikacji, oceny i planowania/w łączenia stosownych wariantów w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu
grafika
Źródło: Wytyczne dotyczące weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027.
W odniesieniu do każdego zidentyfikowanego znacznego ryzyka należy rozważyć i przeanalizować odpowiednie działania przystosowawcze. Przystosowanie się do zmiany klimatu będzie często oznaczało przyjęcie zarówno działań strukturalnych (takich jak zmiana projektu lub specyfikacji fizycznych aktywów i infrastruktury lub przyjęcie alternatywnych lub udoskonalonych rozwiązań), jak i działań niestrukturalnych (takich jak planowanie przestrzenne, udoskonalone programy monitorowania lub działania w sytuacjach wyjątkowych, szkolenie pracowników i dzielenie się wiedzą, opracowanie strategicznych ocen ryzyka zmiany klimatu, rozwiązania finansowe takie jak ubezpieczenie).
Należy przeanalizować różne warianty w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu, aby ustalić odpowiednie działanie lub kombinację działań, a nawet w celu rozważenia odłożenia w czasie realizacji (elastyczne/dostosowawcze działania), które można zastosować w celu ograniczenia ryzyka do dopuszczalnego poziomu. Preferowane działania należy następnie włączyć do projektu na etapie jego opracowywania lub eksploatacji, aby zwiększyć odporność tego projektu na zmianę klimatu 46 .
Ponadto zaleca się, aby w ramach dobrej praktyki zarządzania promotor projektu prowadził stałe monitorowanie przez cały okres eksploatacyjny inwestycji, aby: (i) sprawdzić stopień dokładności przeprowadzonej oceny i wykorzystać tę wiedzę w przyszłych ocenach i projektach; oraz (ii) ustalić, czy istnieje prawdopodobie ństwo osiągnięcia konkretnych punktów lub progów aktywacji, których przekroczenie oznacza konieczność wprowadzenia dodatkowych działań przystosowawczych.
2.2.5. Neutralność klimatyczna i łagodzenie 47 zmiany klimatu
2.2.5.1. A n a l i z a p o d k ą t e m ł a g o d z e n i a z m i a n y k l i m a t u
Pojęcie "łagodzenia zmiany klimatu" oznacza podejmowanie działań zmierzających do redukcji emisji gazów cieplarnianych lub zwiększenia sekwestracji gazów cieplarnianych. Kierunek tych działań wyznaczono w ramach unijnych celów redukcji emisji do roku 2030 i 2050. Osiągnięcie celów unijnych oraz celów globalnych wyznaczonych w porozumieniu paryskim wymaga fundamentalnej transformacji naszej gospodarki polegającej na odchodzeniu od działalności wysokoemisyjnej na rzecz rozwiązań niskoemisyjnych i neutralnych pod względem emisji, takich jak pozyskiwanie energii ze źródeł odnawialnych i sekwestracja CO 2, w połączeniu ze znacznymi postępami w zakresie efektywności energetycznej i zasobooszczędności. Zasada "efektywność energetyczna przede wszystkim" oznacza, że w decyzjach dotyczących inwestycji należy nadać priorytet racjonalnym pod względem kosztów alternatywnym środkom służącym efektywności energetycznej, zwłaszcza racjonalnym pod względem kosztów oszczędności końcowego zużycia energii itp. 48 Przy podejmowaniu decyzji dotyczących inwestycji na podstawie tej zasady pomocne może okazać się określenie ilościowe i monetyzacja emisji gazów cieplarnianych.
Aby zweryfikować i ocenić zgodność proponowanych projektów z unijnymi celami neutralności klimatycznej, partnerzy wykonawczy i promotorzy projektów mogą w miarę możliwości korzystać z kryteriów dotyczących zasady "nie czyń poważnych szkód" na potrzeby łagodzenia zmiany klimatu, określonych w rozporządzeniu (UE) 2020/852 w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje. Ewentualnie partnerzy wykonawczy i promotorzy projektów mogą odnieść się do kryteriów EBI w zakresie gospodarki niskoemisyjnej dostosowanej do porozumienia paryskiego, opublikowanych w planie działania EBI dotyczącym uzyskania statusu banku klimatycznego, lub mogą stosować inną uznaną na forum międzynarodowym i opublikowaną metodykę oceny dostosowania celów w zakresie gospodarki niskoemisyjnej do porozumienia paryskiego.
Dodatkowo wiele projektów wspieranych w ramach InvestEU w latach 2021-2027 będzie obejmować aktywa o cyklu życia wykraczającym poza 2050 r. Konieczna jest zatem analiza ekspercka, która pozwoli zweryfikować zgodność proponowanych projektów, na przykład jeżeli chodzi o ich realizację, utrzymanie i finalną likwidację, z ogólnym celem osiągnięcia zerowej emisji gazów cieplarnianych netto i neutralności klimatycznej. Konsekwentne uwzględnianie kwestii emisji gazów cieplarnianych na poszczególnych etapach rozwoju projektów od najwcześniejszych etapów przyczyni się do łagodzenia zmiany klimatu. Dostępność różnych możliwości - szczególnie na etapie planowania i projektowania - może mieć wpływ na całkowitą emisję gazów cieplarnianych związaną z projektem w okresie jego cyklu życia od budowy, poprzez realizacj ę, aż po likwidację.
W tym kontekście celem analizy operacji objętej InvestEU pod kątem emisji gazów cieplarnianych jest ustalenie, czy należy przeprowadzić ocenę danego proponowanego projektu pod względem śladu węglowego. Jest to niezbędne do ustalenia, czy konieczne jest przeprowadzenie bardziej szczegółowej oceny w tym zakresie, oraz do uwzględnienia wartości pieniężnych takich efektów zewnętrznych w ekonomicznej ocenie inwestycji.
O ile emisje CO 2 należy oszacować w przypadku wszystkich projektów, w tabeli 1 poniżej wskazano, w przypadku których kategorii projektów oczekuje się, że emisje najprawdopodobniej będą znaczne, a w przypadku których nie będą one znaczne, które to wskazanie stanowi podstawę do przeprowadzenia analizy w ramach InvestEU.
Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027 projekty objęte InvestEU należy poddać ocenie śladu węglowego, jeżeli prawdopodobne jest, że będą źródłem:
- bezwzględnych emisji przekraczaj ących poziom 20 000 ton ekwiwalentu CO 2 rocznie (wartość dodatnia lub ujemna),
- względnych emisji przekraczających poziom 20 000 ton ekwiwalentu CO 2 rocznie (wartość dodatnia lub ujemna).
W tym zakresie podział projektów na kategorie przedstawiony w tabeli 1 ma wyłącznie charakter orientacyjny.
W celu ustalenia prawdopodobieństwa przekroczenia albo nieprzekroczenia powyższych progów w przypadku danego projektu partnerzy wykonawczy i promotorzy projektów mogą zastosować ocenę ilościową oraz mogą korzystać z wiedzy eksperckiej uzyskanej w toku wcześniejszych projektów lub z innych opublikowanych źródeł. Jeżeli nie ma pewności co do prawdopodobie ństwa przekroczenia albo nieprzekroczenia tych progów w przypadku danego projektu, prawdopodobieństwo to należy ocenić przez obliczenie śladu węglowego.
Tabela 1
Wykaz na potrzeby analizy pod kątem śladu węglowego - orientacyjny wykaz przykładowych kategorii projektów
Analiza: |
Kategorie projektów |
Zasadniczo, w zależności od skali projektu, w przypadku tych kategorii ocena śladu węglowego NIE BĘDZIE konieczna, chyba że oczekuje się, iż projekt spowoduje znaczne emisje CO 2 lub innych gazów cieplarnianych. |
- Usługi telekomunikacyjne - Sieci zaopatrzenia w wodę pitną
- Sieci odprowadzania wód opadowych i ścieków
- Realizowane na niewielką skalę oczyszczanie ścieków przemysłowych i oczyszczanie ścieków komunalnych
- Inwestycje budowlane (1)
- Zakłady mechanicznego/biologicznego przetwarzania odpadów
- Działalność w zakresie badań i rozwoju
- Produkty farmaceutyczne i biotechnologia
- Każda inna kategoria projektów lub skala projektów, w przypadku których oczywiste jest i można potwierdzić ponad wszelką wątpliwość, że bezwzględne lub względne wielkości emisji nie osiągają poziomu 20 000 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla rocznie (wartość dodatnia lub ujemna) (2)
|
Zasadniczo ocena śladu węglowego BĘDZIE konieczna |
- Składowiska stałych odpadów komunalnych - Spalarnie odpadów komunalnych
- Duże oczyszczalnie ścieków
- Przemysł wytwórczy
- Chemikalia i rafinacja
- Górnictwo i metale
- Przemysł celulozowo-papierniczy
- Nabywanie taboru, statków, floty transportowej
- Infrastruktura drogowa i kolejowa (3), transport miejski
- Porty i platformy logistyczne
- Energetyczne linie przesyłowe
- Odnawialne źródła energii
- Produkcja, przetwarzanie, przechowywanie i transport paliwa
- Produkcja cementu i wapna
- Produkcja szkła
- Elektrociepłownie
- Lokalne sieci ciepłownicze
- Zakłady skraplania i regazyfikacji gazu ziemnego
- Infrastruktura do przesyłu gazu
- Każda inna kategoria projektów lub skala projektu, w przypadku których bezwzględne lub względne wielkości emisji mogą przekroczyć poziom 20 000 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla rocznie (wartość dodatnia lub ujemna)
|
(1) W tym między innymi bezpieczne parkingi i punkty kontroli na granicach zewnętrznych. (2) Projekty w niektórych sektorach - np. w sektorze transportu miejskiego - często są określane w dokumencie z zakresu zintegrowanego planowania (np. w planie zrównoważonej mobilności miejskiej) służącym do ustalenia spójnego programu inwestycyjnego. Chociaż może okazać się, że nie wszystkie poszczególne inwestycje/projekty uwzględnione w takich programach inwestycyjnych przekraczaj ą te progi, warto oceniać emisje gazów cieplarnianych na poziomie całego programu, aby ustalić jego całościowy istotny wkład w redukcję emisji gazów cieplarnianych.
(3) Można wyłączyć środki ukierunkowane na zapewnienie bezpieczeństwa ruchu drogowego i ograniczenie hałasu w transporcie towarów.
|
Źródło: Wytyczne dotyczące weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027.
Projekty, w przypadku których oczekuje się, że poziomy emisji przekroczą odnośne progi, muszą zostać poddane dalszej ocenie w ramach kolejnej fazy kontroli pod kątem łagodzenia zmiany klimatu 49 .
2.2.5.2. U s t a l a n i e ś l a d u w ę g l o w e g o i m o n e t y z a c j a e m i s j i g a z ó w c i e p l a r n i a n y c h
Jak opisano powyżej, łagodzenie zmiany klimatu polega na redukcji emisji gazów cieplarnianych i ograniczeniu globalnego ocieplenia. W ramach projektów i innego rodzaju inwestycji można przyczyniać się do osiągnięcia tego celu, na przykład dzięki opracowywaniu i stosowaniu alternatywnych, niskoemisyjnych rozwiązań.
W niniejszych wytycznych przyjęto podejście, zgodnie z którym ustalanie śladu węglowego nie służy wyłącznie do oszacowania emisji gazów cieplarnianych związanych z daną inwestycją, w momencie gdy jest już ona gotowa do realizacji, ale również jest ono tak samo ważne jako narzędzie wspierające analizę i włączenie rozwiązań niskoemisyjnych na etapie planowania i projektowania, w tym na etapie oceny i wyboru alternatywnych wariantów inwestycyjnych z myślą o propagowaniu kwestii uwzględnianych w gospodarce niskoemisyjnej i rozwiązań niskoemisyjnych 50 . Zaleca się zatem, aby od samego początku weryfikacja pod względem wpływu na klimat stanowiła element przygotowań proponowanych inwestycji, a szacunkowe emisje gazów cieplarnianych związanych z inwestycją były należycie uwzględniane także w analizie wariantów i w ekonomicznej ocenie lub analizie kosztów i korzyści.
W odniesieniu do projektów, w przypadku których w toku analizy w ramach InvestEU ustalono możliwość wystąpienia znacznych bezwzględnych lub względnych wielkości emisji, partnerzy wykonawczy zostaną poproszeni o potwierdzenie zgodności proponowanych projektów z unijnymi celami neutralności klimatycznej oraz o określenie ilościowe (we współpracy z promotorem projektu) emisji gazów cieplarnianych z wykorzystaniem uzgodnionej na forum międzynarodowym metodyki oceny śladu węglowego lub o zlecenie takiego ilościowego określenia emisji promotorowi projektu 51 .
Następnie należy oszacować wartość pieniężną takich emisji, a uzyskane w ten sposób wartości należy uwzględnić w ocenie ekonomicznej i przy wyborze wariantów niskoemisyjnych oraz przedstawić Komitetowi Inwestycyjnemu w ramach kontroli zrównoważonego charakteru projektów.
W wytycznych dotyczących weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027 jako główny punkt odniesienia na potrzeby obliczenia śladu węglowego wykorzystano metodykę oceny śladu węglowego opracowaną przez EBI 52 . Ta zalecana metodyka obejmuje domyślne metody obliczania emisji dla poszczególnych sektorów, takich jak:
- oczyszczanie ścieków i osadów ściekowych
- zakłady unieszkodliwiania odpadów i gospodarowania odpadami,
- składowiska stałych odpadów komunalnych,
- transport drogowy,
- transport kolejowy,
- transport miejski,
- modernizacja budynków,
- porty,
- porty lotnicze,
- leśnictwo.
Jak wskazano powyżej, można również stosować alternatywne, uzgodnione na forum międzynarodowym i udokumentowane metodyki oceny śladu węglowego pod warunkiem zachowania zgodności z minimalnymi wymogami przedstawionymi w rozdziale 2.2.1.
Zaleca się, aby partnerzy wykonawczy zapoznali się z bardziej szczegółowym opracowaniem metodyki oceny śladu węglowego dostępnym w wytycznych dotyczących weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027.
Ustalanie śladu węglowego wiąże się z różnego rodzaju niepewnością, w tym niepewnością związaną z identyfikacją efektów wtórnych, a także ze scenariuszami odniesienia i szacunkowymi wartościami emisji bazowych. Dlatego też szacunkowe emisje gazów cieplarnianych stanowią zasadniczo wartości przybliżone. W miarę możliwości należy ograniczać niepewność nieodzownie związaną z szacunkami lub obliczeniami emisji gazów cieplarnianych oraz unikać tendencyjności związanej z metodami szacowania.
Jeżeli zachodzi niepewność, do określenia ilościowego emisji gazów cieplarnianych należy stosować zachowawcze dane i założenia. W przypadku zachowawczych wartości i założeń zachodzi większe prawdopodobieństwo przeszacowania bezwzględnych wielkości emisji i "dodatnich" względnych wielkości emisji (wzrost netto) oraz niedoszacowania "ujemnych" względnych wielkości emisji (redukcji netto).
Po określeniu ilościowym emisji gazów cieplarnianych należy oszacować ich wartość pieniężną, a uzyskane w ten sposób wartości należy uwzględnić w ekonomicznej ocenie proponowanej operacji z zakresu inwestycji. Przy przeprowadzaniu monetyzacji należy zastosować uznany i uzgodniony na forum międzynarodowym "kalkulacyjny koszt emisji". Stosowanie kalkulacyjnego kosztu emisji w odniesieniu do zmiany emisji wynikającej z realizacji projektu pozwala oszacować wartość pieniężną intensywności emisji dwutlenku węgla związanej z danym projektem i wybrać do finansowania projekty przyczyniające się do redukcji emisji gazów cieplarnianych.
W niniejszych wytycznych zaleca się stosowanie kalkulacyjnego kosztu emisji ustalonego niedawno przez EBI jako najlepszy dostępny dowód potwierdzający kalkulacyjny koszt osiągnięcia celu dotyczącego temperatury określonego w porozumieniu paryskim (tj. celu ograniczenia wzrostu temperatury do 1,5 °C) 53 . Zalecenie to jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027 i pomaga zapewnić porównywalność danych między poszczególnymi projektami przedstawionymi Komitetowi Inwestycyjnemu.
W tabeli 2 przedstawiono kalkulacyjny koszt emisji w podziale na poszczególne lata w okresie 2020-2050.
Tabela 2
Kalkulacyjny koszt emisji gazów cieplarnianych i redukcji tych emisji wyrażony w EUR/t CO 2e według cen z 2016 r.
Rok |
EUR/t CO 2e |
Rok |
EUR/t CO 2e |
Rok |
EUR/t CO 2e |
Rok |
EUR/t CO 2e |
2020 |
80 |
2030 |
250 |
2040 |
525 |
2050 |
800 |
2021 |
97 |
2031 |
278 |
2041 |
552 |
|
|
2022 |
114 |
2032 |
306 |
2042 |
579 |
|
|
2023 |
131 |
2033 |
334 |
2043 |
606 |
|
|
2024 |
148 |
2034 |
362 |
2044 |
633 |
|
|
2025 |
165 |
2035 |
390 |
2045 |
660 |
|
|
2026 |
182 |
2036 |
417 |
2046 |
688 |
|
|
2027 |
199 |
2037 |
444 |
2047 |
716 |
|
|
2028 |
216 |
2038 |
471 |
2048 |
744 |
|
|
2029 |
233 |
2039 |
498 |
2049 |
772 |
|
|
Źródło: Wytyczne dotyczące weryfikacji infrastruktury pod względem wpływu na klimat w latach 2021-2027.
Wyżej przedstawiony koszt redukcji emisji dwutlenku węgla stanowi minimalną zalecaną wartość stosowaną do celów oszacowania wartości pieniężnej emisji gazów cieplarnianych. Dopuszcza się stosowanie wyższych wartości w przypadku kosztu emisji dwutlenku węgla 54 , na przykład jeżeli takie wartości są wykorzystywane w konkretnym państwie członkowskim lub przez danego partnera wykonawczego. Ponadto kalkulacyjny koszt emisji można skorygować w świetle nowych informacji.
Oszacowanie wartości pieniężnej oddziaływania projektu na zmianę klimatu włącza się do bardziej kompleksowej oceny ekonomicznej, którą zazwyczaj przeprowadzaj ą partnerzy wykonawczy. W rozdziale 2.6 przedstawiono więcej informacji na temat sposobu włączania do oceny ekonomicznej emisji gazów cieplarnianych, których wartość pieniężną oszacowano, przewidywanych w przypadku inwestycji w ramach InvestEU.
2.2.6. Sprawozdawczość i monitorowanie
Partner wykonawczy powinien przedstawić wyniki weryfikacji pod kątem odporności na zmianę klimatu w dokumentacji dotyczącej wyniku całej kontroli zrównoważonego charakteru projektów dostarczanej Komitetowi Inwestycyjnemu. Więcej informacji na ten temat podano w sekcji 4.2.2.
W kontekście przystosowania się do zmiany klimatu należy przedstawić podsumowanie wyników przeprowadzonego procesu z wyraźnie wskazanymi wnioskami dotyczącymi zidentyfikowanego potencjalnego ryzyka zmiany klimatu związanego z inwestycj ą, a także z opisem:
- metodyki zastosowanej w celu przeprowadzenia weryfikacji pod kątem odporności na zmianę klimatu, wraz z krótkim wskazaniem źródeł danych i informacji wykorzystanych w ocenie;
- przeprowadzonych działań i ewentualnej niepewności dotyczącej podstawowych danych i analizy;
- etapu rozwoju projektu, na którym przeprowadzono ocenę ryzyka i podatności na zagrożenia; oraz
- w stosownych przypadkach - powiązanych działań przystosowawczych zidentyfikowanych i objętych zakresem inwestycji w celu ograniczenia ryzyka do dopuszczalnego poziomu.
Należy przedstawić szczegółowe wyjaśnienia na poparcie poziomu podatności na zagrożenia i poziomu ryzyka w celu zakwalifikowania i uzasadnienia wniosków z oceny. Poziom szczegółowości oceny ryzyka będzie zależał od skali projektu (jego rodzaju, wielkości i względnego znaczenia) oraz od etapu rozwoju projektu. W odniesieniu do każdego zidentyfikowanego znacznego ryzyka w dokumentacji należy również przedstawić, w jaki sposób preferowane działania przystosowawcze zostały lub zostaną włączone do projektu na etapie jego opracowywania lub realizacji, aby zwiększyć odporność tego projektu na odpowiednich etapach rozwoju.
W dokumentacji należy również przedstawić wynik kontroli pod kątem aspektów związanych z łagodzeniem zmiany klimatu, w stosownych przypadkach, wraz z wyjaśnieniem metody przeprowadzania tej kontroli. W przypadku projektów, które objęto pełną oceną pod względem łagodzenia zmiany klimatu, partner wykonawczy musi również przedstawić informacje na temat:
- zgodności proponowanych projektów z unijnymi celami redukcji emisji;
- metodyki zastosowanej w celu oszacowania wielkości i wartości pieniężnej emisji gazów cieplarnianych, zakresu zgłaszanych danych (tj. które elementy projektu uwzględniono w obliczeniach, a których nie uwzględniono), a także szczegółowe informacje na temat zastosowanego scenariusza odniesienia;
- ilościowego określenia bezwzględnych (brutto) i względnych (netto) wielkości emisji gazów cieplarnianych związanych z inwestycją;
- opłat za emisję gazów cieplarnianych wykorzystanych do monetyzacji określonych ilościowo emisji gazów cieplarnianych oraz sposobu uwzględnienia monetyzacji emisji gazów cieplarnianych w ogólnej ekonomicznej ocenie inwestycji.
Zaleca się, aby na etapie eksploatacji inwestycji promotor projektu zrewidował weryfikację pod względem wpływu na klimat i podstawowe założenia oraz porównał je z odpowiednimi obserwacjami, najnowszą wiedzą naukową w dziedzinie klimatu, prognozami i danymi oraz skorygowanymi celami polityki klimatycznej, a następnie przedstawił swoje ustalenia partnerowi wykonawczemu.
2.3. Wymiar środowiskowy
2.3.1. Ogólne podejście do weryfikacji pod względem wpływu na środowisko
Weryfikacja pod względem wpływu na środowisko na potrzeby InvestEU oznacza metodę uwzględniania całościowego oddziaływania projektu pod względem głównych składników kapitału naturalnego, mianowicie powietrza, wody, gruntów 55 i różnorodności biologicznej, zgodnie z wymogami art. 8 ust. 6 rozporządzenia w sprawie InvestEU. Dotyczy to zarówno oddziaływania pozytywnego, jak i negatywnego, niezależnie czy jest ono pośrednie czy bezpośrednie.
Kapitał naturalny odpowiada za przepływ usług lub korzyści ekosystemowych 56 . Takie usługi mogą stanowić źródło ekonomicznych, społecznych, środowiskowych i kulturowych korzyści lub innego rodzaju dobrobytu. Wartość takich korzyści można ujmować w sposób jakościowy lub ilościowy (w tym pieniężny) w zależności od kontekstu.
Poniżej przedstawiono wyjaśnienie kluczowych terminów dotyczących kwestii środowiskowych istotnych do celów kontroli:
- Kapitał naturalny: to inaczej zapasy wszystkich odnawialnych i nieodnawialnych zasobów (np. roślin, zwierząt, powietrza, wody, gleby i minerałów). Projekty mogą mieć wpływ zarówno na wielkość takich zasobów (np. poprzez zmianę użytkowania gruntów), jak i ich jakość (np. stan siedlisk).
- Usługi ekosystemowe: kapitał naturalny stanowi źródło usług ekosystemowych, w tym żywności, drewna, czystego powietrza, czystej wody, regulacji klimatu i rekreacji.
- Oddziaływanie: oznacza zmiany kapitału naturalnego lub zapewnianych przez niego usług ekosystemowych. Uwzględnienie kapitału naturalnego oznacza pomiar takiego oddziaływania w celu udoskonalenia sposobu jego uwzględniania w procesie decyzyjnym:
- w ramach określenia ilościowego, często jako przepływy. Na przykład pobór wody ma wpływ na zasoby wodne i z czasem może w przyszłości mieć wpływ na dostępność wody (m 3 rocznie). Innym przykładem jest zrzut zanieczyszczeń, który wpływa na stan powietrza lub wody (i można go mierzyć w celu ustalenia, czy dzienne dopuszczalne wartości nie są przekraczane). Kolejnym przepływem, który można określić ilościowo, są zmiany użytkowania gruntów: mogą one wpływać na zmianę liczby wycieczek rekreacyjnych organizowanych na danym terenie (liczba wycieczek rocznie) lub zmniejszyć przyjemność z takich wycieczek (poziom zadowolenia z wycieczki);
- w stosownych (możliwych i uzasadnionych) przypadkach poprzez wyrażenie oddziaływania w wartościach pieniężnych. Oszacowanie wartości pieniężnej pomaga przełożyć oddziaływanie na szacunkowe koszty szkód (lub szacunkowe korzyści), takie jak: (i) wartość wody, która nie jest już dostępna do użytku (w EUR na m 3 rocznie); (ii) koszty poniesione w związku ze wzrostem problemów zdrowotnych wynikających z zanieczyszczenia powietrza (w EUR na przypadek zachorowania rocznie); lub (iii) koszt utraty różnorodności biologicznej (w EUR).
W tabeli 3 przedstawiono przykłady powiązań między kapitałem naturalnym a oddziaływaniem.
Tabela 3
Związek między oddziaływaniem a odnośnymi zmianami w środowisku fizycznym oraz szkodami lub korzyściami
Kapitał naturalny |
Zmiany kapitału naturalnego lub usług ekosystemowych |
Przykłady oddziaływania (pozytywnego i negatywnego) |
Powietrze |
Zanieczyszczenie powietrza |
Ilość emitowanych zanieczyszczeń |
- Oddziaływanie na zdrowie ludzi - Oddziaływanie na budynki (np. korozja)
|
Woda |
Zanieczyszczenie wody |
Ilość zrzucanych zanieczyszczeń |
- Oddziaływanie na zdrowie ludzi - Oddziaływanie na jakość wód śródlądowych lub morskich
|
Zużycie wody |
Wielkość poboru wody |
- Oddziaływanie na działalność zależną od wody - Oddziaływanie na środowisko fizyczne zależne od wody
- Oddziaływanie na cykl hydrologiczny (np. powodzie, niżówki)
|
Grunty |
Wytwarzanie odpadów |
Ilość wytworzonych odpadów |
- Oddziaływanie na koszty gospodarowania odpadami - Oddziaływanie na środowisko fizyczne (np. w wyniku składowania odpadów lub emisji powstałych wskutek ich spalania) i tym samym przepływy
|
Zmiana użytkowania gruntów |
Zagospodarowanie lub intensyfikacja użytkowania gruntów na powierzchni wielu hektarów |
- Zmiany produktów i materiałów pochodzących z gruntów - Zmiany w sekwestracji i składowania dwutlenku węgla
- Zmiany kosztów świadczenia usług, które mogłyby być świadczone w sposób naturalny
- Oddziaływanie na interakcje in situ i zewnętrzne
- Zmiany wartości kulturowej gruntów
|
Różnorodność biologiczna |
Wpływ na gatunki |
Odsetek dotkniętych gatunków, poziom zagrożenia lub ochrony dotkniętych gatunków |
- Zmiany liczebności lokalnej populacji i stanu ochrony gatunków - Zmiany wartości zasobów genetycznych (może to być koszt alternatywny)
- Zmiany kosztów świadczenia usług, które mogłyby być świadczone w sposób naturalny (np. zwalczanie agrofagów)
- Zmiany wartości kulturowej gatunków
|
Wpływ na siedliska i ekosystemy |
Powierzchnia utraconego siedliska lub ekosystemu lub powierzchnia siedliska lub ekosystemu w pogorszonym stanie |
- Zmiany stanu ochrony siedliska lub stanu ekosystemu (1) - Zmiany produktów i zasobów pochodzących z gruntów i morza
- Zmiany kosztów świadczenia usług, które mogłyby być świadczone w sposób naturalny
- Zmiany wartości kulturowej gruntów i morza
- Zmiany odporności (np. klęski żywiołowe)
|
(1) Zgodnie z unijnymi wytycznymi dotyczącymi włączania ekosystemów i ich usług do procesu decyzyjnego, SWD(2019) 305 final. |
Źródło: Dokument dotyczący wsparcia technicznego na potrzeby weryfikacji inwestycji objętych Programem InvestEU pod względem wpływu na środowisko.
Jak przedstawiono w rozdziale 2.1, podejście do kontroli zrównoważonego charakteru projektów w wymiarze środowiskowym obejmuje kilka etapów. Jednym z nich jest etap decyzyjny, na którym można zdecydować (na podstawie poziomu ryzyka określonego dla co najmniej jednego elementu w toku analizy projektu), że w przypadku oddziaływania o potencjalnie niskim ryzyku (tj. oddziaływania, które prawdopodobnie nie będzie znaczące) żadna dalsza kontrola nie jest potrzebna 57 :
W przypadku projektów wymagających oceny oddziaływania na środowisko (przedsięwzięć wymienionych w załączniku I lub przedsięwzięć wymienionych w załączniku II określonych jako podlegające ocenie) partner wykonawczy:
- przeprowadzi przegląd zidentyfikowanego oddziaływania i ryzyka oraz zaproponowanych środków w celu uniknięcia prawdopodobnego znacznego negatywnego oddziaływania na środowisko, zapobieżenia takiemu oddziaływaniu lub ograniczenia go (działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu), a w ostateczności skompensowania go (środki kompensacyjne). Powyższe elementy powinny być dostępne w sprawozdaniu z OOŚ oraz w innej dokumentacji, takiej jak zezwolenia, dodatkowe badania lub sprawozdania z innych ocen;
- sprawdzi, czy przeprowadzono ocenę ryzyka wszelkiego negatywnego oddziaływania, które utrzymało się po zastosowaniu działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu (tj. czy w ocenie w ramach sprawozdania z OOŚ należycie uwzględniono wpływ rezydualny):
- jeżeli w sprawozdaniu z OOŚ zidentyfikowano wpływ rezydualny charakteryzuj ący się średnim lub wysokim ryzykiem, partner wykonawczy powinien przeprowadzić kontrolę tego znaczącego negatywnego oddziaływania. W miarę możliwości oddziaływanie to należy określić ilościowo i należy oszacować jego wartość pieniężną. Taka dalsza ocena może prowadzić do wprowadzenia dodatkowych środków (kompensacyjnych), co wyjaśniono poniżej w niniejszym rozdziale;
- jeżeli wpływ rezydualny oceniono w sprawozdaniu z OOŚ jako charakteryzuj ący się niskim ryzykiem, dalsza kontrola nie jest konieczna.
W przypadku projektów określonych jako niepodlegające ocenie z zastosowaniem środków łagodzących partner wykonawczy:
- przeprowadzi przegląd zidentyfikowanego oddziaływania i ryzyka oraz działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu zaproponowanych w decyzji dotyczącej analizy oraz dokumentacji towarzyszącej w celu uniknięcia znacznego negatywnego oddziaływania na środowisko, którego można by się spodziewać bez wprowadzenia takich działań, lub zapobieżenia takiemu oddziaływaniu:
- jeżeli zidentyfikowano wpływ rezydualny charakteryzuj ący się średnim lub wysokim ryzykiem (np. w dokumentacji z analizy lub w toku przeglądu), należy przeprowadzić kontrolę tego znaczącego negatywnego oddziaływania. W miarę możliwości oddziaływanie to należy określić ilościowo i należy oszacować jego wartość pieniężną.
- jeżeli zidentyfikowano wyłącznie wpływ rezydualny charakteryzuj ący się niskim ryzykiem, dalsza kontrola nie jest konieczna.
W przypadku projektów określonych jako niepodlegające ocenie, w odniesieniu do których nie wprowadzono działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, oraz projektów nieobjętych zakresem dyrektywy w sprawie OOŚ partner wykonawczy:
- we współpracy z promotorem projektu sprawdzi, czy istnieje potrzeba przeprowadzenia dodatkowych badań lub sprawozdawczo ści oraz dokona przeglądu oddziaływania i ryzyka zidentyfikowanych w tych dodatkowych badaniach i sprawozdaniach, a także rozważy wprowadzenie możliwych działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu w celu uniknięcia znacznego negatywnego oddziaływania na środowisko, którego można by się spodziewać bez wprowadzenia takich działań, lub zapobieżenia takiemu oddziaływaniu;
- w stosownych (możliwych i uzasadnionych) przypadkach zidentyfikowane oddziaływanie należy określić ilościowo i należy oszacować jego wartość pieniężną.
W przypadku wszystkich projektów:
- zdecydowanie zaleca się, aby partner wykonawczy korzystał z listy kontrolnej dotyczącej pozytywnego programu w celu wskazania możliwości poprawy wyników projektu;
- partner wykonawczy musi przedkładać sprawozdania Komitetowi Inwestycyjnemu InvestEU oraz monitorować projekt.
Jest to niezbędne do zapewnienia spójności pod względem wymagań dotyczących poszczególnych elementów kapitału naturalnego przy jednoczesnym uwzględnieniu potrzeby zapewnienia, aby kontrola była proporcjonalna (możliwa i uzasadniona). Podczas przeglądu projektów zgłoszonych do finansowania w ramach wsparcia z Funduszu InvestEU partner wykonawczy zrealizuje te etapy oceny w oparciu o dokumentację przekazaną przez promotora projektu (tj. sprawozdania, decyzje, pozwolenia dotyczące środowiska). Dokumentacja ta może być uzupełniona o kwestionariusze wypełnione przez promotora projektu (np. na podstawie własnego badania due diligence partnera wykonawczego) lub - w miarę potrzeb - o inne badania i sprawozdania.
Ponadto w przypadku każdego projektu wymagana jest zgodność z prawem.
Rysunek 8
Schemat analizy wpływu na środowisko - Kontrola
grafika
W poniższych sekcjach przedstawiono wytyczne, w których opisano, w jaki sposób partnerzy wykonawczy przy wsparciu promotorów projektów mogliby realizować każdy z poszczególnych etapów oceny.
2.3.2. Zgodność z prawem
Wszystkie operacje wspierane w ramach InvestEU, niezależnie od tego, czy podlegaj ą kontroli zrównoważonego charakteru projektów, muszą być zgodne z mającym zastosowanie prawodawstwem unijnym i krajowym. Zgodność z prawem jest warunkiem wstępnym uzyskania jakiegokolwiek wsparcia. W celu weryfikacji 58 tej zgodności partnerzy wykonawczy muszą wdrożyć procedury lub poddać przeglądowi swoje istniejące procedury.
Aby zapewnić stosowanie zadowalających norm przez wszystkich partnerów wykonawczych, w niniejszej sekcji:
- przedstawiono zasady ogólne dotyczące kontroli zgodności z prawem, oraz
- zaproponowano specjalne kontrole zgodności z przepisami najważniejszych unijnych dyrektyw środowiskowych.
Ogólne zasady wymieniono w punktach poniżej:
- Wymagana zgodność z prawem będzie wynikała z postępu w zakresie badania due diligence zazwyczaj realizowanego przez partnera wykonawczego 59 .
- Zaleca się, aby zarówno projekty należące do kategorii wymienionych w załączniku I do dyrektywy w sprawie OOŚ, jak i projekty należące do kategorii wymienionych w załączniku II, które wymagają OOŚ (tj. projekty o znaczącym lub prawdopodobnym znaczącym oddziaływaniu) były brane pod uwagę do finansowania w ramach InvestEU na w miarę zaawansowanym etapie. Umożliwi to partnerowi wykonawczemu przeprowadzenie większej części kontroli zgodności przed przekazaniem środków. W wyjątkowych sytuacjach można przyjąć pewną elastyczność co do tego zalecenia i rozważyć projekty do finansowania na wcześniejszym etapie. W takich wyjątkowych sytuacjach warunkiem dokonania odpowiedniej wypłaty będzie dopełnienie procedur oraz spełnienie wymagań w zakresie zgodności 60 . Przedsięwzięcia wymienione w załączniku I do dyrektywy w sprawie OOŚ można jednak przedstawić Komitetowi Inwestycyjnemu dopiero wtedy, gdy będą one na w miarę zaawansowanym etapie, tj. po zakończeniu sprawozdania z OOŚ oraz przeprowadzeniu konsultacji publicznych.
- W wyjątkowych sytuacjach projekty będące na mniej zaawansowanym etapie (np. projekty, w odniesieniu do których nie ukończono ocen oddziaływania na środowisko lub procedur mających na celu uzyskanie pozwolenia) podlegają ocenie na podstawie dostępnych informacji. Ocena ta może być początkowo ograniczona do zidentyfikowania odpowiednich najważniejszych dyrektyw środowiskowych oraz wyraźnego wskazania terminu potwierdzenia zgodności z prawem. W przypadku przedsięwzięć wymienionych w załączniku II do dyrektywy w sprawie OOŚ decyzja dotycząca analizy podjęta przez właściwe organy powinna być dostępna w chwili składania projektu do zatwierdzenia przez Komitet Inwestycyjny. W należycie uzasadnionych przypadkach projekt może jednak być na mniej zaawansowanym etapie (np. przewidywane niskie ryzyko, jak przykładowo w przypadku projektów stacji ładowania). W takich przypadkach partner wykonawczy może przeprowadzić kontrolę, wykorzystując jedynie listy kontrolne zaproponowane w niniejszych wytycznych. W przypadku potencjalnie problematycznych projektów (np. ze względu na ich możliwe znaczące skutki dla obszarów Natura 2000 lub sprzeciw opinii publicznej) partner wykonawczy powinien zaproponować i uwzględnić w umowie o finansowanie szczególne dla danego projektu warunki środowiskowe. Niezależnie od warunków konkretnego projektu (jeżeli są wymagane), jak już wspomniano, w przypadku takich mniej zaawansowanych projektów w umowie o finansowanie zawsze powinno się zawrzeć standardowy ogólny warunek dotyczący przedłożenia brakujących ocen lub pozwoleń. Te warunki należy spełnić najpóźniej przed odpowiednią wypłatą; kontrola zgodności z prawem powinna się zakończyć na tym etapie, a jej wyniki powinny zostać przedstawione Komitetowi Inwestycyjnemu 61 . Jeżeli z oceny wynika, że projekt nie jest jeszcze na wystarczająco zaawansowanym etapie i niesie zbyt duże ryzyko, taki projekt nie powinien otrzymać wsparcia, a partner wykonawczy powinien złożyć wniosek o udzielenie gwarancji UE na późniejszym etapie.
- Główny punkt odniesienia podczas kontroli zgodności z prawem powinny stanowić unijne dyrektywy środowiskowe - w takiej formie, w jakiej zostały transponowane do prawodawstwa krajowego.
- Ukończona kontrola zgodności projektu z mającym zastosowanie prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska powinna dać jasną odpowiedź na pytanie o zgodność. Wyniki kontroli należy poprzeć dowodem w formie pozwoleń, zatwierdzeń, licencji lub zezwoleń wydanych przez właściwe organy w odniesieniu do odpowiednich dyrektyw albo transponowanych przepisów krajowych.
- W przypadku poważnych wątpliwości co do zgodności projektu z prawodawstwem unijnym lub krajowym partnerzy wykonawczy powinni zasięgnąć opinii państw członkowskich lub służb Komisji 62 .
W poniższych podsekcjach omówiono najważniejsze dyrektywy środowiskowe, które należy uwzględnić w kontroli zgodności z prawem.
a) Dyrektywa w sprawie OOŚ
Dyrektywa w sprawie OOŚ ma zastosowanie do szerokiego zakresu przedsięwzięć publicznych i prywatnych, które określono w załączniku I i II do tej dyrektywy:
- Obowiązkowa OOŚ: wszystkie przedsięwzięcia wymienione w załączniku I uznaje się za mające istotny wpływ na środowisko, a zatem wymagające OOŚ.
- OOŚ wymagana na podstawie ustaleń państw członkowskich (procedura preselekcji): w przypadku przedsięwzięć wymienionych w załączniku II organy krajowe muszą ustalić, czy dany projekt podlega OOŚ. Decyzja taka jest podejmowana w ramach "procedury preselekcji", w ramach której określa się skutki przedsięwzięć na podstawie progów/kryteriów lub badania indywidualnego. Organy krajowe muszą wziąć pod uwagę kryteria określone w załączniku III do dyrektywy w sprawie OOŚ.
Kontrola zgodności z OOŚ powinna potwierdzić spełnienie przez projekt głównych wymagań określonych w dyrektywie w sprawie OOŚ. W tym względzie należy zauważyć, że kilka projektów mogło mimo wszystko pozytywnie przejść kontrolę na podstawie wcześniejszego systemu OOŚ, sprzed zmiany (dyrektywa 2011/92/UE), ale już nie na podstawie obecnego zmienionego systemu OOŚ (dyrektywa 2011/92/UE zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE 63 ). Kontroli zgodności z OOŚ należy dokonywać w odniesieniu do tej dyrektywy, która miała zastosowanie w momencie rozpoczęcia procesu OOŚ (więcej szczegółów zob. art. 3 dyrektywy 2014/52/UE).
W liście kontrolnej 0 (zob. załącznik 3) zaproponowano listę pytań, która ma pomóc przeprowadzić partnerów wykonawczych przez weryfikacj ę zgodności z dyrektywą w sprawie OOŚ.
b) Dyrektywy ptasia i siedliskowa
Na mocy dyrektywy siedliskowej 64 ustanowiono sieć Natura 2 000. Na podstawie tej dyrektywy państwa członkowskie wyznaczają specjalne obszary ochrony, aby zapewnić właściwy stan ochrony: (i) wszystkich typów siedlisk występujących w UE wymienionych w załączniku I do tej dyrektywy; oraz (ii) oraz wszystkich gatunków występujących w UE wymienionych w załączniku II do tej dyrektywy. Zgodnie z dyrektywą ptasią 65 sieć musi obejmować obszary specjalnej ochrony (OSO) wyznaczone dla 194 szczególnie zagrożonych gatunków oraz gatunków ptaków wędrownych.
Każdy plan lub projekt, który prawdopodobnie będzie miał znaczący wpływ na obszar Natura 2000, czy to indywidualnie, czy też w połączeniu z innymi planami lub projektami, musi podlegać odpowiedniej ocenie przeprowadzonej przez państwo członkowskie (zgodnie z art. 6). Na podstawie tej oceny należy określić skutki tego projektu lub planu dla danego obszaru z punktu widzenia założeń jego ochrony 66 . Właściwe organy mogą wyrazić zgodę na ten plan lub projekt dopiero po upewnieniu się, że nie wpłynie on niekorzystnie na dany teren (art. 6 ust. 3 dyrektywy siedliskowej 67 ).
W wyjątkowych sytuacjach można pozwolić na kontynuowanie realizacji projektu pomimo negatywnej oceny, jeżeli: (i) nie istnieją rozwiązania alternatywne; oraz (ii) plan lub projekt uznano za uzasadniony z powodów o charakterze zasadniczym wynikaj ących z nadrzędnego interesu publicznego, w tym interesów mających charakter społeczny lub gospodarczy. W takich przypadkach państwo członkowskie musi zastosować odpowiednie środki kompensuj ące, aby zapewnić ochronę ogólnej spójności sieci Natura 2000 (art. 6 ust. 4 dyrektywy siedliskowej). Komisję należy poinformować o tych środkach za pomocą standardowego "Formularza do przekazywania informacji dla Komisji Europejskiej zgodnie z art. 6 ust. 4 dyrektywy siedliskowej" 68 . W niektórych przypadkach, gdy siedlisko lub gatunek o znaczeniu priorytetowym są znacząco dotknięte, a projekt jest uzasadniony ze społeczno-gospodarczego punktu widzenia, wymagana jest opinia Komisji. Dalsze informacje uzupełniające tę sekcję można znaleźć w "Wytycznych metodycznych dotyczących przepisów art. 6(3) i (4) Dyrektywy Siedliskowej 92/43/EWG 69 .
W odniesieniu do partnerów wykonawczych przy sprawdzaniu zgodności z dyrektywą siedliskową i ptasią możliwe są trzy scenariusze:
- zgodnie z ustaleniami organów państwa członkowskiego projekt nie wymaga przeprowadzenia odpowiedniej oceny (tj. prawdopodobieństwo, że projekt będzie miał znaczące negatywne oddziaływanie na obszar lub obszary Natura 2000, jest nikłe); lub
- projekt poddano odpowiedniej ocenie dokonanej przez organy państwa członkowskiego, w wyniku której organy te potwierdziły, że projekt nie będzie miał znaczących skutków dla obszaru lub obszarów Natura 2000 (zgodnie z art. 6 ust. 3 dyrektywy siedliskowej); lub
- projekt poddano odpowiedniej ocenie dokonanej przez organy państwa członkowskiego, której wynik był negatywny (tj. projekt ma znaczące negatywne skutki dla obszarów Natura 2000 zgodnie z art. 6 ust. 4 dyrektywy siedliskowej).
W liście kontrolnej 0 (zob. załącznik 3) zaproponowano listę pytań, która ma pomóc w przeprowadzeniu weryfikacji zgodności z dyrektywami siedliskową i ptasią, w zależności od scenariusza (opisanego powyżej), który zrealizuje się w przypadku danej operacji.
c) Ramowa dyrektywa wodna
Ramowa dyrektywa wodna (2000/60/WE) zapewnia pełne uwzględnienie gospodarczego i ekologicznego punktu widzenia w zarządzaniu jakością i ilością wody. Dyrektywa ta dotyczy wód słodkich, przybrzeżnych i przejściowych oraz zapewnia zintegrowane podejście do gospodarki wodnej z poszanowaniem integralności całych ekosystemów.
Głównym celem tej dyrektywy jest osiągnięcie (do 2015 r. 70 ) dobrego stanu ponad 111 000 wód powierzchniowych (np. rzek, jezior, wód przybrzeżnych) oraz ponad 13 000 wód podziemnych na terytorium UE. Osiągnięcie "dobrego stanu" oznacza zapewnienie dobrego stanu ekologicznego i chemicznego wód powierzchniowych oraz dobrego stanu ilościowego i chemicznego wód podziemnych (wody podziemne są głównymi źródłami poboru wody pitnej).
W ramowej dyrektywie wodnej wprowadzono także wymóg, aby gospodarowanie wodami rzek odbywało się w obszarach dorzeczy (tj. naturalnych jednostkach geograficznych i hydrologicznych), a nie na granicach administracyjnych lub politycznych. W planie gospodarowania wodami w dorzeczu szczegółowo określono sposób osiągnięcia celów określonych dla dorzecza (dotyczących stanu ekologicznego, ilościowego, chemicznego oraz celów dotyczących obszarów chronionych) w wymaganych ramach czasowych.
W odniesieniu do partnerów wykonawczych przy sprawdzaniu zgodności z ramową dyrektywą wodną możliwe są dwa scenariusze:
- W pierwszym scenariuszu projekt obejmuje nowe zmiany charakterystyki fizycznej jednolitej części wód powierzchniowych lub zmiany poziomu jednolitej części wód podziemnych, które NIE doprowadzą do pogorszenia stanu jednolitej części wód ani NIE uniemożliwią osiągnięcia dobrego stanu/potencjału wód. W tym przypadku partner wykonawczy musi poddać przeglądowi uzasadnienie przekazane przez promotora projektu na poparcie tego wniosku.
- W drugim scenariuszu projekt obejmuje nowe zmiany charakterystyki fizycznej jednolitej części wód powierzchniowych lub zmiany poziomu jednolitej części wód podziemnych, które pogarszaj ą stan jednolitej części wód lub uniemożliwiają osiągnięcie dobrego stanu/potencjału wód. W takim przypadku partnerzy wykonawczy powinni sprawdzić, czy spełniono każdy z warunków określonych w art. 4 ust. 7, tj. czy:
- zostały podjęte wszystkie środki łagodzące, aby ograniczyć negatywne oddziaływanie;
- korzyści wynikające z projektu przewyższają korzyści wynikające z osiągnięcia celów ramowej dyrektywy wodnej lub czy projekt stanowi nadrzędny interes publiczny;
- nie ma znacznie korzystniejszej opcji środowiskowej prowadzącej do osiągnięcia celów projektu, która byłaby wykonalna z technicznego punktu widzenia i nie byłaby nieproporcjonalnie kosztowna; oraz
- projekt i wspomniane wyżej uzasadnienia uwzględniono w planie gospodarowania wodami w dorzeczu.
W liście kontrolnej 0 (zob. załącznik 3) zaproponowano pytania, które pomogą w przeprowadzeniu weryfikacji zgodności z ramową dyrektywą wodną.
d) Inne właściwe dyrektywy
W zależności od charakteru operacji kwalifikujących się do konkretnej linii wsparcia oczekuje się, że partnerzy wykonawczy zweryfikuj ą zgodność z poszczególnymi dyrektywami na podstawie upoważnień, pozwoleń, licencji itp. przekazanych przez promotorów projektów. Do dyrektyw tych mogą należeć:
Z drugiej strony wdrożenie dyrektywy nastąpiło z dużym opóźnieniem, a w dobrym stanie jest mniej niż połowa jednolitych części wód UE, chociaż termin osiągnięcia tego celu minął w 2015 r., z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków.
Dyrektywa 2001/42/WE 71 - dyrektywa w sprawie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko
W przypadku niektórych operacji wrażliwych pod względem środowiskowym z uwagi na ich charakter, wielkość lub lokalizacj ę zaleca się, aby partner wykonawczy sprawdził, czy dany projekt jest zgodny z ramami planowania (np. planowanie sektorowe lub planowanie przestrzenne), w szczególności w odniesieniu do rozwiązań alternatywnych lub skutków skumulowanych.
Dyrektywa 2010/75/UE 72 - dyrektywa w sprawie emisji przemysłowych
Partner wykonawczy powinien potwierdzić zgodność projektu z dyrektywą w sprawie emisji przemysłowych na podstawie:
- pozwolenia (nie zawsze mającego zastosowanie i dostępnego w chwili składania wniosku), tj. informacji, czy projekt przestrzega - w stosownych przypadkach - dopuszczalnych wielkości emisji określonych zgodnie z tą dyrektywą oraz poziomów emisji powiązanych z najlepszymi dostępnymi technikami, określonych w decyzjach wykonawczych; lub
- dokumentacji środowiskowej projektu przekazanej w ramach wniosku (np. decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach itp.).
Dyrektywa 2008/98/WE 73 - dyrektywa ramowa w sprawie odpadów
Partner wykonawczy zweryfikuje zgodność projektu z dyrektywą ramową w sprawie odpadów, w tym przedstawi uzasadnienie pod kątem najważniejszych wymogów dyrektywy. W szczególności w uzasadnieniu należy wyjaśnić:
- w jaki sposób projekt jest zgodny z hierarchią postępowania z odpadami (art. 4);
- w jaki sposób projekt przyczynia się do osiągnięcia celów w zakresie przygotowania do ponownego wykorzystania i recyklingu (art. 11 ust. 2);
- czy projekt jest zgodny z odpowiednim planem gospodarki odpadami (i czy projekt uwzględniono w tym planie jako warunek sine qua non) oraz z programem zapobiegania powstawaniu odpadów (art. 28 i 29).
Dyrektywa 2012/18/UE 74 - dyrektywa Seveso III
Celem dyrektywy Seveso III (2012/18/UE) jest zapobieganie poważnym awariom związanym z substancjami niebezpiecznymi. Ponieważ mimo wszystko może jednak dochodzić do awarii, dyrektywa służy także ograniczeniu skutków takich awarii nie tylko dla zdrowia ludzkiego, ale również dla środowiska. Dyrektywa obejmuje zakłady, w których mogą znajdować się substancje niebezpieczne (np. podczas przetwarzania lub składowania) w ilościach przekraczających określone progi. Z zakresu dyrektywy wyłączono niektóre rodzaje działalności przemysłowej podlegające innemu prawodawstwu, które zapewnia podobny poziom ochrony (np. obiekty jądrowe lub transport substancji niebezpiecznych).
W zależności od ilości substancji niebezpiecznych znajdujących się w danym miejscu zakłady dzielą się na zakłady o zwiększonym ryzyku lub zakłady o dużym ryzyku, przy czym te ostatnie podlegaj ą bardziej rygorystycznym wymogom. Partner wykonawczy zweryfikuje zgodność projektu z dyrektywą Seveso III na podstawie dokumentacji środowiskowej projektu przekazanej w ramach wniosku (np. OOŚ, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach itp.). W szczególności partner wykonawczy sprawdzi, czy wchodzący w zakres dyrektywy Seveso projekt po jego zrealizowaniu będzie musiał spełniać wymagania dotyczące zakładów o zwiększonym ryzyku albo zakładów o dużym ryzyku (szczególnie w odniesieniu do obowiązku promotora w zakresie przygotowania polityki dotyczącej poważnych awarii lub raportu o bezpieczeństwie, który należy przedłożyć właściwemu organowi państwa członkowskiego).
2.3.3. Analiza w ramach InvestEU pod kątem wymiaru środowiskowego
W przypadku projektów podlegających OOŚ lub takich, co do których należy ustalić, czy podlegają OOŚ, oczekuje się, że przedmiotowe proces i działania wniosą ważny wkład w proces analizy i kontroli w ramach InvestEU, ponieważ zgodnie z dyrektywą wymaga się, aby:
- w przypadku projektów wymagających OOŚ w sprawozdaniu z OOŚ uwzględniono opis cech projektu lub działań przewidzianych w celu uniknięcia prawdopodobnego znacznego negatywnego oddziaływania na środowisko, zapobieżenia takiemu oddziaływaniu lub ograniczenia go oraz, w miarę możliwości, skompensowania takiego oddziaływania;
- w przypadku projektów określonych jako niepodlegaj ące OOŚ należy określić wszelkie cechy projektu lub działań, jeżeli je zaproponowano, przewidziane w celu uniknięcia znacznego negatywnego oddziaływania na środowisko, którego można by się spodziewać bez wprowadzenia takich działań, lub zapobieżenia takiemu oddziaływaniu.
W powyższych przypadkach na etapie analizy w ramach InvestEU należy poddać przeglądowi wpływ rezydualny zidentyfikowany w sprawozdaniu z OOŚ (po wprowadzeniu działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu zidentyfikowanych w procedurze środowiskowej) w zakresie czterech elementów środowiska (powietrza, wody, gruntów i gleby, różnorodności biologicznej), a także aspektów przekrojowych: hałasu i odorów.
Jeżeli chodzi o projekty nieobjęte zakresem dyrektywy w sprawie OOŚ lub określone jako niepodlegające ocenie, w przypadku których nie wprowadzono działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, w wyniku wprowadzenia progów lub kryteriów określonych na szczeblu krajowym, na etapie analizy w ramach InvestEU przeglądowi poddane zostanie także oddziaływanie w odniesieniu do tych samych elementów i aspektów przekrojowych.
W pierwszym kroku należy dokonać przeglądu oddziaływania na środowisko (wpływu rezydualnego 75 ) przy użyciu listy kontrolnej 1 76 (zob. załącznik 3). W kolumnie 1 listy kontrolnej 1 należy oznaczyć istnienie lub brak oddziaływania (wpływu rezydualnego).
Jak już wspomniano, przegląd ten zostanie przeprowadzony w oparciu o dokumentację środowiskową przekazaną przez promotora projektu. Dokumentacja ta może obejmować sprawozdania z oceny środowiskowej, decyzje i pozwolenia, dodatkowe badania lub sprawozdania, jeżeli okażą się potrzebne. Po zidentyfikowaniu oddziaływania (wpływu rezydualnego) należy dokonać jego kwalifikacji pod względem ryzyka, uwzględniając zarówno jego znaczenie, jak i prawdopodobieństwo jego wystąpienia.
Na podstawie informacji przekazanych przez promotora projektu partner wykonawczy powinien określić znaczenie oddziaływania (wpływu rezydualnego) (kolumna 2 listy kontrolnej 1) według trzystopniowej skali:
Niewielkie oddziaływanie Umiarkowane oddziaływanie Znaczne/negatywne oddziaływanie
Do kategoryzacji znaczenia oddziaływania partner wykonawczy wykorzysta podstawową dokumentację środowiskową, dodatkowe sprawozdania, jeżeli będą konieczne, a także opinie ekspertów na temat elementów, takich jak wielkość emisji, charakter zidentyfikowanego oddziaływania itp. Bardziej szczegółowe wskaźniki dla każdego elementu kapitału naturalnego określono w dokumencie dotyczącym wsparcia technicznego na potrzeby weryfikacji inwestycji pod względem wpływu na środowisko oraz w tabelach:
Tabela dotycząca powietrza S3 - 1: |
Oddziaływanie na jakość powietrza |
Tabela dotycząca wody S2 - 5 i tabela dotycząca wody S3 - 3 |
Oddziaływanie na środowisko wodne |
Tabela dotycząca gruntów S2 - 2 i tabela dotycząca gruntów S3 - 1 |
Oddziaływanie na glebę/grunty |
Tabela dotycząca różnorodności biologicznej S2 - 1 i tabela dotycząca różnorodności biologicznej S3 - 1 |
Oddziaływanie na różnorodność biologiczną |
Tabela CC S3 - 1 |
Oddziaływanie pod względem hałasu |
Tabela CC S3 - 2 |
Oddziaływanie pod względem odorów |
Na podstawie informacji przedstawionych przez promotora projektu i przeprowadzonych przez niego ocen partner wykonawczy powinien także określić prawdopodobieństwo wystąpienia oddziaływania (kolumna 3 listy kontrolnej 1):
Niskie (mało prawdopodobne) Średnie (równe szanse wystąpienia lub niewystąpienia) W Wysokie (bardzo prawdopodobne)
Poziom ryzyka (kolumna 4 listy kontrolnej 1) wystąpienia każdego z rodzajów oddziaływania będzie można następnie ocenić w ramach analizy zarówno określonego znaczenia, jak i prawdopodobieństwa wystąpienia tego oddziaływania (zob. matryca na rys. 8). W przypadku projektów poddanych OOŚ oczekuje się, że powiązane sprawozdania będą obejmowały ocenę znaczenia wpływu rezydualnego.
Rysunek 9
Kwalifikacja ryzyka każdego ze zidentyfikowanych rodzajów oddziaływania
grafika
W przypadku oddziaływania charakteryzującego się średnim lub wysokim ryzykiem partner wykonawczy musi przeprowadzi ć kontrolę. W przypadku oddziaływania charakteryzującego się niskim ryzykiem dalsza kontrola nie będzie konieczna.
Ponadto zdecydowanie zaleca się, aby partner wykonawczy przeprowadził kontrolę pozytywnego programu (zob. rozdział 2.3.5).
2.3.4. Kontrola: łagodzenie, określenie ilościowe i monetyzacja
W przypadku projektów wymagających OOŚ lub projektów określonych jako niepodlegaj ące OOŚ, w odniesieniu do których wprowadzono działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu: w przypadku każdego zidentyfikowanego wpływu rezydualnego charakteryzującego się średnim lub wysokim ryzykiem partner wykonawczy będzie wymagał od promotora projektu (dobrowolnego) zbadania wykonalności wprowadzenia dodatkowych działań (np. w zakresie łagodzenia zmiany klimatu), które mogłyby zmniejszyć ryzyko rezydualne do niższego poziomu.
W przypadku projektów nieobjętych zakresem dyrektywy w sprawie OOŚ lub projektów określonych jako niepodlegające ocenie, w odniesieniu do których nie wprowadzono działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu: jeżeli partner wykonawczy we współpracy z promotorem projektu, korzystając z listy kontrolnej 1, zidentyfikuje oddziaływanie charakteryzujące się średnim lub wysokim ryzykiem, wówczas powinien określić - o ile jest to wykonalne - działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu mające na celu zmniejszenie ryzyka do niższego poziomu. Wszelkie działania wynikaj ące z powyższej procedury powinny być zgodne z zasadami hierarchii łagodzenia zmiany klimatu odpowiadającej danemu elementowi kapitału naturalnego:
- unikanie negatywnego oddziaływania (jeżeli jest to wykonalne);
- ograniczenie skali wszelkiego nieuniknionego oddziaływania przy uwzględnieniu czasu trwania oddziaływania, jego nasilenia i rodzaju (bezpośrednie, pośrednie i łączne);
- rekultywacja i restytucja w celu zapewnienia odbudowy lub odnowy zasobów, które uległy degradacji lub zostały dotknięte negatywnymi skutkami w wyniku realizacji projektu;
- kompensacja, którą można uznać za ostateczność w przypadku negatywnego oddziaływania (charakteryzującego się średnim lub wysokim ryzykiem), którego nie można uniknąć, zminimalizować ani zrównoważyć poprzez restytucję.
Rysunek 10
Hierarchia łagodzenia zmiany klimatu
grafika
Źródło: Komisja Europejska - dokument dotyczący wsparcia technicznego na potrzeby weryfikacji inwestycji pod względem wpływu na środowisko.
Dobre działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu to takie, które są dopasowane do danego kontekstu i danej lokalizacji, a także do oddziaływania, które mają złagodzić. Przykłady działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu przedstawiono w dokumencie dotyczącym wsparcia technicznego na potrzeby weryfikacji inwestycji pod względem wpływu na środowisko.
Jeżeli promotor projektu jest w stanie zaproponować wykonalne dodatkowe działania, partner wykonawczy powinien wezwać promotora projektu do ponownego dokonania oceny ryzyka rezydualnego (zob. lista kontrolna 1).
We współpracy z promotorem projektu i na podstawie istniej ącej dokumentacji (sprawozdań, pozwoleń dotyczących środowiska itp.) partner wykonawczy - w stosownych przypadkach - określi ilościowo wpływ rezydualny, który po złagodzeniu (przy czym łagodzenie rozumie się jako skutek procedur środowiskowych lub działanie zaproponowane w kontekście kontroli zrównoważonego charakteru projektów w ramach InvestEU) będzie charakteryzował się ze średnim lub wysokim ryzykiem.
Wytyczne dotyczące określania ilościowego można znaleźć w dokumencie dotyczącym wsparcia technicznego na potrzeby weryfikacji inwestycji pod względem wpływu na środowisko oraz w następujących tabelach:
Tabela dotycząca powietrza S3 - 1: |
Oddziaływanie na jakość powietrza |
Tabela dotycząca wody S3 - 3 |
Oddziaływanie na środowisko wodne |
Tabela dotycząca gruntów S3 - 1 |
Oddziaływanie na glebę/grunty |
Tabela dotycząca różnorodności biologicznej S3 - 1 i S3 - 2 |
Oddziaływanie na różnorodność biologiczną |
Tabela CC S3 - 1 |
Oddziaływanie pod względem hałasu |
Tabela CC S3 - 2 |
Oddziaływanie pod względem odorów |
Określenie ilościowe pozwala partnerom wykonawczym zrozumieć skalę oddziaływania (wpływu rezydualnego) na środowisko po określeniu wszystkich działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu i włączeniu ich do proponowanego projektu. Określenie ilościowe stanowi także warunek wstępny oszacowania wartości pieniężnej tego oddziaływania - jeżeli przeprowadzenie takiego oszacowania jest proporcjonalne i uzasadnione - którą należy uwzględnić w ogólnej ekonomicznej ocenie projektu.
Jak omówiono w dokumencie dotyczącym wsparcia technicznego na potrzeby weryfikacji inwestycji pod względem wpływu na środowisko oraz w przewodniku Komisji Europejskiej dotyczącym analizy kosztów i korzyści projektów inwestycyjnych (2014 r.), oszacowanie wartości pieniężnej oddziaływania na środowisko zazwyczaj opiera się na koncepcji całkowitej wartości gospodarczej obejmującej wartość użytkową i nieużytkową 77 . Do jej pomiaru można wykorzystać szereg technik szacowania wartości, które często (choć nie zawsze) opieraj ą się na ankietach lub badaniach wyboru.
Techniki te wymagaj ą zazwyczaj wykorzystania wielu zasobów (wymagaj ą dużych ilości danych dotyczących projektu oraz znacznych działań analitycznych). Dlatego w przypadku gdy badania dostępne w literaturze uwzględniają już wartości odniesienia dla poszczególnych państw (tj. koszty jednostkowe) w zakresie oddziaływania na środowisko, które to wartości można wykorzystać w procesie szacowania wartości, częściej stosuje się podejście oparte na przeniesieniu korzyści.
W sekcjach 4-8 dokumentu dotyczącego wsparcia technicznego na potrzeby weryfikacji inwestycji pod względem wpływu na środowisko przedstawiono przegląd wartości jednostkowych, aby ułatwić wykorzystanie podejścia opartego na przeniesieniu korzyści na potrzeby oszacowania wartości pieniężnej 78 . Co więcej, w przygotowywanym przez DG REGIO przy wsparciu JASPERS "Vademecum oceny ekonomicznej", które wkrótce zostanie opublikowane, przedstawiono dobre praktyki w zakresie oceny ekonomicznej oddziaływania na środowisko w kilku wybranych sektorach.
Stosowanie monetyzacji zależy zatem od szeregu czynników, w tym dostępnych danych, skali projektu, rodzaju oddziaływania itp.
Profesjonalna ocena możliwości zastosowania tych technik należy do partnera wykonawczego/promotora projektu i obejmuje ona sprawdzenie, czy i w jaki sposób należy przeprowadzić oszacowanie wartości pieniężnej oddziaływania na środowisko po zastosowaniu działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, zgodnie z zasadą proporcjonalności.
Po przeprowadzeniu oszacowania wartości pieniężnej oddziaływania projektu na środowisko należy je włączyć do bardziej kompleksowej ekonomicznej oceny projektu, której w kontekście projektów wspieranych przez UE zazwyczaj dokonują partnerzy wykonawczy, co omówiono w rozdziale 2.6 niniejszych wytycznych ("Ekonomiczna ocena").
2.3.5. Pozytywny program
Promotorów projektów zdecydowanie zachęca się, aby w kontekście potencjalnych działań, które mogłyby pomóc wzmocnić pozytywne skutki projektu, uwzględnili listę kontrolną 2 pozytywnego programu (opracowaną dla każdego elementu środowiska, zob. załącznik 3). Dobrowolna lista kontrolna pozytywnego programu może być stosowana do wszystkich rodzajów projektów, zarówno poniżej, jak i powyżej ustalonego progu, a także do wszystkich kategorii ryzyka. Promotorów projektów zachęca się, aby na podstawie wypełnionej listy kontrolnej pozytywnego programu zaproponowali dodatkowe działania w celu poprawy efektywności środowiskowej danej operacji. W przypadku zidentyfikowania i uwzględnienia w projekcie dodatkowych działań mających na celu poprawę efektywności środowiskowej projektu zachęca się promotorów do określenia ilościowego wynikającego z nich pozytywnego oddziaływania oraz - o ile jest to proporcjonalne i uzasadnione - do oszacowania wartości pieniężnej tego oddziaływania w celu uwzględnienia go w ogólnej ocenie ekonomicznej projektu.
Lista kontrolna pozytywnego programu może obejmować m.in.:
- powietrze (promowanie efektywności energetycznej oraz korzystanie z odnawialnych źródeł energii, minimalizacj ę emisji zanieczyszczeń oraz stosowanie substancji niebezpiecznych);
- środowisko wodne (poprawę jakości wód słodkich i morskich, promowanie wydajnego wykorzystania wody, ograniczenie poboru i zrzutu wody);
- grunty i gleby (promowanie ograniczania erozji, poprawę materii organicznej gleby i różnorodności biologicznej, redukcj ę degradacji gruntów, remediacj ę terenów zanieczyszczonych);
- różnorodność biologiczną (ochronę obszarów o bogatej różnorodności biologicznej i obszarów chronionych, przywracanie różnorodności biologicznej i ekosystemów, większą odporność ekosystemów, monitorowanie lub usuwanie gatunków obcych, ochronę gatunków rodzimych lub różnorodności genetycznej);
- hałas (obniżenie poziomów hałasu);
- odór (redukcja emisji odorów).
2.3.6. Sprawozdawczość i monitorowanie
Jak opisano w rozdziale 4, na zakończenie procesu analizy i kontroli wpływu na środowisko partner wykonawczy ma obowiązek przedstawić Komitetowi Inwestycyjnemu InvestEU podsumowanie kontroli zrównoważonego charakteru projektów obejmującego następujące kluczowe elementy:
- w przypadku wszystkich projektów potwierdzenie zgodności z najważniejszymi przepisami UE dotyczącymi ochrony środowiska (zgodnie z listą kontrolną 0);
- wyniki każdej przeprowadzonej analizy:
- informacj ę, czy zidentyfikowano jakiekolwiek oddziaływanie charakteryzuj ące się średnim lub wysokim ryzykiem (kolumna 4 listy kontrolnej 1);
- wszelkie (dodatkowe) dobrowolne działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu w odniesieniu do tego oddziaływania charakteryzuj ącego się średnim lub wysokim ryzykiem (kolumna 5 listy kontrolnej 1), a także informację, czy w wyniku tych działań ryzyko zmalało;
- ryzyko (rezydualne) po zastosowaniu ewentualnych dodatkowych środków łagodzących zaproponowanych w kontekście kontroli w ramach InvestEU (kolumna 6 listy kontrolnej 1);
- ocena (najlepiej ilościowa) wpływu rezydualnego charakteryzuj ącego się średnim lub wysokim ryzykiem (kolumna 6 listy kontrolnej 1), a także - o ile jest to proporcjonalne (tj. uzasadnione i możliwe) - monetyzacja tego oddziaływania;
- wszelkie kwestie związane z pozytywnym programem (zob. lista kontrolna 2).
W kontekście monitorowania wymaganego w ramach InvestEU partner wykonawczy powinien - na podstawie monitoringu prowadzonego w ramach procedur wewnętrznych lub na wniosek promotorów projektów - potwierdzić i zgłaszać następujące informacje:
- wszelkie istotne zmiany w pierwotnie zgłoszonym wyniku kontroli, które wynikałyby z ukończenia procedur w zakresie uzyskania pozwolenia;
- fakt wprowadzenia działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu związanych z negatywnym oddziaływaniem charakteryzuj ącym się wysokim ryzykiem;
- w stosownych przypadkach, fakt spełnienia przez promotora projektu warunków i ukończenia przedsięwzięć w zakresie ochrony środowiska.
2.4. Wymiar społeczny
2.4.1. Ogólne podejście do kontroli zrównoważonego charakteru pod względem społecznym
Operacje z zakresu finansowania i inwestycji w ramach InvestEU mają na celu uzyskanie pozytywnego oddziaływania społecznego z korzyścią dla całego społeczeństwa. Mogą jednak również występować projekty wiążące się z negatywnym oddziaływaniem na niektóre osoby lub społeczności. Przykładowo może pojawić się projekt infrastrukturalny potencjalnie oddziałujący na zwiększenie nierówności przestrzennych lub na zdrowie publiczne, który wiąże się ze zmianą użytkowania gruntów lub oddziaływaniem na różne aspekty życia mieszkańców. Należy możliwie wcześnie zidentyfikować potencjalne negatywne oddziaływanie na warunki społeczne i, jeżeli to możliwe, dostosować te projekty w taki sposób, aby uniknąć tego oddziaływania lub je zminimalizować, bądź określić odpowiednie działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, aby zarządzać oddziaływaniem, którego nie można uniknąć. W wyniku kontroli promotorzy projektów będą mogli zidentyfikować i ocenić takie sytuacje oraz odpowiednio im zaradzić.
Normy przemysłowe dotyczące oceny wymiaru społecznego są w znacznej mierze ujednolicone. Niemniej jednak między różnymi podmiotami rynkowymi w dalszym ciągu występują niewielkie różnice. W miarę możliwości wstępna analiza operacji powinna mieć na celu identyfikację bezpośredniego, pośredniego i łącznego oddziaływania na najważniejsze aspekty społeczne. Weryfikacja pod względem wpływu na społeczeństwo, tj. poprawa pierwotnego wniosku, ma pomóc zminimalizować negatywne oddziaływanie i zmaksymalizować korzyści w wymiarze społecznym tam, gdzie jest to konieczne.
Aby umożliwić osiągnięcie tego celu, przegląd społecznych aspektów projektów powinien obejmować co najmniej następujące najważniejsze elementy:
- analizę i określenie pozytywnego oddziaływania projektów oraz powiązanego ryzyka;
- kategoryzację ryzyka w odniesieniu do bezpośrednio finansowanych projektów powyżej progu w oparciu o ocenę potencjalnego negatywnego oddziaływania;
- analizę wyników projektów w wymiarze społecznym na podstawie kryteriów analizy pod kątem społecznym opisanych w poniższych sekcjach z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, wszelkich warunków realizacji projektu;
- zalecenia dotyczące zwiększenia pozytywnego oddziaływania społecznego w oparciu o listę kontrolną pozytywnego programu opisaną w rozdziale 2.4.6 niniejszych wytycznych.
Na poniższym schemacie przedstawiono cały proces kontroli zrównoważonego charakteru pod względem społecznym.
grafika
2.4.2. Ramy zgodności z prawem w wymiarze społecznym
Zgodnie z zamysłem i strukturą program InvestEU będzie się również przyczyniał do zrównoważonego rozwoju społecznego w UE, wspierając odnowę gospodarki, tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy oraz poprawę warunków życia i pracy. Wymogi prawne UE i państw członkowskich mające zastosowanie do projektów i operacji, które będą wspierane w ramach dowolnego z segmentów Funduszu InvestEU, stanowią podstawowe zabezpieczenie służące zapewnieniu społecznie zrównoważonego oddziaływania.
Podobnie jak to ma miejsce w przypadku aspektów środowiskowych, odpowiednie prawo socjalne stanowi solidną podstawę procesu kontroli zrównoważonego charakteru pod względem społecznym. UE dysponuje solidnymi ramami legislacyjnymi, które gwarantuj ą prawa Europejczyków jako obywateli, pracowników (niezależnie od ich narodowości) oraz zainteresowanych stron w wielu obszarach, w tym bezpieczeństwa i higieny pracy, warunków pracy, ujawniania informacji i konsultacji z pracownikami i społeczeństwem, równouprawnienia płci oraz niedyskryminacji 79 . W porównaniu jednak z prawodawstwem dotyczącym ochrony środowiska uprawnienia UE w obszarze społecznym są bardziej ograniczone, a aspekty społeczne podlegaj ą głównie przepisom krajowym. Mimo to w rozporządzeniu w sprawie InvestEU zawarto wyraźny wymóg oszacowania oddziaływania społecznego projektu, w tym wpływu na równouprawnienie płci, włączenie społeczne niektórych obszarów lub populacji oraz rozwój gospodarczy obszarów i sektorów dotkniętych wyzwaniami strukturalnymi, takimi jak konieczność dekarbonizacji gospodarki.
Biorąc zatem pod uwagę zgodność z właściwym prawodawstwem krajowym i unijnym obejmującym te obszary, podstawą kontroli zrównoważonego charakteru pod względem społecznym będzie dążenie do osiągnięcia postępów społecznych za pośrednictwem interwencji w ramach InvestEU. Badanie zgodności będzie kontynuowane przez cały proces, ponieważ nie wszystkie wymogi prawne mogą być znane na wczesnym etapie (zob. ramy zgodności z prawem w załączniku 1) 80 . Z tego powodu oczekuje się, że promotor projektu zapewni zgodność z prawem, uważnie uwzględni warianty dostępne w pozytywnym programie (zob. rozdział 2.4.6) i na żądanie przedstawi partnerom wykonawczym dowody potwierdzające tę zgodność 81 .
2.4.3. Analiza operacji pod kątem społecznym
Kolejnym etapem po sprawdzeniu zgodności z prawem, w zależności od całkowitego kosztu projektu związanego z realizacją inwestycji, jest analiza operacji.
Aby zidentyfikować zakres i złożoność potencjalnego oddziaływania społecznego i powiązanego ryzyka, partner wykonawczy powinien poddać proponowany projekt analizie. Zakres i złożoność kwestii społecznych różnią się w zależności od projektu. Oddziaływanie projektów może być negatywne bądź pozytywne. Partner wykonawczy musi zapewnić: (i) zidentyfikowanie negatywnego oddziaływania społecznego w procesie analizy opisanym poniżej; oraz (ii) promowanie pozytywnego oddziaływania społecznego z wykorzystaniem listy kontrolnej pozytywnego programu 82 . Należy także uwzględnić wszelkie możliwości w zakresie maksymalizacji pozytywnego oddziaływania, które można zidentyfikować w procesie analizy.
Podczas kontroli zrównoważonego charakteru pod względem społecznym partnerzy wykonawczy będą się opierali na swoich obecnych normach i procedurach oraz będą z nich korzystali, a także będą je uzupełniali w miarę potrzeb zgodnie z wymogami określonymi w niniejszych wytycznych.
W przypadku projektów o wartości poniżej progu 10 mln EUR proces kontroli zasadniczo kończy się na tym etapie. W przypadku projektów o wartości poniżej tego progu podlegających ocenie zgodnie z dyrektywą w sprawie OOŚ 83 niektóre aspekty społeczne można ocenić w procesie OOŚ. W takich przypadkach partnerów wykonawczych zdecydowanie zachęca się, aby rozszerzyli swój proces OOŚ o analizę pod kątem społecznym opisaną w niniejszych wytycznych. Podobnie zdecydowanie zachęca się ich do rozważenia - w oparciu o listę kontrolną pozytywnego programu - zaleceń dotyczących zwiększenia pozytywnego oddziaływania społecznego niezależnie od wielkości projektu. We wszystkich przypadkach należy przestrzegać minimalnych zabezpieczeń dotyczących pracy, zdrowia, bezpieczeństwa i innych istotnych wymogów w zakresie zrównoważonego rozwoju społecznego określonych w prawie Unii.
Projekty o wartości powyżej progu 10 mln EUR podlegają analizie pod kątem oddziaływania społecznego i powiązanego ryzyka. Poniższe elementy będą uważane za najważniejsze aspekty społeczne, jakie należy uwzględnić przy przeprowadzaniu oceny ex ante wymiaru społecznego:
1) warunki pracy i zatrudnienia;
2) zdrowie, bezpieczeństwo i ochrona w wymiarze publicznym oraz w miejscu pracy;
3) ochrona i włączenie osób lub grup wymagających szczególnego traktowania 84 ;
4) równouprawnienie płci;
5) nabywanie i wywłaszczanie gruntów 85 ;
6) ochrona dziedzictwa kulturowego;
7) zaangażowanie zainteresowanych stron 86 .
Celem wstępnej analizy projektów jest pokierowanie promotora projektu tak, aby rozważył - a partnera wykonawczego tak, aby zidentyfikował - możliwie najdokładniej oczekiwane najważniejsze oddziaływanie społeczne i powiązane ryzyko związane z projektem. Partner wykonawczy powinien przy tym mieć na uwadze także zdolności promotora projektu, dany kontekst, lokalizację, sektor i rodzaj projektu.
Analiza pod kątem społecznym będzie rozpatrywana równolegle z kwestiami klimatycznymi i środowiskowymi, a w przypadku operacji, które podlegaj ą ocenie zgodnie z dyrektywą w sprawie OOŚ, w analizie tej uwzględnione zostaną wszelkie istotne społeczne elementy procesu OOŚ. Te aspekty społeczne będą odpowiadały właściwym wymaganiom dotyczącym promotorów projektów na etapie kontroli. Przekazane informacje powinny umożliwić partnerom wykonawczym ocenę tego, czy nie doszło do oczywistych naruszeń i czy nie toczą się żadne dochodzenia. Wstępna analiza tych aspektów powinna także zachęcić partnera wykonawczego do zaproponowania poprawek w koncepcji projektu, w tym wsparcia w zakresie pomocy technicznej, w celu zarządzania ewentualnym niekorzystnym oddziaływaniem lub maksymalizacji pozytywnego oddziaływania.
W wyniku analizy w ramach InvestEU partner wykonawczy może ustalić, że co najmniej jeden z aspektów społecznych opisanych poniżej nie został właściwie rozpatrzony i wiąże się ze średnim lub wysokim ryzykiem, zgodnie z kategoriami ryzyka opisanymi w rozdziale 2.4.4 niniejszych wytycznych. W takim przypadku zostanie przeprowadzona kontrola wskazanego obszaru, a ostateczny odbiorca będzie musiał dokonać odpowiedniej dalszej oceny oraz zaradzić tej sytuacji.
Warunki pracy i zatrudnienia
Ogólnym celem uwzględnienia tego aspektu społecznego jest zapewnienie ochrony praw podstawowych pracowników oraz promowanie skutecznego współdziałania pracowników i kadry kierowniczej w oparciu o rozwój uczciwych warunków pracy oraz zgodnie z krajowym prawem pracy, przepisami dotyczącymi zatrudnienia i zabezpieczenia społecznego, a także podstawowymi zasadami i normami zapisanymi w prawie Unii i w podstawowych konwencjach MOP.
Promotorzy projektów/ostateczni odbiorcy będą zobowiązani przestrzegać wspomnianych przepisów w dziedzinie prawa pracy w odniesieniu do wszystkich osób pracujących przy projekcie, w tym pracowników zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy, pracowników zatrudnionych za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej, pracowników zatrudnionych na czas określony, pracowników sezonowych i migrujących, niezależnie od tego, czy są oni zatrudnieni bezpośrednio przez klienta czy przez osobę trzecią, a także podstawowych dostawców 87 .
Na etapie analizy partner wykonawczy powinien:
- określić prawdopodobieństwo ryzyka wystąpienia: pracy dzieci, pracy przymusowej, dyskryminacji i nierównego traktowania pracowników migrujących lub zatrudnionych cudzoziemców, różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn, dyskryminacji lub ograniczeń wolności zrzeszania się lub innego ryzyka naruszenia podstawowych praw pracowniczych z powodu uwarunkowań panujących w danym państwie lub sektorze, z uwagi na osobę promotora lub wykonawcy lub w związku ze specyfiką łańcucha dostaw 88 ;
- rozważyć, czy promotorzy projektów posiadają zdolności zarządcze odpowiednie do siły roboczej i wielkości projektu oraz zgodne z wymogami prawa krajowego w przypadku zidentyfikowanego ryzyka w zakresie pracy.
Zdrowie, bezpieczeństwo i ochrona w wymiarze publicznym oraz w miejscu pracy 89
Zgodnie z zasadą 10 Europejskiego filaru praw socjalnych - "Zdrowe, bezpieczne i dobrze dostosowane środowisko pracy oraz ochrona danych" - celem uwzględnienia tego aspektu społecznego jest zapewnienie, promowanie oraz ochrona zdrowia i bezpieczeństwa wszystkich osób zaangażowanych w realizację projektu. Należy to osiągnąć poprzez utworzenie zdrowych i bezpiecznych warunków pracy; ocenę ryzyka dla zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony oraz zarządzanie tym ryzykiem; a także zapobieganie wszelkiemu negatywnemu oddziaływaniu na zdrowie, bezpieczeństwo i ochronę. Szczegółowe aspekty, które należy rozważyć podczas kontroli, wiążą się - w stosownych przypadkach i w zależności od potrzeb - z bezpieczeństwem materiałów niebezpiecznych, zagrożeniami naturalnymi, ochroną, narażeniem na choroby, ruchem drogowym i jego bezpieczeństwem, gotowością na wypadek sytuacji wyjątkowej.
Na etapie analizy partner wykonawczy powinien:
- określić prawdopodobieństwo wystąpienia negatywnego oddziaływania projektu i wynikającego z niego ryzyka dla zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony w wymiarze publicznym oraz w miejscu pracy 90 ;
- rozważyć zdolności promotora projektu w zakresie zarządzania zdrowiem, bezpieczeństwem lub ochroną w wymiarze publicznym oraz w miejscu pracy w przypadku zidentyfikowania negatywnego oddziaływania i ryzyka.
Ochrona i włączenie osób lub grup wymagających szczególnego traktowania 91
Zgodnie z zasadami 2, 3 i 17 Europejskiego filaru praw socjalnych - odpowiednio "Równouprawnienie płci", "Równe szanse" i "Integracja osób niepełnosprawnych" - ogólnym celem uwzględnienia tego aspektu społecznego jest podtrzymanie i promowanie praw i interesów grup lub osób wymagających szczególnego traktowania, określenie wszelkiego ryzyka lub niekorzystnego oddziaływania, które mogą dotyczyć tych grup lub osób, oraz zapewnienie, aby odpowiednie środki chroniły takie grupy lub osoby przez cały czas trwania projektu. W stosownych przypadkach powinno to obejmować rozważenie odpowiednich obowiązków lub podjęcie pozytywnych działań w celu usunięcia barier stojących przed osobami, które często są wykluczane z procesu rozwoju z powodu niepełnosprawności, tak aby osoby te mogły korzystać ze swoich praw i w pełni uczestniczyć w życiu społecznym i gospodarczym.
W przypadku projektów mających wpływ na ludy tubylcze 92 celem jest zapewnienie, aby projekt wspierał pełne poszanowanie ich praw, aspiracji, tożsamości, kultury i źródeł utrzymania, a także prowadzenie negocjacji w dobrej wierze z ludami tubylczymi, na które projekt ma wpływ, i uzyskanie ich dobrowolnej, uprzedniej i świadomej zgody 93 .
Na etapie analizy partner wykonawczy powinien:
- określić prawdopodobieństwo, że projekt będzie w sposób nieproporcjonalny negatywnie oddziaływał na osoby lub grupy wymagające szczególnego traktowania, marginalizowane, dyskryminowane, w tym przyczyni się do pogłębienia nierówności m.in. poprzez wywieranie wpływu na przystępność pod względem ceny, dostępność i jakość usług oraz lokali mieszkalnych, również w obszarze energii, edukacji i opieki zdrowotnej;
- określić prawdopodobieństwo wszelkiego ryzyka lub negatywnego oddziaływania, które mogą w nieproporcjonalnym stopniu wpływać na osoby z niepełnosprawnościami, w odniesieniu do uczciwego środowiska pracy, niedyskryminacji, zapobiegania wszelkim formom przemocy, potencjalnych barier w dostępie do usług lub korzyści wynikających z projektu 94 ;
- określić prawdopodobieństwo, że projekt będzie oddziaływał na ludy tubylcze;
- jeżeli projekt może mieć wpływ na wspomniane osoby lub grupy - rozważyć zdolność promotora projektu do podjęcia działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, tak aby projekt nie oddziaływał w sposób nieproporcjonalny na takie osoby lub grupy.
Równouprawnienie płci
Zgodnie z zasadą 2 Europejskiego filaru praw socjalnych - "Równouprawnienie płci" - ogólnym celem uwzględnienia tego aspektu społecznego jest zapewnienie równych szans kobiet i mężczyzn w miejscu pracy, zapobieganie wszelkiej dyskryminacji e względu na płeć, promowanie równego traktowania mężczyzn i kobiet oraz wprowadzenie jednakowych środków w zakresie zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony dla wszystkich pracowników, niezależnie od ich płci. Chociaż udział kobiet w rynku pracy w Europie wzrósł, nierówności takie jak luka płacowa między kobietami a mężczyznami nadal się utrzymują i wpływają negatywnie na wzmocnienie pozycji kobiet. Jako kluczowy element europejskiej strategii na rzecz równouprawnienia płci na lata 2020-2025 95 - a także celów zrównoważonego rozwoju 96 - równouprawnienie płci promuje równe szanse, odpowiedzialność i uczestnictwo kobiet i mężczyzn.
Na etapie analizy partner wykonawczy powinien:
- określić prawdopodobieństwo, że projekt będzie oddziaływał w sposób znaczący i nieproporcjonalny na kobiety i dziewczęta lub będzie niósł ze sobą określone ryzyko związane z płcią lub dyskryminujące normy społeczne ze względu na płeć;
- określić prawdopodobieństwo, że projekt będzie niósł ze sobą znaczne ryzyko związane z dyskryminacją ze względu na płeć lub przemocą i molestowaniem ze względu na płeć, w tym m.in. wcześniejsze skargi w tym zakresie, nieprzychylne opinie mediów/organizacji pozarządowych na temat projektu lub promotora projektu;
- rozważyć zdolność promotora projektu do odpowiedniego zarządzania zidentyfikowanym ryzykiem.
Ochrona dziedzictwa kulturowego
Ogólnym celem uwzględnienia tego aspektu jest wspieranie ochrony dziedzictwa kulturowego w kontekście projektów objętych InvestEU, ochrony tego dziedzictwa przed negatywnym oddziaływaniem działań realizowanych w ramach projektów poprzez promowanie oceny skutków dotyczącej dziedzictwa kulturowego i zarządzania tym dziedzictwem, a także zwiększania świadomości i uznania dla dziedzictwa kulturowego - w stosownych przypadkach i jeżeli jest to wykonalne. W związku z tym na promotorze projektu będą spoczywać obowiązki związane z zarządzaniem dziedzictwem kulturowym. W ramach tych obowiązków promotor projektu będzie musiał podejmować działania w celu zidentyfikowania i oceny oddziaływania operacji wspieranych w ramach Funduszu InvestEU na dziedzictwo kulturowe oraz podejmowania i wdrażania decyzji związanych z tym oddziaływaniem.
Na etapie analizy partner wykonawczy powinien:
- określić prawdopodobieństwo, że projekt będzie oddziaływał na materialne lub niematerialne dziedzictwo kulturowe, w tym pod względem znaczenia dla dziedzictwa kulturowego;
- rozważyć zdolność promotora projektu do zarządzania jakimkolwiek zidentyfikowanym oddziaływaniem na dziedzictwo kulturowe i skonsultować się z odpowiednimi zainteresowanymi stronami w przypadku zidentyfikowania takiego oddziaływania;
- uwzględnić opinię właściwego organu odpowiedzialnego za dziedzictwo kulturowe w dokumentacji dotyczącej procesu uzyskiwania pozwolenia (jeśli jest dostępna na tym etapie).
Nabywanie i wywłaszczanie gruntów
Ogólnym celem uwzględnienia tego aspektu społecznego jest promowanie prawa do odpowiednich warunków mieszkaniowych, prawa do odpowiedniego poziomu życia i prawa własności wysiedleńców oraz radzenie sobie z negatywnym oddziaływaniem wynikającymi z utraty aktywów lub dostępu do aktywów lub ograniczeń dotyczących użytkowania gruntów. W projektach, w przypadku których wymagane jest wysiedlenie fizyczne lub ekonomiczne wysiedlenie osób, od promotora projektu oczekuje się postępowania zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi lub regionalnymi dotyczącymi nabywania lub wywłaszczania gruntów. Oczekuje się również, że promotor projektu będzie postępował zgodnie z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej (głównie art. 17), Europejską kartą społeczną (głównie art. 31 i art. 34 ust. 3), oraz zasadą nr 19 Europejskiego filaru praw socjalnych. Szczególna uwaga skierowana będzie na projekty wymagające wysiedlenia osób, które zajmują lub w inny sposób użytkują grunty lub aktywa bez formalnego tytułu prawnego, takich jak mieszkańcy slumsów, dzicy lokatorzy lub inne grupy wymagaj ące szczególnego traktowania.
Na etapie analizy partner wykonawczy powinien określić:
- prawdopodobie ństwo, że projekt będzie wymagał nabycia i wywłaszczenia gruntów;
- prawdopodobie ństwo, że projekt będzie wymagał wysiedleń lub będzie miał wpływ na użytkowanie gruntów przez nieformalnych właścicieli lub nieformalnych użytkowników gruntów.
Zaangażowanie zainteresowanych stron 97
Ogólnym celem uwzględnienia tego aspektu społecznego będzie promowanie skutecznego i sprzyjającego włączeniu społecznemu zaangażowania zainteresowanych stron jako środka podtrzymującego prawa do: (i) dostępu do informacji dotyczących środowiska; (ii) udziału społeczeństwa w procesie decyzyjnym; oraz (iii) dostępu do wymiaru sprawiedliwości 98 . Takie zaangażowanie powinno być proporcjonalne do charakteru i skali projektu oraz jego potencjalnego oddziaływania i ryzyka. Oczekuje się, że promotor będzie wspierać właściwe organy w przeprowadzaniu odpowiedniego procesu udziału społeczeństwa, w tym w kontekście transgranicznym.
Na etapie analizy partner wykonawczy powinien:
- określić prawdopodobieństwo, że projekt będzie wiązał się ze znacznym ryzykiem utraty reputacji, sprzeciwem społeczności lokalnych lub kwestiami związanymi z dziedziczeniem (np. toczące się lub spodziewane postępowanie sądowe, skarga (skargi), protest lub kontrola organizacji społeczeństwa obywatelskiego);
- w przypadku zidentyfikowania ryzyka rozważyć zdolność promotora projektu do wdrożenia odpowiednich działań w zakresie angażowania zainteresowanych stron, w stosownych przypadkach, lub wsparcia właściwych organów w przeprowadzaniu procesu udziału społeczeństwa;
- w oparciu o zidentyfikowane oddziaływanie na środowisko i kwestie społeczne oraz powiązane ryzyko rozważyć poziomy zaangażowania zainteresowanych stron, w tym ujawnianie informacji o projekcie, konsultacje i dostęp do mechanizmu rozpatrywania skarg, które prawdopodobnie będą potrzebne do realizacji projektu, lub w przypadku projektów zaawansowanych - dotychczas zrealizowane działania w zakresie angażowania zainteresowanych stron.
2.4.4. Kategoryzacja ryzyka społecznego
W wyniku procesu analizy i w oparciu o zidentyfikowane w tym procesie oddziaływanie społeczne partnerzy wykonawczy powinni być w stanie określić poziomy ryzyka społecznego w odniesieniu do proponowanego projektu. Określając poziomy ryzyka społecznego, partner wykonawczy powinien również wziąć pod uwagę zdolność promotorów projektów do łagodzenia tego oddziaływania społecznego i powiązanego ryzyka.
Ta wstępna analiza powinna również wskazywać, czy projekt kwalifikuje się do otrzymania wsparcia w ramach Inves- tEU. Na przykład jeśli w wyniku analizy partner wykonawczy stwierdzi, że oddziaływanie proponowanego projektu byłoby znaczne i trwałe oraz że tego oddziaływania nie można złagodzić ani zrekompensować, a także że charakteryzuje się ono bardzo wysokim rezydualnym ryzykiem społecznym, taki projekt nie będzie kwalifikował się do finansowania w ramach InvestEU. W poniższej tabeli przedstawiono przegląd metody kategoryzacji ryzyka społecznego przed zastosowaniem jakichkolwiek środków łagodzących.
Tabela 4
Kategoryzacja ryzyka społecznego
Kategoria ryzyka |
Definicja |
Przykładowe rodzaje oddziaływania i ryzyka |
Potencjalny wpływ na kontrolę |
Niskie ryzyko |
Nie występuje żadne negatywne oddziaływanie społeczne lub występuje jedynie nieznaczne tymczasowe oddziaływanie społeczne, lub występuje pewne trwałe negatywne oddziaływanie na kwestie społeczne, niepowodujące jednak poważnych szkód, przy czym skutki tego oddziaływania można w pełni złagodzić. |
- Projekt nie oddziałuje negatywnie na żadną osobę lub grupę wymagającą szczególnego traktowania lub oddziałuje negatywnie na bardzo niewiele takich osób lub grup. - Projekt nie wiąże się ze znacznym ryzykiem w zakresie pracy.
- Ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa jest minimalne.
- Dotychczas przeprowadzone działania w zakresie angażowania zainteresowanych stron były odpowiednie i nie zidentyfikowano żadnego ryzyka.
|
Operacja tego rodzaju nie wymaga dalszej kontroli. |
Średnie ryzyko |
Oddziaływanie społeczne można łatwo zidentyfikować, ale oczekuje się, że działania naprawcze lub środki łagodzące przyczynią się do zmniejszenia lub ograniczenia głównych niekorzystnych skutków. |
- Projekt wymaga wysiedlenia osób nieoficjalnie zajmujących lub użytkujących grunty, w przypadku gdy oddziaływanie związane z wysiedleniem jest ograniczone pod względem skali i można mu łatwo zaradzić za pomocą środków łagodzących. - Projekt negatywnie i bezpośrednio oddziałuje na osoby wymagające szczególnego traktowania, przy czym potencjalne oddziaływanie jest ograniczone i można mu łatwo zaradzić za pomocą środków łagodzących.
- Ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa jest średnie.
- Projekt prawdopodobnie będzie oddziaływał na dziedzictwo kulturowe, co będzie wymagało zastosowania odpowiednich środków łagodzących.
|
Operacja tego rodzaju może wymagać przeprowadzenia dodatkowej oceny lub zastosowania środków zarządzania w odniesieniu do zidentyfikowanego oddziaływania i ryzyka. Może również wiązać się z konkretnymi społecznymi warunkami umownymi oraz wymagać regularnego monitorowania lub regularnej sprawozdawczości w zakresie zidentyfikowanych problemów społecznych. |
Wysokie ryzyko |
Może wystąpić bardzo znaczące negatywne lub długoterminowe oddziaływanie społeczne, którego dotkliwość jest trudna do określenia na etapie analizy. |
- Projekt wymaga wysiedlenia osób nieoficjalnie zajmujących lub użytkujących grunty, w przypadku gdy oddziaływanie związane z wysiedleniem jest znaczące pod względem skali i wymaga zastosowania odpowiednich środków łagodzących. - Projekt oddziałuje w znaczący sposób negatywnie i bezpośrednio na osoby wymagające szczególnego traktowania i będzie wymagał zastosowania odpowiednich środków łagodzących.
- Projekt prawdopodobnie będzie oddziaływał w sposób znaczący na ludy tubylcze (np. na ich grunty, budynki mieszkalne, źródła utrzymania lub dziedzictwo kulturowe).
- Z powodu uwarunkowań panujących w danym państwie lub sektorze, z uwagi na osobę promotora lub wykonawcy lub w związku ze specyfiką łańcucha dostaw (1) istnieje ryzyko pracy dzieci, pracy przymusowej, dyskryminacji lub ograniczeń wolności zrzeszania się lub innego ryzyka naruszenia podstawowych praw pracowniczych.
|
Operacja tego rodzaju zasadniczo będzie wymagać przeprowadzenia dalszej odpowiedniej oceny oraz wprowadzenia środków zarządzania w odniesieniu do zidentyfikowanego oddziaływania i ryzyka. Może również wiązać się z konkretnymi społecznymi warunkami umownymi oraz wymagać regularnego monitorowania lub regularnej sprawozdawczości w zakresie zidentyfikowanych problemów społecznych. |
1 Nie dotyczy
|
|
- Ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa jest wysokie. - Projekt doprowadzi do trwałego zniszczenia obiektu dziedzictwa.
- Projekt wiąże się ze znacznym ryzykiem utraty reputacji (np. toczące się lub spodziewane postępowanie sądowe, skarga (skargi), protest lub kontrola organizacji społeczeństwa obywatelskiego).
|
|
Poziom znaczenia trwałego oddziaływania społecznego lub powiązanego ryzyka jest nie do zaakceptowania. |
- Projekt jest powiązany z wykorzystywaniem dzieci i pracą przymusową lub niewolniczą. - Projekt może skutkować ograniczeniem praw indywidualnych i wolności lub łamaniem praw człowieka.
|
Operację tego rodzaju uznaje się za niedopuszczalną do finansowania w ramach InvestEU. |
(1) W szczególności w przypadku podstawowych dostawców. |
W oparciu o poziom ryzyka społecznego projektu określony za pomocą przedstawionej powyżej metodyki partnerzy wykonawczy będą musieli rozważyć przejście do etapu analizy, jak opisano szczegółowo w kolejnej sekcji, a także wdrożyć następujące działania:
(i) Projekty charakteryzujące się wysokim ryzykiem społecznym
Konieczna jest wnikliwa ocena rozpoznanego oddziaływania społecznego oraz powiązanego ryzyka; możliwe, że konieczne będzie także wprowadzenie środków łagodzących lub działań naprawczych:
- Partner wykonawczy określa stosowne wymogi prawne i zapewnia, aby promotor projektu znał i wykonał wszystkie kroki niezbędne do otrzymania wszystkich pozwoleń, upoważnień itp., a przy tym działał zgodnie z prawem krajowym oraz normami międzynarodowymi.
- Partner wykonawczy określa potencjalne znaczące ryzyko społeczne, wskazuje zainteresowane strony, na które projekt będzie miał wpływ, właściwe organy, z którymi należy się kontaktować/konsultować:
a) zapewnia, aby działania w zakresie angażowania zainteresowanych stron, w tym konsultacje publiczne, zostały przeprowadzone zgodnie z wymogami prawnymi, a związana z nimi dokumentacja była w razie potrzeby dostępna publicznie;
b) w zależności od fazy, w której znajduje się projekt (wczesny etap opracowywania lub już po uzyskaniu pozwolenia) - może być zalecane wprowadzenie zmian w projekcie lub środków łagodzących, jak opisano w kolejnej sekcji.
- Promotor projektu jest odpowiedzialny za przeprowadzenie OOŚ - w stosownych przypadkach - lub jakiegokolwiek innego badania uznanego za niezbędne przez partnera wykonawczego.
- W umowie o finansowanie można zawrzeć postanowienia umowne, a wypłaty mogą być uwarunkowane uzyskaniem wymaganych pozwoleń i upoważnień, zastosowaniem uzgodnionych środków łagodzących itp.
(ii) Projekty charakteryzujące się umiarkowanym ryzykiem społecznym
W przypadku tych projektów wymagana będzie ograniczona ocena w oparciu o obszary, w których zidentyfikowano konkretne oddziaływanie. W dalszym ciągu w pewnym stopniu konieczne może być wdrożenie działań naprawczych/ środków łagodzących, jednak ich skala jest ograniczona do jednorazowych interwencji:
a) Partner wykonawczy określa stosowne wymogi prawne i zapewnia, aby promotor znał i wykonał wszystkie kroki niezbędne do otrzymania wszystkich pozwoleń i upoważnień, w tym - w stosownych przypadkach - przygotował sprawozdanie z OOŚ itp.
b) W odniesieniu do odpowiednich obszarów w dalszym ciągu wymagana jest ocena pod kątem społecznym.
c) Partner wykonawczy może wymagać przeprowadzenia konkretnych badań dotyczących oddziaływania zidentyfikowanego w konkretnych obszarach.
d) Nadal można określić jednorazowe środki łagodzące/działania naprawcze, a partner wykonawczy może zalecić promotorowi projektu ich wdrożenie.
(iii)
Projekty charakteryzujące się niskim ryzykiem społecznym
Te projekty są zwolnione z wnikliwej analizy i dalszej kontroli w wymiarze społecznym. W ich przypadku można przejść do kolejnego etapu polegającego na uwzględnieniu listy kontrolnej pozytywnego programu.
2.4.5. Weryfikacja pod względem wpływu na społeczeństwo 99
Jeśli z analizy w ramach InvestEU wyniknie, że projekt wykazuje oddziaływanie społeczne wymagające głębszego zbadania, należy przeprowadzić ocenę wymiaru społecznego w ramach kontroli zrównoważonego charakteru projektów. Innymi słowy, kontroli zostaną poddane wyłącznie te aspekty, na które - jak określono - operacja objęta wsparciem oddziałuje w sposób znaczący. Zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia w sprawie InvestEU, jeżeli partner wykonawczy stwierdzi, że nie zachodzi konieczność przeprowadzenia kontroli zrównoważonego charakteru, musi przedstawić uzasadnienie Komitetowi Inwestycyjnemu.
Promotor projektu/ostateczny odbiorca powinien zapewnić, aby normy unijne i międzynarodowe mające zastosowanie w siedmiu obszarach wspomnianych w rozdziale 2.4.2 były stosownie brane pod uwagę przy tworzeniu projektu, zarówno w odniesieniu do nowych projektów, jak i projektów we wczesnej fazie rozwoju. Należy ocenić oddziaływanie, a zarządzanie tym oddziaływaniem powinno być zintegrowane z innymi elementami oceny środowiskowej lub społecznej w celu wsparcia holistycznego i kompleksowego podejścia do zarządzania ryzykiem (w zakresie, w jakim jest to możliwe).
Poniżej wymieniono czynniki projektu, które mają znaczenie w tym zakresie i które należy uwzględnić w takim przedsięwzięciu (nie jest to wyczerpujący wykaz):
- zdolność promotora projektu do zarządzania określonym oddziaływaniem i powiązanymi wewnętrznymi normami oraz praktykami;
- dotkliwość oddziaływania określona jako funkcja zakresu (tj. rodzaj oddziaływania), skala (tj. liczba osób dotkniętych oddziaływaniem i czas trwania skutków) oraz możliwość naprawienia (tj. w jakim zakresie można uniknąć oddziaływania lub je złagodzić);
- historia wykonawców oraz publicznych/prywatnych podmiotów zapewniających bezpieczeństwo powiązanych z projektem;
- możliwe kwestie prawne.
Projekty określone jako projekty charakteryzujące się umiarkowanym i wysokim ryzykiem społecznym będą podlegały dalszej kontroli w zakresie tych samych aspektów społecznych w celu:
(i) przeprowadzenia dalszej odpowiedniej oceny oddziaływania lub stosownych badań; lub
(ii) opracowania właściwych środków łagodzących w odniesieniu do oddziaływania zidentyfikowanego na etapie analizy.
Weryfikacja pod względem wpływu na społeczeństwo na podstawie aspektów społecznych zostanie przeprowadzona w następujący sposób:
Warunki pracy i zatrudnienia. W ramach tego aspektu partner wykonawczy zweryfikuje, czy w projekcie wprowadzono odpowiednie systemy w celu zapewnienia poszanowania stosownych przepisów unijnych i międzynarodowych mających zastosowanie do warunków pracy i zatrudnienia. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek potencjalnie znaczących rodzajów ryzyka i oddziaływania związanych z indywidualnymi lub zbiorowymi prawami pracowniczymi osób pracujących przy projekcie należy przeprowadzić odpowiednią dalszą ocenę, a także wprowadzić właściwe środki łagodzące. W przypadku projektów określonych jako projekty charakteryzujące się wysokim ryzykiem w zakresie pracy partner wykonawczy może wymagać od promotora projektu przedstawienia najnowszych sprawozdań lub opinii wydanych przez krajowy inspektorat pracy, jeśli są one dostępne, wykorzystania ocen pracy podczas przygotowywania projektu lub regularnych kontroli pracy podczas wdrażania projektu.
Jeśli oceny potwierdzą potencjalne oddziaływanie i ryzyko, promotor projektu powinien wprowadzić działania w celu zaradzenia im. W zależności od dotkniętego obszaru promotor projektu może uznać za niezbędne wdrożenie procedur mających na celu zapewnienie, aby prawa pracowników wynikające z umowy były stosownie określone i szanowane, aby wprowadzono mechanizmy rozstrzygania sporów, a także aby pracownicy korzystali z dobrego systemu komunikacji umożliwiającego im dostęp do istniejących mechanizmów.
Partner wykonawczy rozpatrzy przede wszystkim, czy promotor projektu wprowadził odpowiednie procedury wewnętrzne, współmierne do wielkości i rodzaju projektu, dotyczące:
- polityki zasobów ludzkich, np. przyjęcia i utrzymania pisemnej polityki zarządzania zasobami ludzkimi oraz systemów zarządzania lub procedur obejmujących, między innymi, ryzyko związane z pracą dzieci i pracą przymusową;
- wytycznych w zakresie niedyskryminacji i równych szans, np. w odniesieniu do decyzji o zatrudnieniu na podstawie cech osobistych niezwiązanych z nieodłącznymi wymogami danego stanowiska, takich jak płeć, rasa, narodowość, poglądy polityczne, status migranta, przynależność do związku, pochodzenie etniczne, społeczne lub tubylcze, religia lub światopogląd, stan cywilny lub rodzinny, niepełnosprawność, wiek, orientacja seksualna lub tożsamość płciowa;
- działania mechanizmów rozstrzygania sporów lub alternatywnych kanałów umożliwiających pracownikom zgłaszanie kwestii problematycznych związanych z miejscem pracy.
Przykłady kontroli pod względem warunków pracy i zatrudnienia
Zidentyfikowane oddziaływanie i ryzyko |
Przykłady ewentualnej dalszej oceny w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
Przykłady potencjalnych środków łagodzących w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
Zasoby ludzkie, siła robocza i ustalenia umowne - Duża liczba pracowników migrujących [z wyjątkiem wysoko wykwalifikowanych ekspatriantów] zatrudnionych na innych warunkach niż obywatele.
Zaangażowanie pracowników i wolność zrzeszania się
- Pojawiają się (publiczne) zarzuty dyskryminacji lub represji przeciwko członkom związku.
|
W przypadku projektów na wczesnym etapie możliwe jest przeprowadzenie oceny pracy w celu zidentyfikowania i oceny dalszego ryzyka w zakresie pracy. W przypadku projektów na etapie realizacji w stałych odstępach czasowych mogą być przeprowadzane kontrole pracy.
|
Właściwe środki łagodzące w odpowiedzi na stwierdzone nieprawidłowości (np. pracownik migrujący jest zatrudniony na takich samych warunkach jak pracownik lokalny i jest rekrutowany w sposób uczciwy) oraz wskaźniki na potrzeby zgłaszania poprawy (np. poprawa warunków pracy, wsparcie grup wymagających szczególnego traktowania). Szczególnej uwagi może wymagać sposób traktowania siły roboczej przez wykonawców, podwykonawców lub dostawców.
|
Formy przymusu - Dokumenty pracowników są przechowywane przez pracodawcę.
- Pracownicy są zobowiązani do uiszczenia opłaty rekrutacyjnej lub zwrotu kosztów podróży na rzecz pracodawcy.
|
|
Przed wypłatą środków partner wykonawczy i promotor projektu mogą poczynić ustalenia w celu zapewnienia minimalnych akceptowalnych norm oraz ująć je w dokumentacji umownej w sposób zadowalający partnera wykonawczego. |
Młodzi pracownicy |
|
|
- Nad projektem pracują osoby młode poniżej 18 roku życia. |
|
|
zdrowie, bezpieczeństwo i ochrona w wymiarze publicznym oraz w miejscu pracy. W ramach tego aspektu społecznego partner wykonawczy zweryfikuje, czy promotorzy projektów/ostateczni odbiorcy chronią i promują zdrowie i bezpieczeństwo pracowników poprzez wdrażanie odpowiednich planów i środków zarządzania w odniesieniu do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz ryzyka w zakresie zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony dla społeczności i konsumentów, na które projekt ma wpływ, podczas cyklu życia projektu w zakresie zarówno działań rutynowych, jak i nierutynowych.
Na przykład partner wykonawczy powinien, w stosownych przypadkach, zweryfikować, czy pracownicy mają dostęp do odpowiedniego wyposażenia, które zapewni im ochronę podczas wdrażania projektu, czy wprowadzono procedury umożliwiające rozwiązywanie problemów w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa oraz czy istnieją mechanizmy finansowego odszkodowania, a także powinien zobowiązać promotora projektu/ostatecznego odbiorcę do zapewnienia powyższego.
W szczególności partner wykonawczy zweryfikuje, czy ostateczny odbiorca dysponuje następującymi środkami, odpowiednimi i współmiernymi do wielkości i rodzaju projektu:
- ocena ryzyka w celu określenia zagrożeń i negatywnego oddziaływania na zdrowie, bezpieczeństwo i ochronę w wymiarze publicznym oraz w miejscu pracy związanych z działaniami w ramach projektu;
- plan zarządzania zdrowiem, bezpieczeństwem i ochroną, który powinien być regularnie aktualizowany;
- odpowiednie środki ochrony indywidualnej dla pracowników w celu zapewnienia ich ochrony podczas wdrażania projektu; każda osoba obecna w miejscu realizacji projektu, w tym pracownicy, odwiedzający, klienci i podwykonawcy, powinna być odpowiednio i swobodnie wyposażona, zgodnie z planem zarządzania zdrowiem, bezpieczeństwem i ochroną;
- należyty nadzór przez cały cykl życia projektu gwarantujący zdrowie, bezpieczeństwo i ochronę pracowników;
- zorganizowanie działań w sytuacjach wyjątkowych związanych z działaniami projektowymi we współpracy z władzami lokalnymi i społecznościami, na które projekt ma wpływ, w celu podjęcia skutecznych działań w przypadku sytuacji kryzysowych;
- ocena ryzyka wystąpienia chorób przenośnych, w tym COVID-19, i przygotowanie planu zarządzania na wypadek wystąpienia chorób typu COVID zidentyfikowanych podczas przeglądu projektu.
Przykłady kontroli pod względem zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony w wymiarze publicznym oraz w miejscu pracy |
Zidentyfikowane oddziaływanie i ryzyko |
Przykłady ewentualnej dalszej oceny w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
Przykłady potencjalnych środków łagodzących w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
- Znaczące oddziaływanie projektu na zdrowie w odniesieniu do lokalnej ludności - Średnie lub wysokie ryzyko w zakresie BHP
|
Ocena ryzyka w zakresie zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony w wymiarze publicznym oraz w miejscu pracy, stosownie do przypadku, w postaci osobnych lub szerszych ocen i sprawozdań (takich jak sprawozdanie z OOŚ). |
Przygotowanie i wdrożenie odpowiednich planów zarządzania zdrowiem i bezpieczeństwem, obejmujących zapobieganie stosownym sytuacjom wyjątkowym, gotowość na wypadek takich sytuacji i działania w takich sytuacjach oraz plany zapobiegania chorobom i ograniczania ich rozprzestrzeniania się, zarządzanie ruchem, plany zarządzania bezpieczeństwem oraz zarządzanie napływem. Może to również obejmować odpowiednie szkolenie i kodeksy postępowania dla sił bezpieczeństwa, a także wszystkie inne ustalenia dotyczące zarządzania bezpieczeństwem na miejscu. |
Ochrona i włączenie osób lub grup wymagających szczególnego traktowania. W ramach tego aspektu społecznego partner wykonawczy wprowadzi niezbędne środki w celu identyfikacji i uniknięcia potencjalnego ryzyka związanego z projektem oraz jego oddziaływania na życie i źródła utrzymania osób i grup wymagających szczególnego traktowania, marginalizowanych lub dyskryminowanych, a także ludów tubylczych. W przypadku gdy uniknięcie tego ryzyka i oddziaływania nie jest możliwe, partner wykonawczy - we współpracy z promotorem projektu - podejmie działania w celu zmniejszenia, zminimalizowania, złagodzenia takiego oddziaływania lub jego skutecznej kompensacji/ zaradzenia mu. Weryfikacja ta powinna uwzględniać rodzaj inwestycji proponowanej do objęcia wsparciem w ramach InvestEU, przy czym należy odnotować, że jest ono bardziej odpowiednie dla konkretnych projektów (takich jak infrastruktura społeczna). W przypadku potencjalnego oddziaływania na ludy tubylcze partner wykonawczy będzie wymagał od promotorów projektów potwierdzenia obecności takich ludów na obszarze objętym proponowanym projektem lub ich zbiorowego przywiązania do tego obszaru. W przypadku obecności takich ludów promotorzy projektów ustanowią proces uzyskania dobrowolnej, uprzedniej i świadomej zgody oraz opracują odpowiednie plany łagodzenia i kompensacji oddziaływania, w tym mechanizmy podziału korzyści.
W szczególności partner wykonawczy zweryfikuje, czy ostateczny odbiorca dysponuje następującymi środkami, odpowiednimi i współmiernymi do wielkości i rodzaju projektu:
- promotor projektu/ostateczny odbiorca podejmuj ą odpowiednie działania, aby uniknąć ryzyka i negatywnego oddziaływania na osoby lub grupy wymagające szczególnego traktowania, w tym osoby z niepełnosprawnościami (np. zapewnienie równego traktowania i unikanie lub minimalizowanie oddziaływania dyskryminacji w całym cyklu życia projektu), lub ograniczyć to ryzyko i oddziaływanie do minimum;
- w przypadku projektów mających wpływ na ludy tubylcze: (i) zadowalający proces uzyskania dobrowolnej, uprzedniej i świadomej zgody, (ii) odpowiedni plan łagodzenia oddziaływania lub podziału korzyści ze społecznościami tubylczymi oraz (iii) podpisane porozumienie potwierdzające (warunkową lub bezwarunkową) zgodę ludów tubylczych na realizację projektu wraz z powiązanym planem (musi on być realistyczny i odpowiednio zabudżetowany).
Przykłady kontroli pod względem ochrony i włączenia osób lub grup wymagających szczególnego traktowania |
Zidentyfikowane oddziaływanie i ryzyko |
Przykłady ewentualnej dalszej oceny w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
Przykłady potencjalnych środków łagodzących w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
- Potencjalne nieproporcjonalne negatywne oddziaływanie na grupy wymagające szczególnego traktowania, w tym ludy tubylcze, wynikające z działań w ramach projektu lub związanych z nim obiektów. - Projekt może dodatkowo wzmacniać bariery w dostępie do usług dla osób lub grup już marginalizowanych i wykluczonych takich jak osoby z niepełnosprawnościami.
|
Ocena społeczna (osobna lub w ramach OOŚ) obejmująca rodzaj, zakres, charakter i znaczenie zarówno pozytywnego, jak i negatywnego oddziaływania projektu na te osoby lub grupy (1). W przypadku oddziaływania projektu na ludy tubylcze uzasadniona będzie ocena społeczna dostosowana do specyfiki kulturowej i społeczno-gospodarczej oraz wrażliwości społeczności tubylczych.
|
- Środki mające na celu uniknięcie, zminimalizowanie, złagodzenie negatywnego oddziaływania lub zaradzenie mu oraz, w stosownych przypadkach, wzmocnienie pozytywnego oddziaływania na osoby lub grupy wymagające szczególnego traktowania, w tym określenie możliwości i działań mających na celu promowanie sposobów podziału korzyści dla społeczności, na które projekt ma wpływ, w tym dla wspomnianych grup. - W przypadku gdy operacja ma wpływ na ludy tubylcze, należy zapewnić:
(i) zadowalający proces uzyskania dobrowolnej, uprzedniej i świadomej zgody;
(ii) odpowiedni plan łagodzenia oddziaływania lub podziału korzyści ze społecznościami tubylczymi; oraz
(iii) podpisane porozumienie
potwierdzające (warunkową lub bezwarunkową) zgodę społeczności tubylczej na realizację projektu wraz z powiązanym planem, który musi być realistyczny i odpowiednio zabudżetowany.
|
(1) Zgodnie z międzynarodowymi zasadami oceny skutków IAIA, http://www.socialimpactassessment.com/documents/IAIA%202015%20Social%20Impact%20Assessment%20guidance% 20document.pdf. |
Równouprawnienie płci. W przypadku projektów, w ramach których zidentyfikowano potencjalne negatywne oddziaływanie i ryzyko związane z płcią, partner wykonawczy będzie wymagał od promotora projektu dalszej oceny potencjalnego oddziaływania inwestycji zarówno na kobiety, jak i na mężczyzn, umożliwiając w ten sposób uwypuklenie tych dominujących nierówności, dysproporcji płacowych, dyskryminacji, wyzwań, zagrożeń i innego ukrytego ryzyka wyrządzenia szkody, które są istotne w odniesieniu do danej operacji.
Promotor projektu będzie również zobowiązany do określenia wszelkich możliwych i odpowiednich działań i środków zaradczych uwzględniających aspekt płci, aby skutecznie zapobiegać i przeciwdziałać wszelkim formom przemocy, molestowania, w tym molestowania seksualnego, seksualnego wykorzystywania i niegodziwego traktowania w celach seksualnych, przemocy ze względu na płeć, nękania, zastraszania lub wykorzystywania. Takie środki mogą obejmować m.in.: (i) rozwijanie wspierającej kultury organizacyjnej, w której poważnie traktuje się zgłoszenia dotyczące przemocy ze względu na płeć oraz molestowania seksualnego, seksualnego wykorzystywania i niegodziwego traktowania w celach seksualnych; (ii) zapewnienie pracownikom, użytkowników usług i społecznościom dostępu do mechanizmów składania skarg, aby mogli zgłaszać incydenty lub obawy dotyczące przemocy ze względu na płeć oraz molestowania seksualnego, seksualnego wykorzystywania i niegodziwego traktowania w celach seksualnych; oraz (iii) zapewnienie pracownikom i zewnętrznym zainteresowanym stronom szkoleń i działań podnoszących świadomość, aby dowiedzieli się o zerowej tolerancji firmy wobec przemocy ze względu na płeć oraz molestowania seksualnego, seksualnego wykorzystywania i niegodziwego traktowania w celach seksualnych, a także, aby dowiedzieli się, jakie zachowania uznaje się za przemoc ze względu na płeć oraz molestowanie seksualne, seksualne wykorzystywanie i niegodziwe traktowanie w celach seksualnych.
W szczególności partner wykonawczy zweryfikuje, czy promotor projektu/ostateczny odbiorca dysponuje następującymi środkami, odpowiednimi i współmiernymi do wielkości i rodzaju projektu:
- polityka i procedury zapewniaj ące równe traktowanie kobiet i mężczyzn, zapobiegające przemocy i molestowaniu ze względu na płeć oraz zapobiegające wszelkim formom dyskryminacji ze względu na płeć w całym cyklu życia projektu. Mogą one obejmować politykę korporacyjną dotyczącą płci, różnorodności i włączenia społecznego, w której przemoc i molestowanie ze względu na płeć zostaną ujęte jako oddzielna polityka lub jako integralna część szerszej polityki;
- odpowiednie środki reagowania w przypadku jakiejkolwiek formy przemocy takiej jak przemoc ze względu na płeć, zastraszanie, wykorzystywanie, nękanie, molestowanie, w tym molestowanie seksualne lub niegodziwe traktowanie w celach seksualnych.
Przykłady kontroli pod względem równouprawnienia płci |
Zidentyfikowane oddziaływanie i ryzyko |
Przykłady ewentualnej dalszej oceny w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
Przykłady potencjalnych środków łagodzących w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
- Projekt zwiększa podatność kobiet na zagrożenia wynikające z problemów, takich jak dyskryminacja, postawy społeczne i marginalizacja w procesie podejmowania decyzji. - Dyskryminacja i nierówność szans wśród pracowników związanych z projektem oraz ryzyko wystąpienia w kontekście projektu przemocy ze względu na płeć oraz molestowania seksualnego, seksualnego wykorzystywania i niegodziwego traktowania w celach seksualnych.
|
Można przeprowadzić analizę dotyczącą płci w celu oceny możliwego oddziaływania operacji na kobiety i mężczyzn oraz na relacje między płciami (ekonomiczne i społeczne relacje między mężczyznami i kobietami, które są tworzone i wzmacniane przez instytucje społeczne).
|
- Plan działania w sprawie równości płci lub podobny dokument, w którym określa się interwencje mające na celu rozwiązanie problemu różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn oraz zaspokojenie różnych potrzeb kobiet i mężczyzn. - Plany zarządzania uwzględniające aspekt płci oraz znaczące zaangażowanie kobiet w opracowywanie i wdrażanie projektów.
- Opracowanie skutecznych systemów, polityk i kodeksu postępowania w celu zmniejszenia ryzyka przemocy ze względu na płeć oraz molestowania seksualnego, seksualnego wykorzystywania i niegodziwego traktowania w celach seksualnych.
|
Nabywanie i wywłaszczanie gruntów. W przypadku projektów wymagających nabycia lub wywłaszczenia gruntów partner wykonawczy, w stosownych przypadkach, uzyska od promotora projektu odpowiednie informacje na temat zgodności projektu z obowiązującymi przepisami krajowymi lub regionalnymi dotyczącymi nabycia lub wywłaszczenia gruntów.
W przypadku projektów, które mają wpływ na korzystanie z zasobów naturalnych przez społeczności lub dostęp tych społeczności do zasobów naturalnych, partner wykonawczy powinien sprawdzić, czy takie oddziaływanie zostało należycie ocenione i złagodzone w dostępnych sprawozdaniach (takich jak sprawozdanie z OOŚ). Jeżeli oddziaływanie nie zostało uwzględnione, partnerzy wykonawczy powinni zwrócić się do promotorów projektów o przeprowadzenie odpowiednich ocen.
W przypadku projektów wymagających wysiedlenia osób, które zajmują grunty lub aktywa bez formalnego tytułu prawnego, takich jak mieszkańcy slumsów lub dzicy lokatorzy, partner wykonawczy zweryfikuje, czy promotor projektu/ostateczny odbiorca dysponuje następującymi środkami, odpowiednimi i współmiernymi do wielkości i rodzaju projektu:
- udokumentowane podejście do rozwiązania problemu wysiedleń, ustalenia dotyczące wdrażania i monitorowania, które zostaną przyjęte w celu zapewnienia zgodności procesu z obowiązującymi przepisami krajowymi lub regionalnymi dotyczącymi nabywania lub wywłaszczania gruntów oraz Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej (art. 17), Europejską kartą społeczną (głównie art. 31 i art. 34 ust. 3), Europejskim filarem praw socjalnych (zasada nr 19).
Przykłady kontroli pod względem nabywania gruntów i przymusowych przesiedleń |
Zidentyfikowane oddziaływanie i ryzyko |
Ewentualna dalsza ocena w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
Potencjalne środki łagodzące w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
Fizyczne lub ekonomiczne wysiedlenia osób bez tytułu prawnego do gruntów, dzikich lokatorów lub mieszkańców slumsów. |
W niektórych przypadkach konieczne może być przeprowadzenie spisu powszechnego (1) i podstawowego badania społeczno- ekonomicznego (2) w celu ustalenia liczby osób, które zostaną wysiedlone, źródeł utrzymania osób wysiedlanych oraz mienia, które ma zostać zrekompensowane. |
Środki łagodzące lub środki kompensacyjne (potencjalnie w formie planu działania) w celu zapewnienia co najmniej przywrócenia - a najlepiej poprawy - warunków życia osób, na które projekt ma wpływ. |
(1) W spisie należy uwzględnić inwentaryzację strat (aktywów, dostępu do zasobów lub usług itp.), szczegółowe badanie pomiarowe i wycenę utraconych aktywów; powinien on także obejmować całą dotkniętą wysiedleniem ludność. (2) Podstawowe badanie społecznoekonomiczne można przeprowadzić na podstawie badania reprezentacyjnego i ma ono decydujące znaczenie dla określenia obecnego profilu społecznoekonomicznego, kulturowego i politycznego osób wysiedlanych, ich poziomu ogólnej odporności lub podatności na zagrożenia; oraz wynikających z tego stopni i rodzajów oddziaływania.
|
Dziedzictwo kulturowe. W ramach tego aspektu społecznego partner wykonawczy zapewni, aby promotor projektu/ ostateczny odbiorca włączył do swoich działań zarządzanie dziedzictwem kulturowym w celu uniknięcia lub złagodzenia negatywnego oddziaływania swoich projektów/działań na dziedzictwo kulturowe. Jeżeli takie oddziaływanie jest nieuniknione, partner wykonawczy wprowadzi wymogi w zakresie wspierania ochrony dziedzictwa kulturowego przed negatywnym oddziaływaniem w kontekście operacji prowadzonych w ramach InvestEU poprzez promowanie oceny skutków dotyczącej dziedzictwa kulturowego i zarządzania dziedzictwem kulturowym, sprawiedliwego podziału korzyści płynących z wykorzystania dziedzictwa kulturowego oraz świadomości na temat dziedzictwa kulturowego i uznania dla niego. W przypadku projektów wymagających OOŚ oddziaływanie na materialne dziedzictwo kulturowe (tj. fizyczne zasoby kulturowe) należy rozpatrywać w procesie uzyskiwania pozwoleń, a informacje na ten temat powinny być dostępne w sprawozdaniu z OOŚ.
W tym celu partner wykonawczy zweryfikuje, czy w stosownych przypadkach promotor projektu/ostateczny odbiorca dysponuje:
- oceną oddziaływania projektu na materialne i niematerialne dziedzictwo kulturowe, w tym w kontekście znaczenia dziedzictwa kulturowego;
- opinią właściwego organu odpowiedzialnego za dziedzictwo kulturowe oraz potwierdzeniem, że przeprowadzono konsultacje z odpowiednimi zainteresowanymi stronami;
- środkami łagodzącymi oraz wdrożoną procedurą i programem poszukiwania znalezisk.
Przykłady kontroli pod względem dziedzictwa kulturowego |
Zidentyfikowane oddziaływanie i ryzyko |
Przykłady ewentualnej dalszej oceny w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
Przykłady potencjalnych środków łagodzących w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
- Operacja obejmuje znaczące wykopy, rozbiórki, osuwanie ziemi, zalewanie lub inne zmiany w środowisku fizycznym. - Operacja prowadzona jest na terenie lub w pobliżu obiektu dziedzictwa kulturowego uznanego przez państwo, w którym prowadzona jest operacja.
- Operacja ma negatywne oddziaływanie na kulturę, wiedzę i praktyki społeczności lokalnych.
|
Ocena ekspercka znaczenia dziedzictwa kulturowego, wymogi określone w przepisach krajowych i odpowiednich konwencjach międzynarodowych, wyniki konsultacji ze społecznościami, na które projekt ma wpływ. Ocena i łagodzenie oddziaływania na dziedzictwo kulturowe będą prowadzone zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa krajowego lub lokalnego, regulacjami i planami zarządzania obszarami chronionymi, zobowiązaniami krajowymi wynikającymi z prawa międzynarodowego i dobrymi praktykami uzgodnionymi na forum międzynarodowym.
|
- Odpowiednie środki łagodzące mające na celu zmniejszenie i złagodzenie wszelkiego negatywnego oddziaływania na dziedzictwo kulturowe, wraz z harmonogramem wdrażania i budżetem wymaganym na takie środki. - Ustanowienie przepisów dotyczących zarządzania znaleziskami.
- Procedury i systemy umożliwiające zarządzanie dziedzictwem kulturowym w sposób odpowiedni do kontekstu operacji i dziedzictwa kulturowego.
- Włączenie kwestii związanych z zarządzaniem dziedzictwem kulturowym do wszystkich odpowiednich planów i procedur operacyjnych, takich jak systemy zezwoleń na naruszenie terenu, polityki dotyczące zasobów ludzkich, procedury dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa.
|
Zaangażowanie zainteresowanych stron. W ramach tego aspektu społecznego partner wykonawczy zapewni, aby proponowane projekty obejmowały procesy angażowania zainteresowanych stron współmierne do ryzyka środowiskowego i społecznego związanego z projektem. Procesy te powinny być oparte na integracyjnym i systematycznym podejściu do konstruktywnego angażowania zainteresowanych stron. Partner wykonawczy sprawdzi, czy promotor projektu angażuje zainteresowane strony na wczesnym etapie procesu podejmowania decyzji dotyczących środowiska, kiedy wszystkie możliwości są jeszcze dostępne, aby umożliwić im wniesienie znaczącego wkładu i zapewnić, aby ich opinie, interesy i obawy zostały wzięte pod uwagę w celu osiągnięcia optymalnego rezultatu.
W przypadku projektów wiążących się z wymogami prawnymi dotyczącymi udziału społeczeństwa partner wykonawczy powinien uzyskać informacje na temat prowadzonego lub planowanego dialogu pomiędzy promotorem, społecznościami, na które projekt ma wpływ, i innymi zainteresowanymi stronami w całym cyklu życia projektu.
Projekty, które są szczególnie złożone lub charakteryzuj ą się znacznym ryzykiem, mogą wymagać opracowania planu zaangażowania zainteresowanych stron lub równoważnego udokumentowanego procesu w celu zidentyfikowania głównych zainteresowanych stron i ustalenia właściwych form i poziomów zaangażowania.
W szczególności partner wykonawczy zweryfikuje, czy promotor projektu/ostateczny odbiorca dysponuje następującymi środkami, odpowiednimi i współmiernymi do zakresu i oddziaływania projektu:
- dowody potwierdzające, że odpowiednie informacje zostały terminowo ujawnione w formie elektronicznej lub za pomocą innych odpowiednich środków, co umożliwia społeczeństwu łatwy i skuteczny dostęp do tych informacji. Informacje te obejmują cel projektu, jego negatywne oddziaływanie, związane z nim ryzyko i możliwości, proces angażowania zainteresowanych stron, mechanizm składania skarg oraz, w razie potrzeby, przewidywane konsultacje publiczne;
- szczegółowe ustalenia dotyczące procesu konsultacji, w tym, w stosownych przypadkach, w kontekście transgranicznym;
- podsumowanie wyników całego procesu konsultacji oraz tego, jak wyniki te zostały uwzględnione lub w inny sposób wykorzystane, co zostało odzwierciedlone w podjętych przez właściwe organy decyzjach, które spełniają wymogi określone w ramach prawnych UE;
- plan zaangażowania zainteresowanych stron lub równoważny udokumentowany proces służący określeniu strategii angażowania zainteresowanych stron. Jeżeli nastąpią jakiekolwiek zmiany, dokument ten należy zaktualizować w trakcie realizacji projektu;
- dostępność skutecznego mechanizmu składania skarg umożliwiającego zainteresowanym stronom zgłaszanie obaw oraz zapewniającego dobry proces rozpatrywania skarg, w tym środki poufności i ochrony, gdy jest to konieczne;
- planowane środki w celu zbadania wszelkich roszczeń związanych z bezprawnymi lub niewłaściwymi działaniami mającymi wpływ na zainteresowane strony. Aby uniknąć ponownego wystąpienia takich sytuacji, należy podjąć odpowiednie środki, w tym w razie potrzeby przedłożyć sprawozdanie właściwym organom.
Przykłady kontroli pod względem zaangażowania zainteresowanych stron |
Zidentyfikowane oddziaływanie i ryzyko |
Przykłady ewentualnej dalszej oceny w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
Przykłady potencjalnych środków łagodzących w przypadku zidentyfikowania ryzyka |
- Znaczące oddziaływanie na środowisko lub kwestie społeczne, które wiąże się z koniecznością ujawnienia informacji o projekcie lub udziału społeczeństwa. - Operacja wiąże się z dużym ryzykiem utraty reputacji, wywołuje sprzeciw społeczności lokalnych lub mają na nią wpływ kwestie związane z dziedziczeniem.
|
Poza wymogami prawnymi dobrą praktyką byłoby przeprowadzenie analizy zainteresowanych stron w celu zidentyfikowania, przeanalizowania i udokumentowania poszczególnych zainteresowanych stron, zarówno tych, na które projekt ma lub może mieć bezpośredni lub pośredni, pozytywny lub negatywny wpływ, jak i tych, które mogą być zainteresowane projektem lub mogą mieć na niego wpływ (inne zainteresowane strony). Analizę tę można przeprowadzić w ramach procesu OOŚ. |
- W przypadku złożonych i ryzykownych projektów - plan zaangażowania zainteresowanych stron lub inny równoważny dokument, w którym opisano cały proces angażowania zainteresowanych stron w realizację projektu, a także określono działania, role, zasoby i harmonogram oraz który służy jako dokument przewodni w całym cyklu życia projektu. - Mechanizm składania skarg na poziomie projektu służący do przyjmowania obaw i skarg zgłaszanych przez zainteresowane strony przez cały cykl życia projektu oraz ułatwiający przyznawanie zadośćuczynienia w związku z tymi obawami i skargami.
|
2.4.6. Pozytywny program
Celem obecnego procesu kontroli zrównoważonego charakteru projektów jest zapewnienie, aby projekty, które mają być wspierane w ramach InvestEU, poddano odpowiedniej analizie przy użyciu minimalnego zestawu kryteriów społecznych. Proces ten będzie realizowany w bardzo zróżnicowanym kontekście, w sytuacji gdy promotorzy projektów i kontrahenci finansowi stosują różne poziomy oceny społecznej, a projekty charakteryzuj ą się różną złożonością kwestii społecznych.
Te kryteria społeczne koncentruj ą się na identyfikacji i ocenie potencjalnego negatywnego oddziaływania, a także na zarządzaniu nim. Niemniej jednak zdecydowanie zaleca się, aby organizatorzy projektu uwzględnili również listę kontrolną pozytywnego programu w kontekście potencjalnych działań, które mogłyby przyczynić się do wzmocnienia pozytywnych skutków danego projektu. Wykorzystanie tej listy kontrolnej pozytywnego programu będzie bardzo zalecanym dobrowolnym krokiem we wszystkich scenariuszach (tj. w przypadku projektów poniżej i powyżej progu oraz wszystkich kategorii ryzyka). Będzie się to również wiązało z dodatkową punktacją w odniesieniu do operacji 100 .
Pozytywny program koncentrowałby się na następujących trzech kluczowych elementach:
Równouprawnienie płci i wzmocnienie pozycji kobiet: Zachęca się promotorów projektów/ostatecznych odbiorców, we współpracy z partnerami wykonawczymi, do rozważenia planowania i opracowywania projektów z uwzględnieniem różnych potrzeb kobiet, mężczyzn, dziewcząt i chłopców. Takie planowanie i opracowywanie projektów przyczynia się do lepszych i bardziej trwałych operacji, które poprawiaj ą jakość życia większej liczby osób, przynosząc znaczący efekt mnożnikowy. Takie ukierunkowanie na płeć przyczynia się do zwiększenia dostępu do aktywów lub usług dostarczanych w ramach inwestycji oraz ich wykorzystania, zwiększając tym samym społeczny zwrot z inwestycji.
Przykładowo zwrócenie uwagi na płeć w sektorze transportu może przyczynić się do zwiększenia oddziaływania. Długie, niepewne lub niebezpieczne dojazdy do pracy zniechęcają kobiety do podejmowania pracy w lepiej płatnych formalnych miejscach pracy, które zwykle skupione są w centrach handlowych i biznesowych, i sprawiaj ą, że kobiety częściej wybieraj ą gorzej opłacany sektor nieformalny lub pracę w niepełnym wymiarze godzin, która znajduje się bliżej domu. W tym przypadku uwzględnienie kwestii płci zwiększa wykorzystanie usług transportowych i przyczynia się do usprawnienia tych usług. Zapewnia również kobietom większe możliwości w zakresie wyboru zatrudnienia. Podobnie w sektorze wodnym istnieje wiele dowodów na to, że udział kobiet w zarządzaniu lokalnymi dostawami wody i rozpowszechnianiu dobrych zachowań sanitarnych przyczynia się do tworzenia bardziej zrównoważonych systemów zaopatrzenia w wodę i systemów sanitarnych.
Zróżnicowanie wśród zatrudnionych pracowników oraz udział kobiet w podejmowaniu decyzji w przedsiębiorstwach może mieć znaczący wpływ na wyniki przedsiębiorstw i zwrot z inwestycji. Przedsiębiorstwa, w których obserwuje się większe zróżnicowanie pod względem płci, częściej osiągają zyski finansowe wyższe w niż wynosi krajowa mediana branżowa w ich sektorze. Ponadto dowody wskazuj ą, że przedsiębiorstwa i państwa odnoszą największe sukcesy, gdy są w stanie najlepiej wykorzystać innowacyjność i kreatywność zarówno kobiet, jak i mężczyzn.
Partnerzy wykonawczy powinni w szczególności rozważyć wsparcie:
- projektów, których głównym celem jest rozwiązanie problemu stwierdzonych różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn lub których beneficjentami są w większym stopniu kobiety (np. kliniki zdrowia reprodukcyjnego lub wsparcie dla kobiet rolników w dostępie do kredytów);
- sektora, który będzie wywierał transformacyjny wpływ na równouprawnienie płci i oszczędność czasu z korzyścią dla kobiet (np. gospodarka usług opiekuńczych, badania nad rakiem szyjki macicy);
- włączenia do projektów infrastrukturalnych elementów zapewniaj ących równy dostęp kobiet i mężczyzn (np. trasy i rozkłady jazdy autobusów dostosowane do schematów podróżowania i potrzeb kobiet, architektura lub urbanistyka uwzględniające aspekt płci);
- tworzenie miejsc pracy dla kobiet w sposób bezpośredni i pośredni. Obejmuje to środki szczególne mające na celu przyciągnięcie kobiet do pracy lub przełamanie segregacji rynku pracy na poziomie promotora lub podczas realizacji projektu (np. placówki opieki nad dziećmi, polityka różnorodności wykraczająca poza zgodność z przepisami).
Włączenie społeczne: Zaleca się, aby promotorzy projektów/ostateczni odbiorcy we współpracy z partnerami wykonawczymi rozważyli planowanie i opracowywanie projektów, które promują włączenie społeczne i równość. Wykluczenie społeczne i ubóstwo w dalszym ciągu stanowią problem w UE 101 . Zgodnie z globalnym zobowiązaniem do realizacji Agendy 2030 wszelkie projekty, w ramach których działania prowadzi się zgodnie z zasadą "nie pozostawiać nikogo w tyle", otrzymają dodatkowe punkty.
Partnerzy wykonawczy powinni w szczególności rozważyć wsparcie projektów, które promują:
- przystępność cenową: przystępne cenowo usługi lub infrastruktura, które mają docierać do większej liczby osób wymagających szczególnego traktowania lub zwiększyć równości w dostępie (np. opłaty za korzystanie z transportu publicznego, mieszkalnictwo socjalne, opieka zdrowotna lub edukacja, w przypadku których obowiązują opłaty za korzystanie z usług, zabezpieczenie kredytu);
- dostępność i niwelowanie nierówności: doprowadzenie mediów (np. podłączenia gospodarstw domowych z ubogich obszarów społeczno-ekonomicznych), niwelowanie nierówności geograficznych w dostępie do usług, takich jak zdrowie i edukacja, podłączenie odizolowanych obszarów i wyeliminowanie luk w świadczeniu usług dla obszarów lub grup o niedostatecznym zasięgu takich jak bezpłatny transport do szkół;
- niedyskryminację: ukierunkowanie na konkretne grupy, które napotykaj ą bariery w dostępie do usług, wprowadzenie konkretnych środków sprzyjających włączeniu społecznemu (np. przezwyciężenie norm społecznych ograniczających dostęp do usług opieki zdrowotnej poprzez zapewnienie dostępu do kobiet specjalistów), projektowanie dostępnej infrastruktury (np. w celu umożliwienia dostępu osobom z niepełnosprawnościami).
Wzmocnienie odporności: Zachęca się promotorów projektów/ostatecznych odbiorców we współpracy z partnerami wykonawczymi do wspierania inwestycji, które zmniejszą prawdopodobieństwo wystąpienia przyszłych wstrząsów i wzmocnią odporność społeczeństwa na wypadek wystąpienia takich wstrząsów. Z biegiem lat wzrosły częstotliwość i intensywność takich wstrząsów - w tym kryzysu pandemicznego, globalnych kryzysów gospodarczych, klęsk żywiołowych i skutków zmiany klimatu. Centralnym elementem podejścia do tak potrzebnego wzmocnienia odporności powinno być skupienie się na dobrobycie i włączeniu społecznym.
Partnerzy wykonawczy powinni w szczególności rozważyć wsparcie projektów, które promują:
- działania w dziedzinie klimatu sprzyjające włączeniu społecznemu: niepozostawianie nikogo w tyle poprzez zapewnienie, aby działania w dziedzinie klimatu promowały sprawiedliwe i sprzyjające włączeniu społecznemu przejście na społeczeństwo niskoemisyjne, w tym w odniesieniu do osób najbardziej dotkniętych zmianą klimatu (np. przystosowanie się do zmiany klimatu, przystępne cenowo ubezpieczenie od zmiany klimatu, przeznaczone dla rolników technologie przyjazne klimatowi, pozasieciowe odnawialne źródła energii itp.);
- odporność gospodarczą: budowanie zdolności do przetrwania nieprzewidzianych wstrząsów poprzez inwestowanie w infrastrukturę na obszarach geograficznych o większej podatności na wstrząsy (tj. o większym narażeniu na wstrząsy i mniejszej zdolności do ich wytrzymania) lub na obszarach, które prawdopodobnie znajdą się pod presją w przyszłości, budowanie ekosystemów zrównoważonego sektora prywatnego poprzez inwestowanie we włączenie finansowe i tworzenie miejsc pracy.
2.4.7. Sprawozdawczość i monitorowanie
Jak opisano w rozdziale 4, na zakończenie procesu weryfikacji partner wykonawczy będzie zobowiązany do przedstawienia Komitetowi Inwestycyjnemu InvestEU podsumowania kontroli zrównoważonego charakteru projektów, obejmującego następujące kluczowe elementy:
- potwierdzenie kontroli zgodności z prawem;
- kategoryzację ryzyka w odniesieniu do bezpośrednio finansowanych projektów powyżej progu w oparciu o ocenę potencjalnego negatywnego oddziaływania;
- w przypadku projektów o niskim ryzyku uzasadnienie odstąpienia od dalszej kontroli;
- wynik dalszej oceny na etapie kontroli oraz opracowanie tablicy wskaźników społecznych;
- w razie potrzeby plany zarządzania zidentyfikowanym ryzykiem i oddziaływaniem;
- w stosownych przypadkach podsumowanie środków mających na celu wzmocnienie pozytywnego oddziaływania społecznego.
Kolejnym kluczowym etapem jest prowadzone przez promotora projektu monitorowanie, które w przypadku wymiaru społecznego nie jest jednorazowym działaniem, lecz ciągłym i powtarzającym się procesem. Z tego powodu niezwykle ważne jest, aby podczas ogólnego monitorowania projektu brać pod uwagę kwestie środowiskowe i społeczne.
Jeżeli partner wykonawczy zidentyfikuje znaczące oddziaływanie, które może mieć wpływ na wyniki projektu w wymiarze społecznym, we współpracy z promotorem projektu może zalecić środki łagodzące (takie jak przedstawione w powyższych sekcjach) i uzyskać warunkowe zatwierdzenie operacji. Niektóre wymogi dotyczące monitorowania mogą być również zawarte w umowie z ostatecznym odbiorcą.
2.5. Przepisy horyzontalne dotyczące trzech wymiarów
W niniejszej sekcji przedstawiono ogólne zalecenia dla partnerów wykonawczych mające zastosowanie do każdego z trzech wymiarów. Zalecenia te dotyczą: (i) sposobu oceniania zdolności promotorów projektów/ostatecznych odbiorców do radzenia sobie ze wszystkimi klimatycznymi, środowiskowymi i społecznymi aspektami opisanymi w niniejszych wytycznych; oraz (ii) rodzaju ustaleń umownych, jakie partner wykonawczy może przewidzieć, w razie potrzeby.
2.5.1. Zdolność promotora projektu
W procesie przeprowadzania badania due diligence w zakresie kwestii klimatycznych, środowiskowych i społecznych jednym z podstawowych czynników decyduj ących o powodzeniu danego środka lub sprawnym zarządzaniu kwestiami związanymi ze zrównoważonym charakterem jest zdolność promotora projektu/ostatecznego odbiorcy do spełnienia wszystkich stosownych wymogów. Im bardziej doświadczony jest promotor projektu/ostateczny odbiorca, tym większe prawdopodobieństwo, że będzie zdolny do radzenia sobie z oddziaływaniem na klimat, środowisko i kwestie społeczne.
Rozważając zdolność promotora projektu/ostatecznego odbiorcy, partner wykonawczy mógłby sprawdzić 102 :
- czy promotor projektu dysponuje procedurami i systemami do rozwiązywania kwestii związanych ze zrównoważonym charakterem, czy wyraźnie zobowiązuje się do efektywnego wykorzystywania zasobów naturalnych, przestrzegania praw człowieka, zasady równego traktowania i innych aspektów społecznych;
- czy promotor projektu wyznaczył jakiekolwiek cele w tym względzie, czy zarząd jest zaangażowany i czy zobowiązania uznano na poziomie organizacyjnym;
- czy promotor projektu posiada odpowiednie narzędzia do wdrożenia zobowiązań oraz metody i narzędzia do oceny poszczególnych oddziaływań, czy ma zdolność do podjęcia działań w związku z ustaleniami, monitorowania ich i przedstawiania sprawozdań na ich temat;
- czy promotor projektu stosuje system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi lub równoważny, tj. system ekozarządzania i audytu lub normy ISO 14001, ISO 45001 lub równoważne, dostosowane do tych norm lub certyfikowane na ich podstawie; czy system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi jest poddawany audytowi;
- czy liczba pracowników i ilość zasobów finansowych są wystarczaj ące do uwzględnienia kwestii związanych ze zrównoważonym charakterem;
- doświadczenie w postępowaniu z aspektami zrównoważonego charakteru i w kontaktach z partnerem wykonawczym.
2.5.2. Ustalenia umowne
Podczas badań due diligence w zakresie zrównoważonego charakteru partner wykonawczy może dojść do wniosku, że: (i) promotor projektu/ostateczny odbiorca musi podjąć dodatkowe działania (np. wdrożyć system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi, działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu); lub (ii) niektóre licencje i pozwolenia mogą być przedstawione dopiero na późniejszym etapie; lub (iii) niektóre uzgodnione działania wymagają monitorowania itd. W takim przypadku partner wykonawczy może podjąć następujące działania:
- wprowadzić klauzule i zobowiązania umowne mające na celu zapewnienie wdrożenia odpowiednich środków zrównoważonego rozwoju oraz nakładania kar za brak zgodności lub wdrożenia. Mogą one odnosić się do:
- warunków zawarcia umowy w takim sensie, że nierozwiązane aspekty należy rozstrzygnąć przed zawarciem umowy o finansowanie;
- warunków wypłaty środków w takim sensie, że środki mogą zostać wypłacone wyłącznie po spełnieniu określonych warunków;
- konkretnych zobowiązań w takim sensie, że niewypełnienie konkretnych obowiązków mogłoby spowodować nałożenie pewnego rodzaju kar, które w skrajnych przypadkach mogłyby nawet skutkować cofnięciem finansowania;
- wprowadzić wymogi w zakresie monitorowania i sprawozdawczo ści w odniesieniu do projektu (np. wdrożenie środków zapobiegawczych, naprawczych, łagodzących i kompensacyjnych, na podstawie których zmniejszono/wy- eliminowano/zrównowa żono negatywne oddziaływanie, sprawozdania z postępu prac dotyczące stanu wdrożenia różnych środków oraz wyników danej operacji pod względem zrównoważonego rozwoju, informacje na temat kwestii związanych z postępowaniem sądowym itp.).
Takie wymogi powinny być jasno sformułowane, tak aby uniknąć nieporozumień dotyczących ról, treści oraz oczekiwań wobec promotorów projektów/ostatecznych odbiorców.
2.6. Ekonomiczna ocena operacji
Ocena oddziaływania projektu na środowisko, kwestie społeczne i klimat wpisuje się w bardziej kompleksową ocenę ekonomiczną, która jest często przeprowadzana w przypadku projektów wspieranych ze środków UE.
Celem oceny ekonomicznej jest ustalenie zakresu, w jakim projekt inwestycyjny przyczynia się do ogólnego dobrobytu społecznego i wzrostu gospodarczego. Uwzględnia się w niej korzyści i koszty dla społeczeństwa wynikające z projektu oraz szacuje wartość generowaną przez projekt dla wszystkich zainteresowanych stron, aby określić, czy całe społeczeństwo odnosi korzyści z projektu.
Ocena ekonomiczna może zostać zastosowana do uszeregowania projektów inwestycyjnych według ich społeczno- gospodarczej wartości i mogłaby ona pomóc w rozdzielaniu ograniczonych dostępnych funduszy i zasobów pomiędzy różne inwestycje lub możliwości wykorzystania. W zależności od dostępnych i możliwych do zidentyfikowania danych na temat kosztów projektu i wynikających z niego korzyści do celów przeprowadzenia oceny ekonomicznej można wykorzystać różne narzędzia, takie jak analiza kosztów i korzyści, analiza kosztów i wyników, analiza najniższych kosztów oraz, w bardziej ograniczonym zakresie, analiza z uwzględnieniem wielu kryteriów 103 .
W przypadku operacji z zakresu finansowania i inwestycji w ramach InvestEU Komitet Inwestycyjny weźmie pod uwagę szereg kryteriów przy podejmowaniu decyzji o przyznaniu gwarancji UE. Jednym z tych kryteriów będzie wkład projektu w zrównoważony wzrost. Wyniki oceny ekonomicznej można wykorzystać na potrzeby stwierdzenia, czy kryterium to zostało spełnione. Na przykład w przypadku zastosowania analizy kosztów i korzyści wewnętrzna stopa zwrotu stanowi wskaźnik dobrobytu generowanego przez projekt. W innych przypadkach wyniki gospodarcze projektu można zweryfikować względem wartości odniesienia.
W poniższych sekcjach przedstawiono główne formy oceny ekonomicznej i stosowane w związku z nią praktyki. W przypadku InvestEU analiza kosztów i korzyści nie jest warunkiem wstępnym i uznawane są również alternatywne podejścia do oceny ekonomicznej.
2.6.1. Formy oceny ekonomicznej
Analiza kosztów i korzyści jest preferowanym podejściem do oceniania projektów inwestycyjnych, ponieważ zapewnia ona solidne, obiektywne i poparte dowodami ramy analityczne dla oceny projektów. Analiza ta opiera się na ilościowym określeniu przewidywanych strumieni kosztów i korzyści wynikających z projektu w kategoriach finansowych i zazwyczaj jest stosowana do oceny szerokiego zakresu inwestycji publicznych i prywatnych. Jeżeli korzyści przewyższają koszty w stopniu, w jakim przewidywana wewnętrzna stopa zwrotu przekracza stopę progową oczekiwaną przez społeczeństwo, projekt uznaje się za rentowny.
W przypadku stosowania analizy kosztów i korzyści ocenę oddziaływania na środowisko, kwestie społeczne i klimat przeprowadza się w kategoriach finansowych (jeżeli monetyzacja takiego oddziaływania jest możliwa i uzasadniona) i przyjmuje postać pozycji zdyskontowanego przepływu pieniężnego w analizie (dodatnich albo ujemnych), które uwzględnia się przy obliczeniu wskaźników wyniku gospodarczego, w tym wewnętrznej stopy zwrotu 104 .
Analiza kosztów i korzyści zazwyczaj przybiera formę porównania między scenariuszem "przy realizacji projektu" a scenariuszem "bez realizacji projektu".
Zastosowanie analizy kosztów i wyników zaleca się wówczas, gdy istnieje wyłącznie jeden rezultat projektu i decydenci chcą porównać warianty, w ramach których realizuje się ten sam cel, nawet jeśli z różnym stopniem intensywności, przy najmniejszych kosztach. Jest ona zwykle stosowana w przypadku małych projektów lub projektów, które nie stanowią samodzielnej jednostki analizy, lecz są niezbędnym elementem w ramach większej inwestycji, takiej jak wybór technologii, zakup sprzętu lub maszyn bądź opracowanie konkretnego działania lub programu. Analizę najniższych kosztów stosuje się, gdy w ramach wariantów uzyskuje się ten sam produkt przy tym samym stopniu intensywności, ale przy różnych kosztach. W tym przypadku projekty porównuje się na podstawie kosztów cyklu życia.
W przypadku stosowania analizy kosztów i wyników (lub analizy najniższych kosztów) oceny oddziaływania na środowisko i klimat często nie uwzględnia się w analizie ekonomicznej, ponieważ nie jest uznawana za proporcjonalną w stosunku do rodzaju i wielkości/znaczenia projektu (lub dlatego, że oddziaływanie uważa się za równoważne we wszystkich rozpatrywanych wariantach projektu). W takim przypadku - lub w przypadku braku oceny ekonomicznej - sugeruje się przeprowadzenie oddzielnej oceny oddziaływania (w ramach oceny oddziaływania projektu na środowisko, kwestie społeczne i klimat zgodnie z zasadami przedstawionymi w niniejszych wytycznych). Jako podejście alternatywne wynik analizy kosztów i wyników (zazwyczaj w postaci stosunku kosztów do produktów) może być dostosowany tak, aby uwzględniał kluczowe gospodarcze efekty zewnętrzne danego projektu, takie jak emisje CO 2 i zanieczyszczeń powietrza (jak to jest praktykowane np. w sektorze energetycznym). Jeśli te efekty zewnętrzne są negatywne, można je uwzględnić jako koszt (tj. wprowadzić licznik stosunku kosztu do wyników).
Analiza z uwzględnieniem wielu kryteriów jest narzędziem służącym do informowania decydentów o tym, w jakim zakresie projekt i jego warianty są dostosowane do nadrzędnych ram politycznych i przyczyniaj ą się do realizacji celów polityki. Najczęściej stosuje się ją w odniesieniu do projektów wielosektorowych lub projektów o dużej liczbie produktów/o znaczącym oddziaływaniu, w przypadku których monetyzacja nie zawsze jest możliwa. Analiza z uwzględnieniem wielu kryteriów jest szczególnie przydatna w fazie planowania cyklu rozwoju projektu do oceny różnych scenariuszy inwestycyjnych.
W przypadku zastosowania tej analizy ocenę oddziaływania na środowisko, kwestie społeczne i klimat przeprowadza się w kategoriach ilościowych i jakościowych. Takie rodzaje oddziaływania można określić jako cele polityki, w odniesieniu do których stosuje się kryteria, wagi i wskaźniki punktacji (aby ocenić stopień, w jakim projekt prawdopodobnie je osiągnie). Metodyka analizy z uwzględnieniem wielu kryteriów może obejmować jako kryteria ilościowe aspekty wyników projektów. Na przykład jednym z kryteriów może być ocena oddziaływania na łagodzenie zmiany klimatu w kategoriach finansowych, przy czym może być wymagana wartość minimalna. W ten sposób niektóre produkty typowe dla analizy kosztów i korzyści włącza się do analizy z uwzględnieniem wielu kryteriów.
2.6.2. Stosowane praktyki w zakresie oceny ekonomicznej
W ramach polityki spójności w rozporządzeniu w sprawie europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na lata 2014-2020 określono ścisły obowiązek przeprowadzenia analizy kosztów i korzyści w przypadku dużych projektów. Analiza ta musi być zgodna z metodyką opisaną w przewodniku Komisji Europejskiej dotyczącym analizy kosztów i korzyści projektów inwestycyjnych (z 2014 r.) 105 . W odniesieniu do okresu 2021-2027 proponuje się bardziej elastyczne i proporcjonalne podejście zgodne z podejściem do oceny ekonomicznej stosowanym przez EBI i innych potencjalnych partnerów wykonawczych (zob. poniżej). Nowe podejście zostanie przedstawione w mającym się wkrótce ukazać "Vademecum oceny ekonomicznej" przygotowywanym przez DG REGIO we współpracy z innymi dyrekcjami generalnymi Komisji i przy wsparciu JASPERS, który to dokument ma zostać opublikowany na początku 2021 r.
Vademecum będzie uzupełnieniem przewodnika Komisji z 2014 r. dotyczącego analizy kosztów i korzyści, ale go nie zastąpi, i ma stanowić źródło, z którego można korzystać w przypadku różnych funduszy w perspektywie finansowej na lata 2021-2027. Chociaż analiza kosztów i korzyści pozostanie domyślnym narzędziem oceny wielu inicjatyw finansowanych przez Komisję, w pewnych określonych okolicznościach sugeruje się zastosowanie innych narzędzi.
W kontekście InvestEU niektórzy potencjalni partnerzy wykonawczy również mogą stosować ocenę ekonomiczną w ramach zwykłego procesu oceny projektów, jak opisano poniżej w odniesieniu do próby wybranych międzynarodowych instytucji finansowych.
- Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) przeprowadza ekonomiczną ocenę projektów, które finansuje. EBI stosuje analizę kosztów i korzyści jako domyślną metodykę w celu oszacowania wewnętrznej stopy zwrotu z projektu, która uwzględnia szersze korzyści i koszty wynikaj ące z danego projektu dla społeczeństwa, w tym ekologiczne efekty zewnętrzne. EBI stosuje również analizę kosztów i wyników, a ostatnio także analizę z uwzględnieniem wielu kryteriów, biorąc pod uwagę zmieniaj ące się okoliczności w każdym sektorze. Ocena oddziaływania projektu na środowisko i kwestie społeczne opiera się na normach opublikowanych w opracowanym przez bank podręczniku dotyczącym norm środowiskowych i społecznych. Wyniki oceny ekonomicznej uwzgl ędnia się w ogólnych ramach oceny projektów, w odniesieniu do których złożono wniosek o udzielenie pożyczki z EBI. W dokumencie "Economic Appraisal of Investment Projects at the EIB" [Wytyczne dotyczące ekonomicznej oceny projektów inwestycyjnych w EBI] (z 2013 r.) przedstawiono metody przeprowadzania oceny ekonomicznej stosowane przez bank w celu oszacowania rentowności projektów 106 .
- Podejście Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (EBOR) do zrównoważonego rozwoju polega na uwzględnianiu wymogów środowiskowych i społecznych w ocenie i przy wdrażaniu wszystkich projektów finansowanych przez bank. Każdy projekt finansowany przez EBOR podlega ocenie oddziaływania na środowisko i kwestie społeczne w kontekście polityki środowiskowej i społecznej EBOR oraz związanych z nią wymogów w zakresie wyników, a także istotnych unijnych norm środowiskowych. Ponadto od stycznia 2019 r. EBOR przeprowadza ocenę ekonomiczną projektów generujących znaczne emisje gazów cieplarnianych. Co do zasady, w przypadku stosowania oceny ekonomicznej przeprowadza się analizę kosztów i korzyści, chyba że analiza kosztów i wyników zostanie uznana za bardziej odpowiednią w pewnych określonych okolicznościach, jak opisano w metodologii dotyczącej ekonomicznej analizy projektów EBOR generuj ących znaczne emisje gazów cieplarnianych (z 2019 r.) 107 .
- Podobnie Nordycki Bank Inwestycyjny (NBI) analizuje potencjalne oddziaływanie projektów, a także związane z nimi ryzyko środowiskowe i społeczne zgodnie ze swoją polityką i wytycznymi dotyczącymi zrównoważonego rozwoju 108 . Bank dokonuje przeglądu odpowiednich informacji dostarczanych przez kredytobiorców, takich jak ocena oddziaływania na środowisko oraz stosowne pozwolenia i licencje. W uzupełnieniu badania zrównoważonego charakteru NBI analizuje także jakość projektów pod względem technicznym i gospodarczym na podstawie oceny ilościowej i jakościowej.
2.6.3. Zalecenia dotyczące InvestEU
Zastosowanie analizy kosztów i korzyści lub innych metod oceny ekonomicznej w kontekście InvestEU będzie zależało od (obecnego lub planowanego) zwykłego procesu oceny projektu stosowanego przez partnerów wykonawczych. Wybór najbardziej odpowiednich narzędzi zazwyczaj jest pozostawiony profesjonalnej ocenie partnera wykonawczego, który uwzględnia specyfikę danego sektora, dostępność danych empirycznych oraz złożoność danego projektu.
Dla tych partnerów wykonawczych, którzy (jeszcze) nie określili podejścia ani procedury na potrzeby przeprowadzenia oceny ekonomicznej (w ramach zwykłego procesu oceny projektu), przygotowywane "Vademecum oceny ekonomicznej" i pozostałe dokumenty referencyjne wymienione w załączniku 4 mogą zapewnić przydatne ramy (sugerujące najodpowiedniejsze metody ekonomicznej oceny w odniesieniu do konkretnych rodzajów inwestycji).
Jak omówiono w rozdziale 2.2 dotyczącym weryfikacji pod względem wpływu na klimat, zalecana metodyka szacowania wartości pieniężnej oddziaływania na zmianę klimatu oparta jest na metodyce oceny śladu węglowego EBI. Polega ona na oszacowaniu wielkości emisji gazów cieplarnianych generowanych przez projekt (lub emisji, których udało się uniknąć) poprzez zastosowanie odpowiednich współczynników emisji i oszacowanie ich wartości przy użyciu ceny kalkulacyjnej dwutlenku węgla.
Z perspektywy weryfikacji pod względem wpływu na klimat ważne jest, aby analiza ekonomiczna projektu opierała się na solidnym poziomie odniesienia spójnym z ogólnym kierunkiem unijnej polityki klimatycznej. Mimo że szybkość i charakter przejścia zawierają w sobie element profesjonalnej oceny, dobra praktyka wymaga jasnego określenia podstawowych założeń. Mówiąc dokładniej, scenariusz bazowy polegający na dalszym prowadzeniu działań generujących duże emisje dwutlenku węgla po 2050 r. z niewielkim prawdopodobieństwem zostałby uznany za wiarygodny.
Jak omówiono w rozdziale 2.3 dotyczącym weryfikacji pod względem wpływu na środowisko, szacowanie wartości pieniężnej oddziaływania na środowisko opiera się zwykle na podejściu uwzględniającym całkowitą wartość gospodarczą, którą można oszacować z wykorzystaniem różnych technik i opracowań zewnętrznych. W przypadku pewnych konkretnych rodzajów oddziaływania, takich jak zanieczyszczenie hałasem lub zanieczyszczenie powietrza, badania dostępne w literaturze uwzględniają wartości odniesienia dla poszczególnych państw (koszty jednostkowe). Można je wykorzystać w celu monetyzacji tych rodzajów oddziaływania (zarówno negatywnych, jak i pozytywnych), które można określić w ujęciu ilościowym, oraz uwzględnić w procesie oceny 109 .
Ocena ekonomiczna 110 zwykle powinna uwzględniać zarówno oszacowanie wartości pieniężnej oddziaływania na środowisko i kwestie społeczne (gdy jest to wykonalne i proporcjonalne), jak i oszacowanie wartości pieniężnej emisji gazów cieplarnianych wygenerowanych przez projekt lub takich, których udało się w projekcie uniknąć, aby określić wewnętrzną stopę zwrotu projektu lub alternatywne właściwe wskaźniki, które należy zgłosić Komitetowi Inwestycyjnemu InvestEU.
2.7. Ogólne finansowanie przedsiębiorstw
W przypadku gdy transakcja finansowania o celu ogólnym 111 kwalifikuje się do objęcia wsparciem w ramach InvestEU i spełnia warunki określone w rozporządzeniu w sprawie InvestEU oraz wytycznych inwestycyjnych (np. pod względem odniesienia do priorytetów politycznych, dodatkowości, niedoskonałości rynku lub nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji), wówczas powyżej wartości progowych powinna obowiązywać wersja uproszczona kontroli. W takim przypadku nie ma określonego składnika aktywów ani celu, które można poddać analizie, a także nie można określić ani ocenić oddziaływania takiego składnika aktywów lub celu.
W takiej sytuacji ocena partnera wykonawczego powinna koncentrować się na: (i) ogólnym podejściu ostatecznego odbiorcy w zakresie uwzględnienia kwestii zrównoważonego rozwoju w jego działalności oraz (ii) ogólnej zdolności ostatecznego odbiorcy do zarządzania ryzykiem środowiskowym i społecznym.
W takich przypadkach zaleca się, aby partner wykonawczy podjął następujące działania:
- sprawdził, czy ostateczny odbiorca prowadzi działalność w sektorze, który zwykle obarczony jest większym ryzykiem środowiskowym i społecznym;
- zweryfikował, czy ostateczny odbiorca wprowadził system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi, w tym politykę w zakresie odpowiedzialności, oraz czy ma potwierdzone umiejętności/zdolności w zakresie zarządzania odpowiednimi zagrożeniami i oddziaływaniem w wymiarze klimatycznym, środowiskowym i społecznym (wynikającymi z prowadzonej działalności lub operacji) i reagowania na nie. Na przykład partner wykonawczy mógłby sprawdzić, czy:
- wprowadzono struktury i procedury organizacyjne uwzględniające określone role i obowiązki oraz zapewniono wyznaczony i wykwalifikowany personel, również w kontekście komunikacji zewnętrznej;
- dostępne są zasoby finansowe umożliwiające skuteczne wdrożenie systemu zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi, systemu, który jest system ekozarządzania i audytu, systemów zgodnych z normą ISO 14001, ISO 45001 lub równoważnych, dostosowanych do tych norm lub certyfikowanych na ich podstawie;
- jeżeli system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi jest poddawany audytowi zewnętrznemu, czy dostępne jest najnowsze sprawozdanie audytorów itp.;
- w zależności od ostatecznego odbiorcy - jeżeli sporządzono sprawozdanie roczne, partner wykonawczy mógłby sprawdzić, czy zawiera ono informacje na temat ESG, oraz sprawdzić zakres/poziom szczegółowości/dokładność zawartych w nim informacji na temat ESG;
- sprawdził historię ostatecznego odbiorcy pod kątem zrównoważoności prowadzonych przez niego działań:
- zgodność z przepisami prawa środowiskowego i socjalnego mającymi zastosowanie do prowadzonej działalności i operacji (np. w oparciu o pozwolenie na prowadzenie działalności);
- informacje na temat przypadków nieprzestrzegania prawnych wymogów środowiskowych i społecznych na przestrzeni ostatnich kilku lat 112 : informacje na temat jakichkolwiek kar i grzywien z tytułu naruszeń, wypadków lub incydentów, jakie miały miejsce w ostatnich latach i które wiązały się z wystąpieniem znaczącej szkody w środowisku, poważnym uszczerbkiem na zdrowiu lub śmiercią, jakichkolwiek odwołań/roszczeń, z którymi wystąpiły zainteresowane strony lub inne osoby trzecie (np. w związku z przypadkowymi wyciekami substancji zanieczyszczaj ących, pożarami, wypadkami przy pracy itp.);
- wszelkie kwestie i stosunki społeczne, protesty publiczne, skargi, strajki pracowników itp.
Takie samo podejście jak to przedstawione powyżej można również rozważyć w przypadku bezpośrednich inwestycji kapitałowych, jeżeli przeprowadzenie danego rodzaju interwencji będzie możliwe w odniesieniu do produktów finansowych będących przedmiotem negocjacji i uwzględnionych w umowie w sprawie gwarancji. W odniesieniu do bezpośrednich inwestycji kapitałowych w stosownych przypadkach oprócz wymienionych powyżej punktów konieczne będzie również spełnienie następujących wymogów:
- przedsiębiorstwa objęte systemem handlu emisjami 113 , w których inwestycje objęte wsparciem w ramach InvestEU stanowią < 30 %: należy je aktywnie zachęcać do przyjmowania planów w zakresie transformacji ekologicznej/ob- niżenia emisyjności;
- przedsiębiorstwa objęte systemem handlu emisjami, w których inwestycje objęte wsparciem w ramach InvestEU stanowią >30 %: muszą być aktywnie zobowiązane do przyjęcia planów w zakresie transformacji ekologicznej/ob- niżenia emisyjności.
3. PODEJŚCIE W ZAKRESIE KONTROLI ZRÓWNOWAŻONEGO CHARAKTERU OPERACJI FINANSOWANIA POŚREDNIEGO
W przypadku finansowania przez pośredników partner wykonawczy nie ocenia bezpośrednio indywidualnych projektów lub operacji bazowych. Wynika to z faktu, że między partnerem wykonawczym a ostatecznym odbiorcą znajduje się co najmniej jeden pośrednik finansowy 114 . Ponadto proces zatwierdzania finansowania przez pośredników jest inny niż w przypadku finansowania bezpośredniego 115 . W tym przypadku indywidualne finansowane projekty lub działania bazowe (zwane dalej "transakcjami" 116 ) nie są przedstawiane do zatwierdzenia Komitetowi Inwestycyjnemu.
W przypadku finansowania przez pośredników odpowiedzialno ść za zapewnienie zrównoważonego charakteru transakcji bazowych we wszystkich trzech wymiarach spoczywa na pośredniku finansowym. Poziom wymogów dotyczących kontroli zrównoważonego charakteru projektów będzie zależał od rodzaju udzielonego finansowania, potencjalnego rodzaju i ryzyka 117 , poziomu transakcji bazowych oraz rodzaju ostatecznego odbiorcy 118 .
3.1. Ogólne wymogi dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru projektów
Niezależnie od rodzaju finansowania przez pośredników podejście zakładające kontrolę zrównoważonego charakteru projektów musi obejmować:
- przeprowadzenie przez partnera wykonawczego oceny zdolności pośrednika finansowego oraz stosowanych przez niego systemów lub procedur w zakresie analizy i oceny ryzyka środowiskowego, ryzyka zmiany klimatu i ryzyka społecznego związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą przeprowadzaną zgodnie z wymogami przedstawionymi w niniejszych wytycznych oraz w zakresie zarządzania takim ryzykiem; oraz
- ustanowienie minimalnych wymogów dla transakcji bazowych, które są proporcjonalne do poziomu ryzyka, jakim są obarczone.
3.2. Rodzaje finansowania
Finansowanie przez pośredników obejmuje szereg różnych rodzajów finansowania oraz wielu pośredników finansowych prowadzących różnego rodzaju działalności. W związku z tym należy wprowadzić rozróżnienie na poszczególne rodzaje pośrednictwa, ponieważ transakcje bazowe mogą powodować różnego rodzaju oddziaływanie i wymagać różnych podejść. Aby określić odpowiednie podejście do kontroli zrównoważonego charakteru projektów, należy wyróżnić następujące rodzaje finansowania przez pośredników: (i) fundusze inwestycji infrastrukturalnych; (ii) fundusze inne niż fundusze inwestycji infrastrukturalnych; oraz (iii) linie kredytowe lub inne produkty dłużne udzielane MŚP, małym spółkom o średniej kapitalizacji i innym kwalifikującym się podmiotom przez pośredników finansowych.
3.2.1. Fundusze inwestycji infrastrukturalnych
W przypadku projektów infrastrukturalnych istnieje największe prawdopodobieństwo, że będą one oddziaływały negatywnie na omawiane trzy wymiary. W związku z tym w przypadku funduszy inwestycji infrastrukturalnych wymogi są bardziej rygorystyczne.
W oparciu o łączne koszty inwestycyjne projektu przeprowadzenie kontroli zrównoważonego charakteru projektów będzie wymagane w odniesieniu do projektów bazowych, których łączny koszt wynosi 10 mln EUR (bez VAT) lub więcej.
W takim przypadku partner wykonawczy i zarządzający funduszem mają różne obowiązki.
3.2.1.1. W y m o g i m a j ą c e z a s t o s o w a n i e d o p a r t n e r a w y k o n a w c z e g o
W ramach badania due diligence partner wykonawczy musi przeprowadzić ocenę zdolności zarządzającego funduszem do oceny aspektów środowiskowych, społecznych i klimatycznych zgodnie z zasadami i celami kontroli zrównoważonego charakteru projektów określonymi w art. 8 ust. 5 i 6 rozporządzenia w sprawie InvestEU 119 .
W tym celu partner wykonawczy musi ocenić, czy wdrożono system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi 120 . Musi również sprawdzić następujące elementy dotyczące tego systemu:
- strategie i polityki inwestycyjne funduszu, z uwzględnieniem czynników klimatycznych, środowiskowych i społecznych. Partner wykonawczy musi również zweryfikować, czy strategie inwestycyjne zostały dostosowane do celów w zakresie temperatury i przystosowania się do zmiany klimatu wyznaczonych w porozumieniu paryskim i czy są one spójne ze ścieżkami prowadzącymi do niskoemisyjnego rozwoju odpornego na zmianę klimatu;
- zdolności organizacyjne funduszu i poziom kompetencji obsługujących go osób, w tym powinien sprawdzić, czy zarządzający funduszem zapewnił odpowiednio przeszkolony, wyspecjalizowany i zaangażowany personel;
- przyjęte procedury, które mają zostać wdrożone przez fundusz w ramach procesu monitorowania i oceny na potrzeby identyfikowania jakiegokolwiek ryzyka powiązanego z operacjami objętymi wsparciem i zarządzania tym ryzykiem;
- badanie due diligence przeprowadzone w odniesieniu do funduszu, uwzględniając stosowane w jego ramach istniejące narzędzia i procedury służące do oceny operacji z zakresu inwestycji oraz do zgłaszania rezultatów badania due diligence organom zarządzającym funduszem, a także analizy spójności z zasadami i celami kontroli zrównoważonego charakteru projektów;
- odpowiednie narzędzia i procesy wykorzystywane na potrzeby sprawozdawczości i monitorowania.
Jeżeli po przeprowadzeniu powyższej analizy partner wykonawczy nie zgłosi żadnego istotnego zastrzeżenia co do odpowiedniości stosowanego przez fundusz systemu zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi oraz co do zdolności tego systemu w zakresie identyfikowania ryzyka środowiskowego, ryzyka zmiany klimatu i ryzyka społecznego związanego z jego inwestycjami bazowymi oraz zarządzania tym ryzykiem, wówczas partner wykonawczy może korzystać z systemu zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi funduszu do celów oceny projektów wspieranych ze środków funduszu w ramach InvestEU.
Zarządzający funduszem będzie zobowiązany do przekazywania partnerowi wykonawczemu informacji na temat stopnia realizacji celów środowiskowych, klimatycznych i społecznych w ramach projektów bazowych. Partner wykonawczy zastrzega sobie prawo do zwrócenia się do zarządzającego funduszem o przekazanie mu informacji 121 na temat poszczególnych projektów w celu zweryfikowania sposobu, w jaki w ramach funduszu przeprowadza się badanie due diligence w zakresie kwestii klimatycznych, środowiskowych i społecznych.
Jeżeli w chwili przeprowadzania oceny przez partnera wykonawczego zarządzający funduszem nie korzysta z systemu zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi lub jeżeli partner wykonawczy wykrył pewne luki 122 w funkcjonowaniu takiego systemu stosowanego przez zarządzającego funduszem, zarządzający funduszem będzie zobowiązany wdrożyć odpowiedni system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi lub udoskonalić już istniejący system do chwili pierwszego wykorzystania środków lub najpóźniej do chwili zamknięcia zapisów na udziały.
3.2.1.2. W y m o g i m a j ą c e z a s t o s o w a n i e d o zarządza j ą c e g o f u n d u s z e m
W poniższej sekcji opisano podejście, jakie zarządzający funduszem powinni stosować przy opracowywaniu swoich systemów zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi.
Od zarządzającego funduszem oczekuje się ustanowienia systemu zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi oraz utrzymywania tego systemu przez cały cykl życia funduszu lub co najmniej przez okres, w którym wykorzystywane będzie wsparcie w ramach InvestEU. W systemie zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi określone zostaną wymagane strategie, struktura organizacyjna, obowiązki, praktyki, procedury i zasoby. Pozwoli to zapewnić systematyczną i uporządkowaną ocenę inwestycji oraz monitorowanie ich ciągłej zgodności z przedstawionymi poniżej wymogami środowiskowymi, klimatycznymi i społecznymi:
(i) analizowanie wszystkich projektów pod kątem zgodności z wykazem działalności wyłączonej z możliwości objęcia wsparciem w ramach InvestEU oraz pod kątem zgodności z wszelkimi innymi wykazami ustanowionymi przez partnera wykonawczego zgodnie z jego polityką wewnętrzną;
(ii) zapewnienie zgodności z odpowiednimi unijnymi i krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi w dziedzinie środowiska, klimatu i spraw społecznych (w tym mające zastosowanie zobowiązania w zakresie środowiska, klimatu, spraw społecznych i praw pracowniczych przewidziane w prawie Unii i prawie krajowym);
(iii) zapewnienie spójności z zasadami i celami kontroli zrównoważonego charakteru projektów; oraz
(iv) zapewnienie spójności ze standardami oraz wewnętrznymi przepisami i procedurami stosowanymi przez partnera wykonawczego.
W ramach procesu inwestycyjnego zarządzający funduszem będzie zobowiązany przez partnera wykonawczego do:
(i) zidentyfikowania potencjalnie znaczącego ryzyka środowiskowego, ryzyka zmiany klimatu i ryzyka społecznego;
(ii) przyporządkowania ryzyka związanego z inwestycją do odpowiednich kategorii stosownie do ich znaczenia;
(iii) dokonania przeglądu środków łagodzących, które mają zostać przyjęte przez promotora, względem wymogów środowiskowych, klimatycznych i społecznych;
(iv) uzgodnienia planu działania z promotorem projektu w przypadku niezgodności projektu bazowego z wymogami środowiskowymi, klimatycznymi i społecznymi.
W swojej ocenie zarządzający funduszem może również wziąć pod uwagę - w stopniu, w jakim będzie to możliwe, i przy dołożeniu należytej staranności - kryteria związane z zasadą "nie czyń poważnych szkód" przyjętą w unijnej systematyce dotyczącej zrównoważonego rozwoju.
Wymiar klimatyczny
Zarządzający funduszem będzie zobowiązany - w ramach współpracy z promotorami projektów - do włączenia następujących kwestii związanych z klimatem 123 do swojego systemu zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi:
- jeżeli chodzi o przystosowanie się do zmiany klimatu: w przypadku projektów przekraczających próg system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi powinien obejmować odpowiednie procesy służące ocenie znaczenia oraz uwzględnieniu ryzyka związanego z przystosowaniem się do zmiany klimatu i wrażliwością na zmiany klimatu, a także - w stosownych przypadkach - odpowiednie środki w zakresie projektowania/działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu. W przypadku zidentyfikowania znacznego ryzyka zarządzający funduszem powinien sprawdzić, czy promotor projektu wdraża odpowiednie działania przystosowawcze 124 ;
- jeżeli chodzi o łagodzenie zmiany klimatu: system zarządzania ochron ą środowiska i sprawami społecznymi musi zapewnić odpowiednie analizowanie, określanie ilościowe i zgłaszanie emisji gazów cieplarnianych generowanych przez projekty emitujące ponad 20 000 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla rocznie.
Wymiar środowiskowy
W przypadku projektów wymagających OOŚ zarządzający funduszem powinien zostać poproszony o: (i) sprawdzenie, czy procedury środowiskowe są przeprowadzane zgodnie z przepisami krajowymi; (ii) zebranie powiązanych dokumentów; (iii) sprawdzenie, czy prowadzone są konsultacje publiczne i czy zaangażowano zainteresowane strony; oraz (iv) sprawdzenie, czy promotor projektu wdraża działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu zawarte w ocenie.
Jeżeli chodzi o przedsięwzięcia wymienione w załączniku II określone jako niepodlegające OOŚ (w rezultacie badania indywidualnego), zarządzający funduszem powinien zwrócić się o wydanie decyzji dotyczącej analizy i upewnić się, że promotor projektu wdraża wszelkie działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu przewidziane przez właściwe organy.
Jeżeli chodzi o przedsięwzięcia podlegające wymogom dyrektywy siedliskowej lub dyrektywy ptasiej 125 , zarządzający funduszem musi zweryfikować w szczególności zgodność z art. 6 ust. 3 dyrektywy siedliskowej i upewnić się, że właściwy organ potwierdził, że:
- zgodnie z ustaleniami organów państwa członkowskiego projekt nie wymaga przeprowadzenia odpowiedniej oceny, tj. prawdopodobieństwo, że projekt będzie miał znaczące negatywne oddziaływanie na obszar lub obszary Natura 2000, jest niewielkie; lub
- projekt poddano odpowiedniej ocenie dokonanej przez organy państwa członkowskiego, w wyniku której organy te potwierdziły, że projekt nie będzie miał znaczących skutków dla obszaru lub obszarów Natura 2000 (zgodnie z art. 6 ust. 3 dyrektywy siedliskowej); lub
- projekt poddano odpowiedniej ocenie dokonanej przez organy państwa członkowskiego, której wynik był negatywny, tj. projekt ma znaczące negatywne skutki dla obszaru lub obszarów Natura 2000 (zgodnie z art. 6 ust. 4 dyrektywy siedliskowej).
Jeżeli chodzi o projekty wykraczaj ące poza zakres dyrektywy w sprawie OOŚ, zdecydowanie zaleca się, aby zarządzający funduszem korzystał z wytycznych w zakresie identyfikowania potencjalnego oddziaływania przedstawionych w rozdziale 2 (i z listy kontrolnej 1) albo stosował normy uznane na szczeblu międzynarodowym, takie jak normy w zakresie pomiaru wyników MKF, normy środowiskowe i społeczne EBI, normy w zakresie pomiaru wyników EBOR lub zasady równikowe.
Wymiar społeczny
Projekty powinny być zgodne z minimalnymi gwarancjami społecznymi opisanymi w rozdziale 1.4.
Ponadto zarządzający funduszem powinien zweryfikować, czy promotor projektu przyjął odpowiednie procedury służące zapewnieniu zgodności co najmniej z przepisami krajowymi (m.in. przepisami dotyczącymi zatrudnienia, stosunku pracy oraz zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy i w ramach społeczności). Zarządzający funduszem musi również sprawdzić, czy promotor projektu ustanowił systemy służące ochronie i propagowaniu zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Szczególne aspekty, które należy rozważyć w tym kontekście, wiążą się, w stosownych przypadkach, z bezpieczeństwem materiałów niebezpiecznych, zagrożeniami naturalnymi, ochroną, narażeniem na choroby, ruchem drogowym i jego bezpieczeństwem, gotowością na wypadek sytuacji wyjątkowej.
Zarządzający funduszem powinien również sprawdzić, czy zapewniono zaangażowanie zainteresowanych stron oraz czy przeprowadzano konsultacje publiczne zgodnie z wymogami przewidzianymi w odpowiednich dyrektywach środowiskowych i społecznych.
Jeżeli zidentyfikowano znaczące oddziaływanie społeczne w przypadku projektów wymagających przeprowadzenia OOŚ, zarządzający funduszem musi zweryfikować, czy promotor projektu wdrożył środki łagodzące przewidziane w sprawozdaniu z OOŚ lub w decyzjach dotyczących analizy.
Zaleca się, aby zarządzający funduszem rozważył możliwości rozszerzenia analizy aspektów społecznych zgodnie z wytycznymi przedstawionymi w rozdziale 2.4 126 .
W celu propagowania stosowania pozytywnego programu zaleca się, aby zarządzający funduszem we współpracy z promotorami projektów/ostatecznymi odbiorcami brali również pod uwagę możliwość zwiększenia pozytywnego oddziaływania projektów, które finansują, na środowisko, klimat i kwestie społeczne, co skutkowałoby poprawą wyników danej operacji pod względem zrównoważonego rozwoju 127 .
Zarządzający funduszem musi regularnie przekazywać partnerowi wykonawczemu informacje na temat najważniejszych wyników w wymiarze środowiskowym, klimatycznym i społecznym powiązanych z jego inwestycjami, uwzględniając informacje na temat uzgodnionych wskaźników sektorowych i odpowiednich wskaźników środowiskowych, społecznych i klimatycznych (takich jak wskaźniki dotyczące emisji gazów cieplarnianych, tworzenia miejsc pracy, braku oddziaływania na różnorodność biologiczną itp.), a także informacje na temat korzyści gospodarczych, w ujęciu zarówno jakościowym, jak i ilościowym w przypadkach, w których będzie to możliwe.
3.2.2. Fundusze kapitałowe lub dłużne inne niż fundusze inwestycji infrastrukturalnych
Potencjalne negatywne oddziaływanie na trzy wymiary inwestycji InvestEU w fundusze inne niż fundusze inwestycji infrastrukturalnych zależy od poziomu narażenia na ryzyko dla zrównoważonego rozwoju, którym to narażeniem dany fundusz ma zarządzać, tj. od profilu ryzyka dla zrównoważonego rozwoju oczekiwanych transakcji bazowych.
Partner wykonawczy będzie musiał ocenić, czy ustanowiono system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi lub podobne procedury (tj. czy wdrożono procedury w zakresie zarządzania ryzykiem środowiskowym, ryzykiem zmiany klimatu i ryzykiem społecznym), i sprawdzić, czy taki system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi lub takie procedury są proporcjonalne do profilu ryzyka dla zrównoważonego rozwoju danego funduszu.
Zarządzający funduszem musi dysponować co najmniej zdolnością do:
(i) analizowania wszystkich transakcji pod kątem zgodności z wykazem działalności wyłączonej z możliwości objęcia wsparciem w ramach InvestEU oraz pod kątem zgodności z wszelkimi innymi wykazami ustanowionymi przez partnera wykonawczego zgodnie z jego polityką wewnętrzną;
(ii) wymagania, aby wszystkie transakcje objęte finansowaniem były zgodne z odpowiednimi krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi dotyczącymi ochrony środowiska, klimatu i kwestii społecznych, w tym - w stosownych przypadkach - z przepisami dotyczącymi środowiska, zatrudnienia oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, pozwoleniami na budowę oraz licencjami i zezwoleniami na prowadzenie działalności;
(iii) identyfikowania transakcji wiążących się ze znaczącym ryzykiem środowiskowym, ryzykiem zmiany klimatu lub ryzykiem społecznym oraz - w stosownych przypadkach - zapewnienia podjęcia co najmniej następujących działań zabezpieczaj ących w odniesieniu do takich projektów obarczonych wysokim ryzykiem:
a) w przypadku projektów wymagających oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ): zarządzający funduszem musi sprawdzić, czy uzyskano wszystkie wymagane pozwolenia oraz czy wszystkie oceny i zezwolenia są zgodne z obowiązującymi przepisami krajowymi.
b) Jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że środki funduszu będą inwestowane w przedsiębiorstwa objęte systemem handlu emisjami 128 , zastosowanie mają następujące wymogi:
(i) w przypadku funduszy, w których wielkość wsparcia na rzecz inwestycji przyznanego w ramach InvestEU wynosi < 30 %: przedsiębiorstwa objęte systemem handlu emisjami należy aktywnie zachęcać do przyjmowania planów w zakresie transformacji ekologicznej/obni żenia emisyjności;
(ii) w przypadku funduszy, w których wielkość wsparcia na rzecz inwestycji przyznanego w ramach InvestEU wynosi >30 %: przedsiębiorstwa objęte systemem handlu emisjami należy aktywnie zobowiązywać do przyjmowania planów w zakresie transformacji ekologicznej/obni żenia emisyjności;
c) w przypadku inwestycji w fundusze, w których cele związane z oddziaływaniem społecznym są nieodłącznym elementem strategii realizowanej przez pośrednika finansowego (inwestowanie społeczne): należy zapewnić odpowiedzialność za realizację celów związanych z oddziaływaniem.
3.2.3. Linie kredytowe lub inne produkty dłużne udzielane MŚP, małym spółkom o średniej kapitalizacji i innym kwalifikującym się podmiotom przez pośredników finansowych
Zgodnie z zasadą proporcjonalności, a także biorąc pod uwagę fakt, że gromadzenie wiedzy fachowej w wymiarze środowiskowym, klimatycznym i społecznym wymaga pewnego czasu i inwestycji ze strony pośredników finansowych, planuje się wdrożenie uproszczonego podejścia do kontroli zrównoważonego charakteru projektów.
Partner wykonawczy będzie musiał ocenić, czy pośrednik finansowy wdrożył odpowiednie procedury w zakresie zarządzania ryzykiem środowiskowym, ryzykiem zmiany klimatu i ryzykiem społecznym obejmujące elementy wymienione poniżej, oraz określić jego zdolność w zakresie:
(i) analizowania wszystkich transakcji pod kątem zgodności z wykazem działalności wyłączonej z możliwości objęcia wsparciem w ramach InvestEU oraz pod kątem zgodności z wszelkimi innymi wykazami ustanowionymi przez partnera wykonawczego zgodnie z jego polityką wewnętrzną;
(ii) wymagania, aby wszystkie transakcje były - w stosownych przypadkach - zgodne z odpowiednimi krajowymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi dotyczącymi środowiska, klimatu i kwestii społecznych (w tym z przepisami dotyczącymi środowiska, zatrudnienia oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, pozwoleniami na budowę oraz licencjami i zezwoleniami na prowadzenie działalności);
(iii) identyfikowania transakcji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i sprawdzenia, czy uzyskano wszystkie wymagane pozwolenia oraz czy oceny i zezwolenia są zgodne z obowiązującymi przepisami krajowymi;
(iv) ponadto transakcje, których ostatecznymi odbiorcami są grupy osób objęte celem w zakresie polityki społecznej (np. grupy wymagające szczególnego traktowania lub przedsiębiorstwa społeczne), mogą wymagać objęcia dodatkową ochroną z uwagi na fakt, że przeprowadza się je zgodnie z wysoce etycznymi zasadami finansowymi - takie zasady stosuje się obecnie w odniesieniu do operacji mikrofinansowych objętych europejskim kodeksem dobrych praktyk w zakresie operacji mikrofinansowych. Charakter tej ochrony zostanie doprecyzowany w umowie w sprawie gwarancji z partnerem wykonawczym.
Partner wykonawczy będzie zachęcał pośrednika finansowego do stosowania najlepszych praktyk we wszystkich trzech wymiarach zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do całości prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy tego rodzaju działalność jest objęta wsparciem w ramach InvestEU.
Pośrednika finansowego zachęca się w szczególności do:
- wypracowania i utrzymania solidnych praktyk w zakresie zarządzania ryzykiem środowiskowym, ryzykiem zmiany klimatu i ryzykiem społecznym poprzez wdrożenie systemu zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi, uwzględniając wypracowanie i utrzymanie zdolności organizacyjnych niezbędnych do zarządzania ryzykiem środowiskowym, ryzykiem zmiany klimatu i ryzykiem społecznym, a także przeznaczenie na ten cel odpowiednich zasobów ludzkich i finansowych;
- w stosownych przypadkach pośrednik finansowy powinien zbadać możliwości opracowania rozwiązań finansowych przynoszących istotne korzyści dla środowiska lub klimatu lub istotne korzyści społeczne zgodnie z wytycznymi dotyczącymi monitorowania inwestycji na rzecz na klimatu i środowiska i zgodnie z przepisami InvestEU dotyczącymi produktów finansowych, biorąc pod uwagę unijną systematykę dotyczącą zrównoważonego finansowania w przypadkach, w których będzie to możliwe, oraz dążąc do zapewnienia wsparcia na rzecz Europejskiego Zielonego Ładu. Pośrednik finansowy powinien również zbadać możliwości opracowania rozwiązań w zakresie finansowania, które przyczyni się do zapewnienia równości płci, włączenia społecznego i rozwoju gospodarczego obszarów i sektorów szczególnie dotkniętych wyzwaniami strukturalnymi.
Jeżeli partner wykonawczy zidentyfikuje luki, w celu ich uzupełnienia można skorzystać z pomocy technicznej.
4. ROLE, OBOWIĄZKI I PROCES INVESTEU
4.1. Role i obowiązki
Niniejszy dokument został opracowany przede wszystkim, aby zapewnić wsparcie partnerom wykonawczym w spełnianiu wymogów dotyczących kontroli zrównoważonego charakteru projektów, ustanowionych w rozporządzeniu w sprawie InvestEU. Należy jednak precyzyjnie określić role i obowiązki poszczególnych podmiotów biorących udział w tym procesie. Kontrola zrównoważonego charakteru projektów to proces, w którym uczestniczy wiele zainteresowanych stron, a największa odpowiedzialność zawsze będzie spoczywała na promotorze projektu/ostatecznym odbiorcy.
W tej sekcji przedstawiono informacje na temat tego, jak poszczególne strony angażują się w ten proces. Sekcja ta nie ma na celu zapewnienia wyczerpujących informacji i wprowadza rozróżnienie na finansowanie bezpośrednie i pośrednie.
4.1.1. Role i obowiązki promotora projektu/ostatecznego odbiorcy
Promotor projektu/ostateczny odbiorca jest głównym podmiotem odpowiedzialnym za opracowanie projektu i jego wdrożenie. Uwzględniając wytyczne dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru projektów objętych finansowaniem bezpośrednim i pośrednim określone w rozdziałach 2 i 3, poniżej przedstawiono obowiązki promotora projektu/ostatecznego odbiorcy.
W przypadku finansowania bezpośredniego lub funduszy inwestycji infrastrukturalnych promotor projektu/ ostateczny odbiorca:
- jest odpowiedzialny za: (i) zapewnienie zgodności z odpowiednimi przepisami unijnymi, krajowymi lub międzynarodowymi; (ii) zapoznanie się z obowiązującymi wymogami formalnymi; (iii) uzyskanie niezbędnych pozwoleń lub zezwoleń i przestrzeganie ustanowionych w nich warunków;
- jest odpowiedzialny za przekazywanie partnerowi wykonawczemu (lub zarządzającemu funduszem) wszystkich wymaganych informacji i całości wymaganej dokumentacji, przy czym poziom szczegółowości tych informacji oraz tej dokumentacji musi być wystarczający do tego, aby zapewnić partnerowi wykonawczemu (lub zarządzającemu funduszem) możliwość przeprowadzenia badania due diligence w celu spełnienia wymogów ustanowionych w niniejszych wytycznych;
- jest odpowiedzialny za przeprowadzenie dodatkowych badań lub ocen skutków zgodnie z obowiązującymi przepisami (np. w dyrektywie w sprawie OOŚ), jeżeli wymagają tego właściwe organy lub partner wykonawczy (bądź zarządzający funduszem); promotor projektu/ostateczny odbiorca jest również odpowiedzialny za przeprowadzenie wszelkiego rodzaju procedur w zakresie konsultacji z zainteresowanymi stronami/zaangażowania zainteresowanych stron przewidzianych w obowiązujących przepisach (np. w dyrektywie w sprawie OOŚ), jeżeli wymagają tego właściwe organy lub partner wykonawczy (bądź zarządzający funduszem);
- w zależności od treści przyznanych zezwoleń promotor projektu/ostateczny odbiorca jest odpowiedzialny za bieżące monitorowanie i ocenianie oddziaływania projektu na klimat, środowisko lub kwestie społeczne oraz za zarządzanie tym oddziaływaniem w sposób ciągły. Promotor projektu/ostateczny odbiorca jest również odpowiedzialny za wprowadzenie planu zarządzania klimatem, środowiskiem lub sprawami społecznymi lub równoważnego planu (ponieważ sporządzenie takiego planu nie jest wprost wymagane na podstawie dyrektywy w sprawie OOŚ), aby wyeliminować wszelkie zidentyfikowane oddziaływania. W planie można określić działania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu/środki łagodzące w celu zmniejszenia negatywnego oddziaływania lub działania mające na celu zwiększenie pozytywnych skutków projektu;
- musi przestrzegać warunków umowy o finansowanie i wywiązywać się z uzgodnionych w tej umowie zobowiązań klimatycznych, środowiskowych i społecznych, jeśli takie istnieją. Obejmuje to spełnienie wymogu przekazywania partnerowi wykonawczemu (lub zarządzającemu funduszem) sprawozdań okresowych dotyczących wyników projektu w wymiarze klimatycznym, środowiskowym lub społecznym (jeżeli przewidziano taki wymóg), na wniosek partnera wykonawczego (lub zarządzającego funduszem) złożony zgodnie z niniejszymi wytycznymi lub zgodnie z zasadami i procedurami przyjętymi przez tego partnera wykonawczego (zarządzającego funduszem);
- może zostać zobowiązany do ustanowienia struktur organizacyjnych zapewniających możliwość skutecznego identyfikowania problemów środowiskowych i społecznych oraz zarządzania tymi problemami;
- musi terminowo i w należycie udokumentowany sposób informować partnera wykonawczego (lub zarządzającego funduszem) o wszelkich znaczących zmianach, które mogą wywrzeć znaczny wpływ na status projektu w zakresie zrównoważonego charakteru lub na jego pierwotną strukturę, oraz zmodyfikować przeprowadzoną ocenę (np. zawieszenie lub unieważnienie wydanych zezwoleń na szczeblu administracyjnym lub sądowym, uwzględnienie wypadków) lub dokonać ingerencji w przebieg wszelkich postępowań sądowych, które mogły zostać wszczęte w cyklu życia finansowania;
- musi niezwłocznie informować partnera wykonawczego (lub zarządzającego funduszem) w terminowy i należycie udokumentowany sposób o wszelkich zdarzeniach/wypadkach, które mogą wywrzeć potencjalny wpływ na wyniki projektu w wymiarze klimatycznym, środowiskowym lub społecznym bądź na jego relacje z zainteresowanymi stronami/społecznościami;
- musi zarządzać wszelkimi innymi wymogami, które mogły zostać przyjęte w rezultacie kontroli zrównoważonego charakteru projektu.
W przypadku finansowania pośredniego (z wyjątkiem funduszy inwestycji infrastrukturalnych):
W odniesieniu do wszystkich środków finansowania przez pośredników z wyjątkiem funduszy inwestycji infrastrukturalnych (o których mowa powyżej) stosuje się podejście uproszczone opisane w rozdziale 3. W takim przypadku na ostatecznym odbiorcy spoczywaj ą co najmniej następujące obowiązki:
- jest odpowiedzialny za: (i) zapewnienie zgodności z odpowiednimi przepisami unijnymi, krajowymi lub międzynarodowymi; (ii) zapoznanie się z obowiązującymi wymogami formalnymi; (iii) uzyskanie niezbędnych pozwoleń lub zezwoleń i przestrzeganie ustanowionych w nich warunków;
- musi przedstawić pośrednikowi finansowemu dowód potwierdzaj ący spełnienie formalnych procedur wydawania zezwoleń (w postaci pozwoleń, decyzji lub zezwoleń wymaganych zgodnie z przepisami krajowymi), na żądanie pośrednika finansowego lub w stosownych przypadkach;
- w stosownych przypadkach musi potwierdzić zapewnienie zgodności z prawem poprzez złożenie oświadczenia własnego;
- jest odpowiedzialny za przekazywanie pośrednikowi finansowemu wszystkich wymaganych informacji i całości wymaganej dokumentacji, tak aby zapewnić mu możliwość przeprowadzenia badania due diligence w celu spełnienia wymogów ustanowionych w niniejszych wytycznych;
- w stosownych przypadkach jest odpowiedzialny za wdrażanie planów w zakresie obniżania emisyjności (zgodnie z wytycznymi przedstawionymi w rozdziale 3.2.2).
4.1.2. Rola i obowiązki partnera wykonawczego
Finansowanie bezpośrednie
Jeżeli chodzi o finansowanie bezpośrednie, partner wykonawczy będzie zobowiązany do:
- analizowania wszystkich projektów pod kątem zgodności z wykazem działalności wyłączonej z możliwości objęcia wsparciem w ramach InvestEU (sekcja B załącznika V do rozporządzenia w sprawie InvestEU);
- weryfikowania zgodności projektu z odpowiednimi ramami prawnymi oraz upewnienia się, że wszystkie pozwolenia/licencje są zgodne z obowiązującymi wymogami prawnymi;
- w stosownych przypadkach przeprowadzania analizy i kontroli w ramach InvestEU zgodnie z niniejszymi wytycznymi. Może to obejmować np.:
- weryfikację dokumentacji przedłożonej przez promotora projektu/ostatecznego odbiorcę;
- identyfikowanie wszelkiego negatywnego wpływu rezydualnego wywieranego przez projekt; określenie ilościowe i - w miarę możliwości - oszacowanie wartości pieniężnej negatywnego i pozytywnego oddziaływania w celu jego uwzględnienia w ekonomicznej ocenie projektu;
- zwracanie się o przeprowadzenie dodatkowych badań i sporządzenie dodatkowych sprawozdań, co może okazać się konieczne po przeprowadzeniu oceny, a także weryfikowanie działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu lub środków łagodzących zaproponowanych przez promotora w odniesieniu do zidentyfikowanego oddziaływania;
- w stosownych przypadkach/w razie konieczności udzielanie promotorowi projektu/ostatecznemu odbiorcy porad i wsparcia w zakresie zarządzania ryzykiem zmiany klimatu, ryzykiem środowiskowym lub ryzykiem społecznym związanym z projektem w stopniu, w jakim będzie to możliwe;
- ocenianie zdolności promotora projektu/ostatecznego odbiorcy do spełnienia wszystkich wymogów związanych z kontrolą i do ich wdrażania;
- w stosownych przypadkach przeprowadzanie ekonomicznej oceny projektu;
- monitorowanie projektu i jego statusu w zakresie zrównoważonego charakteru przez cały okres jego realizacji przewidziany w umowie zawartej z promotorem projektu, a także monitorowanie wypełniania warunków przewidzianych w umowie o finansowanie;
- przedłożenie Komitetowi Inwestycyjnemu podsumowania dotyczącego kontroli zrównoważonego charakteru projektów (lub uzasadnienia niepoddania się takiej kontroli) oraz prowadzenie z nim dialogu w przypadku konieczności udzielenia dodatkowych wyjaśnień.
Finansowanie pośrednie
Jeżeli chodzi o finansowanie przez pośredników, partner wykonawczy powinien promować InvestEU jako instrument wspierający zapewnianie zgodności z zasadami zrównoważonego finansowania i powinien zachęcać pośredników finansowych do przyjmowania postaw, które można będzie uznać za odpowiedzialne z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju. W zależności od rodzaju pośrednictwa działania w tym zakresie mogą obejmować:
- w przypadku funduszy inwestycji infrastrukturalnych - w stosownych przypadkach - ocenę zdolności zarządzającego funduszem do spełnienia wymogów dotyczących kontroli zrównoważonego charakteru projektów zgodnie z wymogami opisanymi w rozdziale 3;
- ocenę zdolności pośrednika finansowego oraz stosowanych przez niego systemów lub procedur w zakresie analizy i oceny ryzyka środowiskowego, ryzyka zmiany klimatu i ryzyka społecznego związanego z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą przeprowadzaną zgodnie z wymogami przedstawionymi w niniejszych wytycznych oraz w zakresie zarządzania takim ryzykiem;
- zawarcie szczególnych wymogów w umowach z pośrednikami finansowymi z uwagi na potencjalną konieczność zapewnienia należytej zgodności z niniejszymi wytycznymi.
W miarę możliwości zaleca się, aby partner wykonawczy wspierał pośredników finansowych w opracowywaniu ich własnych systemów środowiskowych i społecznych oraz zachęcał ich do opracowywania produktów finansowych, które przyczynią się do realizacji celów Europejskiego Zielonego Ładu.
4.1.3. Rola pośrednika finansowego
Role i obowiązki pośrednika finansowego opisano szczegółowo w rozdziale 3.
4.1.4. Rola Komitetu Inwestycyjnego 129
Jeżeli chodzi o operacje bezpośrednie, Komitet Inwestycyjny musi wziąć pod uwagę w swoim procesie decyzyjnym informacje przekazane przez partnerów wykonawczych zgodnie z wytycznymi przedstawionymi w rozdziale 4.2.
Komitet Inwestycyjny jest uprawniony do zwrócenia się do partnerów wykonawczych o przekazanie uzupełniających informacji dotyczących aspektów zrównoważonego rozwoju i wyników kontroli, jeżeli uznają to za konieczne lub jeżeli przedstawione uzasadnienie braku potrzeby przeprowadzenia kontroli zostanie uznane za niewystarczające.
4.1.5. Rola Komisji
Komisja - we współpracy z partnerami wykonawczymi - będzie monitorowała konsekwentne i spójne stosowanie niniejszych wytycznych we wszystkich segmentach polityki Funduszu InvestEU.
Za pośrednictwem odpowiednich organów zarządzających i powiązanej dokumentacji Komisja będzie informowała partnerów wykonawczych o opracowywanych priorytetach polityki UE i o przyjmowanych zobowiązaniach na rzecz zrównoważonego rozwoju oraz o tym, w jaki sposób wspomniane priorytety i zobowiązania znajdują odzwierciedlenie w InvestEU.
Komisja jest odpowiedzialna za aktualizowanie niniejszych wytycznych, w szczególności w celu uwzględnienia w nich wyników oceny, która ma zostać przeprowadzona w ramach przeglądu śródokresowego. Komisja jest również odpowiedzialna za aktualizowanie niniejszych wytycznych o wszelkie istotne zmiany dotyczące metodyki lub zmian prawnych, które mogą przyczynić się do usprawnienia procesu przeprowadzania kontroli zrównoważonego charakteru projektów lub wyników objętych wsparciem operacji z zakresu finansowania i inwestycji pod względem zrównoważonego rozwoju.
4.1.6. Właściwe organy publiczne 130
Właściwe organy publiczne są szczególną kategorią zainteresowanych stron: odgrywają ważną rolę w procesie kontroli zrównoważonego charakteru projektów, choć nie są w ten proces bezpośrednio zaangażowane. Właściwe organy publiczne muszą zapewniać, aby wszystkie podmioty gospodarcze w sposób prawidłowy wdrażały i spełniały wymogi prawne. Są one odpowiedzialne za egzekwowanie prawa, przeprowadzanie wszelkich wymaganych weryfikacji oraz wydawanie pozwoleń, licencji lub innych rodzajów zezwoleń.
W niektórych przypadkach właściwe organy publiczne mogłyby zasadniczo wspierać promotorów projektów w całym procesie prawnym. Mogą również pomagać partnerom wykonawczym lub pośrednikom finansowym w zrozumieniu oddziaływania projektów na środowisko i kwestie społeczne oraz ich szerszego kontekstu w odniesieniu do skumulowanego oddziaływania w tych wymiarach.
4.2. Proces InvestEU
Wyniki kontroli zrównoważonego charakteru projektów będą włączane do różnych powiązanych prac oraz wykorzystywane w procesie podejmowania decyzji. W poniższej sekcji wyjaśniono sposób, w jaki kontrola ta może zostać dostosowana do tych różnych procesów. W tej sekcji uwzględniono również rozróżnienie między finansowaniem bezpośrednim i pośrednim. Kontrola zrównoważonego charakteru projektów stanowi tylko element szerszych ram i wszelkie wymogi wynikające z niniejszych wytycznych powinny być dostosowane do ogólnych procesów w odniesieniu do Programu InvestEU 131 .
4.2.1. Kontrola zgodności z polityką
Wszystkie operacje z zakresu finansowania i inwestycji będą podlegały kontroli zgodności z polityką, a partnerzy wykonawczy muszą w tym celu przedłożyć Komisji formularz wniosku dotyczącego kontroli zgodności z polityką 132 . W odniesieniu do EBI zastosowanie ma procedura określona w art. 19. Zakres procedury służy zapewnieniu, aby proponowana operacja była zasadniczo zgodna z wymogami prawnymi UE 133 oraz z celami i ambicjami polityki UE, w tym z celami i ambicjami związanymi ze zrównoważonym rozwojem, lub przyczyniała się do ich realizacji. Komitetowi Inwestycyjnemu przedstawione zostaną tylko te operacje, które pomyślnie przejdą kontrolę zgodności z polityką. Etap tej kontroli jest częścią bardziej ogólnego procesu InvestEU polegającego na przedkładaniu i zatwierdzaniu operacji z zakresu finansowania i inwestycji 134 .
W przypadku finansowania bezpośredniego kontrola zgodności z polityką będzie przeprowadzana w odniesieniu do niezależnych inwestycji (projekty inwestycyjne, ogólne finansowanie przedsiębiorstw itp.). W momencie przeprowadzania kontroli zgodności z polityką informacje dostępne dla partnerów wykonawczych mogą nie pozwalać na przeprowadzenie głębszej oceny lub dokonanie pełnej analizy w ramach InvestEU w celu określenia potencjalnego oddziaływania w kontekście zrównoważonego rozwoju. W związku z tym, w odniesieniu do trzech wymiarów zrównoważonego rozwoju, partner wykonawczy, przy zachowaniu najwyższej staranności, dostarczy wstępne informacje na temat ram prawnych i regulacyjnych mających zastosowanie do proponowanej operacji.
Informacje środowiskowe i społeczne zawarte na potrzeby kontroli zgodności z polityką powinny być zwięzłe i dawać Komisji jasny obraz aspektów prawnych i regulacyjnych mających znaczenie dla danego projektu. Dodatkowe informacje, które można przedstawić, obejmuj ą, w miarę możliwości: (i) szczegółowe informacje dotyczące lokalizacji i pobliskich obszarów chronionych; (ii) informacje na temat rozpoczętych konsultacji publicznych i inne podobne szczegółowe dane. Oczekuje się, że na podstawie takich informacji partner wykonawczy będzie mógł określić mające zastosowanie ramy prawne i regulacyjne, w szczególności jeśli dany projekt wchodzi w zakres dyrektywy w sprawie OOŚ lub jeśli zastosowanie mają przepisy sektorowe (np. dyrektywa siedliskowa, ramowa dyrektywa wodna, dyrektywa w sprawie emisji przemysłowych).
W trakcie konsultacji Komisja może przekazywać informacje zwrotne dotyczące specyfiki różnych sektorów lub obszarów, bądź też możliwości zastosowania unijnych przepisów środowiskowych. Proces konsultacji zostanie doprecyzowany i szczegółowo opisany w umowie w sprawie gwarancji.
Podsumowując, w formularzu wniosku dotyczącego kontroli zgodności z polityką partner wykonawczy może podać następujące informacje:
- szerokie ramy prawne i regulacyjne mające zastosowanie do projektu w zakresie, w jakim można je określić na tym etapie 135 , w zależności od stopnia zaawansowania projektu (np. w miarę możliwości wszelkie przepisy unijne, międzynarodowe lub krajowe, które są istotne dla wspomnianych trzech wymiarów);
- informacje o tym, czy projekt wchodzi w zakres dyrektywy w sprawie OOŚ - załącznik I lub załącznik II - i czy została wydana decyzja dotycząca OOŚ. Jeśli wchodzi w zakres załącznika II - czy procedura analizy przeprowadzona przez właściwy organ została zakończona, a jeśli tak, czy wymagana jest OOŚ;
- informacje o tym, czy do projektu ma zastosowanie zmieniona dyrektywa w sprawie OOŚ i czy spełnione są odpowiednie przepisy dotyczące zmiany klimatu;
- odniesienie do ramowej dyrektywy wodnej, dyrektywy siedliskowej i dyrektywy ptasiej, dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych itp. w stosownych przypadkach i w możliwym zakresie.
4.2.2. Formularz wniosku o udzielenie gwarancji
W przypadku operacji bezpośrednich można ustalić, że na podstawie analizy w ramach InvestEU nie ma potrzeby przeprowadzania kontroli. Wówczas należy przedstawić uzasadnienie Komitetowi Inwestycyjnemu (zob. wzór w załączniku 2).
W przypadkach, w których wymagana jest kontrola, partner wykonawczy musi przygotować podsumowanie dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru projektów 136 odnoszące się do wymiaru klimatycznego, środowiskowego i społecznego zgodnie z zapisami zawartymi w wytycznych. Podsumowanie należy przedstawić jako załącznik do formularza wniosku o udzielenie gwarancji. Wzór tego podsumowania został uzgodniony w kontekście procesu zatwierdzania oraz zarządzania Programem InvestEU.
Podsumowanie powinno zawierać zwięzłe informacje na temat wyników proponowanego projektu w zakresie zrównoważonego rozwoju, które pomogą Komitetowi Inwestycyjnemu lepiej zrozumieć profil klimatyczny, środowiskowy i społeczny danej operacji. Powinno ono zawierać szczegółowe informacje dotyczące odpowiednich wymiarów. W przypadku gdy kontrola nie jest wymagana w odniesieniu do co najmniej jednego wymiaru, informacje te zostaną uwzględnione we wspomnianym wyżej uzasadnieniu.
To podsumowanie ma na celu przedstawienie: (i) zidentyfikowanego oddziaływania (negatywnego lub pozytywnego); (ii) wdrożonych kluczowych działań; oraz (iii) ryzyka rezydualnego 137 po wprowadzeniu wszystkich działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu lub środków łagodzących. Powinno również zawierać wyjaśnienie, dlaczego wskazane ryzyko rezydualne lub złagodzone oddziaływanie są możliwe do zaakceptowania, aby kontynuować finansowanie projektu, a także zgodne z celami InvestEU. W stosownych przypadkach podsumowanie powinno również obejmować monetyzację oraz uwzględnienie negatywnego i pozytywnego oddziaływania (w tym efektów zewnętrznych w ocenie ekonomicznej). Zaleca się, aby używany język nie był zbyt techniczny. Pomoże to zapewnić szerszy odbiór i da Komitetowi Inwestycyjnemu jasny obraz statusu proponowanego projektu w zakresie zrównoważonego charakteru.
Bardziej szczegółowe wytyczne dotyczące tego, co można zawrzeć w podsumowaniu dotyczącym kontroli zrównoważonego charakteru projektów, przedstawiono w załączniku 2.
4.2.3. Tabela wskaźników
Wyniki kontroli w zakresie zrównoważonego charakteru danego projektu muszą również zostać ujęte w tabeli wskaźników dołączonej do formularza wniosku o udzielenie gwarancji. Kontrola zrównoważonego charakteru to jeden z aspektów, obok wielu innych czynników, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie operacji proponowanych do objęcia gwarancją UE. Szczegółowe wymogi i kryteria dotyczące tabeli wskaźników przedstawiono w odpowiednim akcie delegowanym.
4.2.4. Przedkładanie sprawozdań Komisji
Rozporządzenie w sprawie InvestEU zawiera przepisy dotyczące obowiązków w zakresie sprawozdawczości i monitorowania - zob. art. 17 i 28 oraz załącznik III.
Zasadniczo Komisji należy przedkładać w formie sprawozdań następujące wyniki procesu kontroli zrównoważonego charakteru:
1) podsumowanie dotyczące kontroli zrównoważonego charakteru projektów - należy je przedkładać Komisji corocznie wraz ze sprawozdaniami partnerów wykonawczych dotyczącymi poszczególnych projektów poddanych kontroli (ex post) - finansowanie bezpośrednie.
W przypadku funduszy inwestycji infrastrukturalnych uproszczona wersja podsumowania dotyczącego kontroli zrównoważonego charakteru projektów powinna być przedstawiana corocznie (zgodnie z pozostałymi wymogami w zakresie sprawozdawczości ustalonymi pomiędzy partnerem wykonawczym a zarządzającym funduszem oraz zgodnie z ogólnym zakresem prac w zakresie sprawozdawczości). Ta uproszczona wersja powinna zawierać co najmniej informacje na temat rodzaju transakcji, sektora, potwierdzenia zgodności z prawem, zidentyfikowanego oddziaływania i wprowadzonych działań w zakresie łagodzenia klimatu lub środków łagodzących (w stosownych przypadkach), metodyki stosowanej na potrzeby ustalania śladu węglowego, a także, w miarę możliwości, zalecenia dotyczące wzmocnienia pozytywnego programu;
2) wszelkie istotne zmiany w profilu zrównoważonego rozwoju lub wynikach zatwierdzonej operacji, wszelkie mogące się pojawić spory prawne natychmiast po ich wystąpieniu lub wszelkie przypadki naruszenia umowy przez ostatecznego odbiorcę natychmiast po ich wystąpieniu, jeśli w umowie finansowej zawarto klauzule warunkowe. Jeśli to możliwe, można również uwzględnić informacje na temat wprowadzonych działań naprawczych.
Stanowi to wymóg do celów finansowania bezpośredniego. W przypadku finansowania pośredniego partnerzy wykonawczy powinni stosować swoje własne przepisy i procedury i nie mają obowiązku składania sprawozdań do Komisji;
3) roczne emisje gazów cieplarnianych generowane przez projekt, w przypadku gdy ich poziomy przekraczaj ą progi stosowane na potrzeby obliczania śladu węglowego - należy określić w wymogach dotyczących sprawozdawczości operacyjnej. Stanowi to wymóg do celów finansowania bezpośredniego i funduszy inwestycji infrastrukturalnych;
4) roczne emisje gazów cieplarnianych ograniczone/uniknięte w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla - poziom zagregowany - należy określić w wymogach dotyczących sprawozdawczości operacyjnej. Stanowi to wymóg do celów finansowania bezpośredniego.
5) liczbę projektów poddanych pełnej ocenie narażenia na ryzyko zmiany klimatu pod kątem przystosowania się do zmiany klimatu. Stanowi to wymóg do celów finansowania bezpośredniego i funduszy inwestycji infrastrukturalnych;
6) W przypadku finansowania przez pośredników partnerzy wykonawczy powinni przedkładać sprawozdania na temat liczby pośredników finansowych stosujących system zarządzania ochroną środowiska i sprawami społecznymi.
Wymogi w zakresie sprawozdawczości zostaną doprecyzowane i szczegółowo opisane w umowie w sprawie gwarancji.